Het is, hoe kan het ook anders; een donkere grauwe dag als ik afreis naar de hometown van Mindustries: Den Haag/Scheveningen. Dat Yuri en Nils over een gezonde dosis humor beschikten wist ik al, maar dat de serieuze kant ook wel eens belicht mag worden bleek wel aan de passievolle manier waarop we al voorafgaand aan het interview over de muziek praten. Wij als Partyflock willen daar natuurlijk meer van weten en dus vuurde ik de eerste vragen op de mannen af:
Gefeliciteerd met het nieuwe album! Hoe gaat het met jullie, drukke zomer gehad?
Yuri: Een fijne zomer kunnen we wel zeggen toch?
Nils: Fijne zomer inderdaad! We hebben een aantal festivals gehad, vooral heel veel leuke gigs meegemaakt en verder gaat het hartstikke goed met ons. We kunnen niet blijer zijn dan met hoe het album is ontvangen, ook mede door het feit dat het in de pre-orders al uitverkocht was, daar hadden we van tevoren niet op gerekend dat het zó hard zou gaan. Vervolgens zien we dat de cd is bijgeperst en dat loopt ook als een trein. Vooral de reacties zijn erg goed, ook uit onverwachte hoeken. Het is altijd leuk om te zien dat het onze muziek nog steeds breed ontvangen wordt.
Na een periode van vinyl, digitale releases en losse tracks vonden de heren het langzaam aan tijd worden voor een nieuw album. Sinds drie weken ligt Minds In Motion in de (digitale) schappen en met succes. Zodra de naam van het album valt gaan de heren er eens goed voor zitten...
Wat maakt 'Minds In Motion' anders dan het eerste album en zit er nog een verhaal achter?
Nils: Achter het album in zijn totaliteit denk ik niet dat er zo zeer een verhaal achter zit. Het belangrijkste was voor ons dat er aan het eind van de rit een gebalanceerd album moest liggen.
Yuri: Nee ik denk dat dat het inderdaad gewoon was, dat we misschien automatisch nog wel een verhaal er bij hadden kunnen bedenken omdat de tracks allemaal wel betrekking tot elkaar hebben qua stijl, vorm en uiting van emoties. Maar ik denk dat dit vooral een idee was van: we hebben een aantal tracks die goed bij elkaar passen en dat werd uiteindelijk een goed uitgebalanceerd album.
In principe dus 'gewoon' de beste tracks verzameld en gebundeld tot dit album?
Nils: Ja en ik denk ook nog steeds zoals we het bij 'DeusExMachina' (Mindustries' eerste album) hebben gedaan, het zo breed mogelijk proberen te pakken. Dus ook qua tempo, eigenlijk alles binnen onze stijl maar ook laten zien dat onze stijl iets is waar we flexibel in zijn en wat we breed kunnen pakken. We houden zowel van up- als down tempo geweld.
Op een album laat je natuurlijk ook pas je diversiteit zien?
Yuri: Dat is ook eigenlijk wel een ding wat we redelijk hoog in het vaandel dragen. Dat we in ieder geval altijd een release hebben waarin verschillende snelheden en invloeden aan bod komen en we in ieder geval veelzijdig te werk gaan, ons dus niet vasthouden aan één ijkpunt.
Dus ook niet alleen maar langzame tracks op het album? Aangezien mensen jullie normaal toch altijd kennen van de langzamere bpm's.
Yuri: Nee, we hebben toch ook altijd wel snellere tracks gedaan, Facerocker en Playing The Game bijvoorbeeld.
Nils: Misschien dat de verhouding iets is verschoven maar ook niet zó veel. Als je kijkt naar de hoeveelheid snelle tracks op 'DeusExMachina' en de hoeveelheid up tempo dingen op 'Minds In Motion' dan is de verhouding een heel klein beetje verschoven, maar ik denk dat de balans er toch nog wel is. Het is voor ieder wat wils.
Yuri: Als je kijkt naar onze vorige plaat (Therapy EP) dan varieert het ook van 140 tot 175 bpm, dus daar hebben we ook al wat snellere dingen laten zien.
Nils: Alleen op een EP heb je natuurlijk wat minder ruimte. Het is dan wel weer fijner aan een album dat een langzame track als Tech Noire, die wat experimenteler is, zijn plek makkelijker vindt. Dat is ook wel wat we wilden doen met dit album en waaróm je ook een album doet. Je kan hier veelzijdiger zijn dan met een EP van 3 of 4 tracks. Het geheel wat breder pakken.
Is er nog een track op het album waar je een speciaal verhaal bij hebt?
Yuri: Oeh, nou er is in ieder geval één track (Empty Spaces) die ik maakte toen ik thuis kwam van een redelijk eenzijdige date en dat ik daarna wel zin had om wat diepzinnige muziek te maken.
Even afreageren?
Yuri: Precies, dat is opzich wel grappig en iets wat je bij blijft natuurlijk na een paar bakkies op, dan ben je al iets losser. Verder qua idee er achter zijn er tracks als Definder die ik echt vier keer opnieuw heb moeten mixen, wat uiteindelijk naar mijn idee een erg goede track is geworden. Dat is altijd wel een track geweest waar ik in geloofde alleen ik voelde dat de sound er nog niet was, Ik ben toen echt vier keer opnieuw from scratch begonnen en blijven bijschaven tot ik tevreden was. Ik ben ook wel blij dat die track uiteindelijk zo goed werkt in de zaal.
Nils: Bij mij was het met Beyond Control dat dingen ineens onwijs samen vielen qua gesproken samples die er al heel lang lagen en het feit dat ik enorm aan het spelen was met de kick en distortion die heel erg mee beweegt om die in goede banen te leiden. Op een bepaald moment had ik zoiets van: 'weet je ik laat het even los' en toen bleek dat uit die mindstate echt het ademende van de track kwam. Ik merkte dat die track nog een soort thematiek nodig had en bedacht ik me ineens dat ik die sample nog had liggen: ''I can't control it, I don't want to. You made me this way''. Toen dacht ik: "dit is precies hoe ik met deze track aan het werk ben gegaan". Dus als ik eigenlijk achteraf naar het eindresultaat kijk viel dat wel mooi op z'n plek.
Ik weet nog dat jij (Nils) een verhaal vertelde over de track Endurance. Dat je al zo lang met een kickpatroon bezig was en daar ook de samples uit Rocky (''But it ain't about how hard you're hit. It's about how hard you can get it and keep moving forward'') precies tot hun recht vond komen.
Nils: Ja inderdaad, soms vallen dingen ineens samen. Dat kunnen soms ook toevalligheden. Je moet ook soms genieten van de 'foutjes' en de toevalligheden die ineens gebeuren. En natuurlijk op een gegeven moment moet je toch je track los kunnen laten en even met een andere aan de slag gaan. Vaak in de studio gebeuren er nog dingen die je zelf niet verwacht.
Yuri: Ik denk dat dat ook het leuke is aan muziek maken, het onverwachte als je op een gegeven moment ergens toevallig terecht komt en ineens denkt van: "hey maar dit is wel vet eigenlijk".
Nils: Soms kan het ook zo zijn dat je per ongeluk iets versleept of weghaalt in je track wat niet de bedoeling was. Bijvoorbeeld met Tech Noire, die begonnen is als een soort breakbeat achtige track met hele stompe, overstuurde geluiden. Op een gegeven moment kopieerde ik wat en kwam daar een klein steady ritme uit. Toen is eigenlijk dat hele stuk daar voor weggevaagd en dacht ik: "dit moet hem worden". Dat zijn dus die pure toevalligheden waardoor je ineens een impuls of een trigger krijgt waardoor je denkt: "hey dit is ook wel leuk, hier ga ik mee verder". Dat kun je niet bedenken of plannen dat gebeurt gewoon en van dat soort momenten zitten er zeker ook een paar in het album.
Met de meeste duo's die produceren, hoe hebben jullie de rollen verdeeld met dit album? Was er een plan wie wat maakte of was het gewoon produceren en we kijken waar het schip strandt?
Nils: Ik denk dat het vooral dat laatste was: proberen, veel naar elkaars dingen luisteren, aanvullen en uiteindelijk kijken en ons afvragen van: 'is dit een beetje de lijn die we op willen met tracks'. Op een gegeven moment heb je toch zoiets van: dit is cool of dit past niet bij de rest. Het is toch constant een beetje elkaar sturen qua dingen veranderen, probeer dit eens, haal dit eens weg etc.
Yuri: Je bent bewust van elkaars productie proces, waar je dus een bepaalde invloed op hebt, maar zeker met dit album is het toch dat we altijd wel de eigen kapiteins waren over de eigen tracks.
Het is natuurlijk ook zo dat als je samen gaat zitten er maar nét die inspiratie moet zijn om iets te kunnen maken, terwijl je solo natuurlijk kunt starten zodra die inspiratie er wél is?
Nils: Soms krijg je ook dingen van elkaar te horen die al zo'n eind op weg zijn en het de 'puntjes op de i' zijn van die persoon dat je je er toch niet mee gaat bemoeien omdat je weet dat hij lekker bezig is en je op een gegeven moment wel hoort dat zoiets goed gaat komen.
Yuri: Er is ook altijd wel acceptatie geweest van beide kanten. We hebben allebei wel een kant die we graag maken en hoe we hardcore belichten, daar laten we elkaar ook altijd vrij in.
Nils: En het fijne is toch wel dat het blijft matchen, dat het toch altijd ondanks het afzonderlijke productie proces toch als 1 ding naar buiten komt, als 1 statement. Daar kunnen we ook alleen maar blij mee zijn, dat komt ook door de jaren heen natuurlijk dat je met elkaar omgaat.
Yuri: Dat maakt naar mijn gevoel ook een team sterk. Elkaars profielschets op punten laten overlappen en op andere punten weer uiteen laten lopen.
Ik denk ook als die chemie niet meer gaat werken, dat je beter kan stoppen?
Nils: Precies! Maar voorlopig is daar nog láng geen sprake van want we zitten zo erg op één lijn dat is alleen maar fijn. Dat hebben we ook in onze DJ sets dat je merkt dat je elkaar goed aanvoelt.
Yuri: Wat je ook vooral merkt is dat als je de tracks van een release gaat draaien, dat je toch vaker de tracks van een ander erbij pakt. Ik draai sneller de tracks van Nils en hij die van mij, dus dat is altijd wel leuk.
Nils: Soms heeft het ook te maken met het feit dat je je eigen tracks eigenlijk al zat bent, want op het moment dat ze uit zijn heb jij ze natuurlijk al duizend keer in je studio gehoord. Wat Yuri net al zei over Definder, daar is zo'n worsteling aan vooraf gegaan dat je überhaupt al blij bent dat je kunt zeggen: die track is af en dan zijn de tracks van de ander juist een soort van verfrissend ding. Soms ontdek je ook tijdens het draaien pas hoe gaaf je bepaalde tracks vind. Ik had dat persoonlijk met Craftiest Trick van Yuri, die hadden we zelf ook bedacht op de release als 'b-kant' en ik merkte dat ik bij elke DJ set die track erbij pakte. Dus het is ook grappig om te zien hoe dat achteraf ook nog eens kan switchen.
Vaak komt een track ook in een zaal pas écht tot zijn recht natuurlijk?
Nils: Ja dan zie je pas hoe ze het doen. Eigenlijk de 14e track op het album (Malum Incarnatus) is een track die we er nu pas bij pakken omdat die ontzettend goed werkt in de zaal. Terwijl dat eigenlijk een track was waarvan we zeiden: "die doen we als extra".
Yuri: We hebben ook gemerkt dat sommige tracks anders tot z'n recht komen bij verschillende soundsystems. Dat was dus wel even puzzelen in het begin. Dan kan je echt merken dat de tracks qua dynamiek veel kunnen verschillen op een release. In de zaal wordt dat dus nog eens een x aantal keer versterkt, vandaar dat een feest de ultieme testcase is voor een track.
Nils: Er is niks eerlijker dan de reactie van een zaal. Je kan het nog zo op een bepaalde manier bedoeld hebben, uiteindelijk merk je pas in een zaal of iets ook daadwerkelijk zo overkomt.
Yuri en Nils kennen elkaar via de middelbare school. Al snel merkten zij dat ze dezelfde interesses hadden en besloten samen muziek te gaan maken. Na veel proberen en het bekende hobby'en met de computer kwam in 2004 de grote doorbraak met hun eerste release op Enzyme Records, wat gelijk een album werd.
We hadden het net al even over het eerste album: 'DeusExMachina', hoe kwam dat tot stand?
Nils: Dat is ten eerste een heel lang proces geweest, we begonnen met tracks maken en op een gegeven moment kwam daar toch een soort stijl uit met een soort voorkeur of richting die we graag wilden maken en zelf erg tof vonden. Op een bepaald moment waren er 3 of 4 tracks af en ondertussen was ik al met meer bezig en dachten we: "die moeten er eigenlijk ook wel bij voordat we een demo er uit gaan gooien''. En zo bleef dat eigenlijk maar een beetje doorkabbelen.
Yuri: Het was zelfs dat toen we een soort demo in handen hadden, voelde het nog niet eens als zodanig. Het waren gewoon een aantal tracks bij elkaar en die hebben we toen uiteindelijk mee gegeven.
Nils: Op een bepaald moment zaten we ook op iets van 12 of 13 tracks die we hebben ingeleverd. Het ging eigenlijk heel geleidelijk zo van: "ja deze kan er ook nog wel bij en deze ook" en zo bleef dat maar groeien. Uiteindelijk is hij opgestuurd en toen hadden we ineens een enthousiaste Patrick (van Kerckhoven) aan de lijn. Al hoorden we al wel van gasten om ons heen als Nosferatu en Endymion dat ze het vet vonden.
Yuri: Het was ook zo dat Erwin (Nosferatu) een keer bij mij thuis was en ik de demo liet luisteren en hij zei: "geef het maar aan mij mee, ik kijk wel wat ik er mee kan". Toen kwamen we dus inderdaad bij Cardiac terecht.
Tot dan toe was het toch ook niet echt een logische stap om deze stijl naar Enzyme Records te sturen lijkt me?
Yuri: Nee maar dat kwam dus door Erwin, die ken ik namelijk al een tijdje. Op een toevallige wijze zijn we daar eigenlijk terecht gekomen.
Nils: Op een gegeven moment zaten we daar dus op kantoor en toen kregen we van Patrick te horen dat die eigenlijk alles gaaf vond maar van de naam Mindustries nog nooit gehoord had. Wat die vooral interessant vond was dat verschillende mensen weer hun eigen favoriete tracks er uit pikten. Nosferatu vond die leuk, de gasten van Endymion weer andere tracks en dat het een breed gedragen album zou kunnen worden. Toen kwam hij dus met het idee om een album te doen op het hoofdlabel inclusief een cd release en mochten we het eigen ontwerp doen. Het grappige is ook dat de demo zoals we hem hebben ingeleverd, eigenlijk al het ontwerp was. Zoals we de demo hebben ingeleverd is ook uiteindelijk de officiele release geworden qua ontwerp. Ik kwam de originele demo toevallig laatst nog tegen en hij zag er exact zo uit als hoe die ook in de winkels heeft gelegen als release.
Voor een producer is dat natuurlijk ook dé droom om gelijk met een album te komen als eerste wapenfeit?
Yuri: Dat is gelijk hoog instappen ja
Nils: Ja uiteindelijk was dat ook wel een dingetje, omdat niemand van ons gehoord had en ineens speel je je enorm in de kijker.
Yuri: Het was voor Patrick ook een hele gok natuurlijk, maar achteraf zijn we extra blij dat hij die gok durfde te nemen.
Na het eerste album en een EP (Enzyme 19: Translated Visions Exp 002) was het even rustig en zagen we onder andere twee releases op het label van The Outside Agency: Genosha Recordings verschijnen. Het leek stil voor Mindustries op Enzyme Records te worden en de twee tekenden een contract bij The Third Movement.
Waarom besloten jullie de overstap van Enzyme Records naar The Third Movement te maken?
Yuri: Ja verschil van zakelijke mening, zo noemen ze dat geloof ik?
Nils: En ook een bepaald gevoel, dat we bij een andere plek een wat beter gevoel kregen of hadden. Het is na lang bespreken en wikken en wegen ook uiteindelijk besloten en we zijn blij dat we die stap hebben gemaakt.
Yuri: Ja blij dat we die stap hebben gemaakt én dat The Third Movement ook open stond voor ons, daar zijn we ze ook nog steeds erg dankbaar voor.
Ik denk dat jullie muziek qua stijl, als we nu naar Enzyme Records kijken ook beter tot zijn recht komt bij The Third Movement
Nils: Ja, ik denk dat als we het nu bekijken ook. Het voelt ontzettend op z'n plek nu met het album ook en met de laatste twee EP's. Het voelt 'in lijn mét' zeg maar. Dat is toch een belangrijk ding dat het binnen de goede context valt en dat het erg op z'n plek is waar we nu zitten.
Sinds kort is Mindustries ook live te boeken, vanwaar deze stap?
Nils: We hadden het er al heel lang over gehad dat we live wat wilden gaan doen, alleen tracks produceren gaf altijd de voorkeur. Je gaat toch wat sneller zitten om nieuwe tracks te maken dan aan een liveset te werken. Op een gegeven moment kwam het feest van Dither (Convoi Exceptionnel), die heeft er eigenlijk voor gezorgd. We werden geboekt door hem en diezelfde maand hadden we al een boeking (Dance Experience XL) en op een gegeven moment zei Dither van: "kunnen we niet iets exclusiefs doen?". Toen hebben we er even over nagedacht van: wat zouden we eens kunnen doen? We dachten aan een early-industrial set of iets, ja wat kan je het publiek exclusief bieden? Op een gegeven moment zag Mike van The Third Movement ons met Ableton Live bezig en die zei: "is live geen optie?". Toen hebben Yuri en ik het er lang over gehad en gedacht van: nou we hebben nog een paar maanden tot dat feest, ik denk dat dit een hele goede stok achter de deur is want anders blijven we uitstellen.
Yuri: Je zoekt ook altijd een beetje een excuus om het níet te doen en toen ineens was dat hét moment om het wel te kunnen doen.
Nils: Het is achteraf onwijs bevallen en het is gewoon erg leuk dat je nu ook binnen de al bestaande tracks kan varieren en ze een nieuwe boost kan geven. Je presenteert het op een andere manier en je kan de leukere stukken uit tracks combineren tot iets heel nieuws.
In principe kan je ook de oude tracks weer een boost geven en denken van: dit kunnen we live aanpassen of net even die kick wat anders doen dan het origineel?
Yuri: Ja dat is ook echt wel een ding, kijk de tracks staan zoals ze staan natuurlijk maar het is wel mooi om ze even anders te presenteren.
Nils: We merkten ook wel dat er dingen live ontstonden en dachten: we plakken dit stuk daar, dit is cool, dit werkt. We gaan ook anders naar onze tracks kijken wat het verfrissend maakt.
Iemand die eigenlijk altijd voor verfrissing zorgt in sets is Manu Le Malin. Pas geleden hebben jullie met hem gedraaid, hoe was het om met deze legende het podium te delen?
Nils: Ja uiteraard geweldig en ik denk ook wel een aardige mijlpaal voor ons. Het is té gaaf om met een man van zo'n kaliber op één podium te kunnen staan en een set te kunnen draaien en het ging ook ontzettend goed samen. We hebben het ook alledrie enorm naar ons zin gehad.
Yuri: Het is namelijk ook niet alleen dat, maar ook de combinatie van beide acts. Manu is echt een showman natuurlijk met trucs en scratches en wij zijn meer van de strakke sets. Maar als je er beide voor open staat is dat gewoon heel leuk draaien en combineert dat gewoon heel goed.
Nils: Ik weet ook niet zo zeer of Manu het doorheeft, Manu is echt iemand waarnaar je gaat kijken, daar kan je niemand anders voor neerzetten, daar moet je naar kijken want het is echt een artiest. Maar of die zelf het idee heeft dat hij als de showman gezien wordt weet ik niet. Het is wel heel mooi dat zijn manier van draaien, het schijt hebben en het losgaan op ons ook wel positief werkte. Op een gegeven moment stonden wij ook te freaken. Wat dat betreft werkt zijn enthousiasme erg aanstekelijk. En het is natuurlijk leuk om te merken dat het totaalplaatje gewoon goed werkt, ondanks dat onze sets best veel verschillen was het toch een totale set die klopte.
Yuri: Het is ook natuurlijk echt een vinylman en wij al sinds een tijd digitaal en ook die combinatie ging gewoon erg goed.
Nils: Wij gingen ook vroeger speciaal naar feesten omdat hij op de lineup stond, hij was altijd de man met dé andere set en met díe plaat die je wilde hebben. Als je dan de trucs waarnaar je als bezoeker keek ineens op het podium van dichtbij kan bekijken en samen met hem zoiets neer kan zetten dan is dat voor ons een hele mijlpaal.
Yuri: In principe hadden we dat ook met Luke (The DJ Producer), daar hebben we ook dit jaar voor het eerst mee op het podium staan draaien en ook dat was een hele vette ervaring.
Nils: Ja dat was ook een openbaring en ook dat optreden hebben we het met z'n drieën enorm goed ervaren. Dat zijn wel dingen daar ben je dan dankbaar voor, als je me dat tien jaar geleden had verteld had ik je niet geloofd. Dat zijn van die onvergetelijke momenten die we toch hebben mogen doen.
Yuri: Het zijn generaties die ineens mét elkaar op het podium staan, het is cool om te zien dat het matcht en de brug kleiner maakt tussen generaties.
Nils: Dat zijn gewoon mensen daar gingen wij naar kijken en daar kochten wij platen van voordat de naam Mindustries überhaupt nog bestond. Als je daar dan ineens het podium mee deelt en iets gezamenlijks kan neerzetten, er is niets gavers dan dat denk ik.
Hebben jullie nog mensen waar je dat podium nog graag eens mee zou delen of in de studio willen zitten?Nils: Ja er zijn altijd wel mensen waar je samen iets mee zou willen doen qua muziek. Als we het echt heel erg hoog gaan trekken dan zijn dat namen als Aphex Twin en dat soort gasten. Dat zijn natuurlijk mensen die zo veel voor de electronische muziek hebben betekend.
Yuri: Natuurlijk zijn dat wensen maar op dit moment niet echt haalbaar.
Maar als we naar het haalbare gaan kijken? Zijn er mensen in de hardcore van wie je denkt: zijn of haar platen vind ik zo tof, eens kijken of dat gaat werken samen?
Nils: Ik zou met Conrad (Ophidian) nog wel eens wat willen maken, daar ben ik erg benieuwd naar wat daar uitkomt.
Yuri: Zeker en ik denk toch ook met Sebas (Promo), die staat ook zeker nog op het lijstje.
Nils: Verder is het altijd fijn om met The Outside Agency te werken, daar is gewoon veel chemie mee. Het is gewoon altijd een erg fijn proces dus die staan altijd wel op het lijstje en daar blijven ze ook altijd wel staan. Hebben we daarnaast nog mensen? Oh ja: N-Vitral.
Yuri: Ja N-Vitral en misschien iemand die we een beetje vanuit het licht naar de duisternis kunnen trekken zoals een Meccano Twins of Catscan.
Ik denk dat vooral die laatste twee interessante combinaties zou opleveren! Wat betreft remixen hebben jullie er nog niet veel gedaan, welke plaat van een ander zouden jullie graag eens door de remixmachine halen?
Yuri: Ik zou zelf nog graag eens een File van Promo willen remixen.
Nils: Oh ja zeker, een System Feedback bijvoorbeeld vind ik heel erg gaaf. Broaden Our Minds, Guns 'N Ammo of een What The Fuck.
Yuri: What The Fuck zeker ja, dat is ook altijd één van m'n favorieten geweest. Dat zijn ook tracks waar je als Mindustries erg veel mee kan vanwege de elementen.
Nils: Ja of je loopt juist enorm vast, dat weet je pas als je er mee bezig gaat. Het is heel lastig als je met een track aan de slag gaat die je zó gaaf vindt om die naar een ander of 'beter' niveau te tillen. Void Sector was voor ons natuurlijk een ding, die track vinden we al zo lang zo ontzettend gaaf, dus om die te remixen was een eer maar ook ontzettend pittig om die eigen te maken. Die track is zo áf en dat is met die File tracks ook zo, die hebben zoveel teweeg gebracht en om die zo uit een verband te rukken met de impact die ze toen op ons maakten en een nieuw jasje te geven is best wel een opgave denk ik.
Yuri: Ik zou het in ieder geval wél willen proberen, dus ik hoop dat Sebas dit interview leest hahaha.
De heren hebben sinds jaren een goede band met The Outside Agency. Na samen de track Schermutselingen te hebben gemaakt gaven zij Mindustries de kans om op Genosha Recordings een EP te releasen. Met de voorliefde voor Transformers leek een nieuwe act geboren tussen Mindustries en The Outside Agency: The Immobilizers.
Jullie hadden het net al over de goede klik met The Outside Agency. Wat is het verhaal achter The Immobilizers, hoe is dit tot stand gekomen?
Nils: Eigenlijk aan de hand van de release Genosha 15 (Forever Is A Long Time Coming) welke we met z'n vieren hebben gemaakt. Dat beviel zo goed en ik geloof dat we destijds ook samen een set hebben gedraaid als Mindustries vs The Outside Agency. Het is eigenlijk een beetje daar uit geboren, de track: The Immobilizer. En het was altijd de grap van: ''We have the ability to freeze up a dancefloor within minutes''. Van daar uit hebben we toen de naam als eerste gebruikt bij Thunderdome, waar we ook de anthem voor gedaan hebben en de mix cd onder The Immobilizers.
Zit er nog iets in de planning met dit alias?
Yuri: Plannen zijn er altijd, maar we zijn allemaal drukke bezige bijtjes en zoiets moet echt een beetje toevallig tot stand komen als we ineens bij elkaar zitten op een blauwe maandag. Af en toe moet je het er ook een beetje doordrukken, dat geef ik toe, maar het idee is al een aantal keer ter sprake gekomen. Ik weet ook zeker dat er van alle kanten interesse is, alleen zit er maar 24 uur in een dag natuurlijk.
Nils: De wil is er ook zeker alleen we kunnen nu geen tijdsbestek noemen. Vaak ontstaat het ook als er iemand op bezoek bij de ander is. Ik weet ook dat er nog wat schetsen liggen dus die moeten ook zeker nog een keer afgemaakt worden. Er liggen ook nog dingen die in de tijd van Genosha 15 al zijn gemaakt maar die het toen niet hebben gehaald. Sowieso was er nog wat extra materiaal waar ook The Immobilizer VIP uit voort is gekomen, alle loops die we niet gebruikt hadden voor het origineel hebben we daar in verwerkt.
Kunnen we nog wel iets van Mindustries zelf op Genosha Recordings verwachten? Of een samenwerking met The Outside Agency?
Nils: Ik denk zeker dat dat gaat gebeuren, maar ook daarbij hebben we nog geen tijd die we kunnen zeggen of een albumproject wat al staat.
Yuri: We zijn nu gewoon een beetje vrije vogels die het een beetje van stap tot stap bekijken maar we hebben nog zeker wel de interesse om nog iets op Genosha te doen.
Nils: De Mindustries tracks passen er ook uitstekend maar de laatste maanden was het natuurlijk de focus heel erg op het album, dus dan ben je even niet meer met iets anders bezig. We hebben inmiddels al wel wat aanbiedingen gehad van labels of we iets voor ze willen doen. Er ontstaan nu ook weer tracks en dan ga je kijken van: waar gaan we deze stallen, waar komen deze het best tot hun recht. Het is weer een beetje het context verhaal eigenlijk.
Jullie gaan dus niet met het idee de studio in van: dit gaat een Genosha Recordings of The Third Movement track worden?
Nils: Nee dat gebeurt vaak pas als je echt in de studio al bezig bent, dat is nooit van tevoren. Vaak als een track ontstaat en je merkt: hey het gaat die kant op, dan is het misschien wel een goede voor dat of dat label.
Yuri: Het is ook wel iets wat wij een beetje blijven volhouden: Muziek maken omdat het op dat moment goed voelt, het blijft toch een gevoelskwestie wat dat betreft.
Nils: Je maakt het jezelf ook heel lastig om van tevoren al een idee in je hoofd te halen van dit moet ik maken en alles wat daar van afwijkt dat is dan ineens niets terwijl daar soms hele leuke dingen ontstaan. Dat blok je dan een soort van omdat je dat idee wil maken wat in je hoofd moet gaan zitten. Het is ook een leerproces om te maken waar je je op dat moment lekker bij voelt.
Werkt dat met de inspiratie ook zo, want ik kan me indenken dat je vaak door een goede film, een emotie of een stuk muziek getriggerd wordt de studio in te gaan?
Nils: Inspiratie kan echt overal vandaan komen, wat ook denk ik wel een beetje 'producer eigen' is. Het kan een sample zijn die je hoort, een bepaald geluid of na een onwijs gaaf optreden dat je helemaal vol adrenaline zit dat je weer andere tracks hebt gehoord en denkt: "oh ja maar dit was heel vet, dit werkt ook heel gaaf" ... zoiets.
Yuri: Je zegt ook inderdaad 'zoiets', want je kan de vinger er nooit helemaal op leggen. Soms maak ik wel eens een track die door een andere track geïnspireerd is en dan merk je toch ineens een match van: zo heb ik het bedoeld.
Nils: Daarnaast zijn we ook gewoon grote muziekfreaks dus ja, wat je ook luistert. Dat kan de meest bizarre muziek zijn of juist muziek die heel ver van hardcore af ligt. Bij mij kunnen het bijvoorbeeld ook hiphop lyrics zijn die een bepaald gevoel of attitude geven en ik denk: ah ja hier wil ik iets mee maken. Het blijft uiteindelijk toch een output en waar de input vandaan komt dat kan alles zijn.
Dat is wat Yuri net ook al zei: inspiratie kan zelfs uit een raar verlopen date komen.Yuri: In mijn geval zeker want Nils heeft een relatie dus die heeft nooit slechte dates haha
Nils: Nou ja misschien mis ik die frustratie soms haha. Nee maar dan nog, het kan een positieve boost geven of iets waar je kwaad over bent, het kan van alles zijn. Net als dat mensen muziek draaien omdat ze zich kut voelen en even een nummer opzetten wat dat óf omhoog tilt of je datzelfde gevoel geeft. Muziek blijft een gevoelsding en wat dat gevoel dan triggered, soms kan dat ineens vertaald worden in de studio.
In de mainstream wordt veel geklaagd over de veranderingen in de stijl de laatste jaren: de bpm's, melodiegebruik, halve popnummers die verwerkt worden. Merken jullie veel van een verandering in de industrial qua positieve of negatieve ontwikkelingen?
Yuri: Je merkt er eigenlijk niet zo veel van omdat je de verandering wel een beetje gewend bent. Er is constant ontwikkeling binnen de industrial omdat het genre vrij breed is en daar heb je dan ook het het platform voor.
Nils: We willen het ook voor onszelf interessant houden, als je op de automatische piloot gaat produceren is de kick ook minder als er iets ontstaat. Er ontstaan pas dingen als je gaat proberen en experimenteren, ik denk dat dat onze belangrijkste motivatie is.
Yuri: Ik denk dat verandering in de scene ook vaak komt doordat de producers het zelf het willen en niet omdat het publiek er naar vraagt. Ik denk dat dat het grootste verschil is.
Nils: Verandering hoeft natuurlijk ook niet persé een slecht ding te zijn, soms is het ook goed. Dan is dát weer even de trend, of merk je dat dát soort dingen weer meer gedraaid worden. Je merkt nu ook in de hardcore dat mensen weer naar iets anders aan het zoeken zijn en dat gebeurt denk ik in elke muziekstroming. Het kan soms ook zijn dat mensen weer impulsen uit andere muziekgenres krijgen en dat weer verwerken op hun manier. Je merkt ook dat bepaalde producers breder georiënteerd zijn en dat weer in hun muziek gebruiken. Verandering zal er altijd komen, 'sometimes for the good, sometimes for the bad', maar over het algemeen is het heel gezond dat iets blijft bewegen.
En laat nu net het woord 'bewegen' een belangrijke plek innemen in het muzikale leven van Yuri en Nils. Het lijkt bijna onlosmakelijk verbonden door 'Movement' in hun hudige label en de creatieve gedachten die continu in beweging zijn met 'Minds In Motion'. Dat de mannen nog lang niet klaar zijn met hun muzikale uitspattingen werd me eens te meer duidelijk, misschien is dit alleen nog maar het begin? Only time will tell.
Ben je na dit interview razend benieuwd geworden naar het album en kun je niet genoeg krijgen van Mindustries? Dan gaan we er in de recensie nog even inhoudelijk op verder.
www.thirdmovement.nl
www.mindustries.nl, [presence element=artist id=12147 includename]{aanwezigheid niet begrepen}
