overspannen zijn?

Je voelt je al tijden moe. Op je werk zie je het niet meer zitten. Het is of mee naar een andere stad of je gaat er maar uit. Niet lekker in je vel zitten en heel veel denken.. weet het niet zo goed uit te leggen maar je gaat naar de dokter en die zegt:

Ga maar een rijbewijs halen en ander werk zoeken.

Wat moet je hiermee?

Dit gaat overigens niet over mij.. daarom kan ik het ook niet zo goed uitleggen. Ik voel me kiplekker dus

leuke dokter,haal maar effies je rijbewijs en zoek ander werk.
Kan dat ook op recept?

Misschien was bloedprikken een beter idee geweest van hem.
even kijken voor een tekort aan vit.B of een tekort aan ijzer.
eventueel een lichte vorm van pfeiffer.

Maar een gesprek om een totaalbeeld voor een burn-out te constateren zou ook niet zo gek zijn.

een flinke dip is ook mogelijk,maar daar kom je beter overheen dan ook nog datgene te moeten doen wat je dokter zegt

Het enigste wat je hiermee kan doen is vragen of de dokter het ook misschien serieus kan nemen,anders een andere dokter nemen. Eventueel eens bij het Riagg binnenlopen.

Hmmz das een klote gevoel

Misschien een dipje of een depressie. Kan ook nog. Zon snel mogelijk er iets aan doen, hulp zoeken, voordat dit dipje uitloopt naar een depressie of voordat die depressie uit de hand gaat lopen (mocht het dat zijn).

Succes.

Hij ziet het op dit moment gewoon eventjes niet zitten en zat dus echt niet te wachten op zo'n antwoord van de dokter. En tenslotte bepaal je zelf wel of je een rijbewijs gaat halen ja of nee..

Agja dokters.. dr zitten genoeg eikels tussen

Nou ja het is gewoon een k*t dokter... hij zei tegen mijn buurvrouw (33 jaar) toen ze met pijn op de borst bij hem kwam.. neem maar een paracetamol en ga op bed liggen. Ondertussen wel een zwaar hartinfarct gehad waar ze nu het leven voor is getekend...en achteraf toegeven dat het wel de symptonen had van een infarct..

Het is dus niet voor de eerste keer dat hij zo'n achterlijke diagnose stelt...

Ik denk trouwens dat je dat advies over rijles nemen wat minder letterlijk moet nemen. Het gaat er waarschijnlijk vooral om dat ie aan iets nieuws begint en niet doorleeft op de huidige manier.

Dat is voor hem ook moeilijk daarom zit hij ook onder andere te peinzen.. Wat dat betreft is hij heel onzeker en dat kan gewoon tegenwerken

dan blijf ik er toch bij dat hij beter deskundige hulp kan zoeken en die huisarts maar even inruilen voor een nieuwe

Gewoon even praten met iemand die objectief is en geen oordelen velt en geen vooroordelen heeft kan heel verlichtend werken.

Ook een nieuwe start maken of iets heel anders beginnen kan misschien beter voor hem werken stapsgewijs en met wat begeleiding.

Ik weet niets van de achtergronden,maar uit je korte verhaal kan ik opmaken dat die vriend een keuze gesteld word om mee te verhuizen of om op zich zelf te gaan.

Hier kan nog zoveel omheen hangen,waar ik geen weet van heb,en dus misschien de verkeerde raad ga geven.

Raad geven is toch al moeilijk omdat iedereen anders is/voelt/denkt en de dingen ervaart.

Ik stem dus op het riagg.
Gewooon een telefoontje

meis ik voel me geloof ik bijna hetzelfde als jou.
ik ben net op een neiuwe werkplek begonnen, na 3 weken wil ik weer weg, maar ja dan hebv ik mn opleiding nog daar wil ik eigelijk ook nie mee stoppen, ik zit nu in het 2e jaar ik moet nog 1,5 dus. ik woon nog thuis ik kan niet wachte tot ik mn eigen huissie heb, maar ja te weinig geld, dus dat wordt gedwongen met mn moeder in 1 huis zitten das op zich helemaal niet erg maar prive is er nie echt bij.
en ik ben al weer 2 keer gezakt voor mn rijbewijs, ik zie de 3e keer ook al nie meer zitten, kost me ook handen vol geld, dus mijn eigen huissie wordt daardoor ook een steeds groter probleem.
dan nog mn relatie daar twijfel ik ook de hele tijd aan, ik heb al meer als 3 jaar dezelfde vriend maar ben altijd bang dat ie me een keertje gaat dumpen.
en dat moe zijn ken ik ook ik voel me soms et zon bejaarde, als ik uit mn werk kom dan kan ik zo in slaap vallen, wat dan ook regelmatig gebeurt.

zo dat was mijn verhaaltje, heb je natuurlijk nie echt geholpen, maar ja het kwam me zo bekend voor dat ik mn hart ook ff moest luchten.
succes meis!

De meeste lichamelijke klachten zijn eigenlijk geestelijk! Dat is klote om te horen, maar het is de waarheid.

tja praten helpt...en dingen op 'n rijtje zetten, wat wil die persoon wel en wat niet....maar vooral veeeeeeel praten en naar oplossingen zoeken!!!
Is nu misschien nog niet het juiste moment om naar oplossingen te zoeken, dat gaat pas als die persoon weer lekker zin zijn/haar vel zit.....
maar hij/zij moet in ieder geval uit dat zwarte gat komen...ff weer inzien dat er meer mogelijkheden zijn dan mee verhuizen of opkrassen....en wat leuke en positieve dingen zijn in het leven.....
En pas als die persoon weer helder kan denken, zal hij/zijn oplossingen kunnen zoeken/vinden voor deze dingen.....

dokters zijn trouwens allemaal hetzelfde....weten gewoon niet wat ze ermee aan moeten....
Ik was 'n tijdje geleden bijna burn out...ging naar mijn dokter en zat daar te janken en wist niet wat ik moest doen, wilde en kon gewoon niet meer werken...zegtie: "En wat wil je nou dan gaan doen?? Je kunt echt niet zomaar thuisblijven, of wil je je baan kwijtraken??!!"
nouja toen was ik nog erger van streek Ben toen naar de arbo-arts gegaan en die was echt hartstikke boos om wat mijn huisarts had gezegd!! Als je merkt dat er iemand aan jouw kant staat, dan gaat 't ineens weer 'n stuk beter
En ik heb het overleefd 2 maandjes later, toen ik weer wat lekkerder in m'n vel zat en wat tot rust was gekomen, ben ik met mijn area manager gaan praten en nog een maand later heb ik me laten overplaatsen en sindsdien ben ik weer helemaal happy op m'n werk
duzz mijn advies is: zoek een vertrouwenspersoon binnen het bedrijf...dat helpt echt!!

in ieder geval succes ermee.....

Ik woon ook nog thuis en het gaat om mijn broer... mijn moeder baalde dat ze net op vakantie ging en ik nu een beetje op hem moet letten.. oke hij is ouder maar toch... Ik heb hem thuis laten blijven en gezegd dat ie deze keer maar eens aan zichzelf moet denken i.p.v. elke keer voor een ander klaar staan.

Hee grietje... erg sneu om dit allemaal te lezen wat je allemaal meemaakt. Als ik soms hoor wat sommige mensen te verduren hebben dan heb ik een prima leventje.. mensen denken soms zo makkelijk en vanzelfsprekend.

Ik vind het echt lief wat jullie hier allemaal schrijven en sommige ook eigen ervaringen. Ik zal eens aan mijn broer voorstellen dat ie toch een gesprek met zijn arbo arts of Riag o.i.d. aanvraagt. Praten is in dit geval het beste medicijn. Ik vraag ook elke dag aan hem hoe het met hem gaat en wat er in zijn bolletje omgaat. Ik denk dat ik op zo'n manier hem hiermee een beetje kan helpen. Ik hoop dat ie snel weer de oude is!!!

voor jullie allemaal

sterkte wijffie