Aangezien ik me toch verveel op me werk, en een foto helaas niet leesbaar is heb ik het artikel uit de NRC.NEXT van vanochtend overgetypt...: Let aub niet op de typfouten...
CULTUURSCHIP AAN DE KETTING
Stubnitz lijkt slachtoffer te worden van starre houding Brussel
>Cultuurschip de Stubnitz fleurt al vijftien jaar Europese havensteden op.
__________
>Nu wordt het drijvende podium getroffen door ant-terreurwetgeving van de EU.
Door Toon Beemsterboer
AMSTERDAM. Kapitein Urs Blaser is in een lang telefoongesprek verwikkeld over de problemen met zijn schip, de Stubnitz. Het unieke drijvende cultuurpodium, momenteel in Amsterdam aangemeerd, dreigt te verdwijnen. Blaser belt via de internettelefoondienst Skype en heeft zijn computer op boxen aangesloten, zodat de bezorgde stem van zijn Duitze gesprekspartner door de kajuit schalt. Het gesprek gaat over veiligheidseisen, vergunningen en de Amsterdamse haven. Blaser is er niet gerust op dat zijn levenswerk nog lang zal blijven bestaan.
Blaser redde de Stubnitz begin jaren negentig van de sloop. Met een paar andere Duitse cultuurliefhebbers kocht hij het moederschip van een Oost-Duitse vissersvloot voor 150.000 Duitse Mark en toverde het om tot een futuristisch cultureel laboratorium, dat al vijftien jaar langs Europese steden vaart met concerten en theatervoorstellingen. Ze zijn al in Sint Petersburg, Amsterdam, Rotterdam, Kopenhagen, Brugge, Hamburg en Malmo geweest. Het schip is inmiddels een monument.
Maar nu dreigt de Stubnitz te verdwijnen door de verscherpte veiligheidswetgeving voor internationale scheepvaart die de EC in 2004 heeft ingevoerd. Het schip moet in elke haven omringds zijn door hekken. Ook moeten er checkpoints zijn, waar de lading gecontroleerd wordt. Bezoekers moeten langs ee nuitgebreide identiteitscontrole. De nieuwe eisen werden opgesteld ivm de aanslagen op 11 september 2001 om terrorisme en smokkel tegen te gaan.
,,Deze regels snijden hout voor grote vrachtschepen met 10.000 containers, maar niet voor de Stubnitz'', zegt Blaser. ,,Zulke eisen gaan niet samen met de publieke functie van het schip. Bezoekers hebben geen zin om langs eindeloze controles te gaan.''
Blaser heeft na de invoering van de nieuwe wetgeving een veiligheidsplan voor de Stubnitz gemaakt, dat werd goedgekeurd. Hij kreeg een veiligheidscertificaat en kon de havens in Europa blijven bezoeken. ,,Maar elk jaar werden de eisen verder aangescherpt en werd het moeilijker om nog evenementen te organiseren.''
De Duitse autoriteiten waren toeschietelijk en vonden een maas in de wet, ,,Ze gaven ons een vrijbrief, waardoor we niet aan de eisen hoefden te voldoen.'' Dit ging goed totdat de Stubintz in 2007 Amsterdam aandeed. Een ambtenaar den de Nederlandse I(nspectie van Verkeer en Waterstaat bracht een bezoek aan de Stubnitz en zette vraagtekens bij de vrijbrief. Hoe kunnen de Duitse autoriteiten bepalen dat de Stubnitz zich niet aan internationale veiligheidsvoorschriften hoeft te houden? Het Nederlandse Ministerie van Verkeer en Waterstaat probeerde samen met Duitsland een oplossing te vinden, maar tevergeefs, en wendde zich tot het Europese Directoraat voor Energie en Verkeer in Brussel.
Acht dagen voordat de Stubnitz dit jaar opnieuw in Amsterdam opnieuw in Amsterdam aankwam, meldde het directoraat zijn beslissing. ,,De Stubnitz is WEL een commercieel schip, want het verident geld, en moet zicj gewoon aan de regels houden.'', zegt Willard Elissen, woordvoerder van Inspectie Verkeer en Waterstaat. ,,De vrijbrief was een illegale constructie. De internationale regels zijn niet opgesteld met de bedoeling er uitzonderingen op te maken. Brussel is bang voor precedentwerking. Als ieder land creatief met de regels omgaat, missen die hun effect.''
Desondanks mocht de Stubnitz in juli zonder veiligheidscertificaat in Amsterdam aanmeren. Er was al een programma voor dek omende drie maanden, dat eind augstus tijdens de Uitmarkt kon starten. ,,Amsterdam heeft ook belangen, daarom hebben we gezocht naar ee npragmatische oplossing'', zegt Elissen. ,,Maar voordat het schip over drie maanden vertrekt moet het in bezit zijn van een nieuw veiligheidscertificaat.''
Dat betekent waarschijnlijk het einde van de Stubnitz, aangezien het schip zich dan in alle havens aan de eisen moet houden. Het programma dat in december in Hamburg van start zou gaan, is al afgeblazen. Blaser heeft een aanvraag gedaan om langer in Amsterdam te blijven. Hij hoopt nog op een oplossing, maar gelooft er niet echt in. De Stubnitz is een vreemde eend in de internationale scheepvaart en hij verwacht niet dat de EU voor 1 schip een uitzondering zal maken. ,,Maar je weet het nooit.''
,,De Stubnitz is altijd een moeilijk project geweest'', zegt Blaser. ,,We waren niet erg commercieel ingesteld en het schip moest wel onderhouden worden. Bovendien werd de olie steeeds duurder, waardoor we steeds minder ver konden varen. Toch is het al die jaren goed gegaan. We hebben nog steeds optredens van geweldige artiesten op het programma staan. Neem bijvoorbeeld de Japanse jazzsaxpfpmost Kazutoki Umezu.''
Blaser tovert meteen daarop inventieve jazzrock van Kazutomi Umezi's Kikik Band uit de speakers. ,,Geweldig he, het klinkt alsof Miles Davis en Jimi Hendrix samen aan het jammen zijn.'' Blaser kijkt erbij met een mengeling van trots en melancholie, alsof hij wil zeggen: Het is toch zonde als dit verdwijnt?
CULTUURSCHIP AAN DE KETTING
Stubnitz lijkt slachtoffer te worden van starre houding Brussel
>Cultuurschip de Stubnitz fleurt al vijftien jaar Europese havensteden op.
__________
>Nu wordt het drijvende podium getroffen door ant-terreurwetgeving van de EU.
Door Toon Beemsterboer
AMSTERDAM. Kapitein Urs Blaser is in een lang telefoongesprek verwikkeld over de problemen met zijn schip, de Stubnitz. Het unieke drijvende cultuurpodium, momenteel in Amsterdam aangemeerd, dreigt te verdwijnen. Blaser belt via de internettelefoondienst Skype en heeft zijn computer op boxen aangesloten, zodat de bezorgde stem van zijn Duitze gesprekspartner door de kajuit schalt. Het gesprek gaat over veiligheidseisen, vergunningen en de Amsterdamse haven. Blaser is er niet gerust op dat zijn levenswerk nog lang zal blijven bestaan.
Blaser redde de Stubnitz begin jaren negentig van de sloop. Met een paar andere Duitse cultuurliefhebbers kocht hij het moederschip van een Oost-Duitse vissersvloot voor 150.000 Duitse Mark en toverde het om tot een futuristisch cultureel laboratorium, dat al vijftien jaar langs Europese steden vaart met concerten en theatervoorstellingen. Ze zijn al in Sint Petersburg, Amsterdam, Rotterdam, Kopenhagen, Brugge, Hamburg en Malmo geweest. Het schip is inmiddels een monument.
Maar nu dreigt de Stubnitz te verdwijnen door de verscherpte veiligheidswetgeving voor internationale scheepvaart die de EC in 2004 heeft ingevoerd. Het schip moet in elke haven omringds zijn door hekken. Ook moeten er checkpoints zijn, waar de lading gecontroleerd wordt. Bezoekers moeten langs ee nuitgebreide identiteitscontrole. De nieuwe eisen werden opgesteld ivm de aanslagen op 11 september 2001 om terrorisme en smokkel tegen te gaan.
,,Deze regels snijden hout voor grote vrachtschepen met 10.000 containers, maar niet voor de Stubnitz'', zegt Blaser. ,,Zulke eisen gaan niet samen met de publieke functie van het schip. Bezoekers hebben geen zin om langs eindeloze controles te gaan.''
Blaser heeft na de invoering van de nieuwe wetgeving een veiligheidsplan voor de Stubnitz gemaakt, dat werd goedgekeurd. Hij kreeg een veiligheidscertificaat en kon de havens in Europa blijven bezoeken. ,,Maar elk jaar werden de eisen verder aangescherpt en werd het moeilijker om nog evenementen te organiseren.''
De Duitse autoriteiten waren toeschietelijk en vonden een maas in de wet, ,,Ze gaven ons een vrijbrief, waardoor we niet aan de eisen hoefden te voldoen.'' Dit ging goed totdat de Stubintz in 2007 Amsterdam aandeed. Een ambtenaar den de Nederlandse I(nspectie van Verkeer en Waterstaat bracht een bezoek aan de Stubnitz en zette vraagtekens bij de vrijbrief. Hoe kunnen de Duitse autoriteiten bepalen dat de Stubnitz zich niet aan internationale veiligheidsvoorschriften hoeft te houden? Het Nederlandse Ministerie van Verkeer en Waterstaat probeerde samen met Duitsland een oplossing te vinden, maar tevergeefs, en wendde zich tot het Europese Directoraat voor Energie en Verkeer in Brussel.
Acht dagen voordat de Stubnitz dit jaar opnieuw in Amsterdam opnieuw in Amsterdam aankwam, meldde het directoraat zijn beslissing. ,,De Stubnitz is WEL een commercieel schip, want het verident geld, en moet zicj gewoon aan de regels houden.'', zegt Willard Elissen, woordvoerder van Inspectie Verkeer en Waterstaat. ,,De vrijbrief was een illegale constructie. De internationale regels zijn niet opgesteld met de bedoeling er uitzonderingen op te maken. Brussel is bang voor precedentwerking. Als ieder land creatief met de regels omgaat, missen die hun effect.''
Desondanks mocht de Stubnitz in juli zonder veiligheidscertificaat in Amsterdam aanmeren. Er was al een programma voor dek omende drie maanden, dat eind augstus tijdens de Uitmarkt kon starten. ,,Amsterdam heeft ook belangen, daarom hebben we gezocht naar ee npragmatische oplossing'', zegt Elissen. ,,Maar voordat het schip over drie maanden vertrekt moet het in bezit zijn van een nieuw veiligheidscertificaat.''
Dat betekent waarschijnlijk het einde van de Stubnitz, aangezien het schip zich dan in alle havens aan de eisen moet houden. Het programma dat in december in Hamburg van start zou gaan, is al afgeblazen. Blaser heeft een aanvraag gedaan om langer in Amsterdam te blijven. Hij hoopt nog op een oplossing, maar gelooft er niet echt in. De Stubnitz is een vreemde eend in de internationale scheepvaart en hij verwacht niet dat de EU voor 1 schip een uitzondering zal maken. ,,Maar je weet het nooit.''
,,De Stubnitz is altijd een moeilijk project geweest'', zegt Blaser. ,,We waren niet erg commercieel ingesteld en het schip moest wel onderhouden worden. Bovendien werd de olie steeeds duurder, waardoor we steeds minder ver konden varen. Toch is het al die jaren goed gegaan. We hebben nog steeds optredens van geweldige artiesten op het programma staan. Neem bijvoorbeeld de Japanse jazzsaxpfpmost Kazutoki Umezu.''
Blaser tovert meteen daarop inventieve jazzrock van Kazutomi Umezi's Kikik Band uit de speakers. ,,Geweldig he, het klinkt alsof Miles Davis en Jimi Hendrix samen aan het jammen zijn.'' Blaser kijkt erbij met een mengeling van trots en melancholie, alsof hij wil zeggen: Het is toch zonde als dit verdwijnt?