Het is de slogan voor dit evenement, en feitelijk ook maar het beste wat je kunt doen als je er naar toe gaat. Drie podia met de beste DJ’s, die een superoptreden verzorgen, alles uit de kast halen wat hun draaitechniek betreft en de lekkerste uplifting tracks laten horen uit alle hoeken van het zo geliefde dancegenre dat we trance noemen. Ondersteund door een vet geluidssysteem en hi-tech show van lichten en lasers, is Trance Energy de lekkerste manier om je oren en je voeten een nachtje te verzieken!
En toch zegt dit intro nog helemaal niets over de 11e editie van Trance Energy. Het zegt iets over de 10 voorgaande afleveringen. Alle 10 een groot succes voor ID-T, een waanzinnige ervaring voor de deelnemende DJ’s, en een megafeest voor alle bezoekers! Zou deze 11e editie, wederom uitverkocht met 30.000 bezoekers, aan de hooggespannen verwachtingen kunnen voldoen? Let’s hit the floor and find out!
Om te beginnen hebben we dorst, en dus muntjes nodig. Eerste organisatietechnische beoordelingspuntje: motte we niet te lang wachten en motte we niet teveel betalen? Tja, we blijven Hollanders… Geen klachten over het wachten, want we worden snel geholpen, zowel nu als later vannacht. Muntjes kosten 1 euro en de koers voor een biertje, fris of water is 1 munt, 2 voor een Red Bull, 3 voor een mixdrankje. Dit is OK. En ik adviseer de azijnzeikers die hierover willen klagen voortaan lekker thuis te blijven en hun zuip bij de plaatselijke buurtsuper te gaan halen! Duuus.
Ander verplicht bespreekpunt in partyreports zijn toiletten, garderobe en de bars. Meteen maar voor de draad ermee.
Toiletten. Altijd zonde van je tijd, je kunt er niet blijven dansen en doe je dat wel worden je schoenen nat. Bij de vrouwen is het altijd langer wachten dan bij de mannen: tegen de tijd dat mijn vriendin Lena klaar is heb ik twee keer kunnen pissen, mijn haar kunnen wassen en de krant kunnen lezen (die van zaterdag, vijf extra katernen). Tja Lena, had je maar een man moeten zijn. (Neeeeeee! Red.) Maar goed, de beschikbaarheid van de toiletten is voldoende en, zeer positief, ze zijn gratis. En zo hoort het eigenlijk ook.
Garderobe. We zijn vroeg en bij de gasteningang is de service uitstekend, zowel bij binnenkomst als vertrek. Als we naar huis gaan nemen we even een kijkje bij de algemene garderobe en ook daar ziet alles er prima uit.
Barren. In alle drie de areas plenty barren en het personeel erachter is vriendelijk en werkt hard. Maar zet volgende keer minder mensen achteraan om drankjes klaar te zetten en juist meer vooraan om ze aan de man te brengen. Er staat voldoende drank klaar, maar het wachten erop duurt toch erg lang. Vooral in de Mainstage area is dit het geval.
Wil nog één zeer positief punt opmerken, en dat is de korte afstand dit jaar tussen de drie zalen. We dansen liever dan dat we rondlopen, dus dit is een welkome verbetering ten opzichte van vorig jaar.
Kunnen we dan nu eindelijk over muziek gaan praten? Nou en of!
Onze eerste set van de avond: DJ Misja Helsloot
. Debuterend op een ID-T evenement, maar beslist geen nieuwkomer in de scene. Succesvol als DJ, producer and label-eigenaar, gedraaid op grote Nederlandse feesten als Impulz, Extrema, Dance Valley en het eindfeest van de FFWD Danceparade in zijn eigen Rotterdam. Vanavond hier te staan op TE11 zou zijn grote doorbraak kunnen betekenen, dus we willen erbij zijn als hij de Mainstage opent. En je kunt je avond beroerder beginnen! Misja geeft ons een set om te watertanden, de aftrap bevat twee groovy tracks maar al snel bouwt hij op naar een super energiek niveau. Van de decks knalt het geluid waar we zo van houden: melodieuze trance met breekbare vrouwenvocalen en geluiden die wegsterven en van heel ver terugkomen. Resulterend in die euforische, allesverwoestende break die iedereen in het publiek compleet uit z’n plaat laat gaan, keer op keer op keer. Tracks om te onthouden: “Fallen” van Sarah McLachlan, “Back from your past” (eigen productie van MH) en Ryan G’s “Emoticon” (Hou deze tune in de gaten!). Ondanks het vroege tijdstip is de vloer afgeladen en de sfeer fantastisch. De techniek laat hem tot twee keer toe in de steek, maar hij laat zich hierdoor geenszins uit het veld slaan en lost alles professioneel op. Misja weet hoe hij het publiek moet behagen en knalt het dak eraf. Aslof we daar blij mee zijn met die zware storm buiten… bedankt hoor! Misja verdient het eenvoudigweg hier tussen de grote namen op Mainstage te staan. Zijn mixtechniek is perfect en met zijn platenkeuze zet hij hier de ideale toon. De juiste man op de juiste plaats. En wij zijn erbij!
De draaitafels worden overgenomen door Piet Bervoets
, de man samen met Benno de Goeij het befaamde producer’s duo Rank 1 vormt. Vannacht geeft Piet een solo DJ set weg, en meteen vanaf track 1 laat hij geen misverstand bestaan over wat hij gaat doen: make some nooooooooize! Denkt deze man dat hij op de Hardstage staat in plaats van Main? Begeleid door lasers en vuurwerk knalt hij de ene na de andere pompende track over onze hoofden. Na een tijdje besluiten we naar achteren te gaan voor een drankje. We lopen meteen maar door naar de Hardstage, tja, nu we toch aan het hakken zijn!
Alwaar Don Diablo
achter de wielen van staal staat. Zijn geluid klinkt ons erg techno in de oren. Niets mis met de scherpere kantjes van de trance, integendeel, maar dit is voor ons een beetje teveel techno van het goede. Na een half uur kachelen we terug naar Main, waar System F zijn plekje achter de draaitafels reeds heeft ingenomen.Ferry Corsten
, eens een trance pionier, nu een gevierde man binnen het genre. Ervaren in ieder opzicht en dat laat hij vanavond merken. Draait veel eigen producties en heeft daar alle recht toe. Wat zijn set betreft: ook Ferry maakt herry! Wederom veel harde platen, maar meer trancy dan wat we van Rank 1 te horen kregen. Wat me opvalt is het ontbreken van vocale tracks, vocalen die ooit zo kenmerkend waren voor de Ferry Corsten sound. In plaats daarvan horen we veel klassieke elementen, dus kippenvel is niettemin gegarandeerd! Twee platen die me bij zullen blijven vanwege de euforische sfeer die ze veroorzaken: zijn eigen “Rock your body rock” en een smerig lekkere remix van Ton TB’s “Electronic malfunction”.
Tijdens Ferry’s set gebeurt er iets grappigs. Een stukje voor ons gaat plotseling een jongen door zijn hoeven en blijft op de vloer zitten. Binnen een paar seconden schieten anderen hem te hulp, vragen of alles okee is, hij iets nodig heeft, bieden hem water aan en proberen hem weer overeind te krijgen. Wat blijkt? Hij zat alleen maar zijn schoenveters vast te maken! Dit voorval toont eens te meer aan hoe mensen op dansfeesten om elkaar geven en een oogje in het zeil houden. Het verrast en verheugt me iedere keer weer!
Tijd voor de enige echte Trance Energy resident: DJ Johan Gielen (B). De zaal ontploft als Johan het podium opkomt, en het publiek vormt een eenheid van fans met slechts één doel in gedachten: het dak eraf! Nou, om deze boodschap kun je de blonde Belg wel sturen. Weer dat dak eraf… láát dat nou eens een keer met dit teringweer! De draaitafel blijft maar mindblowing tunes uitspugen. Om er een te noemen: een zwaar uitputtende versie van “Let’s get up and let’s get ill”! Halverwege zijn set drapeert Johan een rood-wit-blauwe vlag om zijn schouders, om zijn waardering voor z’n Nederlandse fans te tonen. Johan Gielen: made in Mol, made big in the Netherlands.
Afsluiten van de Mainstage, die eer is weggelegd voor Marcel Woods
. Bekend van zijn HardTrance mixcompilatie-albums, dus we weten wat we kunnen verwachten. En dat krijgen we ook: opnieuw een set die bol staat van pompende bassen en beukende beats. De trance van vandaag-de-dag is stukken harder geworden, en alle DJ’s die we vanavond aan het werk zien bewijzen dat. Woods draait geen spectaculaire maar wel solide set, en sluit dit evenement op waardige wijze af. Zijn platen zijn hard en strak, en de sublieme geluidsinstallatie die ID-T voor deze editie van TE heeft opgebouwd geeft dit geluid uitstekend weer. Zoals de hele nacht al het geval is.
We besluiten de dansvloer (en 72 zwaar naar Lena smachtende mannen) achter ons te laten. Op weg naar de uitgang horen we bij de Hardstage DJ Pavo
zijn laatste heipalen de grond in dreunen. Hardstyle op Trance Energy? En terechte keus, geoordeeld naar de duizenden bezoekers die hier op dit tijdstip nog als fanaten staan te dansen.
We hebben een waanzinnige nacht gehad. Eens te meer heeft Trance Energy bewezen een value-for-money evenement te zijn. Vanaf morgen gaan we ons voorbereiden op het dansen van volgend jaar! Maar eerst even een stukje van tukkenstein.
MARCEL VERSPEEK
