Ja mensen,
Ken je dat? Dat je wel weet wat je wilt, maar het is in strijd met andere dingen die je blij maken.
En van gekkigheid weet je bij God echt totaal niet wat je aanmoet met jezelf.
Ik zit momenteel met het volgende;
Het partyleven heeft een decennium lang mijn lieve leventje gevuld. Als een autistisch hakkertje was ik jarenlang nabij de speakers op elk partijtje in de buurt te vinden. Een normaal gesprek was ook nauwelijks met me te voeren, en als zo'n halfbakken gesprek dan langer als vijf minuten duurde, luidde het steevast; jonge, sorry, maar ik ben hier niet om te socialiceren. Inmiddels heb ik het nuchtere leven opgezocht, en zie ook de voordelen van een sociaal avondje uit. Nu ben ik op een punt gekomen dat ik mezelf in rustiger wateren wil laten varen, mezelf gereedmaken voor een serieus leven met een serieuze toekomst. En ja, het partyleven, niet om het 1 of ander, is deels toch een leven die met name besteed is aan de puberale medemens. Voor mij betekend het een leven vol uit mijn naad gaan op speedy taferelen, bier en
, verslagen schrijven tijdens de 'aftermath', zaken die ik niet echt beschrijven kan als 'toekomstmuziek', of als een rendabel leven, of uberhaupt ingredienten voor het gezinsleven die ik ergens in de toekomst wil gaan leiden.
Toch.. het lonkt en het lonkt... het autistisch ritmische gevoel als ik urenlang voor een geluidskist heb gestaan, dat is gewoon onbeschrijfelijk. Maar toch, er is meer aan de horizon...
Des te ouder je word, des te meer ga je nadenken over je toekomst, je idealen, je dromen en je nachtmerries. Ik ook. Speedy taferelen wil ik eigenlijk helemaal achter me laten, en toch, toch heb ik ook zin om nog 1 zomer compleet uit mijn naadje te gaan. Gevaar is... dat zal naar meer smaken, anderzijds, het zou ook getuigen van discipline (een begrip die -nog- niet in mijn woordenboek voorkomt) als ik het daarbij kan laten of er bij voorbaat al niet aan begin. Ik wil niet dat mijn partyleven mijn toekomst uiteindelijk in de weg gaat zitten, daar komt het eigenlijk op neer.
Ik weet niet of dit het hele verhaal is, want ik weet bij God niet wat ik met mezelf aan moet momenteel, maarrrr wat zouden jullie doen of zeg je ervan.
Ken je dat? Dat je wel weet wat je wilt, maar het is in strijd met andere dingen die je blij maken.
En van gekkigheid weet je bij God echt totaal niet wat je aanmoet met jezelf.
Ik zit momenteel met het volgende;
Het partyleven heeft een decennium lang mijn lieve leventje gevuld. Als een autistisch hakkertje was ik jarenlang nabij de speakers op elk partijtje in de buurt te vinden. Een normaal gesprek was ook nauwelijks met me te voeren, en als zo'n halfbakken gesprek dan langer als vijf minuten duurde, luidde het steevast; jonge, sorry, maar ik ben hier niet om te socialiceren. Inmiddels heb ik het nuchtere leven opgezocht, en zie ook de voordelen van een sociaal avondje uit. Nu ben ik op een punt gekomen dat ik mezelf in rustiger wateren wil laten varen, mezelf gereedmaken voor een serieus leven met een serieuze toekomst. En ja, het partyleven, niet om het 1 of ander, is deels toch een leven die met name besteed is aan de puberale medemens. Voor mij betekend het een leven vol uit mijn naad gaan op speedy taferelen, bier en
, verslagen schrijven tijdens de 'aftermath', zaken die ik niet echt beschrijven kan als 'toekomstmuziek', of als een rendabel leven, of uberhaupt ingredienten voor het gezinsleven die ik ergens in de toekomst wil gaan leiden. Toch.. het lonkt en het lonkt... het autistisch ritmische gevoel als ik urenlang voor een geluidskist heb gestaan, dat is gewoon onbeschrijfelijk. Maar toch, er is meer aan de horizon...
Des te ouder je word, des te meer ga je nadenken over je toekomst, je idealen, je dromen en je nachtmerries. Ik ook. Speedy taferelen wil ik eigenlijk helemaal achter me laten, en toch, toch heb ik ook zin om nog 1 zomer compleet uit mijn naadje te gaan. Gevaar is... dat zal naar meer smaken, anderzijds, het zou ook getuigen van discipline (een begrip die -nog- niet in mijn woordenboek voorkomt) als ik het daarbij kan laten of er bij voorbaat al niet aan begin. Ik wil niet dat mijn partyleven mijn toekomst uiteindelijk in de weg gaat zitten, daar komt het eigenlijk op neer.
Ik weet niet of dit het hele verhaal is, want ik weet bij God niet wat ik met mezelf aan moet momenteel, maarrrr wat zouden jullie doen of zeg je ervan.
laatste aanpassing
