Deze dag zou de grootste editie van Masters of Hardcore plaatsvinden in de historie van de hardcore, en wel in het Thialf Stadion te Heerenveen.
Thialf heeft bij veel hardcore liefhebbers nog een speciaal plekje in hun hart na de geslaagde editie van Thunderdome 99, en dus was het eindelijk weer eens tijd voor een hardcorefeest op grote schaal in dit ijsstadion.
Voor mij persoonlijk was een MoH feest weer lang geleden.
Na de eerste grote editie in het Beursgebouw in 2002 en het jaar daarop de volgende editie vond ik het wel weer eens tijd worden.
Gister begon dus mijn derde editie en ik ga even mijn visie van dit feest bekend maken
Om half negen kwam partyganger in crime Maurice, mij en me beste maat Sacha ophalen om vanaf mijn huis ( Schiedam ) de rit te voort te zetten naar het hoge noorden.
Uiteraard gewapend met de drank begonnen wij onze rit.
En wat een rit! Kolere wat is Heerenveen toch een eind!
Opzich hadden we het niet in de gaten door de lol die we hadden en aangezien ik aardig wat drank ( die rijkelijk vloeide ) ophad moesten we ook nog een paar keer de blaas legen.
Anyway, om 22.40 kwamen we aan in Heerenveen en parkeerden de Twingo in een bijgelegen woonwijk ( tegen betaling,dat wel
).Om kwart voor elf doken we de rij in die volgens de MoH flyer snel zou zijn. Yeah right!
We stonden dus gewoon 20 minuten helemaal stil en toen het begon te lopen kreeg je een soort trechter effect aangezien de rij 4 x zo dik was als de ingang.
Goed!, na een half uur a drie kwartier in 2 rijen te hebben gestaan waren we binnen in het complex.
Wat meteen opviel was de grootte van deze hal en dat het geluid lekker hard stond.
Helaas hadden we Nosferatu en Endymion gemist wat zwaar kut was!
Luister A&A: dit zijn 2 hele populaire artiesten/dj's doe ze dan niet als de tent nog niet vol is want ik hoorde veel mensen daar teleurgesteld over zijn.
De Italiaanse battle was aan de gang tussen the Stunned Guys en Tommyknocker.
Zij zweeptten het publiek op met tracks als Demolition en Revolution van Tommyknocker, de 2004 Thrillseeka reload en veel ander Italiaans materiaal.
Tijdens deze set waren we bonnen aan het scoren, althans dat was de bedoeling want die rij was mega druk ( wat als gevolg had dat je tegen elkaar geduwd werd en de irritaties hoog liepen. )
Toen ik in die rij stond en Mc Syco Armageddon Project en Promo hoorde aan kondigen vond ik het zat en ben uit de rij geklommen met een actie die niet zou mistaan in een Hollywood film.
Vooraan de zaal aangekomen was de battle in volle gang tussen de industriele mannen van het D-Boy label en de leading man van TTM en mijn persoonlijk favoriet Promo.
Ze draaiden een set die helemaal naar mijn wens was met tracks als: Nurse van Ophidian, Time to Disobey en Spawn of Misantrophy ( heerlijk!
) van Armageddon Project zelf, de Hellfish remix van Void Settlers Gnomes tinker with time, All time favourite Revolting Against van r_AW en nog veel meer industriele rommel ( 
).Natuurlijk gingen de middelvingers weer ( respectloos ) omhoog omdat ( waarschijnlijk ) de muziek te ingewikkeld was voor de overigens jonge, wazi achtige mannetjes voorin.
Op de podiums naast de dj booth stonden strippers ( die overigens heel lekker waren ) de mensen op te geilen en ik betraptte mezelf er ook op
Na dit geweld en voor mij persoonlijk de beste battle van de avond was het tijd voor de eerste live act.
De alsmaar populairder wordende Angerfist mocht een show weg geven van een kwartier en werd met luid applaus ontvangen.
Hij draaide nieuw materiaal waaronder Raise your fist maar natuurlijk ook zijn hits als Cannibal, Fuck Off en natuurlijk Chronic Disorder.
Na 20 minuten Angerfist en een daverend applaus kondigde de duistere stem de volgende battle aan.
Dj Outblast en Korsakoff, en jezus wat is dat een lekker ding.
Sinds gister ben ik helemaal verliefd op der geworden
alleen jammer dat ze niet goed kan draaien.Ze begonnen met hun eigen track en tevens de anthem van MoH dit jaar: Unleash the Beast ( een prima feest plaat ! Verder draaiden ze nog onder andere Bassmachine van E-Man ( wat ik persoonlijk een van de beste hardcore platen ooit vind ), Powerrave en Still Wasted van bovengenoemde dame en ook kwamen the First Rebirth van Jones & Stephenson en Psychiatric Ass van Nosferatu & Ophidian nog voorbij.
Na deze set ben ik even de volgorde kwijt tussen de battles dus forgive me
Ik dacht dat Delta 9 vs Digital Boy op de line up stonden en dat betekende dus harde shit wat goed werd ontvangen met platen zoals Anger van Endymion en Fuck you up van Pilldriver.
Na de man uit New York en de man uit Italie was de 2e live act van de avond aan de beurt, de mannen uit Groningen: G-Town Madness.
Zij lieten hits horen waaronder: Silence, Locked Down, Buck em Down en eindigden met nog zo'n wereldplaat als Bassmachine, namelijk the Hustle.( kippenvel )
Toen de gasten van G-Town het podium af waren was het de beurt aan Mister scratch; Vince en de beste producer van de Nederlandse hardcore scene: Catscan.
Zij begonnen met The Daylight Burn van Catscan zelf en draaiden verder nog onder andere de 2004 Noize Supressor remix van Thunderground, Attack van Unexist en een plaat waar ik heel graag de titel van wil weten ( er zit een sample in : 'allright that does it' en deze plaat kwam na ARP van Catscan, anyone? )
Gedurende het feest heb ik wel aardig wat knokpartijtjes gezien wat ten kostte ging van de sfeer en ook tijdens deze set ging het rechts vooraan weer eens goed los, jammer, jammer, jammer want de sfeer was toen een beetje fucked up.
Catscan vond ik vanavond heel goed mixen ( voor zijn doen
) en aangezien ik geen slechte plaat gehoord heb tijdens deze battle was dit ook weer een prima set. 
Om kwart voor vijf mocht de 3e en tevens laatste live act beginnen, de mannen uit mijn woonplaats Neophyte en de Rotterdammers Evil Activities.
Zij gaven een kicke set weg met ouwe klappers als : None of ya left, Braincracking, Army of Hardcore, Mc's & Dj's maar ook nieuwe tracks als One of those days en Dedicated.
Deze live act bracht de sfeer weer terug in een party sfeer in plaats van een agressieve, rumoerige sfeer, wat zeer prettig was.
Toch was de boel nog niet helemaal gesust want na de live act moesten Akira en Drokz hun battle weg geven en helaas is terror voor velen niet echt party opwekkend maar alleen een manier om agressief te pogo, en wat voor veel irritaties zorgde.
Maar goed Drokz kickte off met North Korea goes bang van Johnny Violent en beide mannen zorgden voor een prima terror set, normaal vind ik terror niet zo op feesten maar deze set kon ik eigenlijk wel waarderen.
Na deze harde battle was het de beurt aan de organisators Bass D & King Matthew en JDA om deze MoH af te sluiten.
Ze deden dat prima met plaatjes als It's allright, Still Wasted van Korsakoff, Pain till I die van Dione, Zoo van Base Alert en de Art of Fighters remix van Survivors of Hardcore
Natuurlijk mocht ook Prednison Attack niet ontbreken op een feest als dit en ze sloten af met Six Million ways to Die.
Hierna was het voor ons tijd om weer richting huis te gaan want we hadden nog een aardige terugrit te gaan.
Na onderweg bij een pompstation nog even een ochtend gymnastiek gedaan te hebben, ruzie met een pompvrouw te hebben gehad, een gast een blowjob zien krijgen in een nabijgelegen parkeerterrein en gesport te hebben met gasten die richting Den Haag reden ( kickuh gasten
) kwamen we om 10.15 aan in Schiedam om tevreden de mand in te duiken.De pluspunten:
Het geluid stond bijna de hele avond goed, de decoraties waren prima en ook de vlammen en het vuurwerk waren zwaar in orde.
De line up mocht er zeker ook zijn, voor ieder wat wils en goeie platen werden gedraaid.
Ook de strippers waren heel geil, alleen jammer dat het stringetje niet uitging
De zaal was perfect voor grote feesten en ook de plee was goed geregeld met zo'n pleekaart.
De minpunten:
Gedurende de avond heb ik aardig wat knokpartijen gezien en vond dat gewoon niet kunnen op een FEEST, het woord zegt het al maar ja.
Ook de wachtrijen waren behoorlijk zaad! Aangezien er beter werd beloofd op de flyer en ook was het wel even rijden maar dat is niet echt een minpunt aangezien het in de auto altijd erg gezelig is.
Persoonlijk was het wel mijn beste MoH omdat bij de vorige edities het geluid bar was en er dit keer best vet gedraaid werd.
Avee lui!
