Partyflock
 
Forumonderwerp · 896772
 
Als je er eens bij stilstaat doen mensen het meeste pijn aan hun dierbaren ipv aan gewone kennissen of hun zogezegde vrienden.
Raar, nee?
Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 augustus 2006 om 13:33:
Als je er eens bij stilstaat doen mensen het meeste pijn aan hun dierbaren ipv aan gewone kennissen of hun zogezegde vrienden.
Raar, nee?


dierbaren zullen sneller iets als pijn ervaren dan je kennissen.
Denk ik :vaag:
dierbaren vergeven je eerder dan kennissen....
Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 augustus 2006 om 13:33:
Als je er eens bij stilstaat doen mensen het meeste pijn aan hun dierbaren


Ik denk dat je daarin wel gelijk hebt. Vooral ouders hebben het soms zwaar te verduren met hun kind/kinderen..
idd, en dan hebben die mensen dat nog niet eens altijd door :S
Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 augustus 2006 om 13:33:
Raar, nee?


Omdat je die makkelijker kan kwetsen dan iemand die geen flikker om je geeft.
Maar als je je dierbaren vaak pijn doet mag je best wel eens bij jezelf ten rade gaan. (Y)
Uitspraak van verwijderd op zaterdag 26 augustus 2006 om 13:33:
Raar, nee?


Uitspraak van Rebelbitch op zaterdag 26 augustus 2006 om 14:48:
dierbaren vergeven je eerder dan kennissen....


Idd.. bij dierbaren (Zoals familie) kun je het maken. Dierbaren blijven, waar anderen je verlaten wanneer je ze pijn doet.
 
Uitspraak van Knoalster op zaterdag 26 augustus 2006 om 20:34:
Idd.. bij dierbaren (Zoals familie) kun je het maken. Dierbaren blijven, waar anderen je verlaten wanneer je ze pijn doet.


Hangt er ook vanaf tot hoe ver ze je pijn hebben gedaan. Ergens is toch een grens.:S
Juist dierbaren zou je als dierbaren moeten behandelen.
Zie te vaak om heen dat ze elkaar diep ongelukkig maken.
Je krijgt wat je geeft, hoef je verder niks voor te doen.
 
Alleen mijn familie kan me kwetsen
Bij dierbaren kun je meer jezelf zijn. En dan komen ook eerder je nare kantjes aan het licht. Je hebt meer credits, ze vergeven je eerder, nemen je zoals je bent dus ook op je mindere momenten.

Althans, dat lijkt me een redelijk plausibele verklaring :D is niet iets dat ik wetenschappelijk kan staven maar wat zo op het eerste moment bij me te binnen schiet.
Uitspraak van Prinses Anne™ (L) op zaterdag 26 augustus 2006 om 13:54:
dierbaren zullen sneller iets als pijn ervaren dan je kennissen.
Denk ik


indd... en kennissen zullen bepaalde dingen toch ook minder boeien dan je dierbaren!:)
 
liefde en haat liggen dicht bij elkaar.
Hoe denk je er zelf over dan kauwgomwater? Wat is jouw visie hierop?
 
waar je t meeste van houd, trap je t hardst tegen aan!

idd de mensen die dichtbij je staan die trap je ook t hardste weg!

is niet goed! cker niet! moet je nooit doen... krijg je echt spijt van als haar op je hoofd!

ik ken t ;)
Uitspraak van Devilish™ op zaterdag 26 augustus 2006 om 20:24:
Maar als je je dierbaren vaak pijn doet mag je best wel eens bij jezelf ten rade gaan.


omdat dierbare vaak bij je zijn...en als je dan niemand heb om tegen te ouwehoeren..doe je het tegen degene die bij je is....
Uitspraak van Wackiejacky op maandag 28 augustus 2006 om 00:04:
Bij dierbaren kun je meer jezelf zijn. En dan komen ook eerder je nare kantjes aan het licht. Je hebt meer credits, ze vergeven je eerder, nemen je zoals je bent dus ook op je mindere momenten.


Ik ben het hiermee eens :jaja:
Iemand zei me ooit, je kan iemand pas echt haten als je veel om iemand geeft....... vond het maar een rare stelling maar na er wat over na gedacht te hebben is het eigenlijk wel waar.......
 
Uitspraak van Wackiejacky op dinsdag 29 augustus 2006 om 00:12:
Hoe denk je er zelf over dan kauwgomwater? Wat is jouw visie hierop?


Ik had het aanvankelijk zelf wat moeilijk om op mijn gedachtetroeblerende vraag een zinnig en nauwsluitend antwoord te geven, vandaar ik dit topic opende zonder al te veel verwachtingen. Ik ben echter positief verrast door de goede input reeds werd gepost.
Na een overlezing van het topic kom ik dan tot volgende beschouwing:

Ik denk dat de mens iedereen die hij ziet, hoort, schrijft,... pijn doet op momenten, maar dat hij zijn dierbaren veelvuldiger en diepere pijn veroorzaakt omdat hij meer met hen deelt.
Met delen heb ik het in het over samen activiteiten doen, dingen beleven, emoties delen, elkaar ontdekken en (spirituele) gelijken worden.
Afgunst, onvrede, frustratie, onzekerheid, onmacht, ... zorgen er stuk voor stuk voor dat relatie met zijn dierbare een ERROR vertoont.
En ja deze emoties zijn nauw verwant met fascinatie, geluk, flow, eensgezindheid, zelfwaarde en zoals al eerder zei liefde.
Uitspraak van verwijderd op maandag 28 augustus 2006 om 22:43:
liefde en haat liggen dicht bij elkaar.


Enigszins de uitspraak van :bier: Gré gerelativeerd te hebben denk ik de mens inderdaad een harde kern van emotioneel ‘triggerende’ mensen heeft de harde bolster kunnen doorspiezen. Familie bij de ene en/of vrienden bij de andere het is een veiligheidsmechanisme we zelf bouwen. We kunnen niet met iedereen te vriend zijn en zo is het ook met emotionaliteit/waarde hechten. “Ons groepje en niemand anders!”
Aan jou groepje hecht je waarde en de anderen zijn just ‘strangers’/’peopletjes’
Uitspraak van Devilish™ op zaterdag 26 augustus 2006 om 20:24:
Omdat je die makkelijker kan kwetsen dan iemand die geen flikker om je geeft.


dat dus (y)

Uitspraak van Knoalster op zaterdag 26 augustus 2006 om 20:34:
Dierbaren blijven, waar anderen je verlaten wanneer je ze pijn doet.


Het klinkt mooi, maar is dat ook zo jaar na jaar? Ik probeer er nog steeds in te geloven.

Uitspraak van Wackiejacky op maandag 28 augustus 2006 om 00:04:
dierbaren kun je meer jezelf zijn. En dan komen ook eerder je nare kantjes aan het licht. Je hebt meer credits, ze vergeven je eerder, nemen je zoals je bent dus ook op je mindere momenten.


Met dierbaren kun je inderdaad meer jezelf zijn, omdat er het vertrouwen is. Jij geeft wat en zij geven wat en zo bouw je voort want dat vertrouwen week je geest en je tong los. En dat is maar goed ook want dan pas ben je waarlijk mens.
Het credit-systeem vind ik mooi gevonden van je (y). Ik zie het als het voorgaande; het wederzijdse geven en nemen. Omdat je weet dat de huidige nare situatie ooit anders was vertrouw je vanuit je vertrouwen op de toekomst. Vanuit het verleden overbrug je naar de toekomst met de band, het vertrouwen, (de vuile was van elkaar) en ja mss zelfs ook de angst of hoop dat je dierbare onvervangbaar is en je dus credit MOET geven of je anders je toekomstige kansen verbrandt.
Nog aansluitend bij jezelf zijn. Ik geloof dat jezelf zijn ook inhoudt dat je loskomt van je mensenwording als volwassen. Echt jezelf zijn is het kind in je naar buiten brengen en je beredeneerdheid, rationaliteit en behoedzaamheid laten varen. Als je echt jezelf bent dan geeft het je geen fuck om de waarheid en je ware emoties naar buiten te brengen. Je gaat er dan immers ook stilzwijgend van uit dat er geen gevaar is. Met een dierbare zit je safe dus doe je maar wat je eigen ik je ingeeft zonder al teveel volwassen aangeleerde ingetogenheid. Je kunt het vergelijken met als schaatsen in een verliefde bui met een Martini op. Tja ... als het echt goed zit met je gevoel op dat moment, ga je na een paar geïmproviseerde trucjes uiteindelijk toch eens op je bek.
 
Op dit moment geen idee.
Kan het ook niet zijn dat de ander het echt niet doorheeft of niets aan wil doen?
Enne waar ligt de grens?
Dat is net als..waarom mensen dieren pijn doen..:(
Uitspraak van Sierellûh© op woensdag 30 augustus 2006 om 23:58:
Dat is net als..waarom mensen dieren pijn doen..


omdat mensen o.h.a. machtswellustelingen zijn die daarmee willen laten zien dat zij het voor het zeggen hebben.
en ik denk dat je gewoon niet spoort in je hoofd en heel veel gemist hebt in je opvoeding.
 
Uitspraak van Prinses Anne™ (L) op zaterdag 26 augustus 2006 om 13:54:
dierbaren zullen sneller iets als pijn ervaren dan je kennissen.
Denk ik


denk ik ook
 
Uitspraak van verwijderd op maandag 28 augustus 2006 om 22:43:
liefde en haat liggen dicht bij elkaar.


 
Liefde - haat relatie's. Komt bekend voor.
Ik weet de reden waarom we hen pijn doen.

Het zijn mensen die dicht bij je staan, waar je je durf te laten gaan, waarbij je je niet inhoud. En daarom doen we ze zoveel pijn.
 
Omdat ik weet dat mijn familie zowiezo altijd van me zal blijven houden en er altijd voor me zal zijn, maar toch zou ik nooit expres mijn familie pijn doen.
 
misschien omdat je veel van elkaar houd