Broeikaseffect gevolg van enorme CO2uitstoot...waarheid of fictie?

NASA waarschuwt voor zonneactiviteit in 2012
Sunday, 18 March 2007
Gegevensanalyse van de zon door de NASA heeft aangetoond dat tijdens de zonneactiviteitspiek in 2012 de zonneactiviteit 30 tot 50 procent heviger is dan de vorige piek in de zonnecyclus. Er is een officiele waarschuwing gegeven voor dat jaar.

Op basis van de zonnevlekken is een model gemaakt van een zogenaamde golfstroom in de zon zelf. De snelheid van deze golfstroom bepaalt de activiteit van de zon die om de 11 jaar een hoogtepunt bereikt. Rond 2001 was het vorige zonnemaximum. Op dinsdag 3 november 2003 werd de zwaarste zonnevlam ooit gemeten, veroorzaakt door zonnevlek 486. Deze werd geclassificeerd als een X.28 zonnevlam. In 2001 werd een X.20 zonnevlam gemeten. De instabiliteit van de magnetische velden op de zon wordt veroorzaakt doordat de polen van de zon rond die periode omkeren.

Echter berekeningen tonen aan dat in 2012 de zonneactiviteit nog heviger zal zijn, zo'n 30 tot 50 procent dan het vorige maximum. Dit is gebaseerd op plasma-flow analyses in de zon. Waarom dit precies gebeurt, weet men niet.

De zonneactiviteit zal coronal-mass ejections veroorzaken. Deze uitbarstingen met geladen deeltjes kunnen satellieten uit laten vallen en ernstige scheuren in het aardmagnetisch veld veroorzaken, waardoor elektrische apparaten op aarde defect kunnen raken, radiostoringen op kunnen treden en het Noorderlicht te zien is. Daarnaast valt het precies samen met het steeds zwakker wordende magnetische veld van de Aarde die, volgens sommige wetenschappers, ook elk moment van polariteit kan veranderen. En het is juist het magnetisch veld van de Aarde die ons tegen de uitbarstingen op de zon beschermt, dit kan dus een ramp betekenen.


In mei 2012 staan de twee grootste planeten van het zonnestelsel, Jupiter en Saturnus precies lijnrecht tegenover elkaar ten opzichte van de zon. Sommige wetenschappers denken dat ook dit invloed kan hebben op het gedrag van de zon, door de getijdenkrachten die die enorme planeten veroorzaken.

Bron:
NASA
National Geographic Channel

Buitenaardse opwarming
Milieu - Sterrenkunde

Door: Marcel Crok

De ijskappen op Mars smelten, delen van Jupiter zijn tien graden opgewarmd, Neptunus' maan Triton is ook opgewarmd en zelfs Pluto is licht opgewarmd de laatste jaren, als je -230oC in plaats van -232oC tenminste 'warmer' wilt noemen. Kortom, global warming lijkt ook buiten de aarde aan de orde van de dag in ons zonnestelsel.

­

Al neemt de commotie over het aardse CO2 soms hysterische vormen aan, al is het opwarmend effect van CO2 nog niet zo goed bewezen als het IPCC doet voorkomen, de vraag blijft of het zinnig is om andere planeten in die discussie te betrekken.
De recente aandacht voor opwarmende planeten begon met een online nieuwsbericht van National Geographic, met als kop 'Smelten Mars duidt op opwarming door zon en niet door de mens'. Het stuk baseerde zich voornamelijk op Khabibullo Abdussamatov, de directeur van het Pulkovo Observatorium in St. Petersburg, die stelt dat de 'langetermijntoename in zonnestraling zowel de Aarde als Mars opwarmen.'
Een recente aanleiding voor zijn uitspraken had Abdussamatov niet, want hij baseerde zich op data van Nasa uit 2005. Die wezen uit dat de uit CO2-ijs bestaande zuidpool van Mars tussen 1999 en 2005 inderdaad aan het smelten is.
Benny Peiser, een sociaal antropoloog verbonden aan de Liverpool John Moores University, die al jaren een dagelijkse elektronische nieuwsbrief samenstelt over asteroïden, klimaatverandering en andere potentieel apocalyptische onderwerpen, besloot daarop de berichten over opwarmende planeten van de afgelopen jaren op een rijtje te zetten. De koppen liegen er niet om: solar system warming? Global climate change on Jupiter. Pluto thought to be warming up. Tegen de website LiveScience vertelde Peiser: 'Ik denk dat het een intrigerende coïncidentie is dat er opwarming is geconstateerd op een aantal zo diverse planeten in ons zonnestelsel'. Maar zo voegde hij er aan toe, 'misschien is het gewoon stom toeval'.

Wonderbaarlijk
Laten we de opwarmende planeten eens langs lopen, te beginnen met Mars. Het recente smelten van de zuidpool is gefotografeerd en onomstreden. Volgens Michael Malin, een van de makers van de Mars Orbiter Camera, is de snelheid waarmee de afname plaatsvindt 'wonderbaarlijk'. 'Mars bevindt zich in een periode van global warming en we weten niet waarom', liet hij in een interview weten.
Een andere Nasa-onderzoeker, Jeffrey Plaut, laat doorschemeren waar hij en collega's het antwoord zoeken: 'We denken dat de opwarming veroorzaakt wordt door baanveranderingen.'
Een artikel van Steinn Sigurdsson op de weblog www.realclimate.org distantieert zich van Malin. Uit modellenwerk van Nasa (er bestaat een heus Mars General Circulation Model, vergelijkbaar met de GCM's waarmee het klimaat op Aarde gemodelleerd wordt) zou namelijk blijken dat de opwarming van de zuidpool een regionaal fenomeen is. Er is dus helemaal geen sprake van global warming op Mars. Ook wijst Sigurdsson op de vele stofstormen die de rode planeet teisteren. Volgens hem kan de gemiddelde temperatuur op Mars jaarlijks vele graden variëren, afhankelijk van de activiteit van deze stormen.

­

De zuidpool van Mars.

Dan Pluto (sinds vorig jaar officieel geen planeet meer), dat volgens onderzoekers van MIT in Boston ook een proces van global warming doormaakt. De atmosferische druk (vooral stikstof) nam tussen 1989 en 2002 met een factor drie toe, wat betekent dat stikstofijs verdampt is. Het moet gaan om zo'n twee graden opwarming, aldus de onderzoekers, die zich baseren op slechts twee metingen. Ze wachten tot Pluto voor een ster staat en meten dan hoe het licht van de ster geblokkeerd wordt. Door dit op verschillende momenten te doen (in dit geval 1988 en 2002) kunnen ze dichtheid, druk en temperatuur van Pluto's atmosfeer berekenen.
Juist in 1989 stond Pluto het dichtst bij de zon. Astronoom David Tholen van de University of Hawaii, liet in het persbericht van MIT weten dat het niet vreemd is dat Pluto nu nog opwarmt. 'Er is tijd nodig om materiaal op te warmen, daarom is het op aarde ook pas om 2 of 3 uur 's middags het warmst en niet om 12 uur, wanneer de zon het felst is. Omdat Pluto's jaar 250 aardse jaren duurt, is dertien jaar vergelijkbaar met 1.15 uur in de middag op aarde. De opwarming kan nog wel dertien jaar voortduren', aldus Tholen.
Over Jupiter, tenslotte, zou de Nederlandse planetenonderzoekster Imke de Pater (onlangs nog gastdocent aan de TU Delft) volgens de Canadese krant de National Post gezegd hebben dat delen ervan zes graden warmer zijn dan enkele jaren geleden. Telefonisch laat De Pater weten dat er op enkele Amerikaanse overheidssites gesuggereerd werd dat zij vanwege de bevindingen op Jupiter de aardse global warming quatsch zou vinden. "Maar dat is absolute onzin. Ik denk niet dat de veranderingen op Jupiter ook maar iets met de zon te maken hebben", aldus De Pater.
De Voyager-missie eind jaren zeventig maakte duidelijk dat de polen op Jupiter ongeveer net zo warm zijn als de evenaar. "Jupiter is geen vaste planeet en heeft net als de zon een sterke interne warmtebron. Een vergelijking met de Aarde is daardoor sowieso lastig. Door instraling van de zon warmt de evenaar op Jupiter sterker op dan de polen. We denken dat die warmte verspreid wordt door de extreme stormsystemen die de planeet kent."
Het grootste (omvang van de aarde) en bekendste stormsysteem is de Grote Rode Vlek op 41 graden zuiderbreedte. Vorig jaar ontdekte een amateur sterrenkundige een tweede rode vlek op Jupiter, niet ver van de al lang bekende grote rode vlek. Vanuit het Keck Observatorium op Hawaï bekeken De Pater en collega's de nieuwe vlek, rode vlek jr. genoemd. "Die nieuwe vlek is een groot stormsysteem, ontstaan door het samensmelten van drie kleinere stormsystemen. Volgens mijn collega Phil Marcus, die modelberekeningen doet, zal de nieuwe vlek warmteuitwisseling tussen de equator en de polen verhinderen. Daardoor zouden de polen wel eens tien graden kouder kunnen worden dan de equator."

­

Sinds kort zien astronomen op Jupiter de Rode Vlek jr.

Niks zes graden opwarming dus, maar gewoon een heel andere verspreiding van warmte, die niet te koppelen is aan geringe variaties in zonnestraling. De Pater zag onlangs pas de documentaire van Al Gore, die diepe indruk op haar maakte. "Vooral het feit dat de CO2-toename nu zoveel sterker is dan in duizenden jaren hiervoor. Praktisch gezien betekent dat wat mij betreft dat we snel maatregelen moeten nemen om de CO2-uitstoot te beperken."
De vraag in hoeverre de zon de aarde heeft opgewarmd sinds de Kleine IJstijd is nog steeds relevant, maar het lijkt beter om de buren erbuiten te laten.





NB: De vermelde externe hyperlinks in dit artikel zijn door de redactie zorgvuldig gecontroleerd op juistheid. Mocht een link niet werken, dan heeft de webmaster van de betreffende site de pagina verplaatst of verwijderd zonder ons daarvan in kennis te stellen.

Natuurlijk verschijnsel

Grote delen van Nederland worden gekenmerkt door een langzame, natuurlijke daling van de bodem. Vroeger werd het dalen van de bodem gecompenseerd door afzetting van klei en zand door de grote rivieren. Bij elke overstroming werd een beetje sediment afgezet. In de Middeleeuwen is men in Nederland begonnen met het aanleggen van dijken. Daardoor krijgen rivieren niet meer de kans om buiten hun oevers te treden, waardoor de Nederlandse bodem steeds verder onder de zeespiegel zakt.



Stijging van de zeespiegel

De zeespiegel stijgt ten opzichte van het achterliggend land. Het effect hiervan is hetzelfde als van bodemdaling. Sinds de laatste ijstijd (10 000 jaar geleden) is de zee met ongeveer honderd meter omhoog gekomen. De zeespiegel stijgt momenteel met ongeveer 20 - 100 cm per eeuw ten opzichte van het dalendee landoppervlak. De zee stijgt door het smelten van poolijs sinds de laatste ijstijd (10.000 jaar geleden). Zonder tegenmaatregelen, zoals het verhogen van dijken en het opspuiten van zand langs de kust, leiden zeespiegelstijging en bodemdaling tot overstroming van Nederland.




Bodemdaling meten

Het meten van bodemdaling wordt gedaan door met enige regelmaat de hoogte van vast gekozen punten in Nederland te meten en met elkaar te vergelijken. Dit is een specialisme dat door de Adviesdienst Geo Informatie en ICT (Rijkswaterstaat wordt uitgevoerd. Om de natuurlijke en door mensen bepaalde daling te onderscheiden zijn naast meetpunten aan het oppervlak (hoogtemerken), ook merken aangebracht in dieperliggende zanden die niet door de mens worden beïnvloed. Deze zanden zijn afgezet tijdens de laatste ijstijd.



Bodemdaling in kaart

Door de resultaten van deze meetcampagnes te koppelen aan dalingsprognoses in de toekomst, kunnen kaarten worden gemaakt van te verwachten bodemdaling. De kaart aan het begin van dit artikel toont de verwachte bodemdaling tot het jaar 2050. In deze kaart zijn de effecten van geologische processen en de gevolgen van menselijke activiteit, zoals peilaanpassingen en aardgaswinning, bij elkaar opgeteld.

Smeltend ijs goed tegen opwarming aarde
WASHINGTON - Smeltende ijsschotsen die ronddrijven bij Antarctica, blijken een positief effect te hebben op de opname van het broeikasgas CO2. Terwijl het losbreken van de ijsschotsen juist het gevolg is van de opwarming van de aarde

Smeltend poolijs. FOTO AP
, werken de schotsen die in de oceaan ronddrijven weer in het voordeel van de klimaatverandering. Dat blijkt uit een studie die is gepubliceerd in het blad Science Express.
Het smeltende ijs ’loost’ een scala aan mineralen in het zeewater, die weer worden opgegeten door ’krill’, planktonkreeftjes, die op hun beurt als voedsel dienen voor watervogels. Dit ecosysteem helpt uiteindelijk het CO2-gas te absorberen en naar de zeebodem te transporteren. (ANP)

IJsschotsen hebben positief effect op CO2-opname
Smeltende ijsschotsen bij Antarctica blijken een positief effect te hebben op de opname van CO2. IJsschotsen die in de oceaan ronddrijven lozen mineralen in het zeewater, die weer worden opgegeten door planktonkreeftjes, die op hun beurt als voedsel dienen voor watervogels. Dit ecosysteem helpt uiteindelijk het CO2-gas te absorberen en naar de zeebodem te transporteren.

Dit blijkt uit bestudering door wetenschappers van het Monterey onderzoekscentrum in Californië. De wetenschappers onderzochten het water rond twee van de grootste ijsschotsen bij Antarctica. Het effect is alleen plaatselijk, globaal is de CO2-verwerking door het ijs te verwaarlozen.
bron: http://www.vwkweb.nl/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=1438&Itemid=26

Rijksuniversiteit Groningen

30 nov 2000

Nummer 156 30 november 2000

Extra ijzer in oceaan stimuleert CO2 opname

Meer ijzer toegevoegd
Gezonde groei
Export naar diepzee
Opname CO2 toegenomen
Noot voor de pers

Dinsdag 5 december arriveert op Schiphol een team van vijftien Nederlandse onderzoekers, dat in de maand november aan boord van het onderzoeksschip Polarstern een grootschalig experiment in de Antarctische Oceaan heeft afgerond. In het experiment werden algen in de oceaan bemest met ijzer. Het uiteindelijke resultaat hiervan is een toegenomen opname van CO2 uit de atmosfeer. Het team stond onder leiding van prof. dr. ir. Hein J.W. de Baar, hoogleraar Oceanografie aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Een gebied van vijftig km2 werd door de onderzoekers op 8 november 2000 verrijkt met 800 kilo ijzer opgelost in zeewater. Het gehalte aan opgelost ijzer werd daardoor driemaal hoger dan in de omringende oceaan. Daarna werd drie weken lang de opbloei van microscopisch kleine algen gevolgd. Deze waren na drie weken meer dan viermaal toegenomen, terwijl in het omringende water geen veranderingen plaatsvonden. Er was, aldus de onderzoekers, een oase in de oceaan ontstaan.

Meer ijzer toegevoegd

Het toegevoegde ijzer bleek na een week door de algen opgenomen te zijn of door door wind en stromingen verspreid. Een deel van ijzer zakte als fijne roestdeeltjes uit naar diepere waterlagen. Op 16 november en op 24 november werden tweemaal opnieuw telkens weer 800 kilo opgelost ijzer uitgebracht. Op zondag 26 november was de oase door regelmatige stormen verder uitgebreid tot ongeveer 1000 km2 met in het midden de kleinere vlek van ongeveer 50 km2 waar het laatst nog ijzer was toegevoegd.

Gezonde groei

Tijdens de drie weken groeiden alle onderdelen van het plankton ecosysteem. De groene algen van zeer kleine tot grotere soorten toonden gezonde groei en sterke toenames in aantal. Ook de zoöplankton en bacteriën namen toe in aantallen en activiteit. De groeiende algen namen grote hoeveelheden opgelost kooldioxide (CO2) op. Ongeveer 400 ton koolstof werd van CO2 omgezet in biomassa.

Export naar diepzee

In de komende maanden zullen bacteriën en kleinste grazers het merendeel van deze biomassa weer opeten en grotendeels weer omzetten in CO2. Maar ook komt groter zoöplankton , krill en roeipootkreeftjes, elke nacht van grote diepte omhoog om van de rijke biomassa te eten. Bij het eerste zonlicht (rond 4 uur) duiken ze weer naar beneden om zo te ontsnappen aan fouragerende albatrossen. Hierdoor exporteren deze beestjes koolstof naar de diepzee. Met behulp van echosounders en speciale netten wordt de rol van deze verticale migranten en hun exportactiviteit vastgesteld.

Opname CO2 toegenomen

Hoewel nog niet vaststaat hoe groot de omvang van de export precies is, is wel duidelijk dat hij in komende maanden langzaam zal worden aangevuld door CO2 vanuit de lucht. De jaarlijkse opname van twee miljard ton fossiele brandstof CO2 door de oceanen zal er met enkele tonnen door toenemen.

Noot voor de pers

De vijftien Nederlandse onderzoekers op de Polarstern zijn in dienst van NIOZ (Texel), RU Groningen en TU Delft. Professor De Baar werkt voor de RUG en het NIOZ

http://www.nieuwsbank.nl/inp/2000/12/05/B005.htm

{ongeldige bron voor embed: http://video.google.com/videoplay?docid=-4303425833461646234&hl=en}

Meerderheid van wetenschappers: geen consensus over opwarming
Geschreven door Jeroen Devenijn
donderdag 30 augustus 2007
Zoals al maandenlang verkondigd op deze nieuwssite: de opwarmingstheorie met de mens als hoofdverantwoordelijke is zeer onwaarschijnlijk. Dat blijkt uit een vergelijking van 528 'peer reviewed' wetenschappelijke papers, geschreven tussen 2004 en 2007.

Resultaten:

7%: expliciete onderschrijving van de consensus zoals gesteld door het IPCC

38%: impliciete onderschrijving van de consensus zoals gesteld door het IPCC

48%: neutraal wat betreft de invloed van de mens op de opwarming van de aarde

6%: weigeren de consensus zoals gesteld door het IPCC te aanvaarden

Bron: http://infowars.net/articles/august2007/300807Warming.htm







We worden belogen door het IPCC en door groot-elektriciteit-verbruiker Al Gore.

Enkele feiten op een rijtje:

IPCC in 1995: "Geen van de geciteerde onderzoeken bewijst dat we waargenomen klimaatveranderingen aan toename van broeikasgassen kunnen toeschrijven"

IPCC in 2007: "Het is zeer waarschijnlijk dat de onmiskenbare opwarming van de aarde wordt veroorzaakt door menselijke activiteiten. Met 'zeer waarschijnlijk' bedoelt het panel dat met een zekerheid van meer dan 90 procent de mens verantwoordelijk is voor het broeikaseffect de laatste vijftig jaar."

IPCC in 1995 <-> IPCC in 2007

Huh?

Wist u dat het IPCC een politieke denktank is met een agenda en geen onafhankelijk wetenschappelijk onderzoeksorgaan?

De waarheid is dat de inleiding en conclusie van het IPCC rapport compleet geschreven werd door politici onder mandaat van de Verenigde Naties, de inbreng van wetenschappers is minimaal. Bovendien werden alle door wetenschappers geschreven stukken aangepast om aan te sluiten bij de door de politiek bepaalde conclusie.

Bron:

http://www.sepp.org/Archive/controv/ipcccont/Item05.htm
http://www.klimaatnieuws.nl/200702/ipcc_rapport_2007_conclusies.php




Een ander voorbeeldje: Luc Debontridder van het KMI zorgde onlangs voor alweer tegenstrijdigheden.

juli 2007: "Alleen kan het (menselijke inbreng) onmogelijk de doorslaggevende rol zijn die er nu van wordt gemaakt"

<->

1 aug 2007: "Voor het overige sluit het KMI zich aan bij de conclusies van het IPCC"



Ik las het artikel in Het Laatste Nieuws 'KMI veegt gevaar CO2 van tafel'. Na een rechtzetting door Debontridder veranderde de redactie de kop naar 'CO2 is niet de grote boosdoener bij opwarming van de aarde'. Laten we even de citaten van Luc Debontridder in detail bekijken.

Dat koolstofdioxide (CO2) wel degelijk een rol speelt bij de opwarming van de
Aarde wordt niet betwist. "Alleen kan het onmogelijk de doorslaggevende rol zijn die er nu van wordt gemaakt", zegt klimatoloog Luc Debontridder.

"Waterdamp is het belangrijkste broeikasgas. Dat is verantwoordelijk voor ruim 75
procent van het broeikaseffect. Dat zijn louter wetenschappelijke feiten, maar door de film van Al Gore is de invloed van CO2 zo gehypet dat niemand die feiten nog in rekening neemt. Alles wordt eenzijdig aan CO2 toegeschreven. Terwijl de hele reeks warme winters die we de laatste jaren hebben gehad, simpelweg een gevolg zijn van de Noord-Atlantische schommeling. Dat heeft nu echt eens niets met CO2 te maken."

Na publicatie van dit krantenartikel verklaarde Debontridder dat zijn woorden verkeerd geïnterpreteerd werden door Het Laatste Nieuws. Hij verklaarde later dit:

"De menselijke activiteit op aarde is een belangrijke reden voor de stijging van de broeikasgassen en dus ook voor de opwarming van de aarde", zegt Debontridder.

"Voor het overige sluit het KMI zich aan bij de conclusies van het IPCC."
(Ik merk op hoe Debontridder eerder verwees naar de rol van waterdamp. Waterdamp wordt overigens compleet genegeerd door het IPCC, kritische denkers die het IPCC rapport uitgespit hebben gaven al eerder de kritiek dat het nogal bedenkelijk is om waterdamp niet als een belangrijke veroorzaker van de opwarming te vermelden. Waterdamp is tenslotte een broeikasgas. Schattingen over het aandeel van waterdamp in de opwarming varieëren, de meeste bronnen gaan uit van 90% tot 95% contributie aan het opwarmen van onze planeet)

Debontridder zijn woorden kon u lezen tussen aanhalingstekens.
Zeer bedenkelijk, als je het mij vraagt, deze 'rechtzetting'.



Meer informatie:

Nederlandse TV brengt tegengeluid Al Gore

Documentaire verplettert theorie Al Gore

Convenient Deceit of Inconvenient Truth?

Global warming propaganda!

Media
Ook Canvas brengt tegengeluid Al Gore
Geschreven door Jeroen Devenijn
2007-09-26 10:53:05
Na de massale berichtgeving in de alternatieve media kon ook de Vlaamse tv-zender Canvas niet achterblijven.

Vorige zaterdag werd in navolging van een Engelse en Nederlandse TV-zender ook in Vlaanderen de documentaire 'The Great Global Warming Swindle' uitgezonden.



Bezoekers van hetechtenieuws.be en de vele andere alternatieve nieuwssites zijn al een tijdje op de hoogte dat er helemaal geen consensus is over de invloed van de mens op de opwarming van de aarde. Diegenen die beweren zeker te zijn dat de mens de hoofdverantwoordelijke is bij de opwarming van de aarde spreken de conclusie tegen die kwam uit een recente vergelijking van 528 wetenschappelijke papers rond de klimaatverandering.

Milieu-activisten zoals Peter Tom Jones vinden het onverantwoord dat de media de beide zijden van een (klimaat)debat belichten!?

"De Canvasbeslissing om de film toch uit te zenden is een onverantwoorde keuze. Media die over dit complexe en ernstige onderwerp reportages uitzenden die zelfs de meest elementaire journalistieke principes niet naleven, zijn niet goed bezig. Dit onderwerp is te belangrijk om de amusementswaarde te laten primeren op de journalistieke kwaliteit.” Peter Tom Jones

Het standpunt van de media is dat zij, zoals het hoort, de beide kanten aan bod laten komen en zij erkennen hun plicht als informatieverstrekkers. De discussies moeten dan maar gevoerd worden tussen experts.

Ook de politieke partij Lijst Dedecker pakte uit met een persbericht.

"Lijst Dedecker is altijd tegen de klimaathysterie geweest en verketterde de CO2-hetze van in het begin. Wij zijn bijzonder in de wolken met de reportage van Terzake. De wetenschap tracht al lang de aandacht te vestigen op het feit dat CO2 niet de oorzaak is van de klimaatswijzigingen. Weinig mensen hebben onze standpunten toen geloofd, maar in de reportage worden de wetenschappelijke argumenten gegeven voor de stelling" Paul Schietekat



Bekijk The Great Global Warming Swindle op Google Video.



Extra bronnen:

Milieu-activist Peter Tom Jones geeft kritiek op 'The Great Global Warming Swindle'.

Martin Durkin (maker van 'The Great Global Warming Swindle') weerlegt de kritiek op zijn film.

Zoekopdracht op hetechtenieuws.be op de term 'CO2'.