Verslag van Awakenings Festival, 2 juli 2005

Mars van de tinnen soldaten

AWAKENINGS -Met Spaarnwoude als het Mekka van Techno, het Medina van Electro en het Jeruzalem van de funky minimal-techno was Steve Bicknell de onbetwiste God, mooie Magda de maagd Maria en onze eigen Joris Voorn de Messias van de mainstage. Awakenings 2005 was als vanouds groots in diversiteit, speels met het klimaat en een zalving voor de geest. De koeling bij het tankstation, schoorvoetende feestverlaters, overal zit opeens spontaan muziek in. Baslijnen en Groovy deuntjes als nasleep van een lustrum: lieve vrouwengezichtjes, kamelen, een fles spiritus van mijnheer Robag Wruhme en Nieuw&Nieuw als knisperende afsluiter.

De mars van de tinnen soldaten, ingezet door niemand minder dan Steve Bicknell. De off-beat techno, een voor ons minder bekend maar vanaf nu niet minder gewaardeerd genre. Het tinnen legioen, marcheert over de heuveltoppen, begeleid door denkbeeldig tromgeroffel. Een veelvoorkomend schouwspel als het lijnenspel van fors geslepen beats, groove en funk elkaar ritmisch kruisen: gedachten die kant noch wal raken. De eeuwige glimlach van zwoele Magda is hier zonder twijfel schuldig aan.

Zwe(d/v)en: Cari Lekebusch kwam zag en overwon van Christine ter Laar, die goddank niet aanwezig was. Wel gespot: Collins John. Dit keer was het echter geen samba van baltovernaars, maar een samba van mystieke, dampende klanken die Secret Cinema (de geheime bioscoop was ditmaal publiekelijk) en Adam Beyer in hoge mate op ons bord schotelden. Deze was sowieso al rijkelijk gevuld met smulpaperij van het muzikale soort. (En dan hebben we het niet over erwtensoep).

Intussen was het in de minimal-tent, waar het bijzonder verdraaglijk was, de Chileense paddestoel Ricardo Villalobos als een ware giraffe uit de humus ontsproten. De zomer is nu echt aangebroken. Terwijl de eerste zonnestralen van het ochtendgloren reeds door de luxaflex koekeloeren, neemt de gedachtegang een Timewarp. Niet naar Mannheim, maar naar mister Dutch Detroit, Joris Voorn, die het varkentje grondig waste door ons een vleugje Incident te gunnen. Geen luchtgitaren maar luchtpianos tekenden de lucht, terwijl lasers het schouwspel inkleurden met tunnels, balken, kubussen en meer brugklas-wiskunde. Ode aan de techniek en aan de goden. ´Long way to go, but keep the vibe going´, aldus commentaar van hogerhand.

Spaarnwoude was op deze zaterdag de 2e juli 2005 even de hemel op aarde. Het rustieke landschap zal nog lang na vibreren en volgend jaar weer in alle muzikale toonaarden ontwaken.

Party Report written bij: Schalpi & Casa Montana

Special thanks to all the party people who came to Awakenings 2005, Spaarnwoude