Er zijn muziekinstrumenten die in staat zijn de menselijke ziel ten diepste te ontroeren. En er is het huiskamerorgel. Tot ver in de jaren '90 was dit instrument, dat doorgaans bij mensen thuis staat die verder een wat flets cultureel leven leiden, slechts bedoeld om de sanseveria op kwijt te kunnen. De foto van tante Emma, god hebbe haar ziel. Of de fraaie Afrikaanse sculptuur van de Kijkshop.
Tot 1996. Toen arriveerde HIJ. In zijn outfit van 601 D Mark. (1 Mark voor de zonnebril en 600 mark voor een tweedehands orgel) Mambo Kurt, the Alleinunterhalter, bestormde de Duitse concertpodia met zijn geheel eigen versies van rockklassiekers als `Highway to Hell', `I Was Made For loving You', `Walk This Way' en `Rocking All Over the World'. Op het Yamaha D-58 orgel, met een ritmebox.
Duitsland ging plat. Er zijn televisiestations die geen clips meer draaien omdat er niets cooler is dan Mambo's `Highway to Hell'-video. En tijdens concerten gaat het publiek al tijdens de soundcheck uit de bol. En dan zeggen ze nog dat Duitsers geen gevoel voor humor hebben……bij onze oosterburen is is Mambo Kurt `the new cult hero of trash'.
Loopbaan
Dat neemt niet weg dat Mambo Kurt, hoe `campy' zijn outfit (zelfs de meest gefreakte hippie moet erkennen dat dit toch wel erg gewaagd is) en zijn act ook zijn, erg veel respect heeft voor de componisten wier geesteskinderen hij zo drastisch door de mangel haalt. ,,Ik verander er eigenlijk niet zoveel aan. Goede songs blijven goede songs. Het maakt niet uit in welke stijl je ze speelt, rock, pop, bossa nova of mambo. Als ik het maar leuk vind en als het maar op een orgel te spelen is.", zo laat de gevierde artiest in zijn biografie optekenen.
De loopbaan van Mambo Kurt is dus nog maar kort, althans op muziekgebied. Een kleine vijf jaar geleden sneed Kurt nog met een mes in mensen, maar hij verruilde een aanstelling als chirurg met alle liefde voor een flitsende carriere in de showbusiness. `Ik wil graag mensen ontroeren. Op een ziekenhuistafel lukt dat toch minder'. In 1999 verscheen dan ook de langverwachte debuut-cd `Return of the Alleinunterhalter', met daarop prachtbewerkingen van songs als `You are the sunshine of my life', `Paradise City' en de stadionhit `You never walk alone'. Lee Towers eat your heart out!! VPRO's Oscar Smit zag zelfs aanleiding om dit album in zijn Moordlijst voor muziekblad Oor op te nemen!
Weirdness
Een jaar later was het tijd voor het vervolg, want de vele fans konden natuurlijk niet te lang alleen gelaten worden. `Back in Beige' was opgenomen in een van de best geoutilleerde studio's in Duitsland, en werd daarom in de pers al snel betiteld als `the phattest home organ album of all times'. Maar wees niet ongerust, ondanks deze technische vooruitgang is `Back in Beige' geen overgeproduceerd en saai album geworden. Mambo Kurt is zich welbewust van de `weirdness' van zijn muziek. `Alles wat ik zing heeft zijn charme, omdat ik eigenlijk niet kan zingen. Niemand verwacht ook van me dat ik perfecte liedjes zing." Daarom houdt de Duitser ook zo van situaties waarin het onverwachte gebeurt. Of de rockers in de zaal daadwerkelijk de polonaise gaan doen waartoe hij ze oproept. Of, zoals tijdens het Rock im Park-festival gebeurde, toen de enige aanwezige roadie de 300 uitzinnige kids in de tent er maar amper van kon weerhouden om massaal te gaan stagediven. Of de oudere man die hem tijdens een optreden 100 Zwitserse frank aanbood om toch maar snel even een pauze te gaan houden. 'That's rock 'n roll!!'
www.mambo-kurt.de
en vergeet niet zijn geweldige wk medley te luisteren
http://giel.vara.nl/detail.php?a_id=2654
