Voor de liefhebbers, mijn report:
Report In Qontrol – Save.Exit.Planet.
Q-dance organiseert al jaren het feest In Qontrol. Al vanaf 2004 om precies te zijn. Het feest bevindt zich elk jaar weer in de Rai te Amsterdam. Er wordt jaar na jaar gekozen voor een abstract thema en dit keer had Q-dance het thema Save.Exit.Planet voor haar trouwe partygangers in petto. Het festijn zou plaatsvinden op 17 april 2010. Er zouden vier zalen zijn en elk van die vier zalen zouden als het ware een sekte representeren met een eigen manier om de wereld te redden. Deze vier waren The Third Millenium Society (de mainstage), The Imperial Greenhouse Institute (hardstyle), The Chaos Theory Foundation (hardcore) en The Apocalypse Association (de oldschool/early rave). Je kon je aansluiten bij de organisatie van je keuze, voor elk wat wils dus.
Na een verjaardag besloten wij de trein te nemen en af te reizen naar de Nederlandse hoofdstad. Vanuit Brabant duurt dit toch nog een poosje. Lamlendig gingen wij in onze stoelen zitten en wachtten af hoelang het zou gaan duren. We verwachten een reis van 2,5 uur. Maar wat bleek? De NS-medewerkers zijn de kwaadsten niet! Ze hadden speciaal voor dit Q-dance evenement een extra tussenstop in gepland en wel op Duivendrecht. Dit betekent toch drie kwartier minder reistijd en dus drie kwartier langer feesten! Vorige week vervloekten wij de spoorwegen nog doordat we maarliefst 5 uur over onze terugweg hadden gedaan. Nu konden wij deze organisatie weer waarderen. Om de lange weg voor onszelf te verkorten, hebben we de hele reis kinderliedjes gezongen onder begeleiding van handgeklap. Natuurlijk konden de lolly’s en de ranja met een rietje niet ontbreken. Met de track ‘Fuck The Reputation Game’ in ons achterhoofd, deden wij dit gewoon. Amusement voor de overige passagiers, nog meer amusement voor ons.
Eindelijk de tijd was aangebroken, we waren gearriveerd. We schaarden ons in de rij en het leek vlot te gaan. We waren in mum van tijd voorbij de kaartcontrole. Vervolgens schaarden we ons in de rij van de fouillering. Het duurde en het duurde. Na iets langer dan drie kwartier stonden we eindelijk in de Rai. Inmiddels was het al bijna 1.00 uur, dus in een rap tempo hebben we munten gehaald en een dixi van wat extra vocht voorzien. Wc-papier was al op, frustratie bij de poepende dames onder ons. Gelukkig waren mijn vriendinnen en ik ontlastingvrij (nee, niet belastingvrij) en konden wij verder. Tijd om ons aan te sluiten bij een door Q-dance bedachte organisatie. The Imperial Greenhouse Institute leek ons de perfecte zaal om onze openingsdans te gaan wagen.
Mevrouw Dailucia zelf was hier haar tamme, maar gezellige publiek aan het voorzien van knallende hardstyle. Deze dame laat zien dat ze niet onder doet voor de overheersende mannencultuur in de scène. Naast dat ze er altijd tiptop uit ziet, is haar platenkeuze vaak ook tiptop. De blondine overlaadde de bezoekers met tracks als “Feel u Here” en “Back in Time”. Met als gevolg dat wij niet stil konden blijven staan en vele anderen in deze zaal waren het duidelijk met ons eens. Ook zij gooiden hun voetjes van de (plak-)vloer. En wat had Q-dance hier met het decor gedaan? Aan het plafond hingen watercontainers en de dj stond in een heuse luchtbel te draaien. Het geheel deed groen en blauw aan en gaf een spannend effect als je in het feestgedruis stond. Heel erg vet, mijn complimenten Q.
De volgende artiest die deze zaal zou gaan vermaken was Slim Shore. De liefhebbers onder ons kennen deze man natuurlijk allang als Dutch Master. Hij heeft een nieuw imago gecreëerd in de hoop met dit alias meer succes te bereiken. Als je het mij vraagt, maakt deze kerel het zeker waar. Hij liet de hele tent genieten van platen als “Siren” en “Scars”, zijn eigen producties. Deze tracks werden goed ontvangen door het publiek. Ondanks dat Wildstylez in de mainstage aan het draaien was, hield hij er toch een redelijk volle zaal aan over. Het was sowieso niet heel erg druk in deze zaal, wat ikzelf als een enorm pluspunt ervoer. Hutje mutje op elkaar staan kan ook zijn charme hebben, maar veel bewegingsruimte geniet mijn voorkeur.
Dhr. Frontliner zou om 2.30 uur op de mainstage te horen zijn. Deze man is verantwoordelijk voor de In Qontrol-anthem, dus deze set beloofde wat. Zo snel als mijn Nike Air Maxjes konden, begaven ze mijn voeten en de rest van mijn lichaam naar The Third Millenium Society. Wat een enorme hal was dit zeg. En hij was ook aardig goed gevuld. Na een plekje te hebben gevonden, kon het losgaan beginnen. Wat een beukplaten knalde deze Frontliner erop. “The First Cut” en “Face the Enemy” waren platen die het publiek deden stampen van vreugde. Natuurlijk kwam ook zijn anthem “Save.Exit.Planet.” voorbij. Deze track werd samen met een hoop vuurwerk en een lasershow van jewelste geserveerd. Nog meer energie kwam er uit de menigte vandaan. Een heel mooi moment van de avond, dat zal Frontliner het met mij eens zijn.
Frontliner gaf het stokje door aan Technoboy. Onze Italiaan, wie kent hem niet? Hij draait al jaren mee in de hardstylewereld en ook dit jaar stond hij weer op de main geprogrammeerd. Maar deze man heb ik al zo vaak gezien. Ik besloot de tijd goed te gebruiken om terug te gaan naar The Imperial Greenhouse Institute, waar B-Front en Digital Punk op het menu stonden. Wat is die Rai toch ontzettend groot. De meeste mensen definiëren dit gebouw als “het doolhof”. Ik kan dat alleen maar beamen. Ik zigzagde me door de wandelende mensen heen en baande mijn weg naar IGI. Wat een knaltracks draaiden deze mannen. “Atrocity RMX” en “Shiverz” bezorgden mij en mijn vriendinnen kippenvel. Losgaan van begin tot eind, dat is wat we deden tijdens deze hele set! En wat kan Villain het publiek toch lekker opzwepen. Hij weet altijd precies wanneer hij zijn mond moet houden en wanneer hij wat moet zeggen! Petje af voor deze MC.
Na de beukende set B-Front en Digital Punk was het tijd voor een ander duo, namelijk de gebroeders Alpha Twins. De jongens van A² had ik al een tijdje niet meer gehoord en ik was zeer benieuwd wat ze me te bieden hadden deze avond. Ik ken deze twee mannen als een act die bijna altijd een hele dikke set weggeven, dus mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Deze verwachtingen maakten zij meer dan waar! Wat een nummers vlogen er uit hun platenkoffers. “Reputation Game” (ja die wij in ons achterhoofd hadden tijdens de treinreis naar de Rai), “Communicate” en de remix van “Yellow Minute” zorgden voor een oorverdovend geweld. De partygangers vonden deze platen ook de moeite waard en beantwoorden dit met een gestamp en gebeuk van de bovenste plank. Wat een superstrakke set, heren. Geen spijt dat ik Headhunterz heb gemist.
The Imperial Greenhouse Institute zou afgesloten worden door niemand minder dan Crypsis. Deze man heeft de laatste tijd wel bewezen dat hij het beroep “dj” waardig is. Dus ik was heel benieuwd hoe hij de mensen dit keer weer het laatste beetje energie dat ze in zich hadden zou ontnemen. Hij opende met een retevette track “Lellebel”. Het begon geweldig en de zaal ging los. Maar what the fuck deed het geluid ineens? Het geluid viel weg, daarna moest het ineens zachter en Crypsis was niet meer in staat om zijn set met glorie te volbrengen. Q-dance, dit is toch wel een aandachtspuntje! Ik nam het zekere voor het onzeker en verplaatste me naar de mainstage waar Noisecontrollers de inhoud van hun platenkoffer aan het delen waren met de feestende massa. Later hoorde ik dat Crypsis eerder moest stoppen, erg jammer voor hem. Maar voor mij was het feest nog niet over en voor de mannen van Noisecontrollers ook niet. Wat grappig dat ze de plaat van D-Block & S-Te-Fan draaiden, die te horen was op Knock Out 2010 in verband met The Ultimate Battles. “Fack, Fack, Fack The Noisecontrollers” spande er door de flinke geluidsinstallatie van de Rai. De mannen houden van zelfspot, dat kan ik wel waarderen. Ze schakelden over op hardcore en “Walking The Line” knalde door de mainstage heen. Wat een geweldige plaat is dat toch. Iedereen ging vooraan goed los en je zag de mannen genieten. Leuke actie van DV8 was nog om de zaal te laten zitten en dan op een gegeven moment allemaal overeind te laten komen. Een sfeerverhogend moment, dat kun je wel zeggen. Een kwartier later dan gepland was het feest helaas weer ten einde en kon er huiswaarts worden gekeerd. Q-dance, wat een mooi feestje hebben jullie weer neergezet. Ik heb nu nog steeds spierpijn, de muziek was dus dik in orde. Het geluid liet af en toe te wensen over, maar over het algemeen was het feest weer super georganiseerd. Ga zo door, dan blijf ik komen!
Geluid: 7
Licht: 9
Locatie: 7
Muziek: 9
Sfeer: 8
WC’s: 6
