Verslag van I Love Techno, 18 oktober 2003

In één woord: Geweldig. Na een zomer vol met festivals was het wel weer eens tijd voor een avondje stampen in een donkere hal. Om de combinatie lange autorit+wazige mensen deze keer te voorkomen met de bus gegaan. Erg gezellig en onderweg alvast in de stemming geraakt met vrienden als Sven, Richie en Monika in de cd-speler. Na een halfuurtje file bij Antwerpen om kwart over 8 aaangekomen. Ruimschoots op tijd dus om Gayle San even te horen knallen. Waren allemaal aangenaam verrast door deze dame. Leuke uitstraling. Regelmatig werden we getrakteerd op een stralende glimlach, terwijl ze geroutineerd een vette technoplaat inmixte. Zoals altijd was het Belgische publiek weer mega-enthousiast en al snel stonden we te hossen en te springen.

Time flies when you're having fun en dus was het al snel 22.00 uur en dus door naar Johannes Heil. Was even een breuk met de funky gezellige techno die Gayle San had laten horen, maar zeker wel leuk. Duistere beats met daar overheen Ramstein-achtige klanken en vocalen. 1,2,3,4, hände höch, etc. Na een uurtje wel weer gehoord en dus door naar publiekslieveling Miss Kitten. Kaalgeschoren en wel nam zij de draaitafels over van haar maatje The Hacker. Ze begon lekker freaky en dromerig met een vreemd electroplaatje waar ze zelf overheen zong. Na dit korte intermezzo begon ze pas waar ze voor gekomen was: Vieze, vreemde techno met veel electro-invloeden. Publiek reageerde enthousiast en dat kwam haar set absoluut ten goede. Weinig bas, veel hi-hat, maar toch heel erg dansbaar. Kortom: Tof!

Tegen een uurtje of 12 waren we wel opgewarmd voor persoonlijke held Richie Hawtin. In een dampende Yellow Room nam hij over van Neerlands trots (ahem) Michel de Hey. En hoe: Eén van de mooiste technosets die ik tot nu toe heb gehoord. Diep, breekbaar, funky en bij tijd en wijlen keihard. Veel hoogtepunten en een superreactie van het publiek. Het was voorbij voor ik er erg in had. Hawtin liet wederom zien dat hij als geen ander hard en soulvol met elkaar kan vermengen. Het belooft wat voor het volgende Plastikman-album dat binnenkort uitkomt.

Zoals ik al zei, voorbij voor ik er erg in had. Ineens was het 02.00 uur. Het gevreesde tijdstip, want toen was het keuzes maken geblazen. In de Red Room waren Adam Beyer en Cari Lekebusch net begonnen, in de Blue 2 Many DJ's, Sven Väth bekeek zijn platen vast in de Orange Room en in de Green was Cajmere al aan het knallen. What to do? Toch maar naar 2 many DJ's gegaan. We hadden ze al meerdere keren gezien dit jaar en hun set op Rock Werchter behoorde tot de absolute hoogtepunten van deze zomer. Jammergenoeg hadden ze het op Bazar Curieux, een maand eerder, het een beetje laten liggen. Maar goed, de heren komen uit Gent en hadden wat te bewijzen op een technofeest in hun stad. Op diverse fora was van tevoren al een heftige discussie ontstaan of de gebroeders Dewaele wel thuishoorden op hét Europese Techno-event van het jaar. Mijn conclusie: Absoluut!
Waren we eerst nog van plan alleen het begin te luisteren en daarna door te gaan naar Adam en Cari, al snel werden we gegrepen door het moordend hoge tempo, de ultravette platen en de humor van de twee broertjes. Van Peter Tosh's Out of Space door naar the Prodigy, naar Midfield General, Vitalic, LFO, etc. Dit alles met een dikke vette knipoog naar de popmuziek door af te wisselen met keiharde Nirvana, White Stripes enzovoorts. Qua humor absolute hoogtepunt: Crazy in Love inmixen terwijl je broer een bordje voor de camera houdt met de tekst--> Beyoncé sucked my dick! Two thumbs up for 2 Many DJ's.

De rest van de avond eigenlijk niet goed meer meegekregen door een flinke koppijn, maar naar ik begrepen heb waren Beyer en Lekebusch ok, was Underground Resistance goed, maar lieten ze niet zien waarom ze zo legendarisch zijn en was Sven Väth als vanouds leuk. Al met al superfeest. Belgen begrijpen dat de man of vrouw op het podium de energie vanuit de zaal nodig heeft om tot een hoogtepunt te komen. De organisatie begrijpt dat bezoekers water nodig hebben en niet lang willen wachten. Kortom alle ingrediënten waren aanwezig om er een waanzinning evenement van te maken en dat is gelukt.

Tot I love Techno 2004 Outdoor!