Laten we eens teruggaan naar 1991.... het Nationaal Popinstituut zegt in je biografie dat je je toentertijd korte tijd hebt toegelegd op het ‘gabber-genre’.. Dat is zeker iets wat weinig mensen van je zullen weten. Heb je toen noemenswaardige platen geproduceerd? Of is je echte ‘artiestenbestaan’ pas begonnen toen je je ging toeleggen op trance?
Van hardcore goeroe Paul Elstak kreeg ik destijds te horen dat ik hardcore maakte die te melodieus klonk om voor echte hardcore te kunnen doorgaan. In feite waren die experimenten verschrikkelijk harde underground trance die me als producer rijper hebben gemaakt. Toen de trance begin jaren negentig opkwam, vond ik daar toch mijn ding in. De release van Don’t Be Afraid onder mijn Moonman alias zie ik zelf als de start van mijn huidige carrière als DJ/Producer. Deze plaat deed het erg goed in de UK, en als gevolg hiervan begonnen ook de eerste (buitenlandse) boekingen en remix aanvragen binnen te stromen.
Je hebt in 1999 de Zilveren Harp gewonnen, Paul Elstak en Junkie XL gingen je voor, maar deze prijs is tot op heden weinig aan echte dance artiesten uitgedeeld. Heeft het winnen van deze prijs invloed gehad op je carrière?
Ik zie het winnen van de Zilveren Harp als een van de hoogtepunten uit mijn carrière, het voelt als een blijk van waardering en respect voor mijn muziek en dance in het algemeen. Dance wordt als muziek stroming nog steeds niet serieus genoeg genomen door de gevestigde orde, dus ik vind dit een hele goede zaak.
Je bent een man die verschillende topproducties op zijn naam heeft staan, en hoewel het natuurlijk moeilijk kiezen is, kun je ons misschien toch vertellen wat je eigen ‘all-time-favourite’ is?
Mijn remix van William Orbit’s Barber’s Adagio for Strings. Dit is persoonlijk een van de mooiste stukken klassieke muziek die ik ken. Voor mij was het een uitdaging om met deze remix zowel het origineel in tact te laten en het tegelijkertijd een enorme “stormer” van te maken.
Hoe moeilijk is het om na al die jaren produceren toch steeds weer iets nieuws te maken? Wordt je door iets of iemand geïnspireerd of ben je een bodemloze put van ideeën?
Normaliter word ik geïnspireerd door alledaagse dingen, bijvoorbeeld hoe ik me voel, waar ik op dat moment ben, de muziek waar ik naar luister, maar bovenal als ik lekker in de studio aan het werk ben. Deze omgeving inspireert me toch wel het meeste, maar nieuwe apparatuur werkt ook altijd lekker mee.
Voor veel mensen ben je inmiddels een echte trance-held, heb jij zelf ook iemand die je als jouw eigen held beschouwd?
Ik ben altijd heel erg beïnvloed geweest door de jaren tachtig en een van de grote synthesizer iconen uit die tijd was Vangelis. Deze man weet echt hoe hij gevoel in zijn composities kan brengen.
Welke invloed heeft je succes in de States op je gehad? In welk opzicht ben je rijker geworden van de ervaringen die je aan die kant van de wereld hebt opgedaan?
Er is een hele goede dance scène in Amerika, maar helaas is deze daar ook nog steeds een ondergeschoven kindje. Hoewel de scène voor Nederlandse begrippen daar heel erg groot is, kunnen ze nog wel heel wat leren van de professionaliteit zoals wij die in de Nederlandse festival scène kennen. De clubs daarentegen zijn in Amerika echt fantastisch; niets is te gek en alles moet larger than life . Het was als nuchtere Hollander in het begin wel even wennen aan de manier waarop Amerikanen met roem omgaan. Daar is het begrip sterrenstatus iets wat je echt beleeft.
.jpg)
Je was dit jaar ambassadeur van de vrijheid en de eerste DJ die hier tot benoemd is, hoe is dit tot stand gekomen?Het Nationaal Comité 4/5 mei, de organisatie achter de Bevrijdingsfestivals, heeft me eind 2007 benaderd met de vraag of ik Ambassadeur wilde worden. In het verleden werkten zij eigenlijk altijd samen met live acts / rock bands / pop artiesten als Ambassadeurs van de Vrijheid, maar omdat de dance scène inmiddels zo’n belangrijk onderdeel is geworden binnen de leefwereld van jongeren, wilden ze hier meer mee doen. Ik zie het als een grote eer dat ik gevraagd werd om Ambassadeur van de vrijheid te worden, dus de keuze om mee te werken was snel gemaakt.
Als ambassadeur van de vrijheid ging je dus op 5 mei per helikopter verschillende bevrijdingsfestivals af om daar jouw versie van het lied van de vrijheid ten gehore te brengen? Hoe pak je zoiets aan?
Het originele lied van de vrijheid van The Lau staat heel ver weg van dance muziek. Dus ik heb een totaal nieuwe track gemaakt. De boodschap uit het origineel heb ik vervolgens vertaald naar het engels en dit op een creatieve manier verwerkt in de muziek. Verder had ik 30 minuten per show, dus heb ik er voor gekozen om een producer set te draaien met daarin mijn bekendste platen.
Alsof je het nog niet druk genoeg ben je ook net terug uit Azië, hoe was dat?
Het was te gek. Ik ben sowieso een Azie freak. Ik ben begonnen op het 2 Days of Freedom festival in Maleisie, daarna ben ik doorgereisd naar Indonesië om vervolgens een paar dagen uit te rusten in de Filipijnen. Afgelopen weekend heb ik optredens gehad in Zuid-Korea, Japan en Thailand.
Ook is onlangs je langverwachte Full On Ferry DVD verschenen in samenwerking met Mid-Town die een live registratie van je evenement op 27 oktober vorig jaar bevat, waarom is dit een ultieme must-have?De eerste editie van Full on Ferry was een enorm succes met echt een te gekke sfeer en vooral veel lol! Voor hen die erbij waren en de hoogtepunten van Full on Ferry nogmaals willen beleven, maar ook voor hen die alvast een voorproefje willen van wat er op 1 november weer in Ahoy’ staat te gebeuren, mag deze DVD zeker niet in de collectie ontbreken!
Door het succes van vorig jaar kan het natuurlijk niet anders dan dat er een tweede Full On Ferry gepland is op 1 november 2008 - wederom in Ahoy - wat ga je dit keer uit de kast halen om er een nog groter succes van te maken?
We zijn momenteel hard aan het werk om hier invulling aan te geven. Een ding is echter wel al zeker: ook dit jaar staat Full on Ferry weer in het teken van Masquerade. Qua line up wil ik nog niet veel kwijt, maar deze zal wel weer breed scala van stijlen vertegenwoordigen.
Wat is er gebeurd met je eigen clubavond L.E.F. die in 2005 startte?
Zoals de naam al zegt, was dit de tour rond mijn laatste artiestenalbum L.E.F. Aangezien ik op dit moment aan een nieuw album werk en L.E.F. al weer ruim 2 jaar oud is, zal er geen vervolg meer komen in de toekomst.
Je hebt trouwens ook sinds juli vorig jaar een eigen radioshow genaamd ‘Corsten’s Countdown’ die sinds afgelopen april officieel is gelanceerd op Fresh FM, wat is het onderscheiden vermogen tov andere radio shows?
In Corsten’s Countdown maakt de luisteraar uit wat er in de laatste show van de maand gedraaid zal worden. Ik presenteer elke week 10 nieuwe tracks en vraag de luisteraars dan om na de show op hun favoriet te stemmen via ferrycorsten.com . De top 10 van de platen waarop het meest gestemd is, de Corsten’s Countdown top 10, staan centraal in de laatste show van de maand. Ik kan dus zeggen dat dit een echte interactieve radio show is waarbij de luisteraar de dienst uit maakt. Daarnaast is er ruimte in de show voor demo inzendingen van nieuw talent, die dus zomaar aan het einde van de maand de top 10 kunnen halen en hierdoor wellicht ook worden opgepikt door platenmaatschappijen.
Tot slot, kun je ons nog vertellen wat wij allemaal van je kunnen verwachten in de toekomst?
Zoals ik al zei, ik ben hard aan het werk om mijn nieuwe artiesten album af te maken. Naar alle verwachting ligt deze eind 2008 in de winkels. Verder sta ik op de meeste grote dance festivals in Europa deze zomer, waaronder Global Gathering, Creamfields, Sziget Festival en mijn eigen Flashover Stage op Dancevalley. En uiteraard sta ik dit jaar weer in Ibiza waar ik op donderdagavond een residency heb bij Cream in Amnesia. In NL kun je me vinden op de diverse DanceTour events deze zomer. Lots to do!
