Het is maandagochtend, 10.00 uur als we arriveren op b2s headquarters. Niet bepaald het meest ideale tijdstip voor een interview met drie artiesten die in het weekend van hot naar her moeten reizen om hun trouwe fans te verblijden met hun platenkeuze. Maar wonder boven wonder weten alledrie de heren het pand te betreden, nog vóór 10.15 uur! Hulde! Terwijl de nodige sloten koffie worden aangemaakt, gaan de heren rustig zitten en nemen het weekend door. Het nodige gebulder van het lachen galmt door het pand heen en werkt zeer aanstekelijk. Who needs cafeine when you’ve got comedy? Nadat de lachspieren hun portie voor de komende drie weken hebben gehad, beginnen de heren met het ophalen van mooie herinneringen.
Kennismaking
“Wanneer hebben we elkaar eigenlijk ontmoet? Nou, ik kende Carlos natuurlijk al uit de hiphopscene van de jaren ’80”, legt Paul uit: “Maar we hadden op een gegeven moment vocalen nodig voor de radio-versie van “James Brown Is Still Alive”, toen hebben we hem gevraagd. Jezus, kun je nagaan hoe lang dat alweer geleden is…” “Ja, en ik ken Steve nog uit de periode dat hij nog heel erg verlegen en stil was, echt zo’n suffe ‘swa’ die bang was dat ‘ie klappen kreeg van de jongens uit Rotterdam hahaha: ‘Sta ik hier wel aan de goede kant van de lamp?’, vertelt Ruffian. The Darkraver denkt er anders over: “Echt niet, jullie wilden gelijk mijn vriend zijn!” Paul weet wel beter: “Nou Steve, toen had je nog geen Hyves hoor hahaha!” De toon is weer gezet blijkt maar weer. The Darkraver vervolgt zijn verhaal: “Ik leerde Paul kennen op Rave The City in Den Haag.” “Jezus ja dat klopt!”, vult Paul aan: “Ik moest toen beginnen, dat ik maar gelijk Bald Terror – Rotterdam ging draaien haha! Goede oude tijden… toen stond Holy Noise ook nog in het Olympisch Stadion van Amsterdam, dat kon toen nog.”
The heat is on
Steve krijgt tussen de mooie herinneringen door opeens weer een helder moment op het goddeloze tijdstip. “Maar in ieder geval: toen een paar jaar later wilden we wat gaan doen met mijn verjaardag. We zijn toen bij de Heat op kantoor gaan zitten en vonden dat we er wat erotisch mee moesten doen.” Ruffian kijkt verbaasd: “Erotisch? Dat was pure porno man! Ik heb daar echt vieze dingen gezien haha!” “De Heat was gericht op die oude hardhouse/ UC-sound ( Amerikaans label dat een pioniersrol vervulde in de ontwikkeling van jump, OS), was geen hardcore-club. Maar daar is de eerste Pussy Lounge georganiseerd.” Pussy Lounge is volgens Elstak nooit gebonden geweest aan één stroming. “Het belangrijkste van de avond is dat het vooral gezellig is, het maakt geen reet uit wat voor muziek er wordt gedraaid. Het was hoofdzakelijk oldschool en die eerdergenoemde hardhouse.” “Maar ook die ballonnen Paul! Jaaaa die ballonnen, hahaha!” vullen Steve en Carlos naadloos aan: “En het entertainment was ook heel belangrijk. Ik heb zelfs een keer een SM-act gezien met een master en een slave! Staat die kerel daar halfnaakt en mensen staan te kijken van: “wat is die aan het doen?” Dat is trouwens wel een mooi verhaal: die slaaf kwam niet opdagen, toen heeft die meesteres op het laatste moment nog iemand moeten bellen om slaafje te spelen haha!” Die ongedwongen sfeer typeert Pussy Lounge. Zo liggen de herinneringen nog vrij vers in het geheugen dat er zelfs politieagenten polshoogte kwamen nemen bij The MatriXX: of er niet een enorme orgie aan de gang was: Nee meneer agent, dit is een feest, dit zijn de ID’s van de danseressen en ze doen het allemaal uit vrije wil. Tegenwoordig moet het dus helaas allemaal strakker dan in de jaren ’90.
b2s invloeden
Gelukkig is daar tegenwoordig b2s, die Pussy Lounge wist uit te bouwen tot één van de sterkste concepten van de organisatie. Er zat van het meest vroege begin af aan altijd al iemand bij die later b2s heeft opgezet als organisatie. The Darkraver: “Ik was daar wel blij mee, ik ben namelijk nooit erg goed geweest in het organiseren, dat is mijn ding niet. Mensen vroegen mij wanneer ze me boekten of er niet gelijk een hele Pussy Lounge van kon worden gemaakt. Toen gingen we dus op een gegeven moment toeren, alleen maar goede locaties, voor het eerst in de Rotterdamse Ministry ( tegenwoordig Outland) in 2001.” Wat is de toegevoegde waarde van b2s voor Pussy Lounge? “Een goede organisatie die ook goed promoot en structuur wist aan te brengen. Wij deden eigenlijk maar wat, maar nu is het gewoon strak georganiseerd. Pussy Lounge moet ook niet te hard worden, gezelligheid is het belangrijkste.” “Maar het is wel jammer dat je niet meer net als vroeger een oldschoolplaatje kunt draaien. Verder dan Speedy J kun je niet gaan, want dat kent men niet meer. Maar ik zou best wel eens een electroplaatje op willen zetten, mensen gaan er waarschijnlijk wel op uit hun dak. Dat hoort bij het ongedwongen karakter van Pussy Lounge, gewoon gezellig! Je moet tijdens zo’n avond ook niet in de hokjesgeest denken.” Misschien tekenend voor deze situatie, is een ander opvallende feature van Pussy Lounge: het zeer hoge vrouwengehalte. Op welk ander b2s-evenement dan ook als een back2school, hardcore4Life, Hard Bass en Decibel Outdoor, nergens vind je zoveel vrouwen op de dansvloer als het jubilerende concept. Volgens interne bronnen is het zelfs bijna twee keer zo hoog!
Lilliputters en afwerkhokjes
Na 49 edities van het roemruchte feest zou je toch zeggen dat de heren wel een uitgesproken favoriet ertussen hebben zitten. Maar vrijwel elke Pussy Lounge blijkt toch een herinnering met zich mee te dragen. Voor Steve is het vrij duidelijk: “Ik vind eigenlijk de edities in de MatriXX altijd heel cool.” Carlos beaamt dit: “De MatriXX pakt altijd goed uit. Mooie vrouwen vanuit de organisatie, de zaak wordt goed gekleed, poppen…” Paul Elstak vindt dat ook: “De vrouwen die op de blokken staan moeten ook gewoon mooi zijn, wat ik zie, zien de mensen ook. Maar aan de andere kant: van mij mag er ook een vent strippen, die vrouwen willen toch ook entertainment? Misschien moeten we Steve trouwens laten strippen haha! ( The Darkraver heeft een succesvol verleden als stripper, OS)” Maar ook de edities in Outland zijn gedenkwaardig. Niet voor niets vindt de vijftigste editie plaats op de plek waar de eerste tour van Pussy Lounge ooit begon: Outland. Een locatie met een lange Pussy Lounge historie, en die zich door de indeling perfect leent voor de entertainmentshows die zo kenmerkend zijn voor het evenement. Over entertainment gesproken: de heren worden het wel weer snel eens: “Wij willen jonge strippers haha! Of wat er een tijd geleden was, zo’n lilliputter!” Carlos: “Of Long John Steve hahaha!” Paul: “Lilliputter? Ik dacht dat het Carlos was! En Steve, ik heb jou wel eens in een positie zien zitten… Dat deed me denken aan die Haagse keeper hahahaha!” De lachspieren hebben het nog altijd zeer zwaar. Maar het woord Nighttown valt: “Jaaaaa!!! De Nighttown, dat was altijd te gek! Daar lag het entertainment-level ook heel hoog, voor én achter de schermen overigens. Je kon daar ook alles draaien, maar de Nighttown had ook echt zijn eigen publiek. Mensen gingen naar de Nighttown, ongeacht de programmering. Drum & Bass, rock of een Pussy Lounge, die mensen kwamen gewoon omdat er altijd een leuke avond was in de Nighttown.” De locaties in de stad trekken dan ook een ander publiek dan de locaties buiten de stadscentra. “Mensen die naar Outland of The MatriXX komen, komen heel gericht voor dat evenement. Bij locaties in het centrum lopen mensen gewoon naar binnen omdat ze er toevallig langslopen, dat geeft al een heel andere sfeer.” Carlos: “Maar om terug te komen op het onderwerp: het wordt wel te netjes. Of zeg ik dit nou omdat ik vroeger elke avond los was haha! Afijn, het mag wel weer wat ranziger haha!” Gelukkig weet iemand zich te herinneren dat Ruffian een ware reputatie heeft opgebouwd. Een Pussy Lounge in het Tropicana zorgde voor een onvergetelijke indruk bij de eigenaren: “Ligt die gozer nou Godverdomme wéér in het zwembad?! Die komt er NOOIT meer in!!!” “Ja, dat was die editie met die afwerkcabines op het podium! Ik ben er natuurlijk niet in geweest, maar dat schijnt naar verluid erg druk te zijn geweest haha!” The Darkraver: “Ik heb nooit echt directe herinneringen, ik moet echt foto’s erbij hebben, anders weet ik het simpelweg niet.” Ruffian weet wel waarom: “Steve, zou het zomaar aan de drank kunnen liggen?” Het veelzeggende antwoord: “Drank?! IK?! Euhm…” En wederom klinkt uit vele kelen een lachsalvo die zijn weerga niet kent.
Dj’s onderling: altijd een zooitje
Het moge duidelijk zijn: niet alleen het publiek, maar ook de dj’s vermaken zich meer dan prima tijdens een editie van Pussy Lounge. Een veelzeggend voorbeeld is The Viper, die tijdens de Pussy Lounge van 16 december 2006 dermate lang bleef hangen ( de Hagenees had immers zijn verjaardag te vieren), dat hij véél te laat kwam voor zijn gig met Partyraiser op Nightmare in Rotterdam. “Hij deed daar een set onder zijn Mike Heart-alias, maar wist niet dat we iets georganiseerd hadden voor z’n verjaardag. Uiteindelijk eindigde hij in z’n boxershort op dat podium: “Hey jongens, waar zijn m’n sokken?!” hahaha! Uiteindelijk kwam hij een paar seconden voordat hij moest beginnen het podium van Nightmare oprennen hahaha!” Een incident dat niet op zich zelf lijkt te staan. Het lijkt dan ook een vaste vriendengroep te zijn waar het feest om draait. Paul: “Ik vind ook dat we af en toe met z’n allen gewoon af moeten spreken om de hele avond vrij te houden voor zo’n Pussy Lounge, het familiaire karakter een beetje terugbrengen. Die grote Pussy Lounges zijn leuk, maar die kleine edities zoals vroeger in de Heat waren echt heel tof. Je kon daar helemaal losgaan omdat het allemaal wat intiemer was.” Ook is de opkomst van de videocamera op de mobiele telefoon eigenlijk niet sfeerbevorderend. Waar mensen vroeger even keken naar een act en daarna doorgingen met feesten, zien de mannen dat het tegenwoordig een soort sport lijkt te zijn geworden om een hele dansact op te nemen. Paul: “Maar aan de andere kant, dat moet ook gewoon kunnen toch…”
Toekomstige pussy’s
Tijdens het gesprek wordt ook vast een tipje van de sluier opgelicht met betrekking tot de agenda van 2008: Pussy Lounge gaat heviger toeren dan ooit. Elk jaar zullen er tien edities plaats gaan vinden in tien verschillende locaties in het land. Dit betekent dat je dus bijvoorbeeld maar één keer per jaar de kans krijgt om een Pussy Lounge mee te maken in de MatriXX of Outland, maar er gaan ook nieuwe plekken worden opgezocht. Zo is bijvoorbeeld al bekend dat er op 11 mei voor de eerste keer de prachtige Bozzini in Kerkrade wordt aangedaan, en veel nieuwe locaties zullen volgen. Ook lonkt het buitenland voor het succesnummer uit de b2s-stal en zullen zelfs meerdere festivals worden besmet met het Pussy Lounge-virus. Maar op de vijftigste editie van Pussy Lounge zal ook voor de allereerste keer met twee hosts worden gewerkt: zowel Ruffian als veteraan MC Alee zullen de microfoon in de hand nemen. Een host is dan ook nergens zo belangrijk als bij een Pussy Lounge. Carlos: “Eindelijk een feest waar ik in het middelpunt sta, heerlijk haha! Maar laten we eerlijk zijn, dat mocht ook wel een keer, whaha!” Paul: “Ja, en soms ga jij dan opeens extra je best staan doen. Dan sta je eerst te denken van: waarom is hij nou zo actief joh, maar opeens zie je het. Staat er zo’n megalekker wijf voor het podium hahaha!”
Vijftig keer filthty en feesten
The “Filthy Fifty”-edition belooft veel goeds, mede door residents Paul Elstak en The Darkraver, maar ook sfeermakers als Deepack die naadloos binnen het concept passen, Bass-D die een aura van keihard feesten om zich heen heeft hangen en door de inbreng van andere nieuwe namen binnen het Pussy Lounge-circus als Fausto. Ruffian kijkt daar wel naar uit: “Ik heb laatst een hardhouse-set gehoord, dat was helemaal te gek! Heel vette shit!” Naast de Pussy Lounge biedt Outland ook een podium aan de Lounge Area met DJ’s als Genius, Francois en oldschool-maestro Stanton. Maar wat kunnen we verder verwachten van de heren? Opnieuw Carlos: “Nou, er is wel iets wat mij nog héél erg irriteert, over het algemeen dan hè. Dan sta ik ergens geboekt, dan krijg je backstage een fles rum die stamt uit de middeleeuwen zo smerig. Komt Steve binnen: “Hey man, hier heb je een jaarvoorraad Bacardi Black” hahaha! Ik wil ook gewoon lekker spul hebben hahaha! En om terug te komen op die vijftigste editie: wij beloven hierbij met z’n drieën dat we weer eens ouderwets heftig gaan uitpakken!” Als je goed hebt gelezen, kun je dus enigszins inschatten dat de Filthy Fifty-editie van Pussy Lounge weer een schandalig mooi feest wordt, waar volgens de heren lang over nagesproken zal worden. Dat kan ook niet anders met een line-up om de vingers bij af te likken, al zullen waarschijnlijk niet alleen de vingers afgelikt worden… Vier het jubileum van één van de leukste freestyle-events van de harder styles mee met meerdere Laten we hopen dat Steve dit keer geen foto’s nodig zal hebben om bij de volgende maandagochtend de herinneringen op te kunnen halen. Of juist misschien héél veel foto’s…
Tekst: Onno Schram