Reactie ouders op jezelf/samenwonen

Ik vraag me af hoe jullie ouders reageerden toen duidelijk werd dat je op jezelf of samen zou gaan wonen?

Mijn ouders zijn wel heel blij voor me, maar met name m'n moeder is lichtelijk overbezorgd waardoor ze naar mijn idee vergeet te laten merken dat ze blij voor me is Vind dat zelf wel jammer, maar kan 't ook wel begrijpen..

Share your story's

Uitspraak van Merle Noir op dinsdag 6 februari 2007 om 17:03:

Wat zouden jullie doen als je een huis krijgt aangeboden en juist op dat moment gaat het niet goed in je relatie?!

Toch gaan kijken en samen beslissen wat te doen of het huis aan je voorbij laten gaan?

Als één van de 2 er alleen zou willen wonen en 't zou kunnen opbrengen gewoon gaan kijken, zo niet dan aan je voorbij laten gaan. Er zijn genoeg huizen, eerst maar es kijken of ik wel zou wíllen samenwonen in dat geval

ik zou er zelf gaan wonen, hij kan er altijd nog bij wonen
ben nu zelf ook opzoek naar iets voor mezelf
ben pas 19, en kan het misschien maar net betalen
maar pap zoekt zelfs mee voor me hahaa

Uitspraak van TLN op maandag 5 februari 2007 om 20:39:

Share your story's

Mijn pa dacht: Wie gaat er nu de was doen

Nou mijn ouders zijn er wel tegen!
Omdat ik mijn studie nog niet volledig hebt afgerond.
En momenteel geen baantje hebt, is het moeilijk om nog zelf te gaan wonen. Duur? Jah wel beetje he.
Het liefst zou ik heel graag opmezelf willen wonen.

altijd zeuren van het word tijd om op eigen benen te staan blablabla en dan zijn we op zoek naar een huisje en hebben ze het er lijkt wel moeilijk mee

Uitspraak van ! ! !Cheeta@Dark! ! ! op dinsdag 6 februari 2007 om 20:04:

altijd zeuren van het word tijd om op eigen benen te staan blablabla en dan zijn we op zoek naar een huisje en hebben ze het er lijkt wel moeilijk mee

psies..
maarja tog lekker nii meer thuis

Ik ben er wel klaar voor.. en dat denkt mn moeder ook wel..

die heeft het af en toe wel druk genoeg met mij en mn broer van 18..

gelijk heeft ze.. 'n beetje rust verdiend ze ook wel..

dus ben al n klein beetje aan het oriënteren hoe en wat..

Eindelijk rust .. hoefen ze mijn muziek niet meer aan te horen

Huisje huren in het noorden kan makkelijk uit ( zelfs met een studiefinaciering
Zodra ik de kans krijg ben ik uit huis

Uitspraak van FunkieMamaXavi op dinsdag 6 februari 2007 om 09:32:

Mijn moeder hing de vlag uit

Troost je, dat is bij ons ook het geval , hahaha!

mijn moeder vond het prima, leuk juist aangezien ik altijd al op mezelf was, maar mijn kleine zusjes hebben gehuild! geschreeuwd en zijn nog lang boos gebleven

Mijn broer kwam vlak na mijn mededeling in september het huis uit te willen, met de mededeling in september te gaan trouwen(!).

De lul, ze waren mijn plannetjes gelijk vergeten...

Uitspraak van verwijderd op maandag 5 februari 2007 om 20:48:

mijn vriend heeft in totaal 3 jaar bij ze ingewoond,dus ik denk dat ze ook wel een beetje blij waren.Ze mogen hem heel graag..maar toch is het een extra "kind" in huis waar ze niet echt om gevraagd hebben

Dat is bij ons dus ook.
Me vriend woont bij ons in huis sinds vorig jaar Aug.
Maar me vriend geeft elke maand 100 Euro aan me ouders.

Kost geld lijkt 't wel

mijn ouders zijn heel blij voor mij en mijn vriend! nu is het afwachten wanneer we een huisje krijgen.. het enige wat ze hopen is dat we in de buurt blijven

toen i kvertelde dat ik aan het zoeken was kreeg ik alleen te horen waar ga je t van betalen

ze hebben nog gelijk gekregen ook ik wacht nog maar ff

Uitspraak van TLN op maandag 5 februari 2007 om 20:39:

Ik vraag me af hoe jullie ouders reageerden toen duidelijk werd dat je op jezelf of samen zou gaan wonen?

Mijn ouders vonden/vinden het geweldig!

In juni trek ik bij mijn vriend in die vorig jaar een huis heeft gekocht. Maar ik heb niet het idee dat mn ouders er blij mee zijn. Mn vader ziet liever dat ik thuis blijf, maar mn moeder heeft liever dat ik meteen vertrek... Maar beiden zijn ze er dus niet positief over

M'n pa was niet echt gelukkig toen het een tijdje geleden ter sprake kwam..

maar hij helpt me gelukkig wel met dingen uitzoeken enzo

Mn ouders waren happy voor me

mn ma vind het nog steeds lastig, en blijft bezorgt

me pa komt regelmatig langs

nu eindelijk een goede band met mn ouders

Uitspraak van TLN op maandag 5 februari 2007 om 20:39:

lichtelijk overbezorgd waardoor ze naar mijn idee vergeet te laten merken dat ze blij voor me is

dat hebben allebei mn ouders...maar dan ook bijna met alles
is vaak wel irrirant en punten van bekvechten
ik begrijp hun bezorgdheid wel...maar wil ze dan overtuigen dat ik weet waar ik mee bezig ben
maar toen ik voor het eerst uit huis ging was dat al zo...en nu met mn 2e verhuizing weer
maar ik kan er nu beter mee omgaan

Mijn ouders weten wel dat ik niet lang meer thuis ga wonen.
Zij vindenhet niet echt kick, omdat ze willen dat ik eerst een goed inkomen heb (heel goed te begrijpen).
En ze willen het liefste dat ik in de buurt blijf en eerst op mezelf ga ipv samenwonen

Wat een negatieve reacties van ouders zeg Denk dat als je gaat studeren het ook wat normale is om op kamers te gaan, is dan niet echt een keuzen om bij je ouders weg te gaan.

Mijn moeder was maar al te blij, dat ik ging samen wonen.
Vooral omdat het een jongen was die ze eindelijk goedkeurde

Ik ging na 8 maanden samenwonen en we wonen nu al 7 maanden samen het gaat super! We kennen elkaar al 5 jaar maar het is dus nu sinds 15 maanden echt officieel!

Mijn ouders wisten dat het eraan zat te komen omdat mijn vriend al een huis gekocht had waar hij dus 8 maanden aan verbouwd heeft en toen zijn we er samen gaan wonen.

Mijn ouders zijn heel erg blij met mijn vriend en weten dat het heel goed zit tussen ons, dus waarom zou het niet kunnen!

Als je op een bepaalde leeftijd ben dan kunnen ze niet alles meer voor je bepalen en tegenhouden dus ja waarom zouden ze moeilijk doen!

Mijn ouders vinden het nu ook heerlijk dat mijn zus en ik de deur uit zijn, lekker genieten en het is normaal als je de deur uitgaat. Dat weet je als je kinderen krijgt en ja de één is sneller dan de ander!

Vind het ook gezond dat je een keer de deur uitgaat ook al is het verdomd makkelijk om thuis te wonen.

Mijne vonden het leuk voor me..

ik verhuis van de zomer.. mn moeder zit er minder mee dan mn vader aangezien ik nog jong ben....
maar erg vinden ze het niet ze vinden het wel leuk...

Ze proberen mij al jaren het huis uit te krijgen, zonder succes overigens

Voor mij vonden ze het heel erg leuk! Ik riep het al zo lang!

Ze hebben me enorm geholpen met het opknappen van m'n huisje!
M'n pa zegt er niet veel over, ma is toch wel wat bezorgd of ik het "allemaal wel redt"....Soms zeurt ze, aan de ander kant begrijp ik het wel....

Ik woon nu net een weekje samen, bevalt me goed!
Heb alleen een van de eerste dagen m'n vriend al moeten missen omdat hij een nachtje vast heeft gezeten.

M'n ouders zijn blij voor me maar dit is ook al de 2e keer dat ik samenwoon.

Nou ben bezig met een huisje maar ze vinden het wel leuk hahaha eigelijk rust

me moeder was wel blij maar wel bezorgd... en ze vind hetnu beter dat ik in dezelfde woonplaats woon en vlakbij familie zodat ze me toch enigzins een beetje in de gaten kan houden

Ze waren geschokt
Hebben me nog willen omkopen
Nu zijn ze heel aardig tg me en is onze relatie een stuk verbeterd.
In de 3 maand zijn ze nog maar 1 keer langsgekomen omdat ze het te druk hebben, maar dat maakt me niet uit. Vind het wel wat hebben. Niemand hoeft hier echt te komen

Mijn moeder had het er heel erg moeilijk mee, Stonden samen nog te huilen in mijn oude kamertje voor ik wegging en mijn kamer leeg gehaald was hahahahaha

Uitspraak van verwijderd op donderdag 15 februari 2007 om 09:17:

Voor mij vonden ze het heel erg leuk! Ik riep het al zo lang!

Maar ging wel sneller dan verwacht..
daar had men moeder het in het begin wel ff moeilijk mee..

Ik wil dolgraag zodra het geld er is (oke, wordt lang wachten) op kamers gaan wonen, heb een schijthekel aan het OV (maar dat is een andere discussie) en wil m'n eigen gangetje wat gaan.

Maar als ik er alleen al over begin wordt mn moeder al panisch en begint m'n vader te zeuren dat ze me echt niet kunnen missen, en dat ik bovendien VEEL te jong ben om op kamers. Stelletje zeikerds

Mijn moeder was meteen mijn kamer aan het vullen met rotzooi van dr zelf en gelijk heeft ze!!

Die van mij kwamen nadat ze het wisten mijn kamer binnen en begonnen te discussieren waar alles kwam te staan voor hun fitness kamertje

Ik woon nog steeds thuis....maar weet zeker dat als ik het huis uitga dat me pa met liefde al me spullen voor me inpakt

Mn ouders doen er juist alles aan om me weg te krijgen hier

mijn ouders vonden het leuk voor ons maar ook erg moeilijk omdat ik de eerste was die uit huis ging.Iedere keer als we daar waren geweest voor een bakkie en we gingen weg dan stond mn ma bij de deur te huilen...

Uitspraak van TLN op maandag 5 februari 2007 om 20:39:

Mijn ouders zijn wel heel blij voor me, maar met name m'n moeder is lichtelijk overbezorgd waardoor ze naar mijn idee vergeet te laten merken dat ze blij voor me is Vind dat zelf wel jammer, maar kan 't ook wel begrijpen..

ik woon nog niet op mezelf, maar denk dat mijn ouders (en dan allebei, niet alleen m'n moeder) ook wel zo zullen reageren..
ze hebben toch nog wel heel graag wat controle over m'n leven.. mij loslaten vinden ze nu al moeilijk, terwijl ik nog thuiswoon

Nou inmiddels woon ik ruim een maand samen en t gaat super, dat zien m'n ouders nu ook. Ze zien dat ik wel degelijk fatsoenlijk eet, op tijd naar bed ga enz en ze vinden 't echt geweldig. Ze beginnen nu ook de voordelen voor hun zelf te zien enzo.. En als ik bij ze op visite ga zijn ze blij dat ik er ben maar vinden ze 't ook prima als ik weer wegga Alleen m'n ma doet steeds weer alsof ze me maanden niet gaat zien haha, maar dat vind ik wel aandoenlijk

Uitspraak van TLN op woensdag 4 april 2007 om 12:59:

Alleen m'n ma doet steeds weer alsof ze me maanden niet gaat zien haha, maar dat vind ik wel aandoenlijk

ze zeggen altijd wel dat ze goed zonder je kunnen, maar intussen.....

Uitspraak van verwijderd op zondag 1 april 2007 om 17:08:

Maar als ik er alleen al over begin wordt mn moeder al panisch en begint m'n vader te zeuren dat ze me echt niet kunnen missen, en dat ik bovendien VEEL te jong ben om op kamers. Stelletje zeikerds

Je bent bijna 18, lijkt me een normale leeftijd toch.

ik woon nog lekker thuis.
maar ik denk dat me pa juist trots op me zal zijn
hij zegt al vanaf me 16e dat ik me moet laten inschrijven voor een huisje, omdat k anders nog op me 30ste thuis woon.

maar dat wil niet zeggen dat hij het leuk zal vinden als k uit huis ben.
maar hij zal het wel makkelijk accepteren.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 4 april 2007 om 13:02:

ze zeggen altijd wel dat ze goed zonder je kunnen, maar intussen.....

helemaal mee eens! gelukkig vond me moeder t leuk voor me dat ik op me 17de 't huis al uit ging!
Ze steunt me overal in en zal ook altijd voor me klaarstaan als t ff tegen zit

Ik ben benieuwd
En ook als ik zeg dat ze mogen helpen klussen

Mijn moeder vond het leuk voor ons dat wij een eigen huis kregen ruim 3 jr terug maar mijn vader moest erg wennen. Ik woonde toen samen met mijn zoon bij hem en het was dus in ene keer erg stil. Zo nu en dan slaapt hij er nog een nachtje, lekker in zijn 'eigen' winnie the pooh kamer

Uitspraak van TLN op maandag 5 februari 2007 om 20:39:

Mijn ouders zijn wel heel blij voor me, maar met name m'n moeder is lichtelijk overbezorgd waardoor ze naar mijn idee vergeet te laten merken dat ze blij voor me is Vind dat zelf wel jammer, maar kan 't ook wel begrijpen..

Same story here!

Mijn ouders reageerden in eerste instantie teleurgesteld en waren dan ook niet echt entausiast. Maar ze zijn er nu wel aan gewend, dus wanneer nu het onderwerp op tafel komt reageren ze nu positief op het idee dat ik niet lang meer thuis zal wonen! Probleem wat nu nog rest, is het vinden van een zelfstandige woning.

Helaas moet je echt heel lang ingeschreven staan of ze vragen bedragen waar je onpasselijk van wordt..

Iemand suggesties?

Me moeder voind het wel leuk, maar me vader minder die had me lievr nog langer in zijn huis gehouden..

tja...leuk he?