In navolging van het voorgaande draadje waarin ik uit de haat-kast kom, hier een draadje over de uitwassen ervan. Yes, ik gooi lekker alles op Partyflock. Gewoon, omdat het kan en omdat ik gewoon zo'n daapie ben. Heerlijk toch? Het is de power van de Bubba; alles zeggen wat ik denk en me er niet voor schamen, hoe schaamteloos ook.
Eigenlijk was er maar één oorzaak; vrouwen. Naief klein jongetje als ik was, dacht ik dat vrouwen over het algemeen niet zulke hoeren zijn als veel mannen. Ik bedoel, zeg nu zelf (in je hoofd, graag niet een reactie liegen onder dit bericht), hoeveel mannen zijn er nou helemaal monogaam? Droevig, maar waar. Het voetstukje waarop ik de vrouw in het algemeen plaatste sinds het begin der Boyd's tijden, heeft dezelfde creatuur der natuur er hardhandig weer onder vandaan getrapt.. Maandenlang kankerde ik op hoeren, sletten, snollen. Wenste ze dood, en meende het ook nog! Dat ik een bericht kreeg van mijn ex: "Ik ben helemaal geen hoer", waarop ik dan terugstuurde; "Maar het gaat niet over jou". Amusant, dat moet het bij tijden zeker zijn geweest. In de tussentijd heb ik wel 200 + vrienden verwijderd van feestboek, in de loop der tijd vond ik toch dat niet iedereen hoefde mee te genieten van de bullshit in het hoofd van ondergetekende.
En toen ging ik nadenken... (ja toen pas).. je kunt jezelf wel laten kisten door mensen, jezelf in laten halen door de werkelijkheid en er achteraan beginnen te hobbelen. Maar je kunt ook je eigen werkelijkheid creeeren. Leiding nemen in wat je doet, in plaats van het afwachtende daapie uit te hangen. Mensen liegen nou eenmaal, en als er vleselijk contact op het spel staat, dan liegen ze al helemaal graag. Dat kon ik wel hebben, was mijn stelling. Guess again. De robuuste boer bleek toch een gevoelig manneke te zijn! Nu ga ik het even chill doen. Een partner moet je niet zoeken, die komt vanzelf wel. Rond neuken is niet aan mij besteed. En wil ik eigenlijk ook niet.
Een weekendje batsen met iemand die volslagen vreemd voor me is, wat is er eigenlijk leuk aan? De rust in mijn hoofd begint net weer genormaliseerde vormen aan te nemen. Laat ik mijn les dan ook trekken, en het slettenleven (die ik overigens nooit echt heb geleefd) voorgoed vaarwel zeggen. Geef mij maar gewoon eerlijke vrouwen. vrouwen met geduld, die niet gelijk willen naaien. Want ook al is het normaal in deze wereld om je lul overal maar in te steken, eigenlijk is dat gewoon te smerig voor woorden, en zeg nu zelf; Wat is er nu mooier dan over een periode van weken of maanden spanning opbouwen die uiteindelijk tot een fysieke ontlading leidt waar zelfs Kim Holland U tegen zegt?
"Wie zoekt, krijgt vooral neukvoer, wie leeft, treft veel moois op zijn pad"
Eigenlijk was er maar één oorzaak; vrouwen. Naief klein jongetje als ik was, dacht ik dat vrouwen over het algemeen niet zulke hoeren zijn als veel mannen. Ik bedoel, zeg nu zelf (in je hoofd, graag niet een reactie liegen onder dit bericht), hoeveel mannen zijn er nou helemaal monogaam? Droevig, maar waar. Het voetstukje waarop ik de vrouw in het algemeen plaatste sinds het begin der Boyd's tijden, heeft dezelfde creatuur der natuur er hardhandig weer onder vandaan getrapt.. Maandenlang kankerde ik op hoeren, sletten, snollen. Wenste ze dood, en meende het ook nog! Dat ik een bericht kreeg van mijn ex: "Ik ben helemaal geen hoer", waarop ik dan terugstuurde; "Maar het gaat niet over jou". Amusant, dat moet het bij tijden zeker zijn geweest. In de tussentijd heb ik wel 200 + vrienden verwijderd van feestboek, in de loop der tijd vond ik toch dat niet iedereen hoefde mee te genieten van de bullshit in het hoofd van ondergetekende.
En toen ging ik nadenken... (ja toen pas).. je kunt jezelf wel laten kisten door mensen, jezelf in laten halen door de werkelijkheid en er achteraan beginnen te hobbelen. Maar je kunt ook je eigen werkelijkheid creeeren. Leiding nemen in wat je doet, in plaats van het afwachtende daapie uit te hangen. Mensen liegen nou eenmaal, en als er vleselijk contact op het spel staat, dan liegen ze al helemaal graag. Dat kon ik wel hebben, was mijn stelling. Guess again. De robuuste boer bleek toch een gevoelig manneke te zijn! Nu ga ik het even chill doen. Een partner moet je niet zoeken, die komt vanzelf wel. Rond neuken is niet aan mij besteed. En wil ik eigenlijk ook niet.
Een weekendje batsen met iemand die volslagen vreemd voor me is, wat is er eigenlijk leuk aan? De rust in mijn hoofd begint net weer genormaliseerde vormen aan te nemen. Laat ik mijn les dan ook trekken, en het slettenleven (die ik overigens nooit echt heb geleefd) voorgoed vaarwel zeggen. Geef mij maar gewoon eerlijke vrouwen. vrouwen met geduld, die niet gelijk willen naaien. Want ook al is het normaal in deze wereld om je lul overal maar in te steken, eigenlijk is dat gewoon te smerig voor woorden, en zeg nu zelf; Wat is er nu mooier dan over een periode van weken of maanden spanning opbouwen die uiteindelijk tot een fysieke ontlading leidt waar zelfs Kim Holland U tegen zegt?
"Wie zoekt, krijgt vooral neukvoer, wie leeft, treft veel moois op zijn pad"
laatste aanpassing