Bij Ahoy aangekomen bleek dat we (verwijderd, Mevr. Moon, verwijderd, verwijderd en Jurjen & Lucas) aan de achterkant naar binnen moesten, de rij leek langer dan hij eigenlijk was en om 1u waren we echt klaar met alles
(naar binnen, kaartcontrole & kluisje regelen)Wel een enorm lange rij voor de muntjes. Dus die gingen Mevr. Moon en verwijderd ff halen, terwijl wij na een bezoek aan het toilet de mainstage zaal ingingen waar de heren van Endymion losgingen.
Eerste nummer dat ons ten gehore kwam was Revolution, gevolg door vette tracks zoals Nothing is what is seems en het op elk feest vette Rock the Part-E. Het geluid stond echter wel verbazingwekkend zacht. Laatste nummer was ook mooi, iedereen met een aansteker in de lucht, terwijl het melodietje van Drunk with a gun zich een weg uit de speakers baande.
Om half twee was het dan tijd voor de set waar ik echt naar uit had gekeken. Neophyte vs. Evil Activities, samen ook wel bekend onder het alias Masters of Ceremony. Van tevoren had ik al gezegd dat Alles Kapot gedraaid moést worden, en gelukkig kwam deze plaat ook voorbij
. Heerlijk losgaan! De heren begonnen met A way of life. Andere platen die voorbij kwamen: Bigger than ever, Never fall asleep, Your choice (Tommyknocker & The Stunned Guys) en bij Do you like bass? ging Freddy ook maak ff los op de mainstage . Ook One of those days & de Exlxaxl remix passeerden de revue nog. Jammer echter, dat ook hier het geluid nog niet echt top was.Hierna begon Tha Playah aan een livesetje van een half uur. Bekende nummers zoals Mastah of Shock, Clit.com, The Prophecy unfold, Fuck tha fame & Rotterdam Nightmare (van de cd van vorig jaar) werden gedraaid. Ik geloof dat het ook hier was dat er plots een of andere marionet boven de mainstage hing, verwijst misschien naar het logo van Tha Playah. Outblast was om drie uur aan de beurt en draaide vrij verrassend. De keren dat ik hem gezien had was het vooral erg mainstream, maar er kwamen nu toch veel minder bekende nummers voorbij (voor mij iig
) Uiteraard werd Zoo nog wel ff gedraaid 
Na Outblast maar ff naar het toilet, en bij terugkomst galmde One day we kill em all door de zaal. Dat zal Offensive wel zijn, dat op het podium staat. Paul Elstak gooide de ene na de andere Offensive-plaat op de draaitafels (Rage, May I fuck my wife?, Here comes the prozac & Furious Anger), en ik moet zeggen dat ik de kritiek op zn label steeds meer begin te begrijpen. Nogal ongeinspireerde agressieve hardcore
En ja hoor, nú leek het geluid in eens wel harder. De sfeer werd meteen ook wat harder, de terror-helga's kropen uit hun schulp en vlak achter ons werd een gast zo hard tegen de grond gebeukt dat hij met een gat in zijn hoofd afgevoerd kon worden.Jammer, je komt daar toch om te feesten, niet om te rellen
Om vijf uur begon Angerfist aan een 30 minuten durende liveset. De tracks van het laatste MoH-album kwam voorbij: Dance with the wolves, My Critic fetish & The fast lane. Geloofde ook nog een nieuw nummer te horen met daarin de Eminem-sample van Shit on you.
Na Angerfist begon Vince met Psychiatric ass, maar gingen we ff naar de Early Rave zaal. Hier bleven we echter ook niet zolang meer, omdat we het nu wel gezien hadden en de beentjes erdoorheen zaten.
Dus met de taxi terug naar Rotterdam CS, en vervolgens weer naar Den Haag.
Conclusie: geslaagd feestje, echt onwijs veel goede platen voorbij horen komen! Alleen het geluid kon aan het begin wel wat harder, en het was jammer dat er geen Third Movement artiesten aanwezig waren.
Cijfer: 7
