DJ Carnage: drijvende kracht achter duister ramwerk

#kwestievankiezen

150 of 190 bpm?
190 BPM, misschien nog een tandje erbij naar de 200.

Labelmanager met allerlei underground achter de schermen computerwerk of artiest live on stage?
Labelmanager, laat mij het regelwerk maar doen.

Doen wat je leuk vindt of produceren voor de boterham?
Doen wat ik leuk vind. Maar vaak is dat ook produceren.

Als 'ie t goed doet, vaker een kick gebruiken of elke keer 'n nieuwe?
Vaker gebruiken, maar wel met een klein aanpassing.

Een middagje klooien met drie geluidjes of doelgericht in de studio gaan zitten van 9 tot 5?
Doelgericht! Doordat ik mijn tijd goed moet indelen heb ik geen tijd om een dag te gaan zitten klooien.

Samenwerken omdat een ander 'hip' is in de scene of omdat je 'n band met iemand op hebt gebouwd?
We werken niet vaak samen, dus als we het dat doen met er wel een bepaalde klik zijn. We hebben nooit naar iemands hip factor gekeken, dus waarom nu wel ineens?

Draaien of produceren?
Produceren. Mijn gehoor is de laatste jaren achteruit gegaan en dat merk ik vooral op feesten. Door het harde geluid hoor ik op een gegeven moment alleen maar een waas van geluid, waardoor mixen lastig wordt. Niet onmogelijk, maar lastig. Aan de andere kant is het altijd wel weer lekker om op een podium te staan en met het publiek mee te genieten.

Remixen omdat het je gevraagd wordt of remixen omdat je het origineel tof vindt?
Beide. Het is sowieso leuk om je eigen draai te geven aan andermans ideeën. Als je het origineel tof heel vindt is dat alleen maar meegenomen. Het is wel een voorwaarde dat je iets met de originele track hebt. Ik zou bijvoorbeeld geen track van Evil Activities moeten remixen. Ondanks dat het een altijd geweldige producties zijn, ligt die stijl mij totaal niet, dus dat zou nergens op slaan. Aan de andere kant heb ik lichte twijfels of Evil Activities ooit een remix van ons zou willen .

#mols
Wie ben je, waar ben je geboren en waar woon je?
Ik ben geboren in Goirle, de achterbuurt van Tilburg. Ik ben in Tilburg opgegroeid, heb nog een jaar half in Amsterdam, half in Tilburg gewoond en 4 jaar in Rotterdam. Nu weer terug in Tilburg.

Je hebt diverse bijbaantjes en baantjes gehad , tegenwoordig ben je zelfstandig ondernemer. Wat heeft jou getriggerd om dat te gaan doen?
Door het feit dat de meeste banen van relatief korte duur waren ben ik toch eens gaan kijken waarom dit zo was. Toen werd mij snel duidelijk dat ik niet goed kan omgaan met de autoritaire houding van de meeste bazen. Enkel toen ik in Rotterdam bij een transport bedrijf werkte had ik het goed naar mijn zin, maar daar werd ik naar mijn mening behoorlijk onderbetaald. Erg jammer, want het bedrijf en de mensen zijn geweldig. Maar soms moet je keuzes maken, en toen ik een aanbod kreeg voor een soortgelijke functie maar met bijna het dubbele salaris heb ik die keuze gemaakt.
Nadat het bij dat bedrijf ook weer scheef liep heb ik besloten mij volledig op Noisj te richten.
Blijkbaar heb ik de vrijheid toch nodig.

Welke film heb je het laatst gekeken?
Toevallig heb ik deze week Big Fish weer eens gezien. Briljante film! Prachtig hoe Albert Finney zijn personage neerzet. Ook Ewan McGregor vind ik erg sterk en overtuigend. Ik vind Ewan ook in Moulin Rouge erg goed trouwens, maar dat is weer een ander verhaal. De films van Tim Burton doen het hier altijd wel goed, vooral als Johnny Depp en Helena Bonham Carter er in meespelen. Geniale acteurs!
Ik ben trouwens ook helemaal fan van Leonardo DiCaprio. Wat een geweldige films maakt die gast voortaan!

Heeft produceren de manier waarop je films kijkt en muziek luistert beïnvloed?
Sowieso kijk ik altijd anders naar films dan de meeste mensen. De kleine details op de achtergrond vallen mij vaker op dan anderen. Vooral met komische films. Natuurlijk zijn de overduidelijke grappen e.d. wel leuk, maar die kleine stomme dingen die op de achtergrond gebeuren zijn vaak veel grappiger.
Het luisteren naar muziek is wel zeer beïnvloed hierdoor. Ik luister heel graag naar Progressive Rock en daar zitten zo enorm veel elementen in. Ik merk dat ik nu vaak dat hi-hatje en dat achtergrond keyboard geluidje wel opmerk, waar ik dat voorheen minder vaak had. Daardoor ben ik ook al het werk van Pink Floyd, Porcupine Tree en Genesis opnieuw gaan beluisteren. En dan hoor je ineens dat er zoveel meer gebeurt in die muziek. Sowieso ben ik helemaal idolaat van Pink Floyd.

Welk boek heb je het laatst gelezen?
Ik ben nu bezig met Het Verloren Labyrinth van Kate Mosse. De eerste van een vrije stevige trilogie.
Het laatste boek dat ik heb uitgelezen was The Hobbit, van J.R. Tolkien.
Ik heb een redelijk grote boekcollectie en lees graag en zo veel mogelijk.

Wat is je favoriete restaurant?
Echt een favoriet restaurant heb ik niet. Ik probeer graag zoveel mogelijk verschillende dingen, maar ik ga altijd erg graag naar Dudok in Tilburg. Er is totaal geen sfeer, omdat het eruit ziet als een stationshal, maar het eten is erg goed. Voorheen ging ik altijd graag in het restaurant van een van mijn ooms eten, maar die zijn helaas gestopt met de zaak. Nu heb ik nog wel een aantal andere familieleden met restaurants, maar om nou steeds naar België of Portugal te rijden om een hapje te eten is ook wat overdreven.
Maar de Franse keuken wordt ik erg blij van altijd. Een goeie Griek of Argentijn is ook nooit vervelend.

Ik ga trouwens wel regelmatig naar Po-Kan in Tilburg. Zonder twijfel de beste afhaalChinees van Nederland!
Mocht je ooit in Tilburg zijn, zorg dat je daar je Chinees haalt!

Je doet nu inmiddels al heel wat jaren in de scene mee. Is het nog steeds even mooi als in het begin?
Ondanks dat ik het allemaal nog even leuk vind en met veel plezier doe is de glans na 17 jaar er wel af.
Voorheen kreeg ik een kick als ik op een feest backstage mocht komen. En als ik dan Paul Elstak of Placid K tegen kwam dan was mijn weekend goed. Tegenwoordig is dat niet meer zo. Het zijn gewoon collega's met een lange, te gekke geschiedenis.
Ik vergeet nooit meer dat ik The DJ Producer leerde kennen. Ik heb minstens een half uur lopen stotteren voor er drie normale woorden uitkwamen. Gelukkig had ik een shirt aan van Pink Floyd, waar Luke ook enorm fan van is, dus het ijs was daarna snel gebroken en we hebben een geweldig gesprek gehad.
Nu is het net alsof we al jaren de allerbeste vrienden zijn. Luke is een van de meest relaxte en tofste mensen in de hele hardcore scene! Wat een held, on en off stage!

Laatst had ik trouwens toch wel weer even zo'n moment toen ik eindelijk Mark N mocht ontmoeten. Dat was toch wel weer ff een klein juich moment. Die man heeft zo'n enorme staat van dienst. Ik heb echt netjes mijn beurt afgewacht tot ik hem kon aanspreken en heb het respect met bakken tegelijk naar z'n hoofd gesmeten.
Dan vind ik het ook weer verbazingwekkend dat hij mijn labels en muziek kent, want dat verwacht ik dan toch weer niet. Maar het is een erg aardige gast en ik hoop dat ik hem een volgende keer kan boeken.

Met welke ontwikkeling ben je blij binnen de hardcorescene?
Het doet mij erg goed om te zien hoe groot Angerfist en Endymion zijn geworden. Ik weet dat de hele "underground" Hardcore scene die gasten het liefst op hun bek ziet gaan, maar die jongens zijn van zo'n enorm grote waarde voor de Hardcore. Hetzelfde geldt voor Masters Of Hardcore.
Nee het zijn niet de grote pioniers zoals Acardipane en Promo dat ooit waren, maar zij zorgen wel voor een constante aanvoer van nieuwe Hardcore liefhebbers. De mensen die op een gegeven moment verder gaan kijken wat er nog meer aan hardcore is komen ook bij ons uit. En zo kunnen wij ook ons fanbase weer uit blijven bouwen.

Ook petje af voor Frank en Noël van The Outside Agency. Wat die gasten nu bereiken was een paar jaar geleden onmogelijk voor Industrial Hardcore artiesten. Zij hebben toch wel een hele leuke interessante stroming gecreërd met hun Crossbreed sound. Erg tof dat die jongens na al die jaren hard werken en doorzetten nu eindelijk de credits krijgen die ze verdienen. En daarbij zijn ze nog aardig en lekker down-to-earth. Helemaal top!

Ik zie altijd veel kritiek op zowel TOA als MOH en hun artiesten. Dit zul je altijd houden, en dat moet ook, want die haters houden de discussie gaande en zorgen onbewust voor kwaliteitsverbetering. Uiteindelijk is elk deel van scene belangrijk om het draaiende en interessant te houden.

As ik dan toch een puntje moet noemen. Ik begrijp het hele idee achter de #TiH beweging niet helemaal. Traxtorm Records en Neophyte Records zijn zo'n gerenommeerde namen binnen de Hardcore dat zij sowieso hun eigen enorme fanschare hebben. Dus het enige wat ze in mijn ogen doen, is de beweging die er al is, een andere naam te geven. Maar misschien zie ik het helemaal verkeerd en is er daadwerkelijk een revolutie gaande die compleet langs mij heen gaat. Jeroen en Max zijn geen domme jongens, dus ik twijfel er niet aan dat er een grote gedachte achter het concept zit.

Wat vind jij van refixes, vips, mashups en pophits met een basdrummetje?
Voor mij hoeft het allemaal niet zo. Het is zelfs zo dat ik op dit moment een soort van verbod op VIP versies heb ingesteld binnen Noisj. Ik kreeg voortaan op elke nieuwe release ook een zogenaamde VIP versie van een of andere track.
Ik vond het idee voorheen wel leuk van die VIP versies, volgens mij is het ook overgewaaid vanuit de Drum 'N Bass, maar het idee is zo uitgemolken dat het totaal geen waarde meer heeft.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor refixes en mashups. Dat was even leuk, maar tegenwoordig heeft elke slaapkamer dj z'n eigen dj-tool en/of mashup. Lekker makkelijk, mashup aan en 15 minuten zwaaien naar het publiek.
Pophits met een basdrummetje. tjah. als het een echte gimmick is kan ik de humor er wel van inzien. Maar zodra het serieus wordt, dan gaat er toch iets mis. Volgens mij hebben we die periode toch al gehad tussen '95 en '99? Toen was het leuk en kwam je er mee weg. Laten we nu vooral geen tijd meer verspillen aan die onzin.

Wat is het meest bijzondere / rare dat je hebt meegemaakt tijdens een boeking?
Eigenlijk heb ik nooit echt iets heel aparts meegemaakt. Tot een jaar of anderhalf geleden heb ik wel altijd problemen gehad met boekingen in Duitsland, maar ook daar zijn de organisaties gaan professionaliseren en zitten er goede mensen op de goede plekken.
Het irritantste wat ik heb meegemaakt wat op Hardcore Gladiators in Oberhausen. Daar had ik een geluidsman die constant aan mijn mengpaneel zat en steeds de schuiven dicht trok. Die set heb ik ook keihard verkloot omdat ik er gewoon niet in kwam. Ik heb me toen echt kapot geschaamd voor die wanprestatie, terwijl ik er eigenlijk niets aan kon doen. Achteraf bleek dat die geluidsman zelf zijn limiters en andere apparatuur niet goed had staan, waardoor ik steeds overstuurde en er in de zaal amper geluid was.

Oh nu bedenk ik me trouwens wel iets. In 2012 volgens mij, stond ik met Cluster op een klein feestje in de buurt van Eindhoven, en daar ging een draaitafel kapot. In plaats van dat de draaitafel omgewisseld werd, vond de technieker van die discotheek het een beter plan om de arm van die draaitafel te solderen boven onze openstaande platentas.

Verder is het altijd wel netjes gebleven op een vervelende MC na ofzo.

Gaat het in 'het wereldje' om wie je kent of van je kwaliteiten als producer / dj?
De basis begint natuurlijk altijd bij de kwaliteiten. Zonder kwaliteiten (of een goede ghostproducer) kom je er sowieso niet. Maar uiteindelijk moet je OF bij de goede organisatie/label aankloppen of je moet de goede connecties hebben waardoor je makkelijk ergens binnen loopt. Het is denk ik toch een combinatie van beiden.

Vertel eens iets over je Mid-Town tijd. Hoe ben je aangenomen, hoe kwam je in aanraking met Mid-Town en wat heb je er allemaal geleerd?
Mid-Town is natuurlijk altijd al een begrip geweest in Hardcore land. Dus toen ik in 2003 een bericht op internet zag dat ze mensen zochten voor Mid-Town Amsterdam heb ik direct gebeld.
Ik ben toen met een zware hersenschudding toch naar Amsterdam gegaan en heb een gesprek gehad met de bedrijfsleider. Daarna heeft Promo, ondanks dat hij en ik onze meningsverschillen hebben, ervoor gezorgd dat ik werd aangenomen op basis van mijn kennis. Dat heb ik altijd erg gewaardeerd.
Mid-Town was vooral goed om je netwerk uit te breiden. Die gasten die voorheen onbereikbaar leken liepen nu gewoon rond op het hoofdkantoor en in alle winkels. Ideaal!
In de winkel heb ik niet veel geleerd. Ik had een goede geschiedenis in de detailhandel en buiten het werkproces dat ze hanteerden was er niets veel anders.
Maar ik heb wel veel geleerd op het gebied van labelmanagement. Door de vele gesprekken met artiesten, het personeel en de eigenaren kwam ik erachter wat er allemaal bij het runnen van een label komt kijken. Plus je ziet direct ook hoe het hele distributie proces werkt.

In hoeverre had je vrijheid van indelen, platen bestellen et cetera bij Mid-Town?
In principe had ik de vrije hand zolang het maar verkoopbevorderend was. Natuurlijk moest ik niet vergeten om Sebastian erbij te betrekken gezien zijn jarenlange ervaring in die winkel en zijn kijk op de winkel.
De bestellingen deed ik meestal samen met een collega, en Sebastian voegde nog wat toe of haalde nog wat weg als hij op donderdag kwam werken.

Welke 'hit' in de scene vind je stiekem een ontzettende kutplaat?
Het zijn niet echt kutplaten, maar ik heb wel een aantal tracks waar ik wat kriegelig van word als ik ze hoor.

Menace II Society – Chronic Disorder
Dit vond ik meteen al een vervelende track. Slecht gesamplede File kick en een track die eigenlijk compleet nergens over gaat.
G-Shock – Demons (Promo Remix)
Het origineel is een van de beste tracks ooit uitgebracht. Het feit dat het origineel op zo'n vrij klein label werd uitgebracht maakte de liefde voor de track nog groter, omdat er niet veel mensen waren die de track draaiden. Zover ik mij kan herinneren heb ik enkel Promo en D-Spirit het origineel ooit horen draaien.
Daarna kwam de Promo remix, wat naar mijn mening niet meer is dan een knetterharde kick i.p.v. die golvende ronde kick uit het origineel. Niks mis mee, want het werkt als een trein, maar voor Promo begrippen vond het een ondermaatse remix. Hij heeft me wel een de gedachte achter de remix uitgelegd, dus ik begrijp het wel.
Ophidian – Butterfly VIP
Natuurlijk is dit een geniale track. Het origineel wel te verstaan. Op de blackbox was het samen met Nurse, Tresher en Blind de track die het meest gedraaid is. Maar toen kwam er die VIP versie met die enorme lompe kick die voor mij de hele sfeer van het origineel om zeep hielp.

Al deze tracks hebben duizenden en duizenden vinyls verkocht en vele CD's gehaald. Dus het zijn wat dat betreft natuurlijk toppers! Ik zou willen dat ik ze zelf had gemaakt wat succes betreft, maar qua persoonlijk gevoel heb ik totaal niets met deze tracks.

Vroeger heb je ook al Underground Society Records gedaan, hoe was dat precies ontstaan?
Het allereerste label idee dat ik had was Bulletproof Records. Een waardeloze naam natuurlijk, en dat was ook niets serieus gelukkig. Daarna keek in een film en kwam ik in de aftiteling diverse Units tegen. UNIT#01 deed camerawerk, UNIT#02 deed de makeup enz. enz. Dat idee van die Units vond ik erg cool, dus besloot ik Om Unit Productions op te zetten. In mijn onervarenheid en domheid toen heb ik nogal een grote bek gehad en dingen geroepen die ik op dat moment nooit kon waarmaken. Daardoor ben ik een hele tijd ook het lachertje geweest.
Toen kwam ik dus bij Mid-Town terecht en kreeg ik de mogelijkheid om mijn label via Mid-Town te doen. Ik had al 4 releases klaarliggen, dus het was enkel een kwestie van tijd.
Van de ene op de andere dag moet ik een plan aanleveren inclusief labelnaam en logo. Aangezien de Industriële kant van de Hardcore nog erg klein en ondergronds was heb ik toen Underground Society gekozen.
Ik had voor Unit Productions toentertijd al een logo laten maken, en met een kleine aanpassing kon die omgevormd worden naar een Underground Society logo.

In 2005 ben ik gestopt met Mid-Town en heb ik de samenwerking met DJ Niel opgestart en is Underground Society omgevormd naar USR en ben ik me volledig op de Industrial Hardcore gaan richten. We hadden Zero Tolerance als Mainstream en Darkcore label.
Mid-Town is overigens wel de distributie blijven doen.

Wat doe je buiten muziek om? Hobby's?
Ehm, eigenlijk ben ik zo'n 60 tot 90 uur per week met de muziek bezig.
Daarbuiten lees ik veel, kijk ik af en toe een filmpje of TV serie of gaat de PS3 aan. Maar het meeste dat ik doe is toch wel muziekgerelateerd. Niet altijd Hardcore overigens.

#noisj
Waarom heb je voor de naam Noisj gekozen en hoe is Noisj ontstaan?
Onderstaande heb ik een tijd terug voor een webmagazine bedacht en omschrijft het denk ik redelijk goed.

noisj [noj-sh]
1. The name of a Dutch music organisation.
2. Description of a specific style within the Hardcore (the dance version, not the metal
version) scene.
3. A way of life.
4. Often mispronounced as Nois-Jay

Origin:
2010; taken from the English word Noise. The "sj" mark was first used by Carnage & Cluster
for the tracks "Tesj_No-01" and "Noi_sj01" to "Noi_sj-03". The recordlabel is Noisj.nl.

Synonyms:
Indusjtrial Hardcore; Tesjno.

[b] Wat is je visie en doel voor Noisj?
Uiteindelijk willen we een stabiele factor binnen de alternatieve Hardcore scene worden/blijven.
We hoeven niet de grootste te zijn, maar wel een serieuze naam.
Ondertussen hebben we een goede trouwe fanbase welke dagelijks groeit. We proberen ook het contact met deze mensen zo direct mogelijk te houden, en we merken dat het gewaardeerd wordt.
Er is bijvoorbeeld een jongen die vanaf dag 1 elke release koopt die we uitbrengen, omdat zijn naam met grote regelmaat voorbij kwam ben ik eens gaan kijken wie het is en bleek het iemand te zijn die ik vaak op boekingen en dergelijk tegenkwam. Dus altijd als ik hem zie ga ik even gedag zeggen en een praatje maken. Dat hoeft geen half uur te duren, maar je merkt wel dat die jongen dit erg waardeert.
Bij trouwe fans doen we er wel eens een extra CD'tje bij de bestelling of als we iets exclusiefs hebben zijn zij de eerste die ervan weten. Zonder die mensen hebben wij geen bestaansrecht, en dat moet je goed beseffen. Dat willen we graag laten merken, en die loyaliteit komt ook weer terug vanuit de fans. Erg tof!

Zolang we plezier hebben met de labels en de feestjes gezellig zijn zullen we dit blijven doen.

Welke (sub)labels heb je allemaal, en welke is je persoonlijke favoriet?
We hebben wel een aantal sublabels. Afgelopen jaar heb ik besloten om er een aantal te laten vallen, omdat dit toch niet bracht wat we wilden.
Op dit moment zijn dit de actieve labels:

• Blacklight Sessions
• Dark Industry
• Dark. Descent.
• Dream Machine
• Mind In Motion
• Noisj.nl
• Painbringer Music
• Red Fever Recordings
• Speed Of Sound Recordings
• Spirit Of Progress
• Sterbcore Records
• The Time Traveller
• Traumatic
• Zuur

Een aantal van deze labels zijn samenwerkingen met andere artiesten of worden door anderen gerund.
Elk label heeft ook echt een eigen sound en onderscheidt zich duidelijk van de rest.

Mijn persoonlijke favorieten zijn natuurlijk Noisj.nl en Dark. Descent. maar dat zijn ook de twee basis labels binnen Noisj. Dus dat is logisch. Maar buiten die twee labels vind ik Dream Machine geweldig. De volledige vrijheid die ik op dat label nastreef zorgt voor een enorme veelzijdigheid van het label.

Ik heb overigens wel gigantische verwachtingen van Sterbcore Records, het "nieuwe" label van Celsius (bekend van geweldige releases op Epileptik en Otaku).

Wie zijn de belangrijkste doelgroepen voor jullie?
In principe iedereen die open staat voor de rauwere kant van de Hardcore.

Waar verdien je nu het meest op? Wat zijn ideale klanten/projecten? Waar zou je er nog meer van willen hebben?[/b]
De merchandise blijft natuurlijk een lekkere bron van inkomsten.
We zouden graag meer mensen willen bereiken die onze CD's, vinyls en shirts kopen. Aan de ene kant omdat we zo onze naam kunnen verspreiden, maar aan de andere kant omdat we dan groter kunnen inkopen, en onze inkoopprijzen omlaag gaan, wat zich weer vertaald naar een lagere consumentenprijs.

Het is voor ons niet interessant om 500 CD's en 1000 shirts te laten drukken. Nog niet tenminste, want dan blijven we met de helft zitten. Dus om te voorkomen dat we (te veel) verlies draaien laten we alles in kleine oplages maken. Aan de andere kant blijft het wel erg leuk allemaal zo hoor. De drempel om een album op CD uit te brengen is een stuk lager bij 100 stuks dan bij 500 stuks.

Een van de interessantste projecten die we hebben is Cubic Nomad. De muziek is heel breed en zeker de samenwerking nu met Emma Susanne heeft zo enorm veel potentieel. De ideeën en productie skills van Maurice werken enorm goed met het schrijftalent van Emma. We hebben dit jaar het tweede album uitgebracht inclusief een videoclip, single en poster en de reacties zijn waanzinnig goed.

Waarin onderscheidt Noisj zich van haar concurrenten?
Vooral de diversiteit die we bieden.
Ik ben Noisj ooit begonnen met Bennie (Cluster) en heel kort daarna is Maurice (The Relic) erbij gekomen.
En het enige dat wij van begin af aan doen is laten horen wat wij zelf te gek vinden. En daar wij een licht afwijkende smaak hebben, ten opzichte van de massa, krijg je dus ook afwijkende labels.

Daarnaast zijn we een van de weinigen, zo niet de enige, die zich met Dark. Descent. en Into The Dark Lands op een relatief grote doelgroep richt met een muziekstijl die daar niet voor gemaakt is.
Ik zeg niet dat het suer bijzonder en uniek is, maar ik kan zo niemand bedenken die doet wat wij doen.

N.O.R.A.D is weer een gevolg hiervan. We wilden na het stoppen van Thunderdome en Club r_AW een alternatief bieden dat zich vrij breed richt op de Industrial Hardcore. We zeggen niet dat wij de vervangers zijn van deze feesten, dat laten we aan jullie over!



Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit?
Maandag is altijd demo dag. Heel af en toe kom ik er niet aan toe, dus dan wordt het een weekje (of 2) verschoven, maar in principe is Maandag de dag dat ik alle demo's check, reageer naar de mensen of de tracks doorschuif naar de managers van de sublabels, om te zien of ze passen binnen hun visie.

Elke ochtend ga ik sowieso de social media langs. Even zien of er nog wat interessants is gebeurt.

Verder is er niet echt een vast patroon. Diverse werkzaamheden komen en gaan. Maar basis werkzaamheden zijn onder meer:

• Tracks van eigen artiesten beluisteren (dit valt niet onder demo dag).
• Releases samenstellen en indien nodig de tracks laten masteren door de geschikte mastering engineer.
• Opdrachten maken voor onze designers.
• Masters die af zijn naluisteren en klaarmaken voor de release.
• Designs die klaar zijn checken, eventuele aanpassingen doorgeven en klaarmaken voor de release.
• Als de release klaar is, nog even overleggen met de artiest over eventuele aanpassingen.
• Indien nodig, CD's en/of vinyl laten persen.
• De release inplannen en klaarzetten bij de distributeur en een aantal losse shops die zonder disitributeur werken.
• Op de eigen shop alles klaarzetten.
• Previews maken en promo berichten schrijven (deze worden ook geschreven door een externe partij).
• Alles uploaden en verspreiden naar de social media.
• Mailinglist voorbereiden.
• Contract besprekingen.
• Concepten/thema's bedenken/bespreken voor nieuwe evenementen.
• Onze artiesten op evenementen proberen te krijgen.
• Contact onderhouden met potentiële partners.
• Artiestenbegeleiding!

Het grootste deel van de dag zijn we toch kwijt aan overleg en artiestenbegeleiding.
En tussendoor kijk ik nog even of ik een paar uurtjes aan wat nieuwe tracks kan werken.
Voorheen hadden we een losse studio (zonder internet!) in Den Bosch, dus dan had ik twee vaste dagen dat ik daarheen ging. Op zo'n dag maakte ik een complete nieuwe track, en na een paar weken ging ik de mindere tracks schrappen, en de tracks die wel goed waren nog iets verder uitwerken en afmaken voor mastering.

Heb je ook dingen die erbij horen, maar die je liever niet doet?
Het maken van Youtube video's. Daar heb ik een grote achterstand. Dat schuif ik altijd voor me uit, omdat dit zo tijdrovend is.
Daarnaast vind ik het erg vervelend dat er shops zijn die niet met een distributeur werken. Die shops moeten dus handmatig bevoorraad worden. Daar wil ik ook nog wel eens wat steekjes laten vallen.
Maar verder is het allemaal leuk en goed te doen.

Hoe ziet Noisj er over vijf jaar uit, als het aan jou ligt?
In principe denk ik dat we nu een goede basis hebben waar we een tijd mee vooruit kunnen.
Ik hoop dat de feesten door kunnen blijven gaan, die bevallen erg goed en de organisatie ervan is ontzettend leuk. We hebben nu wat gesprekken lopen die kunnen leiden tot een residency op langere termijn, dus als we dat voor elkaar kunnen krijgen ziet het er, wat evenementen betreft, erg goed uit.

Ik verwacht dat we de labels goed draaiende kunnen houden. Er zal misschien een label afvallen of bij komen, maar wat dat betreft zal er niet veel veranderen, hoop ik.

De grootste uitdaging voor ons ligt op dit moment bij Noisj Bookings. Daar valt nog enorm veel te winnen. Vanaf volgende maand gaat Ricardo Stap, 50% van Cemon Victa, zich ook richten op de boekingen. Die gaat dan dat deel van mij grotendeels overnemen.
Ricardo en ik kennen elkaar al een jaar of tien ongeveer, en sinds begin 2013 hebben we besloten om ook actief samen te gaan werken. In eerste instantie is hij de labelmanager van Red Fever Recordings geworden en nu hebben we na grondig overleg besloten om de samenwerking uit te breiden naar Noisj Bookings. Dus mocht je interesse hebben in onze artiesten, check dan www.noisjbookings.nl of mail naar ricardo@noisj.nl.

Op welke concullega/concurrent zou je stiekem wel een beetje willen lijken?
Geen enkele om eerlijk te zijn. We zijn zo bezig om een eigen identiteit te creëren dat we juist proberen om niet op een van de collega's te lijken. Natuurlijk zullen er altijd wel bepaalde overlappingen zijn, of kunnen zijn, maar in principe hopen we dat de collega's in de toekomst op ons willen lijken, en niet andersom.

Je hebt net een nieuw album gemaakt, je bent labelmanager, je hebt een boekingskantoor, zit je nog wel eens in je boxershort voor de TV man? Hoe plaats je je werk in je leven? Moet je veel offers brengen of heb je veel vrijheid?
Het voordeel van eigen baas zijn, is dat je je tijd zelf kunt indelen.
Een tijd lang heb ik geen vrij genomen, en bleef ik maar gaan en gaan, tot ik een aantal maanden terug in elkaar zakte en ik daarna even wat rust moet nemen. Sindsdien plan ik alles nog beter en neem ik wel de tijd om ook wat voor mezelf te doen.
Als je eenmaal de routine hebt gevonden in je werk, gaat alles vrij snel en makkelijk. Waar ik voorheen moest denken dat ik elke stap wel had genomen en niets was vergeten gaat alles nu automatisch. Natuurlijk vergeet ik wel eens wat. best regelmatig eigenlijk. maar dat zijn geen schokkende dingen.
Ik hoef in elk geval geen offers te brengen, maar dat doe ik wel omdat ik wil dat we tot de top organisaties gaan horen. Dus wil ik die ambitie waarmaken, dan zal ik ervoor moeten werken ook, en dat gaat niet zonder offers te brengen.

Heeft de economische crisis invloed op jullie bedrijf? Welke?
Eigenlijk niet. Natuurlijk zie je de dalende verkoop, maar dat heeft mede te maken met de digitalisering van de muziek business. Elke release die we uitbrengen staat binnen een kwartier op diverse illegale sites en daar wordt flink van gedownload. Maar dat heeft meer te maken met de onwelwillendheid van de mensen om voor digitale muziek te betalen, dan met de crisis.

Merken jullie een stijging van inkomsten nu muziek gemakkelijk betaald gedownload kan worden op jullie Bandcamp bijvoorbeeld?
Ja, tegenover die onwelwillendheid die ik eerder noemde staat ook een enorme groep mensen die wel graag betalen. Die de artiest en ons als label wel waarderen.
Sowieso zijn we enorm fan van het Bandcamp systeem. Zij krijgen 10% van onze omzet en we betalen $10,- per maand om gebruik te kunnen maken van het volledige systeem. Ideaal.
Op deze manier hebben wij een makkelijk systeem wat zich heeft bewezen, en de artiest krijgt het grootste deel van de verkoop.

Wat ik zelf erg leuk vind is dat elke bestelling ook via de mail binnenkomt. En steeds zie je nieuwe namen voorbij komen die de eerste keer een track of release kopen om even te zien wat het is, maar na een tijdje zie je die naam constant voorbij komen en kopen ze zowel de oude als nieuwe releases.

Elk jaar verlagen we van de oudere releases de prijzen naar 1 euro voor een EP en 2 tot 5 euro voor een album. En we merken dat mensen die eigenlijk geen digitale releases kopen, nu toch die albums gaan aanschaffen omdat het goedkoop is, en zij ons toch kunnen steunen. En die mensen gaan uiteindelijk ook de nieuwe releases kopen.

Hoe kun je artiest worden bij Noisj?
Stuur je demo via wetransfer naar demo@noisj.nl.
Als je tracks goed genoeg worden bevonden ben je al binnen! Het is zo makkelijk.

Let wel op trouwens, demo's via e-mail worden verwijderd. Ook willen we graag wat exclusiviteit, dus als je track al 2 jaar op soundcloud staat met 3000 listens of een downloadknop is de interesse direct weg. Je zou denken dat dit logisch is, maar het gebeurt ontzettend vaak dat we zulke "demo's" krijgen.

Meer info over Noisj, Dark.Descent en dergelijke vind je op www.noisj.nl, noisj.bandcamp.com, darkdescent.nl .