De term plompzakken is ontstaan in de middeleeuwen en stamt af van het Franse "Plomber du Sac".
Van oorsprong was het de bedoeling vis te vangen door een steen in het water te gooien. De vissen schrokken namelijk zo erg van de plotselinge waterverplaatsing dat zij tijdelijk verlamd raakten. Nu weet iedereen dat voor het pakken van een vis men twee handen nodig heeft. Hieruit, en uit het feit dat goede visstenen zeer zeldzaam zijn vormde zich een probleem: hoe kun je ervoor zorgen dat je de vis kunt vangen zonder daarbij de steen kwijt te raken. Het was het briljante idee van de allereerste vrij intelligente plompzakker Gerrit Oldebach-Driehoog om de steen door middel van een touw vast te maken aan het enige daarvoor geschikte lichaamsdeel: het mannelijk scrotum oftewel de zak.
Bijkomend voordeel hierbij was dat een seksuele prikkel gaf. Later na de uitvinding van de hengel verdween het visvangelement, maar het plompzakken zoals het inmiddels genoemd werd, verdween niet. Er werden zelfs manieren verzonnen om het geheel nog leuker te maken en om de vrouwen bij het plompzakken te betrekken. Zo werd bij toeval ontdekt dat als je een riem strak om de buik van de vrouw bindt, er een opening ontstaat die groot genoeg is om het hele mannelijke aanhangsel te gebruiken bij de penetratie. Het effect hiervan bleek vergelijkbaar met de oude wijze van visvangst en leverde daardoor een heerlijk primitief gevoel op. Beide methoden worden nu nog gebruikt en zijn bekend onder de naam plompzakken
Van oorsprong was het de bedoeling vis te vangen door een steen in het water te gooien. De vissen schrokken namelijk zo erg van de plotselinge waterverplaatsing dat zij tijdelijk verlamd raakten. Nu weet iedereen dat voor het pakken van een vis men twee handen nodig heeft. Hieruit, en uit het feit dat goede visstenen zeer zeldzaam zijn vormde zich een probleem: hoe kun je ervoor zorgen dat je de vis kunt vangen zonder daarbij de steen kwijt te raken. Het was het briljante idee van de allereerste vrij intelligente plompzakker Gerrit Oldebach-Driehoog om de steen door middel van een touw vast te maken aan het enige daarvoor geschikte lichaamsdeel: het mannelijk scrotum oftewel de zak.
Bijkomend voordeel hierbij was dat een seksuele prikkel gaf. Later na de uitvinding van de hengel verdween het visvangelement, maar het plompzakken zoals het inmiddels genoemd werd, verdween niet. Er werden zelfs manieren verzonnen om het geheel nog leuker te maken en om de vrouwen bij het plompzakken te betrekken. Zo werd bij toeval ontdekt dat als je een riem strak om de buik van de vrouw bindt, er een opening ontstaat die groot genoeg is om het hele mannelijke aanhangsel te gebruiken bij de penetratie. Het effect hiervan bleek vergelijkbaar met de oude wijze van visvangst en leverde daardoor een heerlijk primitief gevoel op. Beide methoden worden nu nog gebruikt en zijn bekend onder de naam plompzakken
