Ok, een jaar geleden heb ik ongeveer 75% van mn vrienden groep gedag gezegd. inclusief mn toenmalige beste vriendin.
voor de gene die niet weten waar ik het over heb:https://partyflock.nl/SECTION/forum/ACTION/showtopic/TOPICID/605106
nu ben ik dus bijna een jaar en ongeveer 350 kilometer verder verhuisd...
Mn leven is duidelijk wel in positieve zin veranderd.
De meeste dingen gaan nu zoals ik het wil en ik hou meer met mezelf rekening.
Uiteindelijk heb ik de andere lesbo ook maar mn even uit gedonderd omdat die begon te roddelen...
Overaal kom je mensen tegen met problemen die ze bij anderen willen droppen. Tegenwoordig kunnen ze dat vrijwel niet meer bij me en dat scheelt echt een beetje boel!
Het gekke is dat ik iemand nog steeds niet uit mn hoofd kan zetten. mn toenmalige beste vriendin; liza. regelmatig denk ik nog aan dr en knabbelt het heel erg om gewoon weer contact met haar op te nemen. Op dat soort momenten is het ook wel erg moeilijk om geen contact met haar op te nemen. Tot op de dag van vandaag heb ik het niet gedaan en ik denk dat ik dat zal vol kunnen houden ook. Wel ben ik haar een keer tegen gekomen. gelukkig zag ze me niet. Ik liep met tranen in mn ogen en pijn in mn hart weg... Het gevoel dat ik erbij kreeg was erg pijnlijk. Erg pijnlijk omdat ik naar dr toe wilde rennen en haar het liefst gewoon weer gedag wilde zeggen omdat ik haar zo erg mis en dan weer opnieuw te beginnen. en toch weet je dat het ergens niet verstandig is om dat te doen...
Nu ik in emmen woon knabbelt het weer heel erg om terug te gaan naar den haag. Ik heb mijn rust gehad en ik heb zoiets van: vluchten heeft geen zin want het vind je toch altijd. Je draagt de dingen die je meemaakt toch altijd bij je en dat vormt je tot wie je bent. Je word er zelfverzekerder door of juist niet...
ik heb alles een plekje gegeven en kan gewoon weer mn ding doen zonder over alles na te denken. Het lijkt me wel vreemd om al die mensen in de toekomst af en toe weer op straat tegen te komen en ze dan gewoon voorbij te lopen... Zelf denk ik dat er veel veranderd zal zijn. ik ben dat namelijk ook. Het is vreemd te zien hoe snel iemand mentaal kan groeien in een korte tijd. het is ook erg raar te zien dat iemand die verder wilt komen, door via mij mee te liften, laaiend is. Gewoon, omdat ik voor mezelf kies...
voor de gene die niet weten waar ik het over heb:https://partyflock.nl/SECTION/forum/ACTION/showtopic/TOPICID/605106
nu ben ik dus bijna een jaar en ongeveer 350 kilometer verder verhuisd...
Mn leven is duidelijk wel in positieve zin veranderd.
De meeste dingen gaan nu zoals ik het wil en ik hou meer met mezelf rekening.
Uiteindelijk heb ik de andere lesbo ook maar mn even uit gedonderd omdat die begon te roddelen...
Overaal kom je mensen tegen met problemen die ze bij anderen willen droppen. Tegenwoordig kunnen ze dat vrijwel niet meer bij me en dat scheelt echt een beetje boel!
Het gekke is dat ik iemand nog steeds niet uit mn hoofd kan zetten. mn toenmalige beste vriendin; liza. regelmatig denk ik nog aan dr en knabbelt het heel erg om gewoon weer contact met haar op te nemen. Op dat soort momenten is het ook wel erg moeilijk om geen contact met haar op te nemen. Tot op de dag van vandaag heb ik het niet gedaan en ik denk dat ik dat zal vol kunnen houden ook. Wel ben ik haar een keer tegen gekomen. gelukkig zag ze me niet. Ik liep met tranen in mn ogen en pijn in mn hart weg... Het gevoel dat ik erbij kreeg was erg pijnlijk. Erg pijnlijk omdat ik naar dr toe wilde rennen en haar het liefst gewoon weer gedag wilde zeggen omdat ik haar zo erg mis en dan weer opnieuw te beginnen. en toch weet je dat het ergens niet verstandig is om dat te doen...
Nu ik in emmen woon knabbelt het weer heel erg om terug te gaan naar den haag. Ik heb mijn rust gehad en ik heb zoiets van: vluchten heeft geen zin want het vind je toch altijd. Je draagt de dingen die je meemaakt toch altijd bij je en dat vormt je tot wie je bent. Je word er zelfverzekerder door of juist niet...
ik heb alles een plekje gegeven en kan gewoon weer mn ding doen zonder over alles na te denken. Het lijkt me wel vreemd om al die mensen in de toekomst af en toe weer op straat tegen te komen en ze dan gewoon voorbij te lopen... Zelf denk ik dat er veel veranderd zal zijn. ik ben dat namelijk ook. Het is vreemd te zien hoe snel iemand mentaal kan groeien in een korte tijd. het is ook erg raar te zien dat iemand die verder wilt komen, door via mij mee te liften, laaiend is. Gewoon, omdat ik voor mezelf kies...
laatste aanpassing





![[-Stef-]](/images/user/18702_1183061.jpg)
![[ .. kleintje deb :flower: .. ]](/images/user/30791_2546389.jpg)




