15 jaar Thunderdome zal bij de nodige mensen ongetwijfeld vooral nostalgie oproepen. De herinneringen aan de twijfelachtige jaren 90 waarin hardcore haar gloriedagen, maar ook (tijdelijke) ondergang kende. De tijd dat de mensen kwamen om los te gaan op hun favoriete muziek en zich verders niet zo interesseerde voor andere ingredienten. Dat is echter 15 jaar later heel anders. Waar de eerste Thunderdome ongeveer 3.200 mensen trok zijn het er 15 jaar later ruim 20.000. Dan kan je mij veel vertellen, maar niet dat hardcore dood is.
Maar niet alleen de groei is een bewijs van verandering, ook de mensen zijn veranderd. Overal wordt op gelet en moet aan voldaan worden om de mensen met een goed gevoel weer huiswaarts te kunnen laten keren. Ik ben wat dat betreft een duidelijk exponent van deze tijd. De jaren 90 heb ik meegemaakt maar niet als gabber, ondanks dat ik wel Thunderdome cd's had, een stuk of 6. Ik was echter nog veel te jong.
Die tijd ben ik nu aan het inhalen en daat gaat me goed af. Zo kwam het ook dat Thunderdome op de agenda stond. Uiteraard vanwege het 15 jarig bestaan en het feit dat het vorig jaar zwaar goed bevallen was, maar ook vanwege de line-up. Want ondanks dat ik de jaren 90 niet heb meegemaakt voelde ik mij wel gerechtigd een bezoek aan Thunderdome te brengen, omdat er een PRESENT Area was. Paste helemaal bij mij en toen ik de line-up onder ogen kreeg zat ik al te stuiteren om mijn stoel. Hier moest en zou ik bij zijn. Een heerlijk avondje mainstream van de bovenste plank met evt. uitstapjes naar D-Passion, Nosferatu of Unexist. Dit was ook het punt waarop ik mijn grootste fout maakte: Ik kreeg hoge verwachtingen. Het verleden heeft mij geleerd dit zo veel mogelijk te laten, om teleurstellingen te voorkomen, maar het ging hier gewoon vanzelf. Ik keek er gigantisch naar uit en toen de zaterdag eindelijk daar was kon ik niet meer stilzitten.
Aangekomen bij de RAI werd al duidelijk zichtbaar dat het uitverkocht was. Een drukte van jewelste, opzich niet heel gek hoor, maar als ik zag door welke ingang het hele zootje naar binnen moest werd ik niet vrolijk. Dat werd ik ook niet toen ik zag waar wij in de rij aansluitte: zo'n beetje op de ring van Amsterdam. Maar goed, humeur niet laten verpesten, vrolijk blijven en gaan. De rij ging gelukkig iets sneller dan verwacht en alles bij elkaar stonden na ruim een uur al helemaal binnen waarna we allen richting de Present Area liepen waar Dione al heel lekker bezig was!
Op het moment van binnenkomst werd het veel gedraaide Do Or Die van Art of Fighters er net op gegooid. Ik ken slechtere binnenkomers. Ik had de smaak meteen al te pakken en de bewegingen waren talrijk. Dione had het tempo er goed inzitten en ook zijn platenkeuze was heerlijk: This Is My House, We Shall See, Eye Of The Storm, Borne 2 Raise Hell, Kasparov - Scotch Attack, Noize Suppressor & Mad Dog - Fire en Ruff Confusing kwamen oa. voorbij en ik stond mezelf al flink in het zweet te werken! Afsluiten deed Dione bijna traditiegetrouw met SRB - Smooth Criminal. Zeker een van de betere setjes van de avond!
Tweede teleurstelling was het geluid. Naar aanleiding van talrijke klachten over het geluid tijdens Inqontrol werd er streng op het geluid gelet, dit had ik ook al gezien in een brief aan de omwonenden, maar goed die worden nog wel eens mooier gemaakt dan ze werkelijk zijn. Maar het was niet best. Sowieso is de acoustiek in de RAI al een drama maar met een paar aanpassingen en hard geluid zal je daar niemand over horen. Die aanpassingen waren er deels, het harde geluid ontbrak. Gevolg: slecht zacht geluid. In de Present Area dan, want in de Future en de Past klonk het best lekker van wat ik gehoord heb. Maar goed, ook daar kan ik wel van gaan lopen balen maar daar heb ik alleen mezelf mee dus besloot ik lekker verder te gaan, te genieten en me niet al te druk te maken.
De baco's gingen hard in het uurtje dat Outblast draaide waarin ik ook nog even de mensen uit de flock weer gezien heb, gezellig! Outblast zijn setje was voor mij niet heel bijzonder. Hij opende met Masters Symphony wat wel weer vet was maar met platen als Killing Scum en Je moet je muil houwe maak je mij persoonlijk niet vrolijk. Er zaten wel aardige platen tussen maar ik had op andere dingen gehoopt. Gezegd moet worden dat zijn setje het op de dansvloer wel goed deed. Van wat ik gezien heb gingen de mensen lekker los en hadden het goed naar hun zin bij Outblast. Hoogtepunten voor mij waren de opening, Never Surrender en de afsluiting: Noisekick - Hij loopt rondjes. Ik moet altijd weer lachen als ik terugdenk aan het bekende filmpje. Met alle respect maar vind het echt geweldig.
De mannen die na Marc achter de draaitafels plaatsnamen waren voor mij ook een van de hoogtepunten. Deze mannen zijn intussen niet alleen iconen geworden maar bijzonder invloedrijk. De mannen die op dit moment de Italiaanse hardcore beheren met hun Traxtorm label waarop zo goed als al het Italiaans producerend talent zijn of haar platen op uitbrengt. Daar ben ik dan ook zwaar fan van. Zodoende had ik al uitgekeken naar hun setje om al het nieuwe spul van Traxtorm langs te kunnen horen komen. Het werd ook zeker een van de betere setjes, maar uit m'n dak gaan kon ik niet meer of heel zelden, heel eventjes. De baco's hadden inmdiddels hun tol geeist. Dus werd het voornamelijk genieten, vage bewegingen maken en de ogen dichtdoen. Ook niet verkeerd maar ziet er wat minder actief uit. Maar goed, vergeten ben ik het zeker niet sterker nog ik heb nog wat tracktitels ook lang leve mijn geweldig brein: Amnesys - My Motherfucking Name, Headz ft Mad Dog, Artwork (Tha Playah Remix), Hymn (Origineel, helaas maar werd goedgemaakt. Origneel klonk ook verdomd lekker), Dj D - Goes Hard, Twisted World en Mad Dog - Nasty. Lekkere nummertjes en heb flink lopen genieten tijdens hun setje! Afsluiten deden zij trouwens met hun remix samen met Tommyknocker van het legendarische Drop It van 3 Steps Ahead (R.I.P.). Een lekker nummertje dat als remix niet eens zo hoogstaand is maar toch zeker niet verkeerd is!
Ook van de volgende in het rijtje had ik hoge verwachtingen: Evil Activities. Met zoveel lekker nieuw, unreleased spul zat ik al te watertanden bij de gedachten aan zijn set. En ook dit werd een lekker setje! Maar ik het toch niet laten, ik miste Raise It Up, zijn nieuwste aanwinst gemaakt samen met Tha Playah. Geweldig nummer met vette break die ik nu thuis maar weer luister in de set van Neophyte op q-base 2007. Maar goed, verder was het wel een heerlijk setje met gelukkig wel ander vet spul. As Cold As Me, My Hidden Place, Nobody Said It Was Easy, Psychiatric Ass, Atmos-Fear, Slaves 2 The Rave Mash-Up, One Of These Days (vette opener met sample Alles Naar De Klote ervoor), Raw To The Floor en als afsluiter natuurlijk Alles Naar De Klote (Rmx). Vooral op het nieuwe spul, voor zover mogelijk, uit mn dak gegaan. Kelly stelde voor de zoveelste keer weer niet teleur!
Teleurstelling 3: de drukte. Alhoewel, teleurstelling, dat had je kunnen verwachten als het uitverkocht is maar chill was anders. Continue mensen die langs je lopen en ik werd bij tijd en wijle claustrofobisch. Gebeurt me niet vaak. Ruimte had je dus sowieso en toen ik weer een beetje ontnuchterde begon ik er helemaal aan te ergeren, want als ik dan al enige hak/dans/stampbewegingen wilde maken was dit simpelweg onmogelijk. Sowieso stilstaan was er niet bij, want je moest contineu aan de kant voor mensen. Deed je dit niet werd je wel vriendelijk verzocht dit te doen. Is normaal gesproken niet erg maar de hele nacht was mij een beetje veel van het goede.
Maar goed, het feest ging gewoon door. Met werkelijk alle respect was het de beurt aan de vreemde eend in de line-up van de Present Area: Negative A. Ik mag het wel graag en ook zijn nieuwe track op de laatste DNA Most Wanted mag er zijn. Maar in deze line-up vol mainstream vond ik hem niet bepaald passen. Negative A is toch niet echt mainstream zou ik zeggen en dat werd tijdens zijn setje wel duidelijk. Alhoewel ik er nog meer van kon genieten dan ik dacht. The Dreamer (Promo Remix) en White Fluids Of DNA herkende ik nog, even als zijn nieuwe track maar veel verder kwam ik niet. Maar dat betekende in dit geval niet dat het slecht klonk. Veel hip-hop samples wat ik altijd heerlijk vind en lekkere donkere hardcore. Niet helemaal mijn ding maar ik kon het waarderen.
Het halve uurtje hierna was gereserveerd voor de excentrieke Bike en de scratchende Dek. De heren waar ik de laatste tijd steeds meer fan van begin te worden gingen ook nu lekker te keer, weliswaar naast het licht wat op de draaitafels en mixer stond gericht waar zij uiteraard niet stonden. Links van dit alles stonden beide heren hun kunsten te vertonen. Ze begonnen al heerlijk, want opende zoals ik had gehoopt gewoon met Party Motherfuckerz! Verder kwam de nieuwe Bike - Holes In Your Chest en van dezelfde plaat Zero XL, Fire voorbij. Ik heb niet de hele set gehoord, want we besloten op 2/3 van de set te gaan zitten met zn allen om de voetjes de hoognodige rust te geven.
Zodoende miste we ook het begin van Endymion waarvan ik uiteindelijk ook maar een gedeelte gezien heb, omdat iedereen een andere kant op ging en ik hen later in die set weer ben gaan zoeken. Maar van wat ik van Endymion gehoord heb werd ik gelukkig! How Long, Put Things Right Remix, Let's Get It On, Causin' Confusing en Payback om maar wat te noemen. De mannen waren weer goed bezig, maar goed om organisatorische redenen dus niet de hele set meegemaakt. Ook omdat we allen weer bij elkaar wilden zijn om de laatste anderhalf uur van Tommyknocker te kunnen genieten.
Dit lukte in eerste instantie maar door de gigantische drukte waren we elkaar na 5 minuten al weer kwijt. Het werden twee groepen waarmee we ons uiteindelijk ook vermaakt hebben. Tommy zette een set zoals je het kan verwachten bij hem, redelijk standaard dus maar daarom niet minder lekker. Ideaal om de laatste energie er lekker uit te stampen. Hymn (Amnesys Remix), Hurricane, Learn From The Pain, Evil Activities - My Hidden Place, Evil Activities & Tha Playah - As Cold As Me, Loose Control / Chronic Disorder Mash-Up, Arise (Na-Goyah Remix), Earthquake en Drop It (The Stunned Guys vs Tommyknocker Remix) kwamen oa voorbij. Afsluiten deed meneer met Alles Naar De Klote. Alleen een kwartier te vroeg! Hier had ik echt geen rekening mee gehouden en dat viel me nogal koud op m'n dak. Om kwart voor 7 ging de boel er gewoon uit en konden we naar buiten. In de Future ging het volgens mij nog wel door, maar ik had het inmiddels wel gehad en wilde gewoon nog ff lekker doorgaan bij Tommyknocker. Maar goed, dat kon ik dus op m'n buik schrijven. Teleurstelling 4 1/2.
We waren echter niet de enigen die naar buiten moesten en ook hiervoor was dezelfde opening als de ingang gereserveerd. En ook dit was dus wat krapjes met zo'n 16.000 man die hierdoor heen moesten. Ook dit heb ik wel eens prettiger meegemaakt. Maar om niet in mineur te eindigen: er waren ook genoeg positieve punten om deze verjaardag niet een onvoldoende te laten zijn. Er werd over het algemeneen verdomd lekker gedraaid. Dat het geluid niet goed was jammer, maar de setjes die voorbij kwamen waren heerlijk! En uiteraard heb ik het met de hele groep waarmee we waren weer heel gezellig gehad! Maar het was zeker niet wat ik ervan verwacht had. Naja, weer wat geleerd. Grtz,
T-mac
Maar niet alleen de groei is een bewijs van verandering, ook de mensen zijn veranderd. Overal wordt op gelet en moet aan voldaan worden om de mensen met een goed gevoel weer huiswaarts te kunnen laten keren. Ik ben wat dat betreft een duidelijk exponent van deze tijd. De jaren 90 heb ik meegemaakt maar niet als gabber, ondanks dat ik wel Thunderdome cd's had, een stuk of 6. Ik was echter nog veel te jong.
Die tijd ben ik nu aan het inhalen en daat gaat me goed af. Zo kwam het ook dat Thunderdome op de agenda stond. Uiteraard vanwege het 15 jarig bestaan en het feit dat het vorig jaar zwaar goed bevallen was, maar ook vanwege de line-up. Want ondanks dat ik de jaren 90 niet heb meegemaakt voelde ik mij wel gerechtigd een bezoek aan Thunderdome te brengen, omdat er een PRESENT Area was. Paste helemaal bij mij en toen ik de line-up onder ogen kreeg zat ik al te stuiteren om mijn stoel. Hier moest en zou ik bij zijn. Een heerlijk avondje mainstream van de bovenste plank met evt. uitstapjes naar D-Passion, Nosferatu of Unexist. Dit was ook het punt waarop ik mijn grootste fout maakte: Ik kreeg hoge verwachtingen. Het verleden heeft mij geleerd dit zo veel mogelijk te laten, om teleurstellingen te voorkomen, maar het ging hier gewoon vanzelf. Ik keek er gigantisch naar uit en toen de zaterdag eindelijk daar was kon ik niet meer stilzitten.
Aangekomen bij de RAI werd al duidelijk zichtbaar dat het uitverkocht was. Een drukte van jewelste, opzich niet heel gek hoor, maar als ik zag door welke ingang het hele zootje naar binnen moest werd ik niet vrolijk. Dat werd ik ook niet toen ik zag waar wij in de rij aansluitte: zo'n beetje op de ring van Amsterdam. Maar goed, humeur niet laten verpesten, vrolijk blijven en gaan. De rij ging gelukkig iets sneller dan verwacht en alles bij elkaar stonden na ruim een uur al helemaal binnen waarna we allen richting de Present Area liepen waar Dione al heel lekker bezig was!
Op het moment van binnenkomst werd het veel gedraaide Do Or Die van Art of Fighters er net op gegooid. Ik ken slechtere binnenkomers. Ik had de smaak meteen al te pakken en de bewegingen waren talrijk. Dione had het tempo er goed inzitten en ook zijn platenkeuze was heerlijk: This Is My House, We Shall See, Eye Of The Storm, Borne 2 Raise Hell, Kasparov - Scotch Attack, Noize Suppressor & Mad Dog - Fire en Ruff Confusing kwamen oa. voorbij en ik stond mezelf al flink in het zweet te werken! Afsluiten deed Dione bijna traditiegetrouw met SRB - Smooth Criminal. Zeker een van de betere setjes van de avond!
Tweede teleurstelling was het geluid. Naar aanleiding van talrijke klachten over het geluid tijdens Inqontrol werd er streng op het geluid gelet, dit had ik ook al gezien in een brief aan de omwonenden, maar goed die worden nog wel eens mooier gemaakt dan ze werkelijk zijn. Maar het was niet best. Sowieso is de acoustiek in de RAI al een drama maar met een paar aanpassingen en hard geluid zal je daar niemand over horen. Die aanpassingen waren er deels, het harde geluid ontbrak. Gevolg: slecht zacht geluid. In de Present Area dan, want in de Future en de Past klonk het best lekker van wat ik gehoord heb. Maar goed, ook daar kan ik wel van gaan lopen balen maar daar heb ik alleen mezelf mee dus besloot ik lekker verder te gaan, te genieten en me niet al te druk te maken.
De baco's gingen hard in het uurtje dat Outblast draaide waarin ik ook nog even de mensen uit de flock weer gezien heb, gezellig! Outblast zijn setje was voor mij niet heel bijzonder. Hij opende met Masters Symphony wat wel weer vet was maar met platen als Killing Scum en Je moet je muil houwe maak je mij persoonlijk niet vrolijk. Er zaten wel aardige platen tussen maar ik had op andere dingen gehoopt. Gezegd moet worden dat zijn setje het op de dansvloer wel goed deed. Van wat ik gezien heb gingen de mensen lekker los en hadden het goed naar hun zin bij Outblast. Hoogtepunten voor mij waren de opening, Never Surrender en de afsluiting: Noisekick - Hij loopt rondjes. Ik moet altijd weer lachen als ik terugdenk aan het bekende filmpje. Met alle respect maar vind het echt geweldig.
De mannen die na Marc achter de draaitafels plaatsnamen waren voor mij ook een van de hoogtepunten. Deze mannen zijn intussen niet alleen iconen geworden maar bijzonder invloedrijk. De mannen die op dit moment de Italiaanse hardcore beheren met hun Traxtorm label waarop zo goed als al het Italiaans producerend talent zijn of haar platen op uitbrengt. Daar ben ik dan ook zwaar fan van. Zodoende had ik al uitgekeken naar hun setje om al het nieuwe spul van Traxtorm langs te kunnen horen komen. Het werd ook zeker een van de betere setjes, maar uit m'n dak gaan kon ik niet meer of heel zelden, heel eventjes. De baco's hadden inmdiddels hun tol geeist. Dus werd het voornamelijk genieten, vage bewegingen maken en de ogen dichtdoen. Ook niet verkeerd maar ziet er wat minder actief uit. Maar goed, vergeten ben ik het zeker niet sterker nog ik heb nog wat tracktitels ook lang leve mijn geweldig brein: Amnesys - My Motherfucking Name, Headz ft Mad Dog, Artwork (Tha Playah Remix), Hymn (Origineel, helaas maar werd goedgemaakt. Origneel klonk ook verdomd lekker), Dj D - Goes Hard, Twisted World en Mad Dog - Nasty. Lekkere nummertjes en heb flink lopen genieten tijdens hun setje! Afsluiten deden zij trouwens met hun remix samen met Tommyknocker van het legendarische Drop It van 3 Steps Ahead (R.I.P.). Een lekker nummertje dat als remix niet eens zo hoogstaand is maar toch zeker niet verkeerd is!
Ook van de volgende in het rijtje had ik hoge verwachtingen: Evil Activities. Met zoveel lekker nieuw, unreleased spul zat ik al te watertanden bij de gedachten aan zijn set. En ook dit werd een lekker setje! Maar ik het toch niet laten, ik miste Raise It Up, zijn nieuwste aanwinst gemaakt samen met Tha Playah. Geweldig nummer met vette break die ik nu thuis maar weer luister in de set van Neophyte op q-base 2007. Maar goed, verder was het wel een heerlijk setje met gelukkig wel ander vet spul. As Cold As Me, My Hidden Place, Nobody Said It Was Easy, Psychiatric Ass, Atmos-Fear, Slaves 2 The Rave Mash-Up, One Of These Days (vette opener met sample Alles Naar De Klote ervoor), Raw To The Floor en als afsluiter natuurlijk Alles Naar De Klote (Rmx). Vooral op het nieuwe spul, voor zover mogelijk, uit mn dak gegaan. Kelly stelde voor de zoveelste keer weer niet teleur!
Teleurstelling 3: de drukte. Alhoewel, teleurstelling, dat had je kunnen verwachten als het uitverkocht is maar chill was anders. Continue mensen die langs je lopen en ik werd bij tijd en wijle claustrofobisch. Gebeurt me niet vaak. Ruimte had je dus sowieso en toen ik weer een beetje ontnuchterde begon ik er helemaal aan te ergeren, want als ik dan al enige hak/dans/stampbewegingen wilde maken was dit simpelweg onmogelijk. Sowieso stilstaan was er niet bij, want je moest contineu aan de kant voor mensen. Deed je dit niet werd je wel vriendelijk verzocht dit te doen. Is normaal gesproken niet erg maar de hele nacht was mij een beetje veel van het goede.
Maar goed, het feest ging gewoon door. Met werkelijk alle respect was het de beurt aan de vreemde eend in de line-up van de Present Area: Negative A. Ik mag het wel graag en ook zijn nieuwe track op de laatste DNA Most Wanted mag er zijn. Maar in deze line-up vol mainstream vond ik hem niet bepaald passen. Negative A is toch niet echt mainstream zou ik zeggen en dat werd tijdens zijn setje wel duidelijk. Alhoewel ik er nog meer van kon genieten dan ik dacht. The Dreamer (Promo Remix) en White Fluids Of DNA herkende ik nog, even als zijn nieuwe track maar veel verder kwam ik niet. Maar dat betekende in dit geval niet dat het slecht klonk. Veel hip-hop samples wat ik altijd heerlijk vind en lekkere donkere hardcore. Niet helemaal mijn ding maar ik kon het waarderen.
Het halve uurtje hierna was gereserveerd voor de excentrieke Bike en de scratchende Dek. De heren waar ik de laatste tijd steeds meer fan van begin te worden gingen ook nu lekker te keer, weliswaar naast het licht wat op de draaitafels en mixer stond gericht waar zij uiteraard niet stonden. Links van dit alles stonden beide heren hun kunsten te vertonen. Ze begonnen al heerlijk, want opende zoals ik had gehoopt gewoon met Party Motherfuckerz! Verder kwam de nieuwe Bike - Holes In Your Chest en van dezelfde plaat Zero XL, Fire voorbij. Ik heb niet de hele set gehoord, want we besloten op 2/3 van de set te gaan zitten met zn allen om de voetjes de hoognodige rust te geven.
Zodoende miste we ook het begin van Endymion waarvan ik uiteindelijk ook maar een gedeelte gezien heb, omdat iedereen een andere kant op ging en ik hen later in die set weer ben gaan zoeken. Maar van wat ik van Endymion gehoord heb werd ik gelukkig! How Long, Put Things Right Remix, Let's Get It On, Causin' Confusing en Payback om maar wat te noemen. De mannen waren weer goed bezig, maar goed om organisatorische redenen dus niet de hele set meegemaakt. Ook omdat we allen weer bij elkaar wilden zijn om de laatste anderhalf uur van Tommyknocker te kunnen genieten.
Dit lukte in eerste instantie maar door de gigantische drukte waren we elkaar na 5 minuten al weer kwijt. Het werden twee groepen waarmee we ons uiteindelijk ook vermaakt hebben. Tommy zette een set zoals je het kan verwachten bij hem, redelijk standaard dus maar daarom niet minder lekker. Ideaal om de laatste energie er lekker uit te stampen. Hymn (Amnesys Remix), Hurricane, Learn From The Pain, Evil Activities - My Hidden Place, Evil Activities & Tha Playah - As Cold As Me, Loose Control / Chronic Disorder Mash-Up, Arise (Na-Goyah Remix), Earthquake en Drop It (The Stunned Guys vs Tommyknocker Remix) kwamen oa voorbij. Afsluiten deed meneer met Alles Naar De Klote. Alleen een kwartier te vroeg! Hier had ik echt geen rekening mee gehouden en dat viel me nogal koud op m'n dak. Om kwart voor 7 ging de boel er gewoon uit en konden we naar buiten. In de Future ging het volgens mij nog wel door, maar ik had het inmiddels wel gehad en wilde gewoon nog ff lekker doorgaan bij Tommyknocker. Maar goed, dat kon ik dus op m'n buik schrijven. Teleurstelling 4 1/2.
We waren echter niet de enigen die naar buiten moesten en ook hiervoor was dezelfde opening als de ingang gereserveerd. En ook dit was dus wat krapjes met zo'n 16.000 man die hierdoor heen moesten. Ook dit heb ik wel eens prettiger meegemaakt. Maar om niet in mineur te eindigen: er waren ook genoeg positieve punten om deze verjaardag niet een onvoldoende te laten zijn. Er werd over het algemeneen verdomd lekker gedraaid. Dat het geluid niet goed was jammer, maar de setjes die voorbij kwamen waren heerlijk! En uiteraard heb ik het met de hele groep waarmee we waren weer heel gezellig gehad! Maar het was zeker niet wat ik ervan verwacht had. Naja, weer wat geleerd. Grtz,
T-mac
