Verslag van Mystery Land, 21 augustus 2004

Mysteryland
Zaterdag 21 augustus 2004
Floriade, Haarlemmermeer

Na een bruisend seizoen vol festivals zoals Dancevalley, Awakenings en Strike One, was het dan eindelijk de beurt aan Mysteryland. Met ML zou niet alleen het festivalseizoen worden afgesloten, maar ook mijn korte vakantie van 2 weken, dus ik was van plan nog een keer ff flink door te beuken. Na enkele vertragingen (Marco Muis
was te laat) werd er vanaf het gemeentehuis vertrokken richting de Floriade. In de bus zat zoals gewoonlijk de stemming er al goed in, er werd alvast flink gezopen en dat zou die dag alleen nog maar meer worden natuurlijk.
Nadat de chaffeur ons zowat voor de deur had afgezet (respect!), moesten we nog wel ff in de rij wachten. Het had waarschijnlijk te maken met de strenge beveiliging, nadat er weer geruchten op internet waren geweest over een stelletje sukkels die weer zonodig moesten gaan vechten op dit feest, zoals ook op DV was gebeurd. Ik heb
overigens de hele dag geen vechtpartij gezien, iedereen was gewoon zwaar chill.
Maar genoeg geluld over dit onderwerp, bij binnenkomst viel ons direct de aankleding van het feest op, het leek of we in de Efteling waren beland: dwergen, heksen, paddo's en mystieke tentjes maakten er een apart sfeertje van.
Nadat we de biernodige muntjes hadden gekocht, besloten we direct deze munten uit te geven in de eerste de beste tent die we zagen, de Black Hole tent. Volgens mij was het Antiphus die er stond te draaien en met zijn progressieve trancesound zorgde hij ervoor dat we al een beetje loskwamen. Lekkere sound, maar we wilden hardere deuntjes horen vandaag, dus namen we de benenwagen richting de Cocoon tent. Benenwagen ja, maar we hadden beter de auto kunnen pakken, want het was een vrij lang stuk lopen. Het hele terrein was qua oppervlakte groot en de tenten en stages lagen weid verspreid, maar goed zo bleef je de hele dag lekker in beweging.
Bij de Cocoon tent gearriveerd, moesten we eerst na een stevige wandeling onze dorstige kelen schrapen met een koel, heerlijk biertje. Heerlijk was het niet, want volgens mij kwam het rechtstreeks uit dat meer wat aan de overkant
lag (dan maar Breezer). De Duitser Frank Lorber was ondertussen al begonnen aan zijn set, dat vooral bestond uit veel minimale (Ja Mr.J. minimale) technosoundjes en bliepjes. Het kon de meeste van ons niet bekoren en dus werd er over
het algemeen alleen een beetje met de hoofd geknikt op het ritme van de muziek, maar het kon natuurlijk ook te maken hebben met dat bier. Dus gingen we weer terug naar het begin van het terrein, om een kijkje te nemen bij de Mainstage waar Johan Gielen ondertussen Ricky Rivaro had afgewisseld. Normaal ben ik niet zo'n fan van Johan Debielen, maar nu was ie zeer op dreef. Waar die normaal alleen op de trancetoer gaat, draaide hij nou ook een hoop techno. En het gekke was dat de overgang niet eens verkeerd klonk. Yep hij zorgde er iig voor dat er nu eindelijk een beetje gebeukt werd. De zware regenval van de dag ervoor had van het grasland een vette modderpoel gemaakt, maar dat kon ons er niet van weerhouden lekker te swingen op plaatjes als Born Slippy. En daarnaast ook niet onbelangrijk, de zon scheen volop.
Nadat we Johan hadden uitgezwaaid, was het tijd om eens de Q-Dance stage te gaan bezoeken. Het lag helemaal achter de pyramide heuvel en daar aangekomen moest ik eerlijk toegeven dat dit er toch veel koeler bij lag dan de Mainstage.
Het lag aan de voet van de heuvel, en je zag op elke ring van de pyramide mensen springen op de harde sound waar Q-dance om bekend staat. Lars Klein was op het moment dat we aan kwamen net begonnen aan zijn set, en laat Lars nou
net techno draaien. Maar dan wel techno waar je trommelvliezen een vreselijke opdonder van krijgen, een harde industriele sound waar onze Kattukse partysquad al gauw op stond te flippen natuurlijk. Nadat Remco wat Haagse vrienden had
gesproken en er een paar mensen eerst spoorloos waren verdwenen en opeens weer opdoken, begonnen we aan ons tweede bezoek bij de Cocoon tent waar de Duitse technogoeroe Sven Vath zijn opwachting zou maken (Yes!).
Andre Galuzzi was daar nog bezig met zijn set, hij was later begonnen (het bleek dat Anthony Rother niet was komen opdagen). Ook Galuzzi draaide ook een wat rustigere freaky techno, dat je wel of niet waardeert. Het viel sowieso op dat
de line up van de Cocoon toch een beetje anders was dan anders. Maar goed we kwamen voor Sven de Man. Na wat technische problemen (het geluid viel uit), konden we genieten van die typische Sven Vath sound, een sound die ons al snel in de hoogste versnelling bracht. Vooral bij dat geflipte nummer van Alter Ego "Rocker", stond de hele tent op zijn kop. Zo legendarisch als die set 2 jaar terug op ML in Ruigoord was, werd het nu niet, maar het was nog altijd wel een van
de hoogtepunten van de dag. Opnieuw een "tour de force" dus voor deze man.
Het was maar weer eens tijd voor wat frisse lucht, dus gingen we richting de Main waar Paul van Dyk aan de gang was. De DJ uit Berlijn draaide lekkere trance, wat je kan verwachten van de Duitser. Na een klein uurtje van chillen en wat eten te hebben genuttigd, begon het toch wel weer te kriebelen en gingen we terug naar (hoe kan het ook anders) de Cocoon tent.
Er bleven nog wel een paar mensen bij de Main om de olympische kampioen van de trance DJ Tiesto te bewonderen.
Michel de Hey was alvast begonnen toen we aankwamen. Als er een DJ is waar je altijd wel een goede set van kan verwachten is hij het wel, en met zijn mix van groovy en funky techsound maakt ie van menig danshater een technoliefhebber in hart en nieren. Na de Hey Techsound, kwam Richie Hawtin aka the Plastikman om de boel af te sluiten. Normaal is Sven Vath de afsluiter in de
Cocoon, maar nu dus deze Brit. En na zo'n kwartier hadden we ook wel genoeg gehoord, om te begrijpen dat we niet in deze toko de afsluiting van dit toch al geslaagde festival mee wilde maken. Dus namen we nog eenmaal de benenwagen richting de Main voor Marco V.
Omdat ik iedereen voor de verandering weer is was kwijt geraakt in de Cocoon, moest ik eerst de groep vinden bij de Main, maar ze stonden gelukkig op dezelfde plek als eerder die dag. Marco V, de DJ die een voorkeur heeft aan hardtrance en progressive, draaide hard en ik denk dat ie toch wel een van de beste sets van die dag was. Het lichtje begon nu toch een klein beetje te dimmen bij mij, dus nog eenmaal ff springen om toch bij positieven te blijven. Helaas waren nu ook alle munten op, en de muntverkoop was ook gestaakt. Na het vuurwerk en nog wat plaatjes, was het toch echt voorbij, dus tijd om terug naar de bus te gaan. Het was nog ff zoeken naar de bus, omdat de kleine was verruild voor een grote Beuk bus voor nog geen 15 man. Eenmaal in de bus zat iedereen met een brede glimlach of wat voor gezichtsuitdrukking dan ook (hehe) in de bus na te genieten van een topdag.

Maar het was nog niet helemaal voorbij, want er ging nog een klein groepje waaronder moi naar dat Yorin feest in Noordwijk.
Het was een stuk groter dan vorig jaar en we hebben enkel Benni Rodriguez nog gehoord, die techno en oldskool stond te draaien, was nog wel ff grappig. Fin

Tot slot nog enkele awards die ik ga benoemen omdat ik tenslotte het verslag heb geschreven:
ML
Most Dance award: bijna iedereen
Best Dance award: RosOne en Bernie
Stoned award: Jeffrey
Diekenikookvandepartyflock award: Bernie
Freaky award: Wizzard
Most Smoking Cigarettes award: Marco Muis
Uit je plaat award: Remco en Arie
Rookie award: dat ene koppel met die blonde (kan ff niet op de namen komen)

Yorin Beachdance
Ikhadtweerwarm award: Leo