ZWOLLE - Zijn ex-vrouw werd 68 keer door hem gestoken; zijn vijftienjarige dochter 58 keer. Dik negen jaar na de in blinde woede begane dubbele moord is (ex-)Zwollenaar M.I.S. (52) alweer zo goed als vrij.
In 1999 werd hij veroordeeld tot twaalf jaar cel (in de praktijk betekent dat acht jaar zitten) en tbs met dwangverpleging. Hij kon al met zijn behandeling beginnen in zijn detentietijd.
Nu is S. volgens de deskundigen 'uitbehandeld'. Advies is om de tbs niet te verlengen en de aanklager nam dat advies donderdag over.
Het van oorsprong Iraanse gezin vestigde zich in 1995 in Nederland. Omdat S. gewelddadig is, loopt het huwelijk snel op de klippen. Moeder Frazaneh vlucht met haar twee kinderen (dochter van 15 en zoon van 12) naar een Blijf-van-mijn-lijfhuis. De Raad voor de Kinderbescherming verbiedt het contact tussen S. en zijn twee kinderen. De moeder en haar kinderen nemen hun intrek in een flat aan de Palestrinalaan. De werkloze vader leidt in die dagen een zwervend bestaan. Omdat hij de echtscheiding niet kan verwerken en zijn kinderen mist, neemt hij weer contact op met zijn vrouw. Hij belooft haar beterschap en vraagt of hij zijn kinderen mag zien. Moeder Frazaneh staat toe dat S. één keer per week zijn kinderen bezoekt. Tijdens het eerste bezoek gaat het al vreselijk mis. S. vindt dat zijn vrouw en dochter naar islamitische begrippen te uitdagend gekleed zijn. Hij wordt woedend en steekt beiden dood. De zoon raakt lichtgewond. S. belt zelf de politie om te melden dat hij zijn vrouw en dochter heeft vermoord.
Anno 2009 is het recidive-risico volgens de deskundigen zo laag dat tbs niet meer nodig is. Een relatie met een vrouw met kinderen is niet raadzaam. Een relatie met een kinderloze vrouw kan wel en dat demonstreert S. al in 2002. Tijdens zijn verblijf in een tbs-kliniek krijgt hij een relatie met een vrouw, die vier jaar zou duren. S. heeft afgelopen december de tbs-kliniek al kunnen verlaten. Sindsdien verblijft hij in een christelijke woongemeenschap in het midden van het land. Hij heeft een dagbesteding en zoekt naarstig naar werk.
Donderdag zit de keurige man opnieuw bij de rechtbank. "In een onbeheerste en blinde woede heb ik negen jaar geleden het leven van mijn dierbaren verwoest. Ik heb mijn zoon in een grote leegte achtergelaten, terwijl hij nog zo klein en kwetsbaar was", geeft hij de rechtbank mee die moet beslissen of zijn tbs al dan niet verlengd wordt. Vorig jaar heeft hij voor het eerst in negen jaar zijn inmiddels 21-jarige zoon weer ontmoet. Samen zijn ze naar het graf van hun gezinsleden gegaan. "Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik aan ze denk. Ik schaam me voor mijn daad en durf nog steeds niet om mijn zoon recht in de ogen te kijken. Er lijkt nu dan wel een einde te komen aan mijn tbs-behandeling, maar niet aan datgene wat ik op mijn geweten heb."
De mening van de diverse deskundigen én de Reclassering is eensluidend: tbs beëindigen.
Of de rechtbank er ook zo over denkt, blijkt op dinsdag 19 mei.
http://www.destentor.nl/regio/zwolle/4936682/Negen-jaar-na-dubbele-moord-uitbehandeld.ece
In 1999 werd hij veroordeeld tot twaalf jaar cel (in de praktijk betekent dat acht jaar zitten) en tbs met dwangverpleging. Hij kon al met zijn behandeling beginnen in zijn detentietijd.
Nu is S. volgens de deskundigen 'uitbehandeld'. Advies is om de tbs niet te verlengen en de aanklager nam dat advies donderdag over.
Het van oorsprong Iraanse gezin vestigde zich in 1995 in Nederland. Omdat S. gewelddadig is, loopt het huwelijk snel op de klippen. Moeder Frazaneh vlucht met haar twee kinderen (dochter van 15 en zoon van 12) naar een Blijf-van-mijn-lijfhuis. De Raad voor de Kinderbescherming verbiedt het contact tussen S. en zijn twee kinderen. De moeder en haar kinderen nemen hun intrek in een flat aan de Palestrinalaan. De werkloze vader leidt in die dagen een zwervend bestaan. Omdat hij de echtscheiding niet kan verwerken en zijn kinderen mist, neemt hij weer contact op met zijn vrouw. Hij belooft haar beterschap en vraagt of hij zijn kinderen mag zien. Moeder Frazaneh staat toe dat S. één keer per week zijn kinderen bezoekt. Tijdens het eerste bezoek gaat het al vreselijk mis. S. vindt dat zijn vrouw en dochter naar islamitische begrippen te uitdagend gekleed zijn. Hij wordt woedend en steekt beiden dood. De zoon raakt lichtgewond. S. belt zelf de politie om te melden dat hij zijn vrouw en dochter heeft vermoord.
Anno 2009 is het recidive-risico volgens de deskundigen zo laag dat tbs niet meer nodig is. Een relatie met een vrouw met kinderen is niet raadzaam. Een relatie met een kinderloze vrouw kan wel en dat demonstreert S. al in 2002. Tijdens zijn verblijf in een tbs-kliniek krijgt hij een relatie met een vrouw, die vier jaar zou duren. S. heeft afgelopen december de tbs-kliniek al kunnen verlaten. Sindsdien verblijft hij in een christelijke woongemeenschap in het midden van het land. Hij heeft een dagbesteding en zoekt naarstig naar werk.
Donderdag zit de keurige man opnieuw bij de rechtbank. "In een onbeheerste en blinde woede heb ik negen jaar geleden het leven van mijn dierbaren verwoest. Ik heb mijn zoon in een grote leegte achtergelaten, terwijl hij nog zo klein en kwetsbaar was", geeft hij de rechtbank mee die moet beslissen of zijn tbs al dan niet verlengd wordt. Vorig jaar heeft hij voor het eerst in negen jaar zijn inmiddels 21-jarige zoon weer ontmoet. Samen zijn ze naar het graf van hun gezinsleden gegaan. "Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik aan ze denk. Ik schaam me voor mijn daad en durf nog steeds niet om mijn zoon recht in de ogen te kijken. Er lijkt nu dan wel een einde te komen aan mijn tbs-behandeling, maar niet aan datgene wat ik op mijn geweten heb."
De mening van de diverse deskundigen én de Reclassering is eensluidend: tbs beëindigen.
Of de rechtbank er ook zo over denkt, blijkt op dinsdag 19 mei.
http://www.destentor.nl/regio/zwolle/4936682/Negen-jaar-na-dubbele-moord-uitbehandeld.ece
