In Amerika is het een hype om ADHD te faken. Waarom wil iemand als een stuiterende bron van onrust bestempeld worden? Waarschijnlijk omdat ADHD-gediagnostiseerden nogal wat voordelen krijgen. Zo krijg je Ritalin (medicijn), dat er voor zorgt dat je je beter kan concentreren. Je mag langer over je tentamens doen en mensen behandelen je een stuk aardiger. Jongeren geven elkaar op internetfora tips en trics om de zielenknijper om de tuin te leiden.
Het faken van ADHD is zo’n wijdverbreid fenomeen, dat zelfs de urban dictonary er al een uitleg voor heeft. In dit geval gaat het om Fake ADHD als je slechte cijfers wijt aan ADHD, terwijl je dat niet hebt.
http://www.watisinwatisuit.nl/2010/08/in-adhd-faken/
prof. dr. Ivan Wolffers schreef er ook een stukje over:
Het faken van ADHD is zo’n wijdverbreid fenomeen, dat zelfs de urban dictonary er al een uitleg voor heeft. In dit geval gaat het om Fake ADHD als je slechte cijfers wijt aan ADHD, terwijl je dat niet hebt.
http://www.watisinwatisuit.nl/2010/08/in-adhd-faken/
prof. dr. Ivan Wolffers schreef er ook een stukje over:
Omdat ADHD geen ziekte is, maar gedrag dat voor sommige mensen onhandig is, bestaat er geen eenvoudige urine- of bloedtest om even te kijken of er echt sprake is van het Aandachtstekort en Hyperactiviteitsynsroom (ADHD). Dat gebeurt door middel van het beantwoorden van een aantal vragen.
Nu is het best wel handig als een dokter gezegd heeft dat je ADHD hebt. Je krijgt namelijk psychostimulantia zoals bijvoorbeeld methylfenidaat (Ritalin) voorgeschreven en die helpen je bij het concentreren. Daardoor doe je het beter op school of aan de universiteit. Mooi meegenomen.
Op Amerikaanse universiteiten zijn er nog meer privileges voor mensen met ADHD. Bijvoorbeeld extra tijd bij tentamens en examens, het recht op de aantekeningen van de leraar die hij gebruikt heeft bij het lesgeven en soms zelfs op de Campus een eenpersoonskamer in plaats van een tweepersoonskamer. Alle reden zou je zeggen om net te doen of je ADHD hebt.
Harde cijfers over hoe vaak dat gebeurt zijn er niet en het is ook niet zo simpel te verifiëren. Een zoektocht door de literatuur resulteert in een percentage van gefakete ADHD in de VS tussen 8 tot 35 procent van alle recepten voor stimulantia. Daaraan doen zowel de kinderen als hun ouders mee.
Onderzoekers wilden weten hoe gemakkelijk het is om ADHD te faken (Psychological Assessment september 2010). Een groep studenten zonder ADHD werd in twee groepen gedeeld en de ene helft moest eerlijk antwoord geven op de vragen die bij een ADHD test horen. De andere helft kreeg 5 minuten de tijd om wat simpele informatie over ADHD op internet op te zoeken en werd 45 dollar beloofd als ze erin zouden slagen gediagnosticeerd te worden met ADHD. Ook deden een aantal studenten mee waarvan in een eerder stadium al was vastgesteld dat ze ADHD zouden hebben.
Vrijwel niemand uit de groep van bedriegers faalde bij de test. Zo simpel is het en artsen of scholen hebben vrijwel geen mogelijkheden de oplichters te ontmaskeren.
Nu is het best wel handig als een dokter gezegd heeft dat je ADHD hebt. Je krijgt namelijk psychostimulantia zoals bijvoorbeeld methylfenidaat (Ritalin) voorgeschreven en die helpen je bij het concentreren. Daardoor doe je het beter op school of aan de universiteit. Mooi meegenomen.
Op Amerikaanse universiteiten zijn er nog meer privileges voor mensen met ADHD. Bijvoorbeeld extra tijd bij tentamens en examens, het recht op de aantekeningen van de leraar die hij gebruikt heeft bij het lesgeven en soms zelfs op de Campus een eenpersoonskamer in plaats van een tweepersoonskamer. Alle reden zou je zeggen om net te doen of je ADHD hebt.
Harde cijfers over hoe vaak dat gebeurt zijn er niet en het is ook niet zo simpel te verifiëren. Een zoektocht door de literatuur resulteert in een percentage van gefakete ADHD in de VS tussen 8 tot 35 procent van alle recepten voor stimulantia. Daaraan doen zowel de kinderen als hun ouders mee.
Onderzoekers wilden weten hoe gemakkelijk het is om ADHD te faken (Psychological Assessment september 2010). Een groep studenten zonder ADHD werd in twee groepen gedeeld en de ene helft moest eerlijk antwoord geven op de vragen die bij een ADHD test horen. De andere helft kreeg 5 minuten de tijd om wat simpele informatie over ADHD op internet op te zoeken en werd 45 dollar beloofd als ze erin zouden slagen gediagnosticeerd te worden met ADHD. Ook deden een aantal studenten mee waarvan in een eerder stadium al was vastgesteld dat ze ADHD zouden hebben.
Vrijwel niemand uit de groep van bedriegers faalde bij de test. Zo simpel is het en artsen of scholen hebben vrijwel geen mogelijkheden de oplichters te ontmaskeren.
laatste aanpassing







![SRF Audio <[Rejects of Society]>](/images/user/952473_27547.gif)






