Na een succesvolle avond met prima sfeer, goeie muziek en en een line up die uit de kunst was, moest en zou er een vervolg gegeven worden.
En zo verwelkomde de P60, in September van dat jaar, opnieuw de TTM crew.
Veel mensen hadden gehoord van de eerste editie en waren toch benieuwd naar dit nieuwe maar nu al beruchte concept, en kwamen eens een keer mee met mensen om een kijkje te nemen.
Nog 7 edities zouden hierna volgen, en 'Club r_AW' groeide uit tot 1 van de betere feestjes in de scene.
De sfeer was iedere editie weer zoals het hoort, geen vechtpartijen, geen boze gezichten, geen middelvingers, maar lachende gezichten die door de P60 sprongen en zelfs polonaises gingen de rondte.
Naarmate de edities vorderde zag je vaste gezichten, en maakte je eens een keer een praatje met wat mensen, de volgende editie zag je elkaar weer en zo werden er ook vaak vriendschappen gesloten, ook dit kwam weer ten goede aan de sfeer en groeide er zelfs een echte die hard Club r_AW groep.
Iedereen die ( vaak ) op dit concept is geweest heeft natuurlijk zijn eigen verhalen over de edities, maar velen zullen met mij nog eens terugdenken aan de gruwelijke set van Hellfish en Producer, of de donkere set van Terrorfakt, de fantasierijke en heerlijk zwevende liveset van Void Settler, de Poundende setjes van Mister r_AW; Peaky, de spetterende liveset van Imminent, de meerdere r_AW live optredens, Armageddon Project en niet te vergeten de wereldset van Simon Underground.
Ook groeiden er publiekslievelingen uit, waaronder Peaky Pounder, en laat nou net deze man in het middelpunt staan van de 10e ( jubileum ) editie van Club r_AW.
Keer op keer wist hij het publiek op te zwepen naar een hoogtepunt van de avond, met zijn funky platenkeuze stond ook hijzelf vaak te springen en zag je dat ook zijn feest niet meer stuk kon.
Reden te meer om ook deze man en het concept eens in het zonnetje te zetten.
De 10e editie dus, 10 juni 2006, een dag waar met mij weer velen naar uit hadden gekeken.
Met de die hard r_AW gangers was er besloten om de feestelijkheden nog meer credit te geven en allemaal iets feestelijks aan te doen, hierbij moest je denken aan een pak, smoking of een colbertje
Ook stond er op de flyer dat; diegene die een echt Peaky Pounder shirt hadden, en dit aanhadden, er gratis entree werd verstrekt ( Hollander als je bent laat je dat natuurlijk niet aan je neus voorbij gaan )
Ook had Jordi a.k.a Synergie wat feesthoedjes geregeld die hij zou afdroppen bij de garderobe en je er daar 1 kon afhalen.
Zoals gewoonlijk begon de dag voor mij rustig, met een kater van de vorige avond was het afzien hoe ik me voelde tegen de avond, maar naarmate de uurtjes voorbij dwarrelden overwon ik mijn kater en begon me voor te bereiden.
Rond 6 uur kwamen 2 vrienden ( Ed en Dennis ) van onze r_AW crew bij mij om een happie te eten en om half 7 voegde een derde member zich bij de groep ( Sacha a.k.a Poepshot )
Na de lagen te hebben gelegd vertoefden we op balkon vanwege het warme weer.
Rond 8 uur kwamen nog 2 man erbij ( Maurice en Ome Leen ) en de groep was klaar voor de strijd.
Na wat drank te hebben gedronken die rijkelijk vloeide, pre-mixjes te hebben gemaakt voor onderweg en slap te hebben geluld, vertrokken we om 10 uur richting de metro naar Station Schiedam Centrum.
Hier moesten we nog treinkaartjes kopen ( braaf als we zijn ) maar vanwege de fucked-up automaatjes ging er steeds iets fout en mistten we dus onze trein naar Leiden.
Na een spoedberaad besloten we de trein te pakken naar Den Haag Hollands Spoor om daar de Internationale trein richting Schiphol te nemen.
Na een rit van 40 minuten kwamen we aan op Schiphol waar we hadden afgesproken met D-Forze en vriendin. ( jaja we waren te laat
Voor hun was het de eerste keer r_AW en waren dus zeer benieuwd naar wat de avond zou brengen.
Na even op bus 300 te hebben gewacht kwam deze aan en reden met dikke snelheid richting het Stadsplein te Amstelveen.
Daar aangekomen even gepist en een groepsfoto gemaakt en liepen richting de P60.
Om kwart voor 12 zetten wij voet in de P60, de gratis entree vanwege mijn Peaky shirt was mooi meegenomen en toen ik voor de 10e keer de bekende trap op liep werd ik verwelkomt door grote vrienden als Thijs, Noury, Tijmen en de meester zelf; Promo.
Na even een praatje en foto met de heren te hebben gemaakt, hing ik me colbert bij de garderobe en scoorde meteen een feesthoed.
In de lounge zag ik Xtrecist in pak en drankmaat Luuk voorbij komen en ook kreeg ik van Kristel ( vriendin van Proom ) een tekkel gemaakt van een ballon.
Gelijk even munten gescoord bij de zeer appetijtelijke muntenlady.
De dorst was wel weer aanwezig dus ik wou baco bestellen maar kreeg al een whiskey-cola van D-Forze ( thanx dude
Na dit drankie ontvangen te hebben bestegen we de trap richting de hoofdzaal.
Hier stond Micheal Forshaw live zijn ding te doen en dit was een prima binnenkomer van de avond. Een cool nummer over iets met horses was zeer gaaf en de norse man gooide ook nog Stop and Go door de toko.
Na deze grote beer was het de beurt aan de heerlijke verschijning; Daniela Haverbeck.
Ze bewees dat niet alleen beauty leidt tot een prima set maar ook skills ( en die waren zeker aanwezig ).
Lekkere schranz zoals; Weichentechnikk - Schneeshuffle, Waldhaus - Who are you en Seema - Downdraft knalde door de speakers en ze sloot af met wat vette drum and bass.
Top setje!
Inmiddels spotte ik ook grote vriend Stefan die na de afwezigheid van de vorige editie weer zijn comeback maakte.
Uiteraard waren er weer een shitload aan bekenden ( Frank en Bes, Gilz, Frank, Sonny, Marco, Thijs, Noury, Luuk, Faab, Ralf, Sven, Stefan, Don Vito en Demon Queen, -X-, David SF, Mirk, Shadow, Schnjoep, Sander en Macrossed, Jordi, Alex, Vage Jetje, Jeroen en Meef en nog veel meer die ik vast vergeten ben )
Vele gesprekken en begroetingen volgden en wat opviel was de nieuwe haircut van Sonny ( een veel beter gezicht dan die ontplofte bever die je had
Ook bleef de drank vloeien en dus werd iedereen lekker vrolijk en vele voetjes gingen van de vloer onder de schranz van Tante Daniela.
Nadat Daniela's set met applaus werd beindigd, was het de beurt aan de man van de avond; Peaky Pounder!
Op het podium hingen gekleurde letters die zijn naam speldden en hij was klaar om zijn kunsten te vertonen.
Hij begon met Abba - Thank you for the music ( of het moet een nieuwe track geweest zijn ) en deze werd luidkeels meegezongen.
Toen de kick onder de Zweedse riedel kwam daalden er ballonnen en bubbels naar beneden en het feest was compleet.
'Peaky, Peaky' werd gescandeerd en opnieuw werd de man als held verwelkomt door het trouwe r_AW publiek.
Peaky's grootste hits passeerden de revue waaronder; Aja Hitaasti, Nelja, Iskea on Puu, Testaa, Vasaran, Hermosto en vele anderen.
Na deze geweldige live act was het beurt aan de eerste suprise dj van de avond.
Er werd op diverse party fora gespeculeerd over namen, maar om 3 uur stonden daar dus ( wel of niet verwacht ) de mannen van Armageddon Project.
Sebas had de ze gevraagd om weer eens wat ouwe hits te draaien en zij gehoorzaamden.
Bijna alle grote hits kwamen aan bod, ze begonnen met Through Misery and Suffering ( waarvan Ome Leen dacht dat het een nieuwe track was )
Verder nog hits als Witchcraft & Desire, de remix van The Hunter, In the Underworld, Elektrokution, Northern Whispers, Far Beyond the Triumphants, Righteous Infliction of Retribution ( met Proom ) Church of Pentagram, Morning Star, Time to Disobey, The Fifth Revelation, Blessed by Kaos, Of Dreams and Disillusions, Floatin in Acheron, Tell the People, Armageddon Style en Phase 2. ( vreemd en jammer genoeg ontbrak de hit Spawn of Misantrophy
Toen de laatste Armageddon kick door de speakers schaldde, mocht Hectic Fence live gaan knallen. Vette tracks als; Teenage Facelift, Armed to the Teeth, Blackmailing en wat nieuwe tracks liet hij ten gehore brengen en dit werd goed ontvangen. Zo goed zelfs, dat een polonaise van minimaal 20 man door de P60 huppelde
Toen hij klaar was werd het roer overgedragen aan opnieuw Peaky Pounder, om nu een dj set weg te geven zoals alleen hij kan.
Hij begon met zijn eigen remix van Electronic Pig en verder veel coole shit gehoord waaronder Opticunt van N-Vitral, Tochwelleuk van Promo & Catscan en hij eindigde met good old Poing van Rotterdam Termination Source.
Na deze set begon ik honger te krijgen en godzijdank luistert de Third Movement naar zijn klanten en was er voor deze editie een food stand geregeld.
Na een hot Kurkuu te hebben gegeten had ik er de kracht weer voor om de laatste set van de avond aan te gaan.
In de lounge draaide Ome Nomen nog wat Vitalic's en Prodigy platen en ook hier was de muziek zeer aangenaam.
Het laatste uur mochten 2e verassing; Ome Rik a.k.a D-Passion en Promo gaan volmaken en deden dat met tracks als; de D-Passion remix van Running Against the Rules, Humalien en Some Pussy van Tieum, Head Gritt remix van Promo en zij eindigden met Line got Crossed van Unexist.
Na dit alles was het tijd om te vertrekken en werd duidelijk dat er 30 September weer een editie op het program staat, opnieuw genieten dus.
Uiteraard weer massaal de nachtbus ingegaan en op Schiphol met al het rapalje weer zitten chillen.
Met Ward, Jeroen en de rest van de crew nog ff foodfight gehouden en eigenlijk het hele Burger King etablissement belachelijk gemaakt.
Toen de trein kwam uiteraard weer de nodige kwajongens streken uitgehaald, in slaap vallende homies gefilmd en om half 9 dook ik weer zoals altijd; tevreden de mand in.
De conclusie van deze 10e editie is eigenlijk dat: een feest wat zo erg leeft bij mensen gewoon verdient waar het recht op had; een waardige editie die de geschiedenisboeken ingaat als een herrinering die men lang zal koesteren.
De nodige foto's en filmpjes van telefoons die gespot zijn brengen stuk voor stuk kippenvel met zich mee en zullen nog wel een tijdje bij wat mensen blijven hangen.
Tot en met deze editie wil ik als laatst de mensen bedanken voor de mooie 10 edities, moge er nog 10 volgen!
Greets Mark a.k.a Revolting Against
Special Note: thanks for the missing tracktitels














![Bram [Kliniek]](/images/user/122455_449748.jpg)







