Sneaky-D: Mister DOTF

Om te beginnen; wie is DJ Sneaky-D?
Je noemde mijn naam al, ik ben Marc, geboren in Culemborg in 1977 en fanatiek fan van 'oude house'. Gelijk een misverstand uit de wereld geholpen; ik ben geen geboren Rotterdammer! Wel woon ik sinds mijn 19e in het Rotterdamse en dat was voor mij een 1-2'tje. Ik mis Culemborg nog regelmatig maar Rotterdam heeft mijn hart gestolen vanaf de eerste dag. Een soort huwelijkse relatie waarbij scheiden niet mogelijk is.

Waar liggen je muzikale roots?
Zoals bij waarschijnlijk iedereen liggen die roots thuis. Mijn vader was een buitengewoon bekwame goudsmid en mijn moeder was zijn steun en toeverlaat. De zaak liep goed en er was altijd wel wat geld over voor gadgets. Mijn vader was dan ook een gadget-freak, kocht spullen waarmee we best wel hip waren. Zoals de eerste Phillips cd-speler. Die hadden wij al begin 1980, en dat vond ik stoer. Niemand keek er meer naar om, maar ik natuurlijk wel. Vele cd's van Sade, Level42 maar vooral Dire Straits luisterde ik letterlijk iedere dag. Ik was toen nog erg jong maar ik wilde de muziek ook mee kunnen spelen met drums, en dus zaagde ik een oude wasmiddeltrommel (vroeger kocht je wasmiddel per 10 kilo) doormidden en maakte daar met overtrekpapier vier drums van.

Muziek deed altijd al wat met me. Een soort binnensmonds schoolreisje, een verhaal zonder woorden maar dat zeker zo goed was als een mooi boek. Daarnaast vond ik zingen ook erg leuk, op zondag gingen mijn ouders, mijn zus en ik wel eens naar de pizzeria. Daar werd live gezongen en toen de mic bij mij kwam zong ik gezellig mee in het Spaans. Ik stond daar als klein jochie een showtje te geven, einde van de avond hoefde mijn ouders de rekening niet te betalen.

Hoe was je eerste ervaring met house muziek?
Mijn zus die vijf jaar ouder is, was die-hard fan van Prince, Michael Jackson maar vooral The Pasadenas. Die laatste groep maakte echt hele toffe muziek en ineens kwam er een heuse beat in muziek; het ging swingen. Rond mijn elfde ben ik door omstandigheden buitenshuis geraakt en leefde met kinderen van mijn leeftijd in een besloten groep / internaat. Daar hadden we niet zo heel veel om handen, maar ik had vriendschap gesloten met Leo en hij had twee Technics draaitafels. We draaide plaatjes als 'It's on you' terwijl Leo me uitlegde hoe pitch-control werkte. Van ons zakgeld kochten we geen snoep maar singles bij een klein winkeltje in het dorp Zetten. De leefgroep was groot, dus er waren vaak wel kinderen jarig, en dan draaide Leo en ik muziek met onze SL's en aangekochte plaatjes. In die tijd was dat hiphouse.

Toen we King Bee – Back by Dope Demand op plaat hadden gekocht wist ik het zeker. Ik wil niets anders dan dit. Ik moet, zal en ga DJ worden.

Je bent een van de eersten in Nederland geweest die een radiostation op het internet is gestart, wat heeft ertoe geleid dat je dit hebt opgericht?
Gevolg van je laatste vraag was dat ik uiteindelijk op eigen benen kwam te staan. Ik had een leuk appartementje en kreeg een mooie ICT baan. In de weekenden ging ik naar de Energiehal, en wanneer ik ook maar even de tijd had maakte ik tracks met Impulstracker. Demo's stuurde ik naar George van Rotterdam Terror Corps. De hiphouse maakte plaats voor (wat we nu noemen) oldschool en early-rave. En ik vond het geweldig! Ik draaide op vage en vooral kleine feestjes, maar ik had vooral ook kennis van ICT.

Samen met een maatje (Jay) kreeg ik het idee om radio te maken via internet. Hier waren tools voor beschikbaar, maar ja .. of iemand zou luisteren? Op een gegeven moment zorgde mijn impulsiviteit voor de doorslag. Voorzien van een lening van de Rabobank ging ik naar Feedback in Rotterdam, kocht daar een afmixtafel, drie mic's en een limiter. Thuis aangekomen was het volgende probleem de ruimte, en dus moest mijn huiskamer plaats maken voor een radio studio.

Dit bleek een regelrecht succes, mede ook door de perfecte samenwerking met Partyflock. Letterlijk ieder weekend zat mijn huis vol DJ's, hadden we gigantisch veel luisteraars op de stream en smaakte het geheel naar meer. Zodoende (en respect naar iedereen die daaraan heeft mee geholpen!) bouwde we een nieuwe studio die voldeed aan alle eisen. Dat werd de beruchte DOTF studio waar tien jaar lang keihard is gedraaid door DJ's uit binnen en buitenland.

Wat is volgens jou het succes van DOTF Radio?
Daarmee bedoel je denk ik 'was'. Vandaag de dag laten we niet meer zoveel van onszelf horen, los van de reünie eens per jaar.

Maar toentertijd hadden we het voordeel van de technische voorsprong en mijn passie voor muziek speelde daarin ook een grote rol. Daarnaast ben ik een doorzetter wanneer ik ergens in geloof. De grootste successen staan en vallen echter bij de kwaliteit van de mensen om je heen. Ik wist mijn passie voor oldschool over te brengen en had daar een goede reden voor. Passie is als een stel luciferstokjes die ontbranden; je steekt elkaar aan. Stanton vormde hierin de voornaamste rol, als roestvast Parkzicht DJ geloofde hij in mij. Hij kwam langs, en was gelijk verkocht. Het is ook niet zo dat een concept groots of spectaculair hoeft te zijn om het gewenste doel te behalen. Underground is passie, geen fluwelen muren maar gewoon de juiste dingen doen met de juiste mensen, vooral op het juiste moment.

En wat was dan het succes van DOTF? We deden het juiste ding op het juiste moment, met de juiste mensen en met technologie die toentertijd vooruitstrevend was.

DOTF richt zich anno nu nog steeds op die oude oldschool van 20/25 jaar geleden, vanwaar die liefde voor die oude sounds?
Muziek evolueert gaande weg, part of The Game. Het leuke is echter dat je met minder middelen genoodzaakt raakt om zeer creatief te zijn. Dat maakt de oldschool sound zo tof. Die mannen en meiden maakten muziek met minimale middelen, en het knalde als een Jekko! Geef een grafisch kunstenaar 3 kleuren verf, wanneer hij daar dan een kunstwerk van maakt is hij subliem (Brood). Meer wil niet perse betekenen dat het beter is maar het maakt de weg tot creativiteit alleen makkelijker. De vraag is echter of je dan nog creatief bent, of creatief wilt zijn als producer. Passie heb je in je, dat valt niet aan te leren. Ik weet 1 ding zeker; oldschool werd gemaakt door freaks met passie!

Als oldschool liefhebber ben je een man van vinyl, hoe sta jij tegenover de technologische ontwikkelingen in de DJ wereld zoals performen met Traktor, Ableton et cetera
Een lastige vraag. Natuurlijk ben ik voorstander van nieuwe techniek, het is immers ook mijn werk. Het probleem met het beschikbaar stellen van teveel techniek is dat men vaak lui wordt. En mensen die lui worden gaan kopiëren. Ik weet nog dat ik voor het eerst in mijn leven een knop mocht indrukken van een 909. Dát was gers! De mogelijkheden zijn eindeloos, kijk bijvoorbeeld wat Promo teweeg heeft gebracht met zijn 'files'. Dat is denken in maximale mogelijkheden en dat mis ik tegenwoordig. Steeds maar meer en meer, maar zelden raak ik onder de indruk van nieuwe sounds. Teveel van hetzelfde. Ik denk ook serieus dat er los van vinyl, dat nu weer in opkomst raakt, oude noeste hardware voor het verschil gaat zorgen.

Een lang antwoord, maar als ik uit mijn hart mag antwoorden; ik vind al die nieuwe apparatuur niets. Het maakt DJ's en producers lui. De uitzondering bepaalt de regel, maar die marge kunnen we opschroeven door wat meer passie voor het vak. Tik een 909 op de kop en een flinke compressor en voor mij part KRK actieve monitors, en check dan nog eens. Toch?

Je hebt sinds kort een nieuw project opgestart samen met DJ Stylo, wat kun je vertellen over Novatik?
Klopt! Muziek maken is een geheel andere discipline. Maar daarin wil je ook een bepaalde lijn zetten, in die zin .. je verhaal. Stylo heeft aan mij een lastige, ik denk soms redelijk autistisch maar op de belangrijke momenten vullen we elkaar aan. oldschool is passief en vormt daarmee een archief, tegelijkertijd valt er nog steeds hele toffe muziek te maken die niet perse het stempel 'oldschool' hoeft te verkrijgen, maar wel het gevoel kan opbrengen dat de muziek van vroeger ook deed. Het zou te flauw zijn om daarin repetitief te worden, toch trachten we met nieuwe muziek datzelfde stukje gevoel te raken. Commercieel gezien is dit project geheel niet interessant, maar dat is het doel ook niet! Soms lijkt het wel of er een gordijn hangt voor de kamer waarin nog echt gerse muziek werd gemaakt. Wij trachten die gordijnen weer een stukje open te doen. Wat men er mee doet, zien we op termijn wel. Wij hebben schik en lol, en daar gaat het om.

Wat zie jij als jouw muzikale hoogtepunt?
In de tijd van internaten luisterde ik naar 'For Those Who Like To Groove' en nam alles op! Robin Albers was en is mijn held. DOTF begon op den duur redelijk groots te worden, iets wat ik nooit had verwacht overigens. Er kwam een dag waarop ik besloot Robin Albers te bellen, gewoon om hem te vertellen dat ik een succesvol radiostationnetje was begonnen en hij eigenlijk mijn beweegreden daartoe vormde. O ja, en of ik nog eenmaal een 'For Those Who Like To Groove' uitzending mocht maken, met Robin in mijn studio en nog tig andere DJ's. Robin zei: Marc, ik hoor je, ik voel je. Dit gaan we doen.

En zo geschiedde. DOTF Ft. For Those Who Like To Groove. Dit was een bucketlist dingetje waarvan de laatste nog open staat! (Ik wil een biertje drinken met Martin van Waardenberg.)

Na tien jaar heb je besloten te stoppen met DOTF Radio maar elk jaar rond je eigen verjaardag organiseer je een reünie, wat kunnen de luisteraars verwachten aanstaande vrijdag?
Eens per jaar komt de boel bij elkaar. Eigenlijk is het streamen c.q. broadcasten van de avond ondergeschikt aan het echte doel. Door al die jaren met elkaar samen te werken zijn vriendschappen ontstaan. De DOTF Reünie gaat primair om het samenbrengen van vrienden, secundair om het draaien van oldschool. Maar dat secundaire ding doen we met zoveel passie en liefde, dat je bijna niet doorhebt dat het een secundair dingetje is geworden. We gaan heel veel oude plaatjes draaien, geen hardcore, maar de DOTF sound. Voor wie dit niet kent? Tune in!

Als we de line-up bekijken zien we een paar opvallende namen zoals Tim Beumers en Alt10. Niet echt mensen waarbij je eerste gedachte oldschool house is, hoe ben jij met deze mannen in contact gekomen?
Lang lang geleden kwam ik op het spoor van de SPITT battles. De Rotterdamse Tim Beumers slachtte daar even iedereen af in het hartje van Amsterdam. Het was opvallend om te zien hoe nederig hij omging met de reacties van het publiek, serieus ga er maar staan vanuit 010! Toen ben ik hem gaan volgen, VSOP, en vooral zijn track 'geloof me' gaf de doorslag. Die bolle weet het allemaal zo goed te vertellen en mag van mij genomineerd worden als nieuw dichter des vaderlands. Ik ben fan, maar vooral bewonderaar. Van sommige individuen moet je toegeven dat ze je meerdere zijn. Tim loopt iedereen voorbij, en blijkt ook nog te kunnen draaien.

En Alt10? Ja man, dat is m'n broeder van een andere moeder. Met hem heb ik Beatsessions opgezet! Ik heb een vlotte babbel maar ben eigenlijk zo gesloten als de tering. Met Maurits (Alt10) heb ik een natuurlijke klik, wij kunnen elkaar lezen en schrijven. Hij draait waanzinnige plaatjes en daarin is hij vernieuwender dan ik. Mooie match en vooral; a friend for life.

Slotvraag; wat zijn je toekomstplannen op muzikaal gebied?
Draaien is mijn passie, sowieso. Maar mijn leeftijd maakt de instroming voor een herintrede lastig! Ik zou ook niet meer willen draaien voor 2000 man. Kleine feestjes, met 300 man die er vól voor gaan, daar mag je me voor wakker maken. Zolang een organisatie een goed tegengeluid wil horen versus de 'huidige' oldschool, ben ik er. Mijn ervaring is echter toch dat het al snel naar de hardcore gaat en daarom ben ik gestopt.

Los van dat? Produceren! En DOTF . zeker dit jaar geeft de enorme animo mij weer kippenvel. Misschien toch weer eens oppakken, die gouden kip.