Bob van der Palen, een nuchtere dj uit Veldhoven die beter bekend staat als B-Front. Onder contract staand bij het Fusion Records label en ook de resident dj van Loudness. Ik zocht hem op en raakte in gesprek met hem.
Hoe is je artiestennaam B-Front tot stand gekomen?
Ik had vroeger een hele andere naam dan die ik tegenwoordig hanteer. De eerste naam kwam niet goed uit de verf en wilde ook wel wat serieuzer overkomen. B-Front is een sterke naam. De 'B' staat natuurlijk voor Bob en 'Front', ja dat bekt gewoon lekker. Als je dieper erover na gaat denken kun je wel zeggen 'Be in Front'.. voor iets staan. En dat doe ik ook zeker. Ik sta voor mijn eigen muziek.
Je maakt muziek, voornamelijk hardstyle, hoe ben je daar eigenlijk ingerold?
Toen ik een jaar of 7 was, had ik een buurman die al veelal met muziek deed. Destijds nog de happy hardcore. Hij had kinderstemmen nodig voor een track waaraan hij werkte. Zodoende ben ik in de studio beland bij hem en toen kreeg ik meteen de klik met het mooie aspect van de muziek. Vanuit hier is het een hobby geworden. In het begin ben ik muziek gaan maken via een programma op de Playstation en dat is vanuit daar doorgegroeid naar de studio waar ik begon met samples te maken en ook daadwerkelijk te produceren. Ik merk zelf wel dat mijn kwaliteit beter is geworden door het overstappen van Magix naar Reason en uiteindelijk Cubase.
Je produceert en released onder het label van Fusion Records. Hoe ben je bij dit label terecht gekomen?
Ik heb vroeger al wat tracks gemaakt. Schijnbaar is via een of andere manier ooit een track terecht gekomen bij Fusion Records. Ik werd al snel gebeld om een keer op gesprek te komen. En zo ben ik eigenlijk hier terecht gekomen. Fusion Records is een sterk label, vooral omdat ik mijn stijl hier prima op kan uitoefenen. De diepergaande, euforisch raw. Ik zie mijzelf als iemand die toegankelijke muziek maakt en daarmee prima de overgang van hard naar het hardere kan overbruggen.
Heb je binnen dit label een maatje gevonden?
Een specifiek maatje, nee dat niet. Ik ben een allemansvriend en kan dus zeer zeker met iedereen goed opschieten. Maar ik heb zeer zeker wel een groot voorbeeld hier. Raoul of ja, Zany is één van mijn grote voorbeelden. Als ik naar zijn carrière kijk, heb ik toch veel respect voor hem. Hij heeft de hardstyle zien groeien, maar er ook een belangrijk aandeel in gehad.
Je hebt al op veel feesten gedraaid ondertussen. Wat was je eerste grote optreden?
Mijn eerste grote optreden was toch echt wel Defqon.1 2008. Apart om als rookie destijds tussen de grote namen te staan. Dit was voor mij een groot leermoment en ik vond het echt supervet toen. Ik heb geleefd op dat moment dat ik daar stond te draaien. Nu maak ik eigenlijk alles veel bewuster mee omdat ik er routine in begin te krijgen. Je weet nu al vaker wat er gaat komen, maar elk feest blijft toch speciaal op een of andere manier.
Over speciaal gesproken, mijn eigen Thrillogy destijds was echt een droom die uitkwam. Maar Thrillogy was net de omschakeling van de classics area naar de raw, omdat dat toen heel erg upcoming was. Heb toen hele gave avond meegemaakt. En Qlimax 2012 was net zo'n droom die uitkwam. Ik draaide een perfecte set en dat was echt een moment suprême voor mij.
Je wordt door b2s bestempelt tot 'Koning van de raw'. Hoe ervaar je dit?
Het is een eer om deze titel te mogen bekleden. Maar vergeet niet dat vroeger alles stevig was en eigenlijk de splitsing erin is gekomen, naar nog steviger en wat het al was. Ik zal wel mijn eigen ding blijven doen binnen het genre en ook vooral uniek blijven wezen. Ik neem geen genoegen met een kick en geluidje, ik wil net dat speciale in een track hebben dat mij maakt. Een ongetekende handtekening zeg maar.
De raw wordt tegenwoordig steeds rauwer en de hardcore af en toe wel wat softer. Hoe kijk je aan tegen deze verandering?
Dat hoor ik tegenwoordig wel vaker. Je ziet tegenwoordig een steeds nauwere samenwerking tussen de hardcore en hardstyle. En dat is ook prima. Maar het blijft in het 'hokje' werken. Veel artiesten die vullen het gat in tussen de hardcore en hardstyle dus er is zeg maar een nieuwe markt ervoor. Daarnaast ik zou best willen samenwerken met een Art of Fighters, die gasten hebben goede producties. Maar ook Nosferatu of Tha Playah zou ik graag zien voor een collab. Maar als ik binnen het genre hardstyle blijf dan zou ik zeer zeker van de Noisecontrollers kiezen voor een samenwerking. Ze maken prima tracks met veel variatie. Blijft vernieuwend op een of andere manier.
Die hokjes, dat hoor je steeds vaker. Hoe ervaar je dat als DJ zelf?
Natuurlijk wordt ik door mijn muziekstijl al vaak in het hokje raw geduwd. Maar als je kijkt naar vroeger, zoals ik eerder zei, dan was vroeger alles stevig. Ik zelf merk er weinig van. Mensen die mij willen zien draaien die komen voor mij en mijn tracks. Ik heb zelf mapjes met nummers van vroeger, maar ook tracks van anno nu. Ik draai ook onbekende tracks in mijn sets, ik varieer daarin erg veel. Daarnaast is door het populaire concept Loudness een flinke stap gezet. Echte liefhebbers komen daar zeker aan hun trekken. Het is gewoon rauwer dan rauw en het pakt altijd goed uit.
Je produceert aardig wat nummers en dat blijft niet onopgemerkt bij het publiek. Iedereen heeft altijd wel een mening. Hoe ga jij om met dit?
Kijk, een mening is altijd goed, zolang je het maar kan onderbouwen. Maar voornamelijk waarderen mensen mijn muziek wel. Ik sta nu momenteel #125 in de DJMag en op #1 in de Hardtraxx DJ Top 100, dat voelt gewoon goed. Ik zal toch altijd mijn eigen ding blijven doen binnen het genre maar mijn eigen plezier staat voorop. En ik neem altijd wel wat mee vanuit de meningen van het publiek. Uiteindelijk zijn zij degene die jouw tracks moeten aanhoren en dus ook het goede gevoel moeten hebben.
Muziek is een expressie van gevoel. Hoeveel gevoel leg jij in een track?
Heel veel gevoel. Een gevoel moet echt groeien binnen een plaat. Zoals ik al zei, ik sta altijd 100% achter mijn eigen tracks. Sommige mensen snappen het gevoel meteen als ze zo'n track luisteren, andere moeten een paar keer de track luisteren om dat gevoel te snappen.
De hardstyle scene is veel aan het veranderen en er komt een grote nieuwe aanwas van nieuwe artiesten aan. Welke moeten we zeker in de gaten gaan houden?
Dat moet Thyron zijn, die knul is 16 jaar en maakt al goede tracks. Voor de 'jonge honden' in dit vak is het heel belangrijk dat ze een eigen sound creëren. Uniek zijn maakt je groot. Je kan altijd een kudde blijven volgen maar zodra je iets eigens gaat doen met je muziek dan wordt je al snel opgepikt door de liefhebbers.
Je hebt veel fans, heel veel zelfs. Hoe ga je met hen om?
Ik ben makkelijk herkenbaar door mijn kleur haar. Knaloranje springt er echt tussenuit en is eigenlijk wel een beetje mijn handelsmerk geworden. Fans zijn natuurlijk je basis van je succes en je hoort dus ook tijd voor hen vrij te maken. Zij maken toch echt tot wie je nu bent. Ik vind die waardering trouwens super fijn maar ik vind wel dat er echt een grens moet zijn tussen persoonlijk en fanbased. Ik bezoek ook zelf graag een feestje en ga dan natuurlijk ook op de foto met mijn fans, maar ik wil ook zelf kunnen genieten van het feest met mijn vrienden.
Hoe bereid je je voor op een optreden? En wat maakt de gig los bij je?
Ik vul meestal mijn USB met de tracks die ik wil draaien. Ik check voornamelijk de line-up van een feest en daar pas ik mijn platenkeuze op aan. Wie staat er voor je, wie staat er na je en van welk label is die artiest. Ik ben niet het persoon die platen opeist, omdat ik ze per sé wil draaien. Trouwens, leuk om te zeggen: in de auto naar een optreden bedenk ik altijd de eerste drie tracks die ik wil draaien in mijn set. Vanuit daar borduur ik verder op de reactie van het publiek. Ik ben natuurlijk wel een entertainer maar ik ga geen act opvoeren. Zo'n optreden maakt altijd veel los bij me, veel energie die er uit moet en probeer die energie altijd over te brengen op het publiek. Maar normaal ben ik eigenlijk een heel rustige kerel.
Laatste vraag: Heb je nog iets wat je kwijt wil aan de fans?
Geniet van het leven! Ik heb een motto: leer van de mindere periodes en geniet van de mooie periodes in het leven. Dat is erg belangrijk en die hebben mij eigenlijk tot deze positie gebracht waar ik nu sta.
