The Resurrection Of Ronald van Gelderen

Hey Ronald, je nieuwe compilatie 'The Sound Of Trance' is net uit. Hoe is het met je?
Goed! Niets te klagen eigenlijk. Heel veel producties geproduceerd en uitgebracht in het afgelopen jaar en natuurlijk de mixcompilatie 'The Sound Of Trance' uitgebracht op mijn thuisbasis High Contrast Recordings. Er is een hoop gebeurd en nu valt alles eigenlijk op zijn plek. Ik voel me goed!






Ronald, voor de mensen die jou niet kennen, kan je ons vertellen hoe je begonnen bent als dj/producer?
Jazeker. Het verhaal heeft uiteraard wat clichés, iets wat je waarschijnlijk bij een aantal collega's van mijn generatie ook tegenkomt. Muziek is eigenlijk altijd al de rode draad in mijn leven geweest en begon al op jonge leeftijd. Het draaien op schoolfeestjes, eigen drive-in show en wat radio maken bij diverse lokale omroepen. In die periode is het eigenlijk begonnen. Ik zat toen op dezelfde school als Ferry Corsten en we liepen stage bij hetzelfde bedrijf. Dan leer je elkaar beter kennen (Ferry had destijds een andere hobby, maar wel in de muziek) en ik was geïnteresseerd wat hij dan precies aan het doen was. Destijds had hij al een studio (bij zijn ouders thuis), ben daar toen gaan kijken en was direct verkocht. Ik had toen zoiets: 'Dit wil ik ook gaan doen!' In die periode die volgde heeft Ferry mij heel veel begeleid en een hoop dingen geleerd. Zowel op het productiegebied, alsmede de zakelijke kant van de muziekindustrie. Hier ben ik hem nog steeds erg dankbaar voor. In 1998 kwam mijn eerste plaat uit: Formologic – My X-Perience. In 1999, toen ik al wat platen had geproduceerd, kwam de release N-Fluence – Sweet Substance uit die direct opgepakt werd door Paul Oakenfold en werd uit gelicenseerd op het Perfecto label. Daarna is het echt heel hard gegaan en ben ik vanaf 2000 fulltime muziek gaan produceren en draaien. Tot op de dag van vandaag, doe ik dat nog steeds. Ik heb in de periode 2000-2011 heel de wereld rondgereisd en veel tracks geproduceerd en uitgebracht (op onder andere het befaamde label Tsunami). Uiteindelijk heb ik tussen 2012 en 2014 een pauze gehad, in verband met een burn-out. Er was een iets langere periode met een 'relatieve' stilte. Sommige mensen hebben dat ervaren alsof ik van de 'radar' was verdwenen, maar niets was minder waar en was nog altijd bezig in de dance scene. Eind 2014 besloot ik na mijn herstel alles weer op te pakken en was het vooral zoeken welke muzikale koers ik wilde varen. In de zomer van 2014 (dit weet ik nog heel goed), hadden we een barbecue in mijn achtertuin en had een aantal podcasts opgezet. Toen ik vervolgens de podcast van Above & Beyond ('Group Therapy') beluisterde kwam er een plaat voorbij (Above & Beyond – Anjunabeach – Genix vs Las Salinas mix), die het voor mij nog eens heel duidelijk maakte: 'DIT is nog steeds mijn ding en het voelt zo goed'. Het was voor mij de bevestiging en ben vervolgens de studio weer ingegaan. De plaat waar ik mee bezig was afgemaakt en opgestuurd naar Armin van Buuren. Eigenlijk een beetje als graadmeter, maar binnen een half uur kreeg ik een mailtje terug dat hij de plaat wilde tekenen op het label 'A State Of Trance.' Dat was 'I Will Love Again (feat Gaelan)', die in december 2014 is uitgekomen. Vanaf dat moment zijn we weer vol gas er tegenaan gegaan!



Je noemde net de periode dat jij een Burnout had. Je hoort steeds meer de laatste tijd dat meer dj's spreken over problematiek als angst, paniekstoornissen en burn-out. Ik noem Nicky Romero, Benga en één van de leden van Blasterjaxx. Wat voor advies zou je jou 'jongere' collega's willen geven?
Waar, in mijn ogen, deze problemen uit voort kunnen komen is het feit dat men overal de controle op wil houden. Ik ken het maar al te goed. Ik spreek ook mensen (die ook een burnout hebben/hebben gehad), maar die er niet meer over willen praten en het zo snel mogelijk willen vergeten. Ik zie het eigenlijk als een 'cadeautje' want het heeft mij andere inzichten gegeven. Ik sta nu anders en ook sterker in het leven. Het belangrijkste is dat je zaken uit handen durft te geven, want er komt zoveel op je af. Natuurlijk komt daar nog wel meer bij want een burn-out is een combinatie van factoren. Dat kunnen oorzaken zijn op zakelijk- of privégebied. Dit ook daadwerkelijk inzien en positief voor jezelf te veranderen of accepteren is de hoofdweg naar herstel. Het beste advies wat ik kan geven is: 'aarzel niet om ook eens een stap terug te doen'. Je kan wel een tour doen van twee maanden (waarin je twee vrije dagen hebt), maar op een gegeven moment gaat dat niet meer. Het vliegen, het onregelmatige eten, de tijdsverschillen en ga zo maar verder is gewoon niet gezond. Je hebt maar één lichaam. Dan maar een optreden minder. Daarnaast is blijven sporten en regelmatig gezond eten erg belangrijk.

Jij gaat al een tijdje mee in de scene, wat is je geheim? Hoe blijf jij 'on top of your game'?
Het sleutelwoord is 'produceren.' Als je de platen niet maakt, dan word je ook niet gezien. Het moment dat Armin mijn plaat tekende op 'A State Of Trance' was dat wel het moment dat ik meteen weer heel erg zichtbaar werd. Het label 'A State Of Trance' is al jaren een toonaangevend label op het gebied van trance en heel veel mensen houden het label in de gaten. Belangrijkste is dat je 'zichtbaar' bent en daarvoor heb je producties nodig. Als Martin Garrix nooit 'Animals' had geproduceerd, had niet iedereen van zijn bestaan af geweten. Hij heeft daarna nog wel wat dikke platen gemaakt, maar 'Animals' heeft die weg vrij gemaakt. Het leuke is dat op het moment dat ik de stap weer zette, dit direct werd omarmd door de jongens van mijn generatie. De jongere generatie ziet mij blijkbaar als een nieuwe naam en weten niet wat ik in het verleden heb gedaan, zoals bijvoorbeeld mijn producties voor Tsunami Recordings en 'Suburban Train' (met Tiësto). Toch gaan zij op onderzoek uit en komen positieve reacties uit. Dat zijn leuke dingen!


Laten we het eens hebben over je nieuwe album, genaamd 'The Sound Of Trance'. Er worden jaarlijks vele mixcompilaties uitgebracht. Hoe begin jij aan het selecteren van tracks voor een mixcompilatie als deze? Had je een bepaald idee of specifieke sound voor ogen?
Ik probeer met een dergelijke compilatie wel de sound neer te zetten, die ik ook bijvoorbeeld zou draaien als ik ergens op een feest sta. Dat gevoel probeer ik te vangen in zo'n compilatie. Uiteraard is High Contrast Recordings wel mijn thuisbasis qua label, ik breng op dat label de compilatie uit, daardoor kom je ook goed materiaal van High Contrast tegen. In mijn dj sets draai ik ook veel platen van High Contrast, omdat naar mijn mening de kwaliteit gewoon erg goed is. Op het moment dat ik met zo'n compilatie aan de slag ga (op het eindresultaat staan ongeveer 20 tracks), heb ik een serie van 60 tracks die op de compilatie zouden kunnen. Dan maak ik de beste mix, streep ik de platen af die niet bij de mix passen. Uiteindelijk blijven een serie tracks over, die het muzikale verhaal maken.

Heb jij de mixcompilatie voor release nog laten luisteren aan andere collega dj's?
Ik werk veel samen met co-producer Niels van de Pavert (Nilson). Wij produceren samen de meeste muziek voor het 'Ronald van Gelderen-project.' Voor mijn 'pauze' heb ik ook nog voor een aantal producties samengewerkt met Benno de Goeij (Rank 1). Maar het grootste deel van mijn carrière werkte ik alleen in de studio, met inmiddels de conclusie: samenwerken is gewoon veel leuker! Er komen gewoon veel meer bijzondere dingen uit. Niels heeft de compilatie ook beluisterd en vond hem net als ik klaar voor release. Het is prettig dat mensen uit je omgeving het geheel 'voor' beluisteren en dan samen tot de conclusie komen dat het project af is. Ook in dit geval geldt: samenwerken is gewoon leuker.

Er staat tevens een hoop nieuw eigen materiaal op de mixcompilatie? Hoe maak je nu de keuze welke eigen platen er op de mixcompilatie komen?
Tja, dat is ook afhankelijk welke je niet op de compilatie zet. Elke track die ik maak is een soort van mijn 'kindje', dus het liefst wil ik ze er allemaal op zetten. Er staan twee exclusieve tracks op ('Bliss' en 'Bedrock'), platen die ik echt op de compilatie wilde hebben. Ook probeer ik een beetje het beeld te schetsen van het afgelopen jaar met 'I Will Love Again', 'Waking' en 'Redemption.' Dit zijn de tracks die voorbij zijn gekomen, maar ook degenen waar veel om wordt gevraagd als ik ergens aan het draaien ben.




In hoeverre verschilt deze mixcompilatie van een project van een aantal jaar geleden ('High Contrast presents Ronald van Gelderen')?
Het was toen rauwer qua sound. Ik doe natuurlijk al de nodige jaren dingen voor High Contrast en in die periode zat er een meer rock/rauwer randje aan. Het heeft ook te maken met het pad wat ik bewandel samen met de platenmaatschappij en ik heb een hele goede klik met HC. Dick de Groot is iemand die ik blind vertrouw als hij bepaalde keuzes of stappen voorstelt. Het rauwe was toen leuk en het werkte heel goed, maar nu heb ik dat gevoel niet meer. Toen had ik platen als 'Dirty Rocker', 'Realize' en 'This Way' met dat rauwe randje. Ook een plaat als 'Semper Fi' was meer anthem-gericht en had een rauwere boodschap. Wil natuurlijk niet zeggen dat de platen die ik nu doe geen ballen meer hebben. Er zit alleen een andere emotie in.

Heb je een favoriete track op de mixcompilatie?
Die heb ik zeker. 'You Are The Sun' van Breame featuring Fiona Read. De vocal die daar in zit geeft een magisch gevoel. Ook als ik platen ga uitzoeken op bijvoorbeeld Beatport, dan moet daar 'dat' gevoel in zitten. Nog niet eens een kippenvelgevoel, maar het moet bij mij een bepaalde 'snaar' raken. Die plaat heeft dat. Echt een topper.

Tegenwoordig worden tracks veelvuldig geremixt. Heb jij een voorkeur voor een remixer die sowieso één van jouw tracks moet gaan remixen?
Het lijkt me onwaarschijnlijk, maar het lijkt mij echt te gek als bijvoorbeeld Eric Prydz een plaat van mij zou remixen en het een progressive jasje kan geven. Hij is echt de baas der bazen. Laats hebben we remix contest gedaan voor 'This Way'. We hebben heel veel dikke remixen ontvangen, maar de mix van Passenger 75 sprong er voor mij persoonlijk direct uit. Hij heeft het echt op een briljante manier gedaan. Dat had ik niet van tevoren verwacht. Zijn mix staat ook op de compilatie.



'Suburban Train' is laatst ook op een zeer succesvolle wijze onder handen genomen door Jordan Suckley. Daarnaast heb ik zeer recent een rework gemaakt van een oude Bonzai classic 'The First Rebirth' van Jones & Stephenson, die op dit moment al support krijgt van Armin van Buuren, Ferry Corsten en Gareth Emery. Een echte 'ouwe' favoriet van mij, die herinneringen naar boven brengt van de oude feesten in de Energiehal in Rotterdam.



Heb jij weleens dagen dat je in de studio zit en er geen fatsoenlijk beat uit je speakers komt? Wat doe je dan om weer inspiratie te krijgen?
Mijn grootste inspiratiebron is gek genoeg gewoon muziek luisteren, bijvoorbeeld een relaxte podcast. Voornamelijk collega's als Above & Beyond, Aly & Fila en Ilan Bluestone inspireren me enorm. Of als ik het er gewoon even niet in zit, dan ga ik hardlopen, trainen of boksen (wat naast muziek ook één van mijn grote hobby's is). Dat werkt wel, want ik maak daarmee mijn hoofd leeg.

Krijg jij ook weleens inspiratie/ideeën door muziek uit andere genres?
Jazeker, ik werk, zoals ik al eerder vertelde veel samen met Niels. Hij komt uit de EDM/house scene, produceert onder de naam Nilson en heeft onder andere veel dingen met en voor Nicky Romero/ Protocol Recordings gedaan. Dus die kruisbestuiving is er continu. Dat geeft een heel leuk effect in de studio. Uiteindelijk komen we samen tot hele leuke ideeën. Ik merk dat ik voor het Ronald van Gelderen-project dan toch graag dingen mix uit andere genres. Dat is dan toch dat eigenwijze in me, maar wat het wel prettig en fris houdt. Het is natuurlijk uiteindelijk niet de bedoeling dat het allemaal hetzelfde gaat klinken. Het gaat om kleine aspecten die ik oppik uit andere genres. Verder het hele EDM-verhaal, daar heb ik niet heel veel mee. Het is een persoonlijk ding, een kwestie van smaak. Hetzelfde geldt voor bijv. country muziek, wat ik niet echt trek. Die emotie die ik echt voel bij trance, voel ik niet bij deze muziekstijlen. Desalniettemin zijn er toch EDM-platen die wel heel erg dik geproduceerd zijn.


Wat vind je van tegenwoordig ontplofte dancescene in de Verenigde Staten en hoe zie jij de scene zich daar ontwikkelen in de komende vijf jaar?
Ik draaide al in de Verenigde Staten toen ze nog never nooit van EDM gehoord hadden. In die tijd voerden rock en hiphop de boventoon op onder andere de radio. Een danceplaat kwam maar zeer zelden voorbij. Misschien een hit van ATB ('9PM Till I Come'), maar daar hield het wel mee op. Wat het mooie is, is dat EDM natuurlijk een hoop deuren heeft geopend, maar het neigt inmiddels ook naar een bizarre overkill. Dat zie je bij meerdere muziekstromingen, ook trance heeft dat gehad. Een periode dat het ontzettend groot is gaan mensen erop lopen spugen, want dan is het niet 'cool' meer. Het teleurstellende is dat er mensen in zo'n stroming zitten, die op dat moment hun stinkende best doen met pure motieven (om de muziek vooruit te helpen) en die worden dan vervolgens met de 'nek' aan gekeken. Er zijn ook dj's die van genre zijn gewisseld, maar nu langzamerhand weer terug gaan naar wat ze voorheen deden. En natuurlijk er is niets mis mee om van andere genres te proeven. Maar voornamelijk de Verenigde Staten zelf en met name bepaalde promotors hebben naar die scene gekeken voor het geld. Vervolgens zijn er enorm veel festivals uit de grond gestampt. En misschien is dit wel heel politiek correct, maar als de ziel en de puurheid er niet is, dan houdt het uiteindelijk een beetje op. Ik weet echter niet wat de toekomst gaat brengen, maar het zou wel jammer zijn als die scene kapot gaat. Wel merk ik dat trance een hele grote stap maakt in de Verenigde Staten. Producties worden daar goed ontvangen en DJ's gaan er anders mee om. Ook de hokjesgeest verdwijnt. Meerdere stromingen kunnen nu samenwerken, dat was voorheen wel heel anders. Deephouse en future house komen nu ook in een rap tempo op, wat een goed beeld geeft van de behoeften van mensen. Er is weer behoefte aan melodieën. Ik denk dat trance dadelijk of net zo groot of misschien nog wel groter gaat worden dan dat het ooit is geweest.

Inherent hieraan is het hamstergedrag van SFX geweest. Een hele hoop bedrijven opkopen en volgens de laatste berichten meer dan 100 miljoen schuld hebben (met een faillissement in het vooruitzicht). Gaat dit nog invloed hebben op de huidige scene?
Ik vind dat een lastige kwestie. Ik lees de berichten natuurlijk ook, maar ik kan er niet over oordelen. Misschien dat men heeft gedacht; 'wat jullie in Nederland doen, kunnen wij ook maar dan veel groter.' Door de enorme grootte verliest men waarschijnlijk de integriteit. Er zijn hele vette festivals neergezet, maar de persoonlijke bezieling van een organisatie is en blijft erg belangrijk. Dat gaat verloren als het alleen maar groter wordt. Als SFX plat gaat, weet ik niet wat voor een uitwerking dat zal hebben op de dance-industrie. Maar wat ik wel weet is dat mensen altijd muziek nodig hebben, zeker gezien de narigheid die er in de wereld bestaat. Mensen hebben altijd een uitlaatklep nodig. Misschien dat we teruggaan naar de basis. Ik hoop dat wat er ook gebeurd, dat het ten goede komt aan de gehele scene.

Als we een kijkje gaan nemen op jouw iPod of thuis in jouw muziekcollectie, wat voor muziek gaan daar tegenkomen?
Daar kom je sowieso hiphop tegen. Niet de hiphop van nu, maar van vroeger (onder andere Dr. Dre, N.W.A., Ice-T, Ice Cube, Beastie Boys, Gangstarr). Elk album van The Prodigy ga je ook zeker tegenkomen. Qua rustigere muziek met name 80's, Duran Duran, U2, maar ook Coldplay.

Welke plaat is in jouw ogen het meest verrassend geweest in het afgelopen jaar?
De meest verrassende plaat was voor mij 'Anahera' van Gouryella. Ik werd echt heel enthousiast toen ik die plaat hoorde. Een aantal dagen geleden, kwam ik een bericht tegen dat Gouryella met liveoptredens komt in 2016. En dat is natuurlijk te gek. Die naam heeft veel betekend voor de trance.




Op wat voor manier ondersteun jij nieuw dj/producer talent?
Ondersteunen met produceren hoofdzakelijk. Iedereen wil tegenwoordig dj worden, maar daar is gemakkelijk doorheen te prikken. Ik werk op het moment met een aantal jonge talenten en die adviseer ik op het gebied van producties, contractuele zaken enzovoort. Naast het feit dat ik het leuk vind om te doen, is het mooi om te zien hoe zij met creativiteit omgaan. En dat inspireert mij ook weer. Op het moment dat ik met vinyl aan kom zetten of met een cassettebandje, dan word je met grote ogen aangekeken. Maar anderzijds zijn zij weer heel erg digitaal onderlegd (met plug-ins bijvoorbeeld). Ze missen ook kennis op bepaalde gebieden en die kennis kan ik door alle ervaring met ze delen. Het gaat dan met name over de valkuilen. Ik hoor het nog steeds te vaak dat jonge dj's 'killer' contracten hebben getekend en dat er advocaten aan te pas moeten komen om zaken weer recht te trekken. En ik snap het, want ze weten op dat moment niet beter en de ouders weet dat ook niet. Het enige wat die voor ogen hebben, is dat hun kind gelukkig is en datgene kan doen wat hij/zij graag wilt.

Wie moeten we volgens jou de komende jaren in de gaten gaan houden?
Levas, een jongen die helemaal in de house zit. Hij heeft zijn eerste plaat getekend bij DBN in Duitsland. Een hele vette houseplaat. Ik zie hem de komende jaren nog wel exploderen. Daarnaast is Tex (een jongen die ik ondersteun) een super bijzonder talent en zit meer in de 'Pryda' sound. Zijn eerste release komt begin 2016 uit. Deze jongens moet je zeker in de gaten houden.

Wat heeft het aankomende winterseizoen allemaal in petto voor Ronald van Gelderen? Nog speciale gigs in de planning?
Heel het jaar 2015 stond in het teken van veel studiowerk, releases uitbrengen en veel dingen buiten de producties op de rit krijgen, waaronder een nieuw management en een nieuw boekingskantoor (Integrity). Dat is het boekingskantoor (van Simon Eve). Ik ken Simon erg lang en ben blij dat we nu samenwerken. Het boekingskantoor is nu heel hard aan het werk voor me. Onder ander Trance Nation in februari, maar er staan nu ook optredens gepland in Azië, Polen, Rusland en de Verenigde Staten. Ik vind het te gek dat een evenement als Trance Nation er gewoon is in Nederland. We hebben natuurlijk A State Of Trance en we missen Trance Energy, maar Trance Nation doet het super goed.

Nog goede voornemens voor 2016?
Het is een beetje cliché, maar gezond blijven is erg belangrijk voor me geworden en gewoon lekker m'n ding blijven doen. Nog meer producties en veel touren. We hebben al wat releases klaarliggen (onder andere een samenwerking met Rank 1 en ook een release op Vandit). In 2016 gaat het gas er nog meer op!

Wil je nog iets kwijt aan de Partyflock community?
Sowieso vind ik het super dat Partyflock er nog steeds is. Blijf vooral genieten van de muziek en kom ook naar de feesten. Weet je wat ik geweldig zou vinden? Als er in 2016 een aantal mensen wakker worden en besluiten om Trance Energy weer nieuw leven in te blazen in de Jaarbeurs in Utrecht. Dat zou geweldig zijn. Ik begrijp nog steeds niet waarom dit evenement er niet meer is. Verder dank ik jullie voor alle support. En vergeet niet mijn radioshow IAMTrance te checken om op de hoogte te blijven van alle vette tranceplaten!