Eerlijk , het zijn beide kanten van deze hele kutdiscussie waarom ik mezelf steeds verder distantieer van de breinen binnen de hardcorescene.... Hardstyle vind ik een plastic geluid hebben, zoals ik die nog nooit in hardcore heb getroffen. Het is gewoon niet 'hardcore'. Ik heb industriele platen gehoord op 140, 150 BPM die ik duizenden malen vetter vind klinken dan de bruutste hardstyle plaats ooit gemaakt. Het is eigenlijk gewoon een soort 'deep'house of weet ik hoe je dat noemt, die steeds meer op hardcore is gaan lijken. Dit onder de noemer hardcore plaatsen vind ik een schoffering naar eenieder met liefde voor hardcore en verwante stijlen. Hardcore is momenteel naar hardstyle toe aan het trekken, of/en vica versa, iets wat me totaal niet aanstaat, en waarvan ik me distantieer.
Anderzijds, is het de bekrompen geest van het gros van het hardcorepubliek waarin ik me totaal niet kan vinden. Dit is iets van alle tijden, maar men staat totaal niet meer open, voor niks. The opposites op TD moest afgelast worden door zogenaamde ziekte, maar iedereen weet wel dat dit was om de vele klepzeikerds her en der. Tien jaar geleden ontstonden substijlen als terror, UK hardcore, darkcore, mensen stonden er ook voor open. Tegenwoordig wil iedereen graag zijn avond opdelen in hokjes. Een dikke, gevarieerde avond neerzetten is er niet meer bij, want dan gaat iedereen lopen janken dat dit en dat en zus en zo niet goed was. Om die redenen kan ik me ook geen gabber meer noemen.