Anorexia....

Ik heb weer een zware...
Neej, maar ik vroeg me af... Als je in je omgeving nou ziet dat iemand heel slecht eet, bijna helemaal niks eigenlijk.. Af en toe een kopje light bouillon ofzow... En ze liegt over dat ze al gegeten heeft enzow... Zoeist als Charlie van GTST... Wat moet je dan doen, of heeft iemand hier ervaring mee??
Als je erover begint is ze helemaal beledigd...

het gaat toch niet om mijn pf-vriendinnetje he?

oei da's een moeilijke situatie. Ik heb er geen ervaring mee, een vriendin van me heeft wel ooit anorexia gehad maar toen kende ik haar nog niet. Bij haar zijn er op een gegeven moment meerdere mensen zich echt heel erg zorgen gaan maken, en hebben haar toen heel voorzichtig er op aangesproken, en ze is er toen heel snel van af gekomen. Ik denk alleen dat ieder persoon daar heel anders op reageert. Misschien helpt het om iemand die het zelf ooit heeft gehad met haar te laten praten. Ik kan me voorstellen dat iemand die echt problemen heeft met haar gewicht beledigd is als anderen erover beginnen. Eigenlijk kan ik je dus niet echt helpen, maar wel heel veel sterkte toewensen, want het is geen leuke situatie.

nee ik vreet me kapot!

Bedoel je Alice?? Nee hoor... Niet over haar...

Ik heb wel geprobeert... of laten kijken naar die films op rtl4 enzow weet je wel.. Maar helpt niet..

Tegen zulke mensen kun je heeeeel lang gaan praten, maar hun zien het probleem niet, het beste is dat zulke mensen proffesionele hulp krijgen...maartja dan moeten ze het zelf wel willen, een hele lastige situatie..

Hmmm je kunt iemand niet helpen als zij zichzelf niet wil helpen. Dat is heel hard en klote maar helaas al te vaak het geval.
In feite is anorexia tevergelijken met een verslaving > controle zoeken over jezelf en dat vinden in het bewust niet willen eten. Dit gaat vaak gepaard met een heel erg verstoord zelfbeeld.

je kunt haar het beste eens met een psych laten praten of in ieder geval met iemand die professioneel met zulke dingen bezig is...Misschien het RIAGG of iets dergelijks

Meid, probeer het a.u.b niet voor haar oplossen. Vaak bereik je er juist het tegenovergestelde mee. Wees gewoon haar vriendin, ik denk dat ze dat nu echt het meeste nodig heeft.

Alice babe (Beuke met Boo!) 19 april 2002 10:05
nee ik vreet me kapot!
-----------

Dat is een odnerdeel van anrexia

Veel vreten en dan uitkotsens

2 damien> das boulimia

Je vriendin vindt zelf niet dat er iets met haar aan de hand is, ik ken dat... Heb zelf ook heel lang weinig gegeten en woog op een gegeven moment 47 kilo.

Mijn vriend heeft me op een gegeven moment letterlijk gedwongen om meer te eten, maar dat heeft niet zoveel geholpen. Ik ben nu wel weer begonnen met snoepen, maar laat daarvoor weer een heleboel andere dingen staan. Ik weeg nu wel 50 en daar wil het ook bij laten!

Ik kan je eigenlijk geen advies geven, want iemand die niet geholpen wil worden, kun je inderdaad ook niet helpen...

Je zou tegen haar kunnen zeggen dat je haar te dun vindt en dat ze mooier zou zijn als ze iets dikker was (zei mijn beste vriendin ook).

Neej, ik weet wel dattik me er niet teveel in moet verdiepen.. Maar is wel lastig... Ga denk ik zeggen dat ze dikker moet worden ja, zoeits, en anders week t ook nie, maar dan ga je er zelf ook aan onderdoor toch??

kheb een vriendin gehad met dat soort eetstoornissen . nou geloof mij tis geen pretje het ging op een gegeven moment zover dat ik er ook gek bij werd en het gewoon uit moest maken .
wou ik zelf nog de normale vent blijven die ik was want niet alleen de persoon die er last van heeft gaat er aan onder door maar ook vaak mensen in de direkte omgeving waar ze heel dicht bij staan kvond het moeilijk om het uittemaken en heeft me ook veel moeite gekost maar nu 2 jaar later kijk ik er naar terug en ben blij dat ik toen die beslissing heb genomen en hoe het met haar is weet ik nu niet heb haar al een jaar niet meer gesproken ........

anorexia gaat idd net als mizz mako zegt vooral om controle, en dus niet hoofdzakelijk om gewicht.

Een verstoord zelfbeeld gaat er mee gepaard, maar dat is niet het echt probleem, volgens mij.

Ze moet er achter komen, waardoor ze de controle over bepaalde dingen is kwijt geraakt en waarom ze die controle over haar leven wil krijgen.

Het is een heel erge verslaving om vanaf te komen, aangezien je het voor jou enige stabiele in je leven (nl. kiezen om niet te eten) moet opgeven.

je kan wel zeggen dat ze dikker moet worden, maar dat gaat toch het ene oor in en het andere oor weer uit.

ik vond het advies dat je gewoon een goede vriendin moet zijn heel erg goed.
Probeer te luisteren waar ze echt mee zit. Probeer er niet de hele tijd er op te hameren dat ze een probleem heeft, want dat kan ze toch niet inzien.

suc6 ermee

Ja, een goede vriendin voor haar zijn, is natuurlijk altijd goed, maar daarmee verander je niks aan haar eetgedrag volgens mij. Zij zal voor zichzelf en voor anderen bij hoog en laag ontkennen dat ze een probleem heeft en er met niemand over willen praten.

Probeer erachter te komen waarom ze in eerste instantie zo geworden is:
- Is het omdat ze dingen heeft meegemaakt waarover ze geen controle kon uitoefenen?
- Of is het omdat ze erg onzeker is over haar uiterlijk en er slanker uit wil zien?

In het laatste geval is het verstandig om vaak tegen haar te zeggen dat ze mooi is en helemaal niet moet afvallen. (Believe me, I know!)

Probeer er met haar over te praten, maar niet erover doorgaan als ze er geen zin in heeft. Als je er echt achterkomt wat de oorzaak is, kun het van daaruit aanpakken.

Hoe dan ook, maak je niet te druk!

Als ze echt annorexia heeft en jij gaat zeggen dat ze mooi is, niet af moet vallen of zelfs aan moet komen, zal ze je niet snel serieus nemen. Ze zal eerder denken dat je d'r in de zeik neemt of dat je dat soort dingen juist zegt omdat ze dik of lelijk is...
Wees gewoon een goede vriendin voor haar, bel d'r regelmatig op (juist als zij zich misschien afzijdig houdt), toon intresse en heb het niet al te veel over eten.
Als je denkt dat het echt uit de hand begint te lopen is het misschien wel verstandig ook ff met haar ouders te gaan praten.

Succes ermee!

Maar dan zou ik er wel voor zorgen dat haar ouders jouw naam achterwege laten, want ze zal het in eerste instantie niet op prijs stellen dat jij naar haar ouders bent gegaan!

Haar ouders zouden haar eerst eens goed in de gaten moeten houden en haar later daarop aanspreken.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf ook een beetje een obsessie voor afvallen heb en er is niks dat mij daar vanaf zal helpen, omdat ik dat gewoon niet wil.

hoe meer je ervan zegt hoe verder ze gaan met afvallen... ik weet dat uit eigen ervaring ik heb ook zo'n "complex" blijft altijd want ik ben zelf 50 kilo geweest met mijn 1.72 altijd spugen na t eten of niks eten dagen niet alleen water drinken of laxeermiddel erg slecht gewoon. ben nu rond de 67 kilo en weet dat ik niet dik ben helemaalmet mijn leeftijd na 2 kids ben 33 dus maar toch t blijft erin zitten er hoeft maar 1 a 2 kilo bij te komen en anita in paniek maar heb gelukkig goeie vrienden die me wat dat betreft wel in de gaten houden en er wel wat van zeggen als ik te ver door ga maar dat zijn echte vrienden die me heel na staan zoals mijn broertje en hiero lwder terror maar ook niet iedereen moet er wat van zeggen want dan luister ik toch niet