Voor degene die zin hebben om onderstaande tekst door te worstelen.....(heb ik ff geknipt vd url die ik gegeven had).......zo ervaart n ADHD-er t leven.....tis nie alleen maar lichamelijk druk zijn.....je hoofd staat ook nooit stil......altijd draait de mijne op voele toeren.....waarschijnlijk ook daarom dat ik n slaapprobleem heb
Nu is elke ADHD-er natuurlijk anders, want mijn huis ziet er niet uit zoals ze t hieonder beschrijven, ik ben wat dat betreft t tegenovergestelde, zeer geordend dus, maar in mn kinderjaren was ik dat absoluut niet, gewoon geleerd door de jaren heen.
Wij worden doodongelukkig van het feit dat wij niet in staat blijken te zijn een taak af te ronden. In mijn hoofd speelt doorlopend het zinnetje: "Oja, en ik moet ook nog..." En met doorlopend bedoel ik continu. Dus ook wanneer ik al iets aan het doen ben. De H in mijn ADHD zorgt ervoor dat ik ook meteen aan de slag wil gaan met mijn gedachten, maar zodra ik tot actie overga, denk ik alweer aan iets anders wat ik nog moet doen en waarmee ik aan de slag ga!
Wij worden gek van de meest normale dingen: de onaangename geur van iemands parfum, het tikken van een klok, een sok die niet goed zit enz. In feite verstoort bijna alles onze "routine", verwachtingen en pogingen tot concentreren.
Wij raken steeds onze spullen kwijt, bewaren verkeerde dingen en bezorgen onze medewerkers slapeloze nachten, omdat zij door onze toedoen ook hun planningen niet kunnen halen.
Wanneer wij geen ordentelijke partner hebben, verraadt ons interieur thuis ons karakter: kamers zijn volgestouwd met spullen, het lijkt vaak wel een rommelmarkt! De chaos onder onze bedden en in de kasten symboliseert de puinhoop in onze hoofden. Anderen wijzen ons op hun rommelige kamers, maar deze anderen flippen niet constant omdat zij vinden dat alles geordend moet zijn.
Relaties lopen stuk voor stuk stuk omdat wij ons snel bij iemand vervelen (soms al na een dag!), omdat partners onze stemmingswisselingen niet aankunnen en omdat wij altijd alle aandacht opeisen. Wij hebben anderen nodig om te kunnen functioneren, maar weten niet hoe wij 'normaal' met hen kunnen omgaan.
Wij willen wel interesse tonen voor anderen, maar kunnen het gewoonweg niet opbrengen langer dan een x-aantal minuten naar een ander te luisteren, zonder ons eigen verhaal op te dringen.
Daarbij hebben wij de neiging, met ons gefriemel, gejaag en gekwetter, iedereen op de zenuwen te werken.
ADHD'ers hebben ongelooflijk veel problemen met stilzitten, plannen, wachten en het afronden van taken. Zij zijn zich 24 uur per dag bewust van hetgeen er om hen heen gebeurt. Voor hun familie, klasgenoten of collega's lijken zij te bestaan uit een wervelwind van ongeorganiseerde of dolle activiteiten. Soms gedragen zij zich ineens 'normaal', wat anderen doet denken dat de ADHD'er zijn/haar gedrag best onder controle kan houden "als hij/zij maar wil". Het resultaat hiervan is dat ADHD de relatie met anderen verstoort, niet alleen omdat de ADHD'er beslag legt op bezigheden in het dagelijks leven van anderen, maar ook omdat hij/zij de eigenschap heeft alle energie uit iemand te onttrekken en andermans gevoel van eigenwaarde te ondermijnen.
ADHD, ooit hyperkinese of Minimal Brain Dysfunction (MBD) genoemd, is een van de meest voorkomende hersenstoornissen bij kinderen. Ongeveer 3 procent heeft ADHD. ADHD gaat niet over, maar een aantal volwassenen heeft ermee leren leven: dankzij passend werk, een georganiseerde partner of minder specifieke eisen aan 'de kwaliteit van het leven'. Ongeveer 2 procent van alle volwassenen (18 +), ongeveer 240.000 inwoners van Nederland, lijdt echter dagelijks aan de effecten die concentratieproblemen, hyperactiviteit en impulsiviteit hebben op hun bestaan. Deze mensen kijken vaak verbitterd terug op een leven vol mislukkingen, niet-uitgekomen dromen en emotionele pijn.
Het meest schrijnende is dat er van die 240.000 nog maar een paar duizend gekend zijn met ADHD. Merendeel loopt in zijn/haar leven vast, niet wetende wat hem/haar mankeert. Anderen krijgen de standaard-diagnoses manisch-depressief of borderline personality, maar kunnen hiermee niet uit de voeten, omdat zij niet manisch-depressief zijn en geen borderline persoonlijkheidsstoornis als hoofdprobleem hebben.
