ik ben wel van een lang verhaal hiet komt ie 
nou nou nou waar zal ik eens beginnen.
info over mij
na mijn vorige 2-cb trip(dosering tussen de 75 en de 100 mg verdeeld over een uurtje of 6) die eigenlijk alleen maar te omschrijven valt als een totale euforische samensmelting van zintuigen, verleden heden en toekomst, fictie&non-fictie, gedachten&herinneringen, ben ik meteen opzoek gegaan naar een nieuwe stash. en met suc6! Mijn dank is groot
een omschrijving van de omstandigheden e.d.
de trip zelf !!!
bij gebrek aan een weegschaal (jah ik weet het hou maar op A.U.B.
) een net iets TE groot lijntje neergelegd, briefje opgerold en mn neus aan het werk gezet. AAAUUUWW !!! 
:eek: dat deed pijn ik kan maar niet aan dat rotte gevoel wennen 2 seconde later besef ik me dit was net ff TE veel.
een paar keer goed over mn nek gegaan en zweten voor mn leven. hoe stom ben ik? dat was veel te veel dacht ik bij mezelf. miss ga ik wel dood vandaag.
na dat eens rustig om me in te hebben laten werken en met de gedachte "als ik dood ga heb ik een prachtig leven gehad geniet nou maar van je laatste trip Mol" kon ik het best wel handelen.
ik besloot gewoon te genieten van het moment, de kleuren, de muziek, het leven en ademen van leven-loze objecten. Het zonnetje scheen goed op het balkon ik dronk een pilsje rookte een dikke hasj joint en zat maximaal ontspannen te genieten in het zonnetje van mn 2cb trip met een -nog maar net- acceptabele body load en een prachtig visueel schouwspel.
ik wil hier niet te ver op ingaan dus maak een tijdsprong van 2á3 uurtjes:
ik merk dat de 2cb wat af begint te nemen het visuele is er aleen nog maar als ik echt mn best doe en me op iets focus. ik neem,weer op het oog(JA IK WEET HET !) een vinger uit het sealtje, redelijk dikke vinger. Wegklokken met een slokkie pils en afwachten....
het werd wel wat heftiger maar k verwachte meer. En ineens bedacht ik me iets wat ik een tijdje terug op een ander forum heb gepost:
en nou had ik toevallig ook ketamine in huis en ik wilde dieper. 1+1 lijkt me toch overduidelijk 2. ik dacht als het met I.M. injecteren zo werkt, dan kan ik het met snuiven ook best wel wat opleuken.
zo gezegd zo gedaan, ongeveer op het oog (JAH IK WEET HET EEN GOED WEEG SCHAALTJE KOPEN !!! )van 250 mg, 4 lijntjes gelegd en er 2 gesnoven 1 voor ieder neusgat. ik merkte meteen de katalisatie en kon amper meer muziek aanzetten zo rommelig en danserig waren de letters op mn beeldscherm.
Mijn besluit om nog dieper te duiken in de andere dimensies die mij werden voorgeschoteld werd beloond, ik nam nog een snuif ketamine, hoorde een klikje daarna een zoemend geluid een beetje beangstigend merkte ik dat alles werd opgezogen naar een bepaald punt in mijn gezichtsveld ”stomme lul je gaat te ver” dacht ik bij mezelf dit is het punt waarin je blijft hangen hier kom je nooit uit! ik raakte in paniek. Heel kort zag ik mezelf zitten in een inrichting gefocust en bang kijken naar een punt waar ik met mn vinger naar wees en alleen maar kreunen.
Alles inclusief ik zelf werd voor m’n ogen weg gezogen dat piepkleine gaatje in.(alles trilde hevig voor het verdween en het deed me denken aan de film the butterfly effect) ik was bang dat ik eenmaal in dat gaatje, er nooit meer uit zou kunnen komen. Probeerde er voor weg te lopen, ik wilde vluchten op mn balkon maar kon niet verder komen dan het einde van de bank
Ik belande in een soort ruimte die ik alleen maar zou kunnen omschrijven als “het overzicht”.
Ik zag een soort paneel met schermpjes waar ik het universum of meerdere universa zag compleet met draai en druk knopjes waarmee ik kon bepalen hoe snel en welke kant de heleboel op zou draaien. Bang en wijs als ik was ben ik overal maar lekker vanaf gebleven en heb aleen maar toegekeken hoe de knoppen als uit zichzelf bewogen aangepast werden op de huidige situatie of zo (sorry als dit te vaag klinkt maar ik kan het zelf ook niet helemaal in woorden omzetten)het was alsof er wel iemand was die de hele boel “dirigeerde” om het zo maar te zeggen alleen zag ik hem of het niet.
Ik viel, welke kant op weet ik niet meer maar ik viel snel, hard en ver. Ik heb geen idee of ik mn ogen op of dicht had op dat moment en of ik bij bewustzijn was of totaal voor Pampus op bed lag. Ik viel dieper en verder het universum in en allerlei dingen zoefde aan me voorbij zonder dat ik tijd had om het goed te bekijken.
Ik zat diep echt heel erg diep onder in het universum en telkens als ik een laagje hoger kwam zag ik hoe het eerste laagje met het ander te maken had. In ieder laagje zag ik mezelf werken om “iets” het wat in het laagje gebeurde mogelijk te maken maar op een hele abstracte manier, ik trok aan een touw in het 1e laagje, zoomde uit en zag dat ik met heel veel mensen aan touwtjes aaan het trekken was zoomde nog verder uit belande in het 2e laagje, draaide aan een hendel in het 2e laagje. Zoomde steeds verder uit en steeds bleek het mechanisme waarin in we aan het werk waren onder deel te zijn van een groter mechanisme. Alles wat ik deed had invloed op de rest van het universum. Kreeg er een heel goed gevoel bij. Beetje alsof ik alles in het universum in de hand had en het toch eigenlijk best goed deed zo vond ik het zelf
Steeds zoomde ik verder en verder uit en na een tiental lagen zag ik een technische bouwtekening. Het was de bouwtekening van het universum, de bouwtekening des levens waar ik naar zat te kijken. Alles werd er haarfijn uitgelegd en alles was duidelijk voor me.
Na een tijdje kijken begon alles te trillen als een malle, heel even was ik weer terug in mn kamer en alles viel uit elkaar. Het hele universum verbrokkelde en uiteindelijk mn kamer en ikzelf ook. Ik schok ervan en dacht voor de 3e keer dat het helemaal fout zou gaan. Maar toen alles verbrokkeld was en ik me op een hoopje verbrokkeld samen met het universum voelde liggen. Alleen nog maar zwart voor m’n ogen zag. Voelde ik dat ik weer in elkaar gezet werd, het hele universum werd in elkaar gezet met mij erbij. Het voelde alsof ik bij de wederopbouw van het universum was alsof ik eraan mee geholpen heb.
dit is maar een vage schets van mn trip het is totaal niet uit onder woorden te brengen.
Ik ben zwaar onder de indruk…..
peace&love
nou nou nou waar zal ik eens beginnen.
info over mij
na mijn vorige 2-cb trip(dosering tussen de 75 en de 100 mg verdeeld over een uurtje of 6) die eigenlijk alleen maar te omschrijven valt als een totale euforische samensmelting van zintuigen, verleden heden en toekomst, fictie&non-fictie, gedachten&herinneringen, ben ik meteen opzoek gegaan naar een nieuwe stash. en met suc6! Mijn dank is groot
een omschrijving van de omstandigheden e.d.
de trip zelf !!!
bij gebrek aan een weegschaal (jah ik weet het hou maar op A.U.B.
) een net iets TE groot lijntje neergelegd, briefje opgerold en mn neus aan het werk gezet. AAAUUUWW !!! :eek: dat deed pijn ik kan maar niet aan dat rotte gevoel wennen 2 seconde later besef ik me dit was net ff TE veel.een paar keer goed over mn nek gegaan en zweten voor mn leven. hoe stom ben ik? dat was veel te veel dacht ik bij mezelf. miss ga ik wel dood vandaag.
na dat eens rustig om me in te hebben laten werken en met de gedachte "als ik dood ga heb ik een prachtig leven gehad geniet nou maar van je laatste trip Mol" kon ik het best wel handelen.
ik besloot gewoon te genieten van het moment, de kleuren, de muziek, het leven en ademen van leven-loze objecten. Het zonnetje scheen goed op het balkon ik dronk een pilsje rookte een dikke hasj joint en zat maximaal ontspannen te genieten in het zonnetje van mn 2cb trip met een -nog maar net- acceptabele body load en een prachtig visueel schouwspel.
ik wil hier niet te ver op ingaan dus maak een tijdsprong van 2á3 uurtjes:
ik merk dat de 2cb wat af begint te nemen het visuele is er aleen nog maar als ik echt mn best doe en me op iets focus. ik neem,weer op het oog(JA IK WEET HET !) een vinger uit het sealtje, redelijk dikke vinger. Wegklokken met een slokkie pils en afwachten....
het werd wel wat heftiger maar k verwachte meer. En ineens bedacht ik me iets wat ik een tijdje terug op een ander forum heb gepost:
zal ik eens iets moois citeren:
One problem I find with Ketamine is that the experience is difficult to bring back and reintegrate with routine reality. Memory of the experience is even difficult. Within hours after coming back, 99% of the experience is inaccessible to my current conscious mind. The Ketamme experience is so bizarre and otherworldly that a normal mind can't even conceive of experiencing in this manner. It feels as though some part of the mind protectively closes off access to the dimensions experienced on Ketamine. I've recently found a method that is proving effective at solving this problem. This is to take Ketamine while already high on 2C-B. This seems to provide a "bridge" between the ego or identity, and a state that is ego-less and without limitations...........
The main trick to hitting the mark with a Ketamine trip is taking the correct dose. Too small an amount will not obliterate one's self-awareness, and will fail to admit one into the realm of pure awareness. Too much will bring one towards unconsciousness, giving one the vaguest impressions of having traveled somewhere. Many have had successful journeys by starting with 75 mg., and increasing the dose by 15 mg. on each separate occasion until the desired experience is reached. If one takes Ketamine while already high on a psychedelic, such as 2C-B or LSD, the "dosage window" for achieving a spectacular Ketamine journey is significantly wider.
nu hou ik op en ga k verder lezen.
vrede !
p.s. dit gaat dus over het I.M. injecteren van ketamine en niet over het snuiven ervan
One problem I find with Ketamine is that the experience is difficult to bring back and reintegrate with routine reality. Memory of the experience is even difficult. Within hours after coming back, 99% of the experience is inaccessible to my current conscious mind. The Ketamme experience is so bizarre and otherworldly that a normal mind can't even conceive of experiencing in this manner. It feels as though some part of the mind protectively closes off access to the dimensions experienced on Ketamine. I've recently found a method that is proving effective at solving this problem. This is to take Ketamine while already high on 2C-B. This seems to provide a "bridge" between the ego or identity, and a state that is ego-less and without limitations...........
The main trick to hitting the mark with a Ketamine trip is taking the correct dose. Too small an amount will not obliterate one's self-awareness, and will fail to admit one into the realm of pure awareness. Too much will bring one towards unconsciousness, giving one the vaguest impressions of having traveled somewhere. Many have had successful journeys by starting with 75 mg., and increasing the dose by 15 mg. on each separate occasion until the desired experience is reached. If one takes Ketamine while already high on a psychedelic, such as 2C-B or LSD, the "dosage window" for achieving a spectacular Ketamine journey is significantly wider.
nu hou ik op en ga k verder lezen.
vrede !
p.s. dit gaat dus over het I.M. injecteren van ketamine en niet over het snuiven ervan
en nou had ik toevallig ook ketamine in huis en ik wilde dieper. 1+1 lijkt me toch overduidelijk 2. ik dacht als het met I.M. injecteren zo werkt, dan kan ik het met snuiven ook best wel wat opleuken.
zo gezegd zo gedaan, ongeveer op het oog (JAH IK WEET HET EEN GOED WEEG SCHAALTJE KOPEN !!!
)van 250 mg, 4 lijntjes gelegd en er 2 gesnoven 1 voor ieder neusgat. ik merkte meteen de katalisatie en kon amper meer muziek aanzetten zo rommelig en danserig waren de letters op mn beeldscherm.Mijn besluit om nog dieper te duiken in de andere dimensies die mij werden voorgeschoteld werd beloond, ik nam nog een snuif ketamine, hoorde een klikje daarna een zoemend geluid
een beetje beangstigend merkte ik dat alles werd opgezogen naar een bepaald punt in mijn gezichtsveld ”stomme lul je gaat te ver” dacht ik bij mezelf dit is het punt waarin je blijft hangen hier kom je nooit uit! ik raakte in paniek. Heel kort zag ik mezelf zitten in een inrichting gefocust en bang kijken naar een punt waar ik met mn vinger naar wees en alleen maar kreunen.Alles inclusief ik zelf werd voor m’n ogen weg gezogen dat piepkleine gaatje in.(alles trilde hevig voor het verdween en het deed me denken aan de film the butterfly effect) ik was bang dat ik eenmaal in dat gaatje, er nooit meer uit zou kunnen komen. Probeerde er voor weg te lopen, ik wilde vluchten op mn balkon maar kon niet verder komen dan het einde van de bank
Ik belande in een soort ruimte die ik alleen maar zou kunnen omschrijven als “het overzicht”.
Ik zag een soort paneel met schermpjes waar ik het universum of meerdere universa zag compleet met draai en druk knopjes waarmee ik kon bepalen hoe snel en welke kant de heleboel op zou draaien. Bang en wijs als ik was ben ik overal maar lekker vanaf gebleven en heb aleen maar toegekeken hoe de knoppen als uit zichzelf bewogen aangepast werden op de huidige situatie of zo (sorry als dit te vaag klinkt maar ik kan het zelf ook niet helemaal in woorden omzetten)het was alsof er wel iemand was die de hele boel “dirigeerde” om het zo maar te zeggen alleen zag ik hem of het niet.
Ik viel, welke kant op weet ik niet meer maar ik viel snel, hard en ver. Ik heb geen idee of ik mn ogen op of dicht had op dat moment en of ik bij bewustzijn was of totaal voor Pampus op bed lag. Ik viel dieper en verder het universum in en allerlei dingen zoefde aan me voorbij zonder dat ik tijd had om het goed te bekijken.
Ik zat diep echt heel erg diep onder in het universum en telkens als ik een laagje hoger kwam zag ik hoe het eerste laagje met het ander te maken had. In ieder laagje zag ik mezelf werken om “iets” het wat in het laagje gebeurde mogelijk te maken maar op een hele abstracte manier, ik trok aan een touw in het 1e laagje, zoomde uit en zag dat ik met heel veel mensen aan touwtjes aaan het trekken was zoomde nog verder uit belande in het 2e laagje, draaide aan een hendel in het 2e laagje. Zoomde steeds verder uit en steeds bleek het mechanisme waarin in we aan het werk waren onder deel te zijn van een groter mechanisme. Alles wat ik deed had invloed op de rest van het universum. Kreeg er een heel goed gevoel bij. Beetje alsof ik alles in het universum in de hand had en het toch eigenlijk best goed deed zo vond ik het zelf
Steeds zoomde ik verder en verder uit en na een tiental lagen zag ik een technische bouwtekening. Het was de bouwtekening van het universum, de bouwtekening des levens waar ik naar zat te kijken. Alles werd er haarfijn uitgelegd en alles was duidelijk voor me.
Na een tijdje kijken begon alles te trillen als een malle, heel even was ik weer terug in mn kamer en alles viel uit elkaar. Het hele universum verbrokkelde en uiteindelijk mn kamer en ikzelf ook. Ik schok ervan en dacht voor de 3e keer dat het helemaal fout zou gaan. Maar toen alles verbrokkeld was en ik me op een hoopje verbrokkeld samen met het universum voelde liggen. Alleen nog maar zwart voor m’n ogen zag. Voelde ik dat ik weer in elkaar gezet werd, het hele universum werd in elkaar gezet met mij erbij. Het voelde alsof ik bij de wederopbouw van het universum was alsof ik eraan mee geholpen heb.
dit is maar een vage schets van mn trip het is totaal niet uit onder woorden te brengen.
Ik ben zwaar onder de indruk…..
peace&love
