Je zal toch maar in Rotterdam-Zuid geboren zijn, dat je wieg in zo'n
gezellige volksbuurt stond..Je weet wel zo van: zondagochtends met
z'n allen op bezoek bij Opa en Oma. Opa die zo mooi kon vertellen
over Feyenoord. Over het grote Feyenoord.dat de Europa Cup als
eerste Nederlandse Club gewonnen had, Feyenoord..uit Rotterdam!!
Toen je wat ouder werd en geleerd had om te lezen zocht je boeken
over die Rotterdamse vriendenclub op in de bibliotheek en je
verbaasde je wel een beetje over de aanwezigheid van Eddy PG, en
Theo van Duivenbode, die nota bene bij Ajax waren begonnen en Rinus
Israel in jullie team. Rinus was ook al een Amsterdammer, terwijl
Opa altijd zei: "dat het enige goeie dat uit Amsterdam kwam de trein
was naar Rotterdam."
En van Hanegem kwam uit zeeland en Wery uit Utrecht en Kindvall en
Hasil waren zelfs buitenlanders. Maar Piet Romeijn kwam uit Schiedam
en dat was best wel in de buurt en Wim Jansen en Coen Moulijn waren
echte Rotterdammers, dus kon Opa best eens gelijk hebben dat dit de
trots van Rotterdam was geweest.
En al die "Rotterdammers" waren wereldkampioen geweest en daarom
dachten ze nog steeds dat ze de beste van de wereld waren.
En papa kon ook al van die mooie verhalen vertellen. Over een
geweldig kampioenschap onder leiding van een zekere Cruyff en Gullit
en eigenlijk durfde je toen al niet eens meer naar de bibliotheek
want het zou je toch niet gebeuren dat ook die twee weer
Amsterdammers bleken te zijn.
En zelf ging je inmiddels elke week naar de Kuip en was je er trots
op dat de Kuip het allermooiste stadion van de hele wereld was. En
je zong mee met de andere jongens over "hand-in-hand" en
"kameraden."
Maar je keek wel gek op als al die jongens een bloedhekel hadden aan
Ajax en Amsterdammers, terwijl jij eigenlijk stiekem vond dat Louis
van Gaal het nog niet eens zo heel onaardig deed. En Kluivert en
Davids en Seedorf en Rijkaard en Reiziger en Bogarde en Finidi en
Kanu waren dan misschien wel negers, maar dat was Clyde Best ook en
hoewel je nog pijn in je keel had van het aanmoedigen van die
superspits had je hem nooit veel goeds zien doen. En Mike Obiku, die
was wel grappig en heel soms ook wel eens goed, maar het was toch
lastig om net te doen alsof hij beter was dan Kluivert. Nee, dan
waren die wisselspelers die jullie van Ajax hadden kunnen kopen
zoals Scholten, Witschge, van Loen en Molenaar toch een heel stuk
beter. En zonder er met je vrienden over te praten droomde je wel
eens van het kopen van Grim, Reuser, Oulida, Wooter, Musampa en
Ooijer, maar diep in je hart wist je wel beter.
Niet dat Jorien zijn best niet deed maar ja, hij riep wel eens wat
minder gelukkige dingen zoals bijvoorbeeld: "Demetradze is nog beter
dan Babangida". En dat was voor Ajax dan meestal het signaal om zo'n
Babangida zo snel mogelijk naar het tweede te verplaatsen, want als
Jorien hem goed vond kon het nooit iets zijn.
En ondertussen keek je in de plakboeken van Opa en papa en inderdaad
stonden daar mensen in afgebeeld met een Feyenoord-shirt aan en een
grote beker in hun handen. Maar de foto's waren in het zwart-wit,
dus helemaal zeker wist je het toch nog niet.
Maar toen brak het voorjaar van 2002 aan. In de Champions League
hadden jullie plichtmatig je wedstrijden verloren maar jullie
mochten nog meedoen aan de UEFA-cup. En hoewel je het bijna niet kon
geloven ging dat niet eens slecht. Pierre knalde er af-en-toe in de
negentigste minuut een vrije trap in en ook Tomasson wist iedere
wedtrijd wel 1 of 2 van zijn 25 kansen te benutten. En zo stonden
jullie plotseling in de finale. Die jullie ook nog glansrijk wonnen
en vol van dolle vreugde dook je met je vrienden mee ten onder in
het feestgedruis. En toen je voor de twintigste keer meegezongen had
dat Feyenoord de beste club van Nederland was begon je het nog bijna
te geloven ook.
De volgende dag lag je in een deuk toen iemand de grap vertelde over
de kampioensschaal die als schoteltje kon dienen voor jullie
Europa-cup. En je was zelfs zover in een roes dat het nog weken
duurde voordat je door had dat bij een kop en schotel het kopje
meestal even groot was als het schoteltje. En dat jullie Cuppie op
die enorme schaal eigenlijk niet helemaal klopte. Maar terecht was
je blij, want het was wel degelijk een belangrijke hoofdprijs die
jullie hadden gewonnen.
Maar daarna ging het een beetje fout. Jullie vergaten dat er nogal
wat toeval had meegespeeld bij het winnen van die Cup (zoals dat
trouwens altijd wel het geval is bij het winnen van een Europa-cup).
Tomasson miste wel veel kansen, maar hij creerde ze ook zelf en als
Jorien dacht dat Lurling er van die 25 kansen van Jon-Dahl zeker 3
per wedstrijd in zou kunnen schieten, dan was hij wel een klein
beetje vergeten dat er niemand meer was om die kansen te creeren,
want dat had Jon-Dahl altijd zelf gedaan en Lurling was daarvoor
veel te druk met andere dingen.
Maar goed jullie hadden van Persie en Leonardo ook nog en dat waren
minstens net zulke goeie voetballers als van der Vaart van Ajax.
Alleen hebben ze door hun gezeur nu samen nog maar 119 speelminuten
gehaald en dat had Rafael al na anderhalve competitiewedstrijd voor
elkaar. En die kan waarschijnlijk nog maanden geblesseerd aan de
kant zitten voordat dat dappere duo alleen al zijn speelminuten
(270) van dit seizoen geevenaard heeft.
Bovendien wisten jullie als enige ter wereld nog wereldtoppers te
vinden voor een habbekrats zoals Pardo en Song, die inderdaad hun
eerste wedstrijd indruk maakte maar daarna wel erg ver terug vielen.
RBC gaf jullie de eerste waarschuwing en je begon al een voorgevoel
te krijgen..En ja hoor...het was weer zover..Ajax kwam weer eens
op bezoek met een half tweede elftal om drie punten op te halen in
Rotterdam-Zuid. Je zult er maar geboren zijn.Ik ben in ieder geval
blij dat mijn moeder in het Onze-Lieve-Vrouwe-gasthuis in Amsterdam
heeft liggen bevallen, zodat ik met een gerust hart supporter van
AJAX kan zijn!!!
Met dank aan Konez, he fijne Fijnerd!
gezellige volksbuurt stond..Je weet wel zo van: zondagochtends met
z'n allen op bezoek bij Opa en Oma. Opa die zo mooi kon vertellen
over Feyenoord. Over het grote Feyenoord.dat de Europa Cup als
eerste Nederlandse Club gewonnen had, Feyenoord..uit Rotterdam!!
Toen je wat ouder werd en geleerd had om te lezen zocht je boeken
over die Rotterdamse vriendenclub op in de bibliotheek en je
verbaasde je wel een beetje over de aanwezigheid van Eddy PG, en
Theo van Duivenbode, die nota bene bij Ajax waren begonnen en Rinus
Israel in jullie team. Rinus was ook al een Amsterdammer, terwijl
Opa altijd zei: "dat het enige goeie dat uit Amsterdam kwam de trein
was naar Rotterdam."
En van Hanegem kwam uit zeeland en Wery uit Utrecht en Kindvall en
Hasil waren zelfs buitenlanders. Maar Piet Romeijn kwam uit Schiedam
en dat was best wel in de buurt en Wim Jansen en Coen Moulijn waren
echte Rotterdammers, dus kon Opa best eens gelijk hebben dat dit de
trots van Rotterdam was geweest.
En al die "Rotterdammers" waren wereldkampioen geweest en daarom
dachten ze nog steeds dat ze de beste van de wereld waren.
En papa kon ook al van die mooie verhalen vertellen. Over een
geweldig kampioenschap onder leiding van een zekere Cruyff en Gullit
en eigenlijk durfde je toen al niet eens meer naar de bibliotheek
want het zou je toch niet gebeuren dat ook die twee weer
Amsterdammers bleken te zijn.
En zelf ging je inmiddels elke week naar de Kuip en was je er trots
op dat de Kuip het allermooiste stadion van de hele wereld was. En
je zong mee met de andere jongens over "hand-in-hand" en
"kameraden."
Maar je keek wel gek op als al die jongens een bloedhekel hadden aan
Ajax en Amsterdammers, terwijl jij eigenlijk stiekem vond dat Louis
van Gaal het nog niet eens zo heel onaardig deed. En Kluivert en
Davids en Seedorf en Rijkaard en Reiziger en Bogarde en Finidi en
Kanu waren dan misschien wel negers, maar dat was Clyde Best ook en
hoewel je nog pijn in je keel had van het aanmoedigen van die
superspits had je hem nooit veel goeds zien doen. En Mike Obiku, die
was wel grappig en heel soms ook wel eens goed, maar het was toch
lastig om net te doen alsof hij beter was dan Kluivert. Nee, dan
waren die wisselspelers die jullie van Ajax hadden kunnen kopen
zoals Scholten, Witschge, van Loen en Molenaar toch een heel stuk
beter. En zonder er met je vrienden over te praten droomde je wel
eens van het kopen van Grim, Reuser, Oulida, Wooter, Musampa en
Ooijer, maar diep in je hart wist je wel beter.
Niet dat Jorien zijn best niet deed maar ja, hij riep wel eens wat
minder gelukkige dingen zoals bijvoorbeeld: "Demetradze is nog beter
dan Babangida". En dat was voor Ajax dan meestal het signaal om zo'n
Babangida zo snel mogelijk naar het tweede te verplaatsen, want als
Jorien hem goed vond kon het nooit iets zijn.
En ondertussen keek je in de plakboeken van Opa en papa en inderdaad
stonden daar mensen in afgebeeld met een Feyenoord-shirt aan en een
grote beker in hun handen. Maar de foto's waren in het zwart-wit,
dus helemaal zeker wist je het toch nog niet.
Maar toen brak het voorjaar van 2002 aan. In de Champions League
hadden jullie plichtmatig je wedstrijden verloren maar jullie
mochten nog meedoen aan de UEFA-cup. En hoewel je het bijna niet kon
geloven ging dat niet eens slecht. Pierre knalde er af-en-toe in de
negentigste minuut een vrije trap in en ook Tomasson wist iedere
wedtrijd wel 1 of 2 van zijn 25 kansen te benutten. En zo stonden
jullie plotseling in de finale. Die jullie ook nog glansrijk wonnen
en vol van dolle vreugde dook je met je vrienden mee ten onder in
het feestgedruis. En toen je voor de twintigste keer meegezongen had
dat Feyenoord de beste club van Nederland was begon je het nog bijna
te geloven ook.
De volgende dag lag je in een deuk toen iemand de grap vertelde over
de kampioensschaal die als schoteltje kon dienen voor jullie
Europa-cup. En je was zelfs zover in een roes dat het nog weken
duurde voordat je door had dat bij een kop en schotel het kopje
meestal even groot was als het schoteltje. En dat jullie Cuppie op
die enorme schaal eigenlijk niet helemaal klopte. Maar terecht was
je blij, want het was wel degelijk een belangrijke hoofdprijs die
jullie hadden gewonnen.
Maar daarna ging het een beetje fout. Jullie vergaten dat er nogal
wat toeval had meegespeeld bij het winnen van die Cup (zoals dat
trouwens altijd wel het geval is bij het winnen van een Europa-cup).
Tomasson miste wel veel kansen, maar hij creerde ze ook zelf en als
Jorien dacht dat Lurling er van die 25 kansen van Jon-Dahl zeker 3
per wedstrijd in zou kunnen schieten, dan was hij wel een klein
beetje vergeten dat er niemand meer was om die kansen te creeren,
want dat had Jon-Dahl altijd zelf gedaan en Lurling was daarvoor
veel te druk met andere dingen.
Maar goed jullie hadden van Persie en Leonardo ook nog en dat waren
minstens net zulke goeie voetballers als van der Vaart van Ajax.
Alleen hebben ze door hun gezeur nu samen nog maar 119 speelminuten
gehaald en dat had Rafael al na anderhalve competitiewedstrijd voor
elkaar. En die kan waarschijnlijk nog maanden geblesseerd aan de
kant zitten voordat dat dappere duo alleen al zijn speelminuten
(270) van dit seizoen geevenaard heeft.
Bovendien wisten jullie als enige ter wereld nog wereldtoppers te
vinden voor een habbekrats zoals Pardo en Song, die inderdaad hun
eerste wedstrijd indruk maakte maar daarna wel erg ver terug vielen.
RBC gaf jullie de eerste waarschuwing en je begon al een voorgevoel
te krijgen..En ja hoor...het was weer zover..Ajax kwam weer eens
op bezoek met een half tweede elftal om drie punten op te halen in
Rotterdam-Zuid. Je zult er maar geboren zijn.Ik ben in ieder geval
blij dat mijn moeder in het Onze-Lieve-Vrouwe-gasthuis in Amsterdam
heeft liggen bevallen, zodat ik met een gerust hart supporter van
AJAX kan zijn!!!
Met dank aan Konez, he fijne Fijnerd!
laatste aanpassing
