Oké, hierbij een verslag van het gebeuren in Amsterdam zondag:
NEC - A.F.C. AJAX / Huldiging Leidse
Na een zeer korte nachtrust in een hotelkamer in Nijmegen met elf man werd door enkelen besloten om eerst even wat te gaan eten in het hotel. Dit bleek achteraf niet zo'n goed idee, want 8 namen plaats een de eettafel en konden vervolgens een rekening van 80 Euro incasseren voor een paar broodjes, want veel zin om te eten was er niet. Even later werd besloten om allemaal terug te gaan naar Amsterdam (Rembrandt's en Leidse) om aldaar de ontwikkelingen te volgen van Ajax. Op het moment dat een gedeelte al onderweg terug was en sommigen op het punt stonden om weg te gaan, kregen we nog wel het nieuws dat supporters van andere kampen onderweg zouden zijn richting Nijmegen. Het was echter al te laat daarvoor en dus werd de trein en auto gepakt door de laatste aanwezigen.
Op het station aangekomen zagen we dat diverse mensen aangesproken werden en pas na goede screening doormochten. Wij liepen echter in zeer kleine groepjes en waren onderweg naar Amsterdam. Op het station was wel allemaal politie aanwezig, waaronder verrassend veel Amsterdamse politie om Ajacieden terug te sturen. Ze kijken daarom nogal vreemd op toen ze doorhadden dat wij juist onderweg waren naar Amsterdam.
Op dat moment werden we ook door onze eigen persfotograaf gemeld dat ook een groot deel Amsterdamse politie aanwezig was rondom het stadion van NEC en konden we niet anders concluderen dat de weg richting Amsterdam de beste was, al bleven daarvoor wel een aantal losse kaarten ongebruikt. We hadden sowieso besloten om solidair te blijven. Als de anderen niet naar binnen kwamen zouden we ook teruggaan.
In de trein kregen we bezoek van een tweetal stillen, die ons de rest van reis vergezelden. Toen we op een gegeven moment bezoek kregen van de conductrice en velen geen kaart hadden voor de trein, werd gezegd dat we waren teruggestuurd door de politie en daarom geen kaart hadden. De conductrice had hier veel gevoel voor en vond het knap lullig. Dat ze het echt lullig vond bleek uit het feit dat we een eigen coupé toegewezen kregen in de trein en dat terwijl het toch echt niet rustig was in de trein.
Onderweg stapten vele 'supporters' in de trein die de nacht niet hadden doorgebracht in Nijmegen en afrezen naar Amsterdam. Deze 'supporters' stapten allen uit bij Duivendrecht om daar naar het grootse feest op P2 te gaan. "Veel plezier jongens!", was onze gedachte.
In Amsterdam gingen we in eerste instantie naar Café Monico om daar te verblijven tijdens de wedstrijd. Eerst nog genoeg drank ingeslagen om daarna plaats te nemen op Rembrandt's. We konden weinig van de wedstrijd zien, maar konden wel de uitlatingen van iedereen volgen. P$V kwam op achterstand en wij op voorsprong en aangezien wij nog maar 1 punt nodig hadden t.o.v. P$V kon het feest in principe al losbarsten. De eerste fakkels konden ontstoken worden en een grote euforische stemming was aanwezig. Steeds meer mensen kwamen richting Monico en het kon eigenlijk al niet meer stuk. Toen achtereenvolgens Mido en van der Meijde 0-1 en 0-2 hadden gemaakt vervolgden wij onze weg naar Leidse.
Op het moment dat we daar aankwamen was het nog redelijk rustig, maar dat was al spoedig voorbij. Vele Ajacieden kwamen vanuit alle richtingen en al snel bleek dat alle echte Ajacieden richting Leidse gingen. Eerst was de stemming redelijk rustig, maar dat veranderde met de snelheid dat er meer Ajacieden kwamen.
Het werd drukker en drukker en het einde van de wedstrijd naderde. Al spoedig werd het rumoeriger en de eerste fakkels werden ontstoken. Veel vlaggen waren aanwezig en er heerste een zeer goede sfeer op Leidse. P$V was ondertussen wel al op 2-2 gekomen, maar de stand bij ons veranderde niet. Op dat moment was er ongeveer een man of 1000 aanwezig op het Leidse.
Op het moment dat het eindsignaal daar was, kon het feest losbarsten en viel er een geweldige sfeer te vinden op Leidse. Tientallen fakkels werden ontstoken en binnen een mum van tijd kon je geen meter meer vooruit kijken. Iedereen sprong zijn maten in de armen; eindelijk was de schaal weer thuis!
De stemming was opgelucht en geweldig en eigenlijk was het zo veel beter dan met een plein waarop ook alle teletekstsup's aanwezig zijn. Het was een groot feest en alleen enkele onbekende sukkels liepen een beetje te kloten door bijvoorbeeld mede-Ajacieden te rippen en te slaan. Deze werden echter snel op hun fouten gewezen en verder bleef de sfeer fantastisch.
Toen bleek in hoeverre Cohen zijn gelijk wilde halen. Cohen wilde alle Ajacieden de stad uit dirigeren naar een parkeerplaats bij de ArenA, om daar het feest te gaan vieren tussen de hekken in waar de M.E., politie e.d. de menigte omsingelde. Lekker bevrijdingsfeest op een dergelijke manier!? Wij gaan met een dergelijke huldiging natuurlijk niet akkoord en houden vast aan traditie. Een huldiging van A.F.C. Ajax hoort op de dag van het behalen van het kampioenschap op het Leidseplein en niet anders! Alle echte Ajacieden waren dus aanwezig op het Leidse en hadden daar een geweldig feest.
Cohen kon natuurlijk niet afgaan richting de buitenwereld en moest er koste wat het kost voor zorgen dat een huldiging op Leidse fout zou aflopen. Ineens kwam een hele lading M.E.-busjes vanuit de Leidsestraat het plein oprijden en dat zorgde direct al voor de nodige spanning. Het ging allemaal prima en al hadden deze weggebleven, dan had er niet gebeurd. Jongens die er verder nooit bij zijn openden op een gegeven moment de aanval op de M.E.-busjes, dat wil zeggen d.m.v. het gooien van voorwerpen. Op die manier kun je er zeker van zijn dat de M.E. er niet mee akkoord gaat en zal ingrijpen. Wij lieten dit echter niet gebeuren en wilden escalatie voorkomen. We besloten om voor de M.E. busjes te gaan staan om iedereen tot stoppen te brengen en zo de rust weer terug te laten keren. Als de M.E. in een situatie als deze probeert om rellen uit te lokken, dan heeft het natuurlijk weinig zin en pak je alleen jezelf ermee.
Nadat we er tussen gingen staan, hield het spoedig op en een enkeling die nog wel flessen durfde te gooien van afstand kreeg direct de volle laag en moest het bekopen met een aantal klappen. Pogingen om met de M.E. te praten liepen op weinig uit, omdat ze niet thuis gaven. Vreemd genoeg zaten ze bij aankomen al met gasmaskers op in de busjes en bleek eens te meer dat ze erop uit waren.
De rust keerde terug en het feest kon voortgezet worden en na enige tijd reed de M.E. een stukje achteruit.
Het feest ging door en een mannetje of 3000 a 4000 deelde de feestvreugde met elkaar. Er werd geroepen om een huldiging, maar daar was het nog veel te vroeg voor. Ajacieden klommen op tramhokjes en tevens op het balkon. Op het balkon werd een heuse huldiging nagebootst met een nep-schaal, wat weer voor de nodige sfeer zorgde. De politie was het er echter niet mee eens dat de supporters een huldiging op het balkon wilden en verwijderde de supporters die erop geklommen waren.
Toen werd duidelijk dat een aantal Marokkanen was gekomen om de nodige streken uit te halen en sommigen werden even terecht gewezen. De sfeer werd op dat moment wat meer gespannen en dat was voor de M.E. aanleiding om direct het plein te gaan ontruimen. De bereden politie spurtte richting de supporters en M.E.-busjes haastten zich naar voren als botsauto's. Het waterkanon, wat al van te voren aanwezig was, begaf zich tevens naar het midden van het plein om vervolgens alle supporters van een natje te voorzien. Een paar duizend supporters, toeristen en toevallige passanten vallen over elkaar heen, zoeken een veilig heenkomen in een kroeg of gaan op afstand staan. Meestal wordt een waterkanon neergezet as men de grootste ongeregeldheden verwacht, maar daar was nu totaal geen aanleiding toe.
De supporters staan nu grotendeels in alle zijstraten van het Leidse of proberen nog een stuk verder een veilig heenkomen te vinden. De in grote aantallen aanwezige M.E. haast zich uit de busjes en richt zich op de supporters die totaal niet weg willen. Een aantal supporters krijgt goed klappen en probeert de M.E. te bestoken met voorwerpen als fietsen en stenen. De M.E. doet er nog even een schepje bovenop en begint als een gek in alle richtingen traangasgranaten te deponeren. Vele honderden supporters en andere aanwezige mensen krijgen de volle laag. De verslaggever zelf beukt met slot en al een deur van een restaurant uit zijn voegen en loopt daar de keuken in om zijn ogen en gezicht uit te spoelen. Het traangas werd bewust gebruikt om mensen te raken en niet om ze weg te jagen. Zelf kreeg ik een aantal traangasgranaten vlak langs mijn hoofd vliegen en 1 trof zelfs doel. Meerdere mensen schenen hier last van te hebben en werden geraakt alsof ze in oorlog waren.
Op dat moment rijden 3 M.E.-busjes met stillen richting de supporters en 1 persoon wordt vol geraakt door een busje op het kruispunt voor Byzantium. Het gevolg is een zwaargewonde die even later meegenomen wordt door de ambulance; een grote plas bloed is een stille getuige.
Ondertussen gaat het feestgedruis gewoon door en overal staan mensen die niets meer kunnen zien en braken van de vergassingsaanval van de M.E. Vrouwen en kinderen staan overal te janken en weten niet waar ze heen moeten.
Grote groepen Marokkanen hebben zich dan al gevoegd onder een aantal andere mensen die de M.E.belagen en halen grote hoeveelheden klinkers uit de straat, om deze vervolgens richting M.E. te werpen. Sommigen halen het in hun hoofd om tramhokjes en ramen in te gooien. Deze sukkels worden door sommige supporters terecht gewezen en een groot aantal krijgt klappen vanwege die zeer 'heldhaftige' daad. Andere slopers zijn niet snel te spotten en kunnen jammer genoeg hun gang gaan. Dit soort sukkels kunnen we dus niet gebruiken en mogen van ons per direct opgepakt worden. Sommigen worden ook opgepakt en dat is maar beter ook. Je sloopt je eigen stad niet!!! Een andere groep eikels haalt ook de grootste daden uit en gooit ramen in van winkels en andere panden rondom het Leidseplein. Een aantal hiervan krijgt ook klappen en een aantal komt weg met bijvoorbeeld het slaan van een winkelier met zijn allen. Dit soort zaken zijn te triest voor woorden en zijn geen mensen uit de diverse groepen; enkel wegrennertjes en slopers zijn hiervoor verantwoordelijk.
Ondertussen gaat de belaging van de M.E. gewoon door en de Marokkaantjes blijven maar gooien. Groepen supporters staan langs de diverse grachten en krijgen steeds allerlei charges om hun oren. Grote hoeveelheden traangas worden gebruikt en je vraagt je af wat de gasrekening van de politie is. De bron lijkt in ieder geval onuitputtelijk. Is dit een oefening voor nieuwe mensen ofzo?
Als de M.E. op dat moment gewoon alsnog had weggegaan had het gewoon weer een groot feest geworden en was er verder niet aan de hand. De M.E. bleef echter doorgaan en zo werd het een kat-en-muis spelletje tussen supporters, slopers en M.E. Veel slopertjes worden opgepakt door de grote hoeveelheid stillen en worden op die manier even goed gecorrigeerd voor hun daden. De kroegen en restaurants op- en in de buurt van het Leidse werden in eerste instantie volgejaagd door de M.E., maar de aanwezige mensen worden er even later weer uitgeslagen door de M.E.
Het blijft allemaal nog een tijdje zo doorgaan en supporters laten zich niet zomaar verjagen van het Leidse en de omgeving ervan. Supporters en vooral Marokkanen belagen de M.E. en de M.E. komt vervolgens weer met charges en traangas. Wij besluiten dat het geen in heeft om hier echt wat tegen te doen. Het zou water naar zee dragen geweest zijn. Even later wordt ook een Ajacied in het water geduwd. Een aantal supporters die op de brug staat te kijken lacht en schiet, hoe belachelijk, niet te hulp. Naar verluid was het ook hier een marokkaan die de jongen in het water duwde. De jongen dreef in de gracht en we hebben hem er maar even uit gehaald; toch het minste wat je kunt doen en sommigen kunnen daar nog een voorbeeld aan nemen i.p.v. alleen maar voor je eigen hachie zorgdragen. Moet iemand nou juist een maat van je zijn voordat je hem helpt? Wat mij betreft valt dit precies in hetzelfde straatje als mede-Ajacieden beroven en 'normale' supporters te pakken nemen. Triest mensen, heel triest!
In ieder geval gaat alles ondertussen lekker door en besluiten wij om lekker plaats te nemen onder de terrace-heaters bij Café La Bastille. Daar kunnen we rustig aanschouwen hoe mensen die er normaal nooit bij zijn, de M.E. belagen en sommigen worden opgepakt door stillen: net goed denken wij.
Als op een gegeven moment alles wat rustiger lijkt te worden, besluiten wij om richting Rembrandt's te gaan, omdat veel anderen daar al zijn of ook heengaan. Op het Rembrandt's is het weer echt gezellig en valt een grote euforische stemming te bespeuren. Na daar nog tot 12 uur 's nachts te hebben gedronken en gelachen, besluiten we om richting huis te gaan. later blijkt dat vele Marokkanen nog een tijd bezig zijn geweest met het bestoken van de M.E.
Al met al een grote smet op deze feestelijke dag. De schaal is weliswaar weer thuis, maar Cohen heeft gekregen waar hij op uit was: zijn gelijk! Hij wilde ons verbannen naar een kooi (P2) en toen wij niet deden wat hij wilde, heeft hij de rellen uitgelokt om zo zijn gelijk te halen naar de buitenwereld. Cohen je wordt bedankt!
Ik wil wel nog even afsluiten met de woorden van een mede-supporter: "De supporters krijgen de schuld en de politie en Cohen kunnen zeggen dat het niet aan hun heeft gelegen. De Amsterdamse burgemeester Job Cohen heeft het aangedurfd om Ajax te verbannen naar een parkeerterrein in de gemeente Ouder Amstel. Hij heeft het aangedurfd, omdat om dit terrein aan alle kanten omgeven is door een hek. Een hek dat ook nog eens bewaakt werd door security, politie met platte pet en de ME. Lekker gezellig, of om met de woorden van Cohen te spreken: "best leuk". Best leuk om opgesloten binnen een hekwerk je bevrijdingsdag mag vieren. En vervolgens durft deze burgemeester, deze Joodse burgemeester, het aan om met Bevrijdingsdag mensen de toegang tot een openbaar plein te ontzeggen! Ik vind het een grote schande, een hele grote schande..."
Prhyme
![:\](https://static.partyflock.nl/smiley/hmmzz_streep.png ":\"){kind=small}
