stop
Het stopwoord vormt vaak een onwillekeurige gewoonte. Het gebruik kan verschillende functies vervullen, met name het kracht bijzetten van de eigen woorden, het opvullen van pauzes die de tijd geven om na te denken, het bieden van houvast voor de spreker, en in het algemeen vormt een stopwoord de gelegenheid om de betekenisdichtheid van een taaluiting te "verdunnen". Net als bij het synoniem stoplap, duidt het "stoppen" hier niet op "ophouden", maar op "opvullen".
Enkele bekende voorbeelden van stopwoorden zijn:
het in het Nederlands veelvuldig gebruikte dus, waar van een gevolgtrekking juist helemaal geen sprake is — dus is dan een nietszeggend stopwoord
de zinsafsluiting of zo, die aan de betekenis uiteraard niets toevoegt, maar wel het aantal woorden vergroot; betekenisverdunning dus, maar ook vervaging, omdat de spreker zijn eigen uiting op losse schroeven stelt
het veelvuldig gebruik van you know in het Engels; dit wordt vooral toegepast door niet-moedertaalsprekers, die aldus de gelegenheid krijgen hun aarzeling of hun zoeken naar het juiste woord te maskeren.
Een recent voorbeeld dat in het Nederlands ingang heeft gevonden, is het gebruik van het woord "Ja", vaak als geheel nieuwe zin die op de eigenlijke taaluiting volgt. Klaarblijkelijk gaat het hier om opvullen van een stilte, gecombineerd met zelfbevestiging.
Enkele bekende voorbeelden van stopwoorden zijn:
het in het Nederlands veelvuldig gebruikte dus, waar van een gevolgtrekking juist helemaal geen sprake is — dus is dan een nietszeggend stopwoord
de zinsafsluiting of zo, die aan de betekenis uiteraard niets toevoegt, maar wel het aantal woorden vergroot; betekenisverdunning dus, maar ook vervaging, omdat de spreker zijn eigen uiting op losse schroeven stelt
het veelvuldig gebruik van you know in het Engels; dit wordt vooral toegepast door niet-moedertaalsprekers, die aldus de gelegenheid krijgen hun aarzeling of hun zoeken naar het juiste woord te maskeren.
Een recent voorbeeld dat in het Nederlands ingang heeft gevonden, is het gebruik van het woord "Ja", vaak als geheel nieuwe zin die op de eigenlijke taaluiting volgt. Klaarblijkelijk gaat het hier om opvullen van een stilte, gecombineerd met zelfbevestiging.
IS TOCH FUCKING NIET NORMAAL!
laatste aanpassing
godallejezusnogantoe
Uitspraak van verwijderd op maandag 13 augustus 2007 om 18:59:o jjoh
ja ja, arie.. dat is hem..
Uitspraak van verwijderd op zaterdag 11 augustus 2007 om 20:29:moi eem
jah jah wel eem
Wat is een eem?
what the fuck vriend?
Uitspraak van verwijderd op maandag 13 augustus 2007 om 18:59:o jjoh
oh joh ja haha
Uitspraak van verwijderd op maandag 13 augustus 2007 om 18:59:o jjoh
whaha samehere
Uitspraak van verwijderd op maandag 8 oktober 2007 om 20:47:Lik mien ballen!
he das die van mij ook!
1. ) JEZUS!
2. ) What te fuck.
3. ) Oh my god.
2. ) What te fuck.
3. ) Oh my god.
geen woord maar knipoog