Misschien oud nieuws al, maar ik vond dit artikel net pas. Borsthoning is weer leverbaar, mjammie!! 
Alleen wel helemaal in Oirschot....zucht...
Donderdag 18 augustus 2005 - OIRSCHOT – Na ruim een decennium is het weer verkrijgbaar in Nederland: het ouderwetse jodenvet, ook wel borsthoning of masse genoemd. Het echtpaar Leo en Marij Smetsers heeft het snoepgoed uit grootmoeders tijd sinds gisteren in zijn snoepwinkel aan de Rijkesluissstraat in Oirschot. Het liep meteen storm nadat het nieuws bekend werd via het internet- en telefoonnetwerk van jodenvetfanaten.
Erik Cornelissen uit Goirle (l.) was gistermiddag een van de eersten die jodenvet kwamen halen bij het echtpaar Leo en Marij Smetsers in hun snoepwinkel in Oirschot. Foto René Manders
„Ja, dit is het“, zegt Marianne Prins uit Eindhoven opgetogen nadat zij een stukje heeft afgebeten van het keiharde blokje jodenvet. „Nu kan ik mijn kinderen het snoep laten zien en proeven waar ik over verteld heb.“
Erik Cornelissen uit Goirle kwam net als tientallen anderen meteen naar Oirschot toen hij het nieuws op internet las. Hij kent de smaak nog van vroeger en knikt instemmend nadat hij een hapje heeft genomen. Hij was nog een kind toen jodenvet (in het noorden borsthoning genoemd) verkrijgbaar was.
Het is sinds veertien jaar weg, nadat het productieproces voor aardappelzetmeel werd veranderd en het restproduct verdween waar jodenvet van werd gemaakt. Er zijn daarna volgens een internetforum van kenners wel veel nepproducten als jodenvet op de markt gebracht. Die zijn hier en daar ook in winkeltjes te vinden.
Klanten in de winkel van Leo en Marij Smetsers discussiëren over de nieuwe waar. Ze noemen de smaak echt of vrijwel echt, maar de kleur levert meer discussie op. „Het was vroeger veel witter“, is de indruk. Ook ervaren sommigen de nasmaak anders dan vroeger.
Leo: „Ik nam deze winkel anderhalf jaar geleden over en werd toen geregeld geconfronteerd met de vraag naar jodenvet. Ik zag het als een uitdaging om het in de zaak te krijgen. Maanden ben ik beziggeweest met uitzoeken en navragen. Ik heb er nachten niet van geslapen.“
Via een vriend kwam Smetsers er achter dat in Roemenië borsthoning in de vorm van chocoladetabletten verkrijgbaar is. Na tientallen mailtjes, gesprekken en laboratoriumtests lukte het hem om met de producent een contract te sluiten. „Ik importeer blokjes jodenvet en heb het alleenrecht voor de Benelux. De groothandels Van Vliet en Ringers gaan het op de markt brengen. Vroeger werd het spul in grote brokken van wel een ons verkocht. Ik heb gekozen voor blokjes van zestien gram. Borsthoning kost 75 cent per ons.“
Zijn borsthoning is niet afkomstig van de aardappelzetmeelindustrie maar een restproduct van maïsverwerking. Dit verklaart mogelijk de opgemerkte verschillen tussen het jodenvet van vroeger en van nu.
Alleen wel helemaal in Oirschot....zucht...
Donderdag 18 augustus 2005 - OIRSCHOT – Na ruim een decennium is het weer verkrijgbaar in Nederland: het ouderwetse jodenvet, ook wel borsthoning of masse genoemd. Het echtpaar Leo en Marij Smetsers heeft het snoepgoed uit grootmoeders tijd sinds gisteren in zijn snoepwinkel aan de Rijkesluissstraat in Oirschot. Het liep meteen storm nadat het nieuws bekend werd via het internet- en telefoonnetwerk van jodenvetfanaten.
Erik Cornelissen uit Goirle (l.) was gistermiddag een van de eersten die jodenvet kwamen halen bij het echtpaar Leo en Marij Smetsers in hun snoepwinkel in Oirschot. Foto René Manders
„Ja, dit is het“, zegt Marianne Prins uit Eindhoven opgetogen nadat zij een stukje heeft afgebeten van het keiharde blokje jodenvet. „Nu kan ik mijn kinderen het snoep laten zien en proeven waar ik over verteld heb.“
Erik Cornelissen uit Goirle kwam net als tientallen anderen meteen naar Oirschot toen hij het nieuws op internet las. Hij kent de smaak nog van vroeger en knikt instemmend nadat hij een hapje heeft genomen. Hij was nog een kind toen jodenvet (in het noorden borsthoning genoemd) verkrijgbaar was.
Het is sinds veertien jaar weg, nadat het productieproces voor aardappelzetmeel werd veranderd en het restproduct verdween waar jodenvet van werd gemaakt. Er zijn daarna volgens een internetforum van kenners wel veel nepproducten als jodenvet op de markt gebracht. Die zijn hier en daar ook in winkeltjes te vinden.
Klanten in de winkel van Leo en Marij Smetsers discussiëren over de nieuwe waar. Ze noemen de smaak echt of vrijwel echt, maar de kleur levert meer discussie op. „Het was vroeger veel witter“, is de indruk. Ook ervaren sommigen de nasmaak anders dan vroeger.
Leo: „Ik nam deze winkel anderhalf jaar geleden over en werd toen geregeld geconfronteerd met de vraag naar jodenvet. Ik zag het als een uitdaging om het in de zaak te krijgen. Maanden ben ik beziggeweest met uitzoeken en navragen. Ik heb er nachten niet van geslapen.“
Via een vriend kwam Smetsers er achter dat in Roemenië borsthoning in de vorm van chocoladetabletten verkrijgbaar is. Na tientallen mailtjes, gesprekken en laboratoriumtests lukte het hem om met de producent een contract te sluiten. „Ik importeer blokjes jodenvet en heb het alleenrecht voor de Benelux. De groothandels Van Vliet en Ringers gaan het op de markt brengen. Vroeger werd het spul in grote brokken van wel een ons verkocht. Ik heb gekozen voor blokjes van zestien gram. Borsthoning kost 75 cent per ons.“
Zijn borsthoning is niet afkomstig van de aardappelzetmeelindustrie maar een restproduct van maïsverwerking. Dit verklaart mogelijk de opgemerkte verschillen tussen het jodenvet van vroeger en van nu.
