Partyflock
 
Flockonderwerp · 26778
­ Nederland

Onderwerp is gesloten!

Dit gebeurt meestal omdat een of meerdere personen het beleid hebben overtreden.
Het kan natuurlijk ook zijn dat er al een actieve discussie over hetzelfde onderwerp was.
Dit soort situaties zijn te voorkomen door op de hoogte te blijven van het beleid.

 
Andre Hazes zong "Liefde, wat is dan liefde"

Liefde is leven zeg ik op mijn beurt. De meeste mensen geloven wel in de liefde maar wat verstaan mensen daar nou onder?

Hoe beschrijf jij liefde?
 
De liefde is meer dan alleen maar woorden.
Echte liefde is onvoorwaardelijk en onbegrensd.
Liefde is in wezen overal,
liefde is het patroon waar het universum mee is geweven.
De liefde is onafscheidelijk verbonden met het bestaan.
Het is op elk moment aanwezig.
Waarom zien we dan alleen maar liefde,
als we dicht bij iemand staan.
Gehecht raken aan: Elkaar, de zaligheid die liefde ons geeft.
Dat ons uiteindelijk alleen maar uit elkaar drijft.
Die gehechtheid dan he.

Ik heb de liefde weer gevonden, in mezelf, in de miljarden lijdende wezens die allemaal intens verlangen naar liefde en geluk. Waarom zou ik alleen maar houden van wat in m'n straatje past. Ik hou weer van alles en iedereen, nog steeds niet in gelijkmoedigheid. Maar de haat en onverschilligheid hebben flink terrein verloren. Door niet te houden van iets of iemand, ontneem ik mezelf diezelfde liefde.

Hoe meer ik hou van des te meer ik hou van. Er rust een diep verlangen deze liefde te delen, ondertussen verklaren de mensen me voor gek. Maar ik ga op in vreugde, en dat is helemaal zo gek nog niet. De herontdekking van die liefde is zo geruststellend. Onbegrijpelijk dat iets al die tijd zo dicht bij me staat en toch uit m'n gezichtsveld geraakt is.

Je staat er domweg nooit bij stil........ Altijd maar bezig met wat geweest is en wat nog komen moet. Maar die liefde die heb ik nu, die is er altijd al geweest, alleen zijn we wat van elkaar vervreemd geraakt. Daardoor voelde ik me niet compleet, imperfect en op momenten zelfs onwaardig.

Sta jij wel eens stil bij dingen?
Heb ik je nieuwsgierig gemaakt?
Zou je er met mij over willen praten?
Als je dat wil zou het dan ook liefde zijn?

Of baal je?
Haal je me liever onderuit?
En wil je er niet over praten?
Omdat jij zoveel al mee hebt moeten maken?
En zoveel dingen al hebt gezien.

Ik begrijp het heel goed.
Je houd niet meer van jezelf.
maar bent nog steeds gehecht,
aan wat jij als jouw leven ziet.
Je zou wel liefde willen krijgen.
Maar je ongeloof weerhoud je ervan het te aanvaarden,
Zelfgehechtheid bepaald jou leven.
Ik kan het weten want bij mij speelt dat ook nog op.
Die zelfgehechtheid verliest wel steeds meer kracht.

Laat ik dan voor jou een verdunner zijn.
De liefde die als water het vuil van de ramen wast.
Langzaamaan wordt het verschil tussen jou en mij kleiner.
beetje bij beetje worden we weer een geheel.

Ik weet niet hoe het zo is gekomen.
Maar ik zie dat ik ben verscheurd.
Mijn hart ligt op 2 verschillende plaatsen.
Een helft zo koud als ijs.
De andere helft die naar een hereniging verlangt.

Een monoloog die ik laatst geschreven heb, durfde het eerst niet op het net te plaatsten. Twijfelde nog of ik het nu wel zou doen. Maar heb het aan een aantal mensen laten lezen en goeie reacties ontvangen. Nou ben ik wel bereid om het niet langer alleen voor mezelf te houden.
laatste aanpassing
 
Misschien zal dit een heleboel mensen afschrikken, maar ik ben bang dat liefde niet echt alleen de ervaring van schoonheid en romantische vreugde is. Liefde is zowel verbonden met lelijkheid, pijn en agressie, als met de schoonheid van de wereld;het is niet een hemels tijdverdrijf. Liefde is verbonden met 'wat is'. Om liefde te ontwikkelen moet je de totale situatie van het leven aanvaarden zoals die is, zowel licht als duisternis, het goede en het slechte. Je moet jezelf openen voor het leven, er contact mee maken
 
Is een mooi en interessant stuk! Kan me in veel wel vinden ja. Wat ik bij mezelf had bedacht als zijnde 'liefde';

Liefde zie ik een beetje als 'kunnen genieten'. Genieten van mensen, van de natuur, van eten...
Kwam eerlijk gezegd niet veel verder dan dat, maar het stuk wat betreft acceptatie en aanvaarding van je/de situatie, daar kon ik me wel erg goed in vinden.

Mooi geschreven en goed over nagedacht (Y)
 
Liefde, houden van, de hoogste trap van waardering. Dat is het voor mij, iets zo ontzettend waarderen dat je er van houdt. Dit kan bij personen maar ook bij objecten zijn. Ik sta gelukkig wel regelmatig stil bij de personen die mij dierbaar zijn, maar om nou te zeggen dat ik continu rondloop met een rozig gevoel van liefde...

Ik vind het wel een mooi stuk trouwens. Ik ben begin dacht ik meteen 'wat een onzin', maar toen ik verder las had je me overtuigd :)
 
Liefde kun je niet verdelen in liefde zus of liefde zo.
Zij kent geen rangen en geen standen, zij kent geen level geen niveau.
Je kunt er niet mee marchanderen zijn is geen loterij geen spel.
Je kunt haar niet organiseren zijn is er niet of is er wel:)
laatste aanpassing
Uitspraak van verwijderd op vrijdag 24 november 2006 om 06:10:
Door niet te houden van iets of iemand, ontneem ik mezelf diezelfde liefde.


Leuk gezegd; ik probeer dus zelf bijv. mensen niet meteen te veroordelen en af te wijzen, want dan zou ik misschien bij voorbaat een waardevol persoon afwijzen.

Liefde vind ik heel erg moeilijk te omschrijven; het moet in jezelf zitten anders kan je het niet aan een ander geven.

Er zijn veel mensen waar ik van hou, en ik probeer het onvoorwaardelijk te laten zijn, maar ik merk ook dat dat moeilijk is in sommige gevallen.
Een persoon doet altijd wel iets wat ik niet zo kan waarderen; de vraag is dan: hoe ga ik ermee om?
Uitspraak van verwijderd op vrijdag 24 november 2006 om 06:08:
De meeste mensen geloven wel in de liefde maar wat verstaan mensen daar nou onder?


Open staan voor mensen, en vooral spontaan zijn, we zijn geen robots.....Vooral uitstralen wat in je zit, mensen reageren in eerste instantie op wat ze zien....Als ze merken dat je liefde uitstraalt zul je makkelijk vrienden maken.....

waarom denk je dat op houseparty's iedereen (byna iedereen er zijn uitzonderingen) goed met elkaar kan opschieten....?
 
Uitspraak van SuburbanKnight op zaterdag 25 november 2006 om 14:09:
waarom denk je dat op houseparty's iedereen (byna iedereen er zijn uitzonderingen) goed met elkaar kan opschieten....?


Omdat ze mdma gebruiken en daardoor open worden, alle grenzen vallen weg... en je hebt een LOVE gevoel :lol:
Uitspraak van verwijderd op zondag 26 november 2006 om 11:18:
Omdat ze mdma gebruiken en daardoor open worden, alle grenzen vallen weg... en je hebt een LOVE gevoel

zo duidelyk wilde ik het niet uitspreken maar je hebt clou door! hahaha
In een ander topic...ik geloof van wackiejackie...op het forum...waar de vraag was wat liefde is heb ik daar ooit al op gereageerd...
Ik merk altijd dat veel mensen liefde koppelen aan verliefdheid...maar dat is voor mij absoluut niet de defenitie van liefde...
Veel relaties lopen alsnog op de klippen na anderhalf tot twee jaar...wat samen valt met wanneer het stofje wat verliefdheid veroorzaakt zijn uitwerking verliest...
Dus dat kan niet liefde zijn want liefde is onvoorwaardelijk...en als het onvoorwaardelijk is ga je je niet opeens irriteren aan de oren van ander... ;)
De periode die erop volgt is wat er toe doet...dat gaat over onvoorwaardelijk...je accepteerd je partner voor wat hij/zij is en je herkend een gelijke in hem/haar zelfs al ben je absoluut niet gelijk maar elk uniek...een gelijke is niet per defenitie gelijk...
Een persoon aan de andere kant van de wereld opgegroeid in een totaal andere cultuur en dergelijke voelt hetzelfde als mij in situaties waar verdriet, liefde, haat, vreugd etc. etc. om de hoek komen kijken...het verdriet wat ik heb voelt hetzelfde als zijn/haar verdriet...ook al hebben we elk verdriet om iets anders...
Het gaat over (h)erkenning...
 
liefde is in mijn ogen een soort balans tussen jou en je partner die is opgebouwd uit vertrouwen, warmte en respect...
 
Als ik naar mezelf kijk en naar de reacties van anderen die niet met mijn visie overeenkomen. Als ik die twee combineer dan onderscheid ik twee vormen van liefde.
De eerste noem ik de goddelijke liefde. Dat is het gevoel van verbondenheid met al wat leeft en is. Deze richt zich vooral op het ervaren van schoonheid en het putten van energie uit contact met het levende om je heen. Deze vorm is denk meer een state of mind. Het is een vorm van liefde die je alleen kunt ervaren als je eigen wezen zich ervoor open stelt. Deze liefde is derhalve geheel onafhankelijk.

De tweede vorm van liefde is menselijke liefde. De liefde die je deelt met speciale personen in je leven. Deze liefde is exclusiever en meer gericht op geven en nemen.
Een vorm van liefde waarin je een ander persoon als extra bijzonder beschouwd en dit uit door opoffering, maar ook door zelf bepaalde opoffering te vragen.
Dit is een liefde die dus wat meer afhankelijk is en dient ook ter bevestiging van de eigen persoonlijkheid. De wil om iets speciaals met een ander te delen en jezelf te spiegelen aan een ander.

Welke vorm van liefde belangrijker is? Ik denk dat ze beiden even belangrijk zijn en niet zonder elkaar kunnen. Iemand die zonder speciale liefde is opgegroeid kan zich veel moeilijker verbonden voelen met andere levende wezens omdat hij/zij nooit heeft geleerd lief te hebben. Nooit heeft geleerd andere mensen als liefhebbende wezens te zien. Denk maar aan wezen die nooit ouderlijke liefde hebben gekend.
Maar als je uitsluitend de mnenselijke liefde ervaart raak je in een isolement en sluit je de rest van de wereld buiten.
Uitspraak van verwijderd op woensdag 29 november 2006 om 11:21:
Een vorm van liefde waarin je een ander persoon als extra bijzonder beschouwd en dit uit door opoffering, maar ook door zelf bepaalde opoffering te vragen.

Wat bedoel je hiermee precies?
Opoffering iig...
 
Uitspraak van TYHARO op woensdag 29 november 2006 om 16:03:
Wat bedoel je hiermee precies?
Opoffering iig...

Bijvoorbeeld trouw en de wil om te investeren in je relatie. Je kunt een hele hoop aandragen over de relativiteit van het monogaam moraal maar dat je, je inhoudt voor je partner omdat je die niet wilt kwetsen is een teken van toewijding. Er zijn dingen die ik moet laten omdat mijn vriendin zich gekwetst voelt als ik ze wel doe en visa versa. Maar juist de bereidheid om zulke opofferingen te brengen is een teken van liefde en dat je iets voor die ander over hebt.
Je uit dan dat die persoon belangrijker is voor je dan dat anderen wat je opoffert. En dat geeft in mijn ogen een extra dimensie aan de liefde.
Heel veel mensen zullen nu tegenwerpen dat zulk een gedachtengang betekent dat je elkaar beperkt, maar dat vind ik niet. Ik denk dat alles meer waarde heeft als er opofferingen voor gebracht zijn.
Ik denk dat er niemand gelukkig van wordt als je alles maar kan doen en laten zonder enige worsteling.
Qua trouw vind ik normaal...
Verder ligt het eraan wat er opgeofferd dient te worden natuurlijk...
 
Uitspraak van TYHARO op woensdag 29 november 2006 om 22:05:
Verder ligt het eraan wat er opgeofferd dient te worden natuurlijk...

Dat is per stel verschillend. Het uitgangspunt is iig niet dat je dingen opoffert om het opofferen maar om je partner niet te kwetsen of om zelf niet gekwetst te worden (als het gaat om opoffering vragen)
Het simpele principe van iets over hebben voor elkaar en rekening houden met elkaar.
Dat verschilt per stel ja...
Een ex vond het kwetsend dat ik met mannen die hij niet kende op stap ging enzo...moest ik maar liever niet doen waar hij niet bij was...
Maar dat lijkt mij gewoon het stukje vertrouwen wat er ook bij komt kijken...wat bij hem dus ontbrak in dat geval...
Ik kan er niks aandoen dat ik haast enkel mannelijke vrienden heb natuurlijk...
Hij hoeft er ook niet altijd bij te zijn...daar word ik krielig van als een persoon steeds bij me hangt en me geen minuut met rust laat...
Wat dat betreft ben ik echt ongeschikt voor zulk soort relaties... :lol:
 
Liefde is een gevoel dat niet te omschrijven valt.
Het verwoorden over gevoelens en emoties zijn daarom ook moeilijk te omschrijven omdat woorden niet kunnen zeggen wat je daadwerkelijk voelt. Kort geleden heb ik een stukje poezie gemaakt dat veel mensen deed schrikken.
Met een mes gepenetreerd door mijn hart, probeer in de pijn uit mijzelf weg te nemen.
Liefde doet pijn, maar dit is gewoon moordend.
Langzaam wegrottend in mijzelf, Sterf ik een langzame pijnlijke dood.

Ik kreeg veel de reactie dat ik nogal overdreef met mijn woordkeuze. Misschien is dit ook wel zo, maar ik probeer te verwoorden hoeveel pijn het me deed toen de realtie tussen mij en mijn vriendin verbroken werd.

Anyway, Liefde is voor ieder mens anders, en ieder interperteerd zijn of haar gevoelens anders.
Liefde valt niet te dwingen, maar valt ook zeer zeker niet tegen te houden. En liefde en haat staan dicht bijelkaar.
Daar komt bij, Liefde is niet alleen iets dat je heb als je een relatie heb. Liefde is overal, er is liefde voor je huisdier, liefde voor je ouders of vrienden, liefde voor een hobby, en veel meer. Ik denk niet echt dat Liefde te defineren valt, het is te uitgebreid.
Uitspraak van verwijderd op vrijdag 1 december 2006 om 06:03:
Ik kreeg veel de reactie dat ik nogal overdreef met mijn woordkeuze

Jou poezie...dus jou emoties/gevoelens en vrijheid in het verwoorden ervan... :)
 
Uitspraak van TYHARO op donderdag 30 november 2006 om 23:38:
Wat dat betreft ben ik echt ongeschikt voor zulk soort relaties...

Voor het soort relatie dat jij omschrijft ben ik ook zwaar ongeschikt en mijn vriendin ook wel. Als je zulke zaken vraagt van je partner dan ben je gewoon egoistisch.
Want jouw ex partner kan ook het offer brengen dat hij jou toch toestaat met andere jongens uit te gaan. Het is ook een beetje schipperen.
Ik bedoel meer dingen dat als mijn vriendin bijvoorbeeld een moeilijke tijd doormaakt en ik zin heb om uit te gaan dat ik dan toch bij haat blijf om haar te steunen. zulk soort offers bedoel ik.
Ik bedoelde het meer globaal gezien betreft vaak bij elkaar zijn...
Je ziet vaak stelletjes...en sowieso in de eerste fase van de relatie...die bijna dagelijks elkaar zien...
Daar kan ik dus niet tegen...daar word ik krielig van...mag van mij best een week tot een maand tussen zitten hoor... :)
Dat was in die relatie dus ook een probleem...hij kwam elke dag wel langs...of ik er nu zin in had of niet...
Vaak zat vermeld maar luisteren deed hij toch niet...
Dan belde hij 's avonds ook nog eens...en het dan dus raar vinden dat ik niks te zeggen heb en na een minuut die telefoon weer ophang...ik heb toch al zo'n hekel aan telefoneren...
Wat dat betreft ben ik niet geschikt voor relaties...ik moet iig nog iemand tegenkomen die ook gewoon alleen op zoek is naar een soort van soulmate en ook niet aanhankelijk is...
Het is voor mij veel meer geestelijk gericht als lichamelijk...
Ik heb ook al enigzins geaccepteerd dat ik gewoon een einzelganger ben...mocht ik hem alsnog tegenkomen dan is dat mooi meegenomen maar ben alles behalve op zoek... :)
laatste aanpassing
 
Uitspraak van TYHARO op vrijdag 1 december 2006 om 19:14:
Wat dat betreft ben ik niet geschikt voor relaties...

Misschien zit je nu even niet zo lekker in je vel en dan kun je vaak mensen aantrekken die ook niet zo lekker in hun vel zitten. Geeft niks joh is van voorbijgaande aard.
Uitspraak van TYHARO op vrijdag 1 december 2006 om 19:14:
Ik heb ook al enigzins geaccepteerd dat ik gewoon een einzelganger ben...

Zo zie ik mezelf op dit moment ook. Ik leer net de van mezelf te houden en mezelf te accepteren. Dat kan ik best alleen zonder partner. Ok ik heb wel mensen nodig maar dat betekent niet dat ik een relatie aan moet gaan om te ervaren wat liefde is. Ik merk vanzelf als ik er werkelijk voor open sta. Nu dus even niet.
Uitspraak van verwijderd op woensdag 29 november 2006 om 11:21:
De eerste noem ik de goddelijke liefde. Dat is het gevoel van verbondenheid met al wat leeft en is. Deze richt zich vooral op het ervaren van schoonheid en het putten van energie uit contact met het levende om je heen. Deze vorm is denk meer een state of mind. Het is een vorm van liefde die je alleen kunt ervaren als je eigen wezen zich ervoor open stelt. Deze liefde is derhalve geheel onafhankelijk

(y)
 
Uitspraak van TYHARO op vrijdag 1 december 2006 om 14:17:
Jou poezie...dus jou emoties/gevoelens en vrijheid in het verwoorden ervan...

(y) :D
Uitspraak van verwijderd op vrijdag 1 december 2006 om 21:32:
Misschien zit je nu even niet zo lekker in je vel en dan kun je vaak mensen aantrekken die ook niet zo lekker in hun vel zitten. Geeft niks joh is van voorbijgaande aard.

Laatste relatie is sowieso al 5 a 6 jaar geleden...laat ik dat er even bij vermelden...dus het is niet echt tijdelijk meer te noemen denk ik... ;)
Ik zit gewoon graag alleen...heeft niks met de ander te maken maar ikzelf ben gewoon op rust gesteld...
Dat heb ik al van kleins af aan eigenlijk...
Ik heb het dus niet alleen in dat soort relaties maar ook vriendschap relaties...het is gewoon mijn aard... :)

Ik hou ook niet echt van afspraken maken bijvoorbeeld...mijn agenda is helemaal leeg...dus als ze mij ooit nodig hebben ben ik ook altijd beschikbaar eigenlijk...wat weer het voordeel daarvan is...
Ik leef van dag tot dag eigenlijk...ik plan niks in of wat dan ook...ik zie allemaal wel wat op mijn pad komt...ik ben meer van het anticiperen... :lol:

Ik kan ook niet 1 specifiek persoon boven een ander stellen misschien..
Misschien heb ik wel gewoon teveel liefde in me om die met 1 specifiek persoon meer te delen dan met een ander... :p
Ik heb geen vaste hierarchie/volgorde van belangrijkheid...het is totaal van de situatie afhankelijk wie er op dat moment even het belangrijkste is...
 
Uitspraak van TYHARO op vrijdag 1 december 2006 om 19:14:
Daar kan ik dus niet tegen...daar word ik krielig van...mag van mij best een week tot een maand tussen zitten hoor...
Dat was in die relatie dus ook een probleem...hij kwam elke dag wel langs...of ik er nu zin in had of niet...
Vaak zat vermeld maar luisteren deed hij toch niet...
Dan belde hij 's avonds ook nog eens...en het dan dus raar vinden dat ik niks te zeggen heb en na een minuut die telefoon weer ophang...ik heb toch al zo'n hekel aan telefoneren...

Dan heb je gewoon kut relaties gehad. Laat ik even duidelijk zijn, dat is niet de gebruikelijke gang van zaken in een relatie (anders zou ik nu ook nog een happy single zijn)

Ik heb het juiste woord gevonden voor wat ik bedoelde over die menselijke liefde en de criteria daarvoor. Dat woord is toewijding. Je geeft zoveel om die persoon dat je toegewijd bent om die persoon gelukkig te maken.
Ik kan Tyharo wel begrijpen. Mijn broertje is exact zo. Die wordt over een paarw eken 25 en is ook nog altijd alleen. bewust. Hij zoekt 't niet, hij is gewoon liever op zichzelf. Hij heeft ook niet echt heel veel vriendschappen en mist dat ook niet. Hij is verder niet moeilijk in de omgang ofzo, totaal niet. We zijn wat dat betreft aardige tegenpolen, al ken ik 't gevoel van alleen willen zijn en vrijheid nodig hebben wel heel goed.

Mijn tante is ook al d'r hele leven alleen. Zelfde verhaal, die zoekt 't gewoon niet zo en vermaakt zich beter in dr eentje. Ik heb totaal niet het gevoel dat ze eenzaam is, integendeel. Sommige mensen kunnen zich gewoon goed alleen vermaken.

Dat wordt alleen nog altijd vaak als iets abnormaals gezien omdat ze nadruk er nu eenmaal heel sterk opligt dat je samen met iemand moet zijn, kinderen moet krijgen en meer van die ongein.

Nu ken ik Tyharo verder helemaal niet persoonlijk maar ik lees haast al dr replies hier op PF en vind totaal niet dat ze overkomt als iemand die iets mist of niet gelukkig is. Eerder als een hele sterke dame die weet wat ze wil. En als een relatie daar niet bij hoort, c'est ca. Vind 't dan een beetje suf om er maar vanuit te gaan dat ze de verkeerde relaties heeft gehad. Sommige mensen zijn gewoon niet ment to be together. Daar is toch niets mis mee? :) Ik begin 't ook meer en meer zo te voelen. Ik voel me het afgelopen jaar gelukkiger dan ooit tevoren. Ik mis het niet, echt niet!
 
Uitspraak van Wackiejacky op maandag 4 december 2006 om 12:38:
Vind 't dan een beetje suf om er maar vanuit te gaan dat ze de verkeerde relaties heeft gehad. Sommige mensen zijn gewoon niet ment to be together.

Een verkeerde relatie betekend juist toch dat je niet ment to be together bent?


Uitspraak van Wackiejacky op maandag 4 december 2006 om 12:38:
Mijn tante is ook al d'r hele leven alleen. Zelfde verhaal, die zoekt 't gewoon niet zo en vermaakt zich beter in dr eentje. Ik heb totaal niet het gevoel dat ze eenzaam is, integendeel. Sommige mensen kunnen zich gewoon goed alleen vermaken.

Zo laat je het wel klinken alsof alle mensen die een relatie hebben daar bewust naar op zoek zijn geweest.
Alsof er twee categorieen bestaand. De ene die een relatie nodig heeft en de ander die het niet nodig heeft. Mensen die een relatie hebben waren meestal ook niet op zoek. Die vonden het alleen.
Mensen zonder relatie hebben volgens mij altijd het idee dat ze zich moeten verdedigen ofzo. En dat terwijl het tegenwoordig echt wel geaccepteerd is om single door het leven te gaan. Dan vraag ik me af, tegenover wie verdedig je je, tegenover de buitenwereld of jezelf?

En met die speciale liefde bedoelde ik ook bijzondere vriendschappen. Niet per se een relatie met een vaste partner.
Uitspraak van verwijderd op maandag 4 december 2006 om 13:08:
Zo laat je het wel klinken alsof alle mensen die een relatie hebben daar bewust naar op zoek zijn geweest.

Veel mensen die ik ken (meerderheid single vrouwen) zijn zeker wel op zoek naar een relatie ja.


Uitspraak van verwijderd op maandag 4 december 2006 om 13:08:
En dat terwijl het tegenwoordig echt wel geaccepteerd is om single door het leven te gaan. Dan vraag ik me af, tegenover wie verdedig je je, tegenover de buitenwereld of jezelf?

Een vriendin van mij denkt wat relaties betreft precies als Tyharo, die is inmiddels 34 en heeft nog nooit echt een lange relatie gehad, kan ze gewoon niet tegen en ze is wat dat betreft net zo lief alleen (zij heeft alleen juist veel afspraken en een druk leven en geen zin om dat op te geven)
Maar die krijgt wel veel vervelende reactie's hoor, van "Moet jij niet eens aan de man?" tot "volgens mij is ze gewoon pot" :\
Het is wel geaccepteerd om tijdelijk single te zijn maar op deze manier, jarenlang, nog niet, heb ik het idee hoor :no:


Uitspraak van verwijderd op vrijdag 1 december 2006 om 15:46:
Ik bedoel meer dingen dat als mijn vriendin bijvoorbeeld een moeilijke tijd doormaakt en ik zin heb om uit te gaan dat ik dan toch bij haat blijf om haar te steunen. zulk soort offers bedoel ik.

Persoonlijk zie ik dit niet als een offer maar als een vanzelfsprekendheid.
Het ligt er wel een beetje aan wat er aan de hand is, maar als er bijv. een familielid op sterven zou liggen zou ik nieteens zin hebben om te stappen...
Ben de juiste nog niet tegen gekomen misschien nee...maar ik word sowieso ook zelden verliefd...dus dan heb ik wel heel erg pech...word ik eens verliefd en dan werkt het niet helemaal goed uit... :p

Ik kijk ook niet eens naar mannen...nooit gedaan...zelfs niet in mijn puberteit...
Liep ik met vriendinnen van school door de stad en zij zagen overal leuke jongens en ik zag helemaal niks...ja...doodnormale jongens...niks bijzonders... :vaag:
Vond er sowieso vrij weinig aan...lopen in de stad...want daar zijn winkels en ik heb ook een hekel aan winkelen...
Wat nou net een pluspunt zou moeten zijn voor de mannen...ik geef je geld niet uit...ik wil je geld niet eens...
Sieraden en dergelijke neem ik ook niet aan...je hoeft geen kadotjes te geven...daar hecht ik geen waarde aan...
Plus ik drink bier...
Bel me op...ghehe... ;)
Ik trok dan ook altijd meer op met mannen...ik zie ze als maatjes niet als mogelijke partners eigenlijk...

Maar de meeste mannen hebben ook zo een bepaald beeld van een vrouw denk ik...en ik weet ook niet of ik daar helemaal aan voldoe dus... :lol:
Misschien gedraag ik me wel te vrij in een relatie als vrouw...die moet volgens het geldende beeld iig juist degene zijn die constant aandacht wil en wil knuffelen en de man moet dan vervolgens klagen over zijn vrijheid...
Misschien schrik ik ze ook wel af daarmee ofzo...een vrouw die meer vrijheid vraagt in een relatie dan zijzelf doen...ik weet niet of dat beeld al helemaal geaccepteerd is...
Uitspraak van verwijderd op maandag 4 december 2006 om 13:08:
Mensen zonder relatie hebben volgens mij altijd het idee dat ze zich moeten verdedigen ofzo. En dat terwijl het tegenwoordig echt wel geaccepteerd is om single door het leven te gaan. Dan vraag ik me af, tegenover wie verdedig je je, tegenover de buitenwereld of jezelf?

Dat valt vies tegen anders. Probeer jij maar eens 1 slavink te kopen bij de Appie Heijn of een pakje CVonimex voor bami voor 1 persoon :D Een huis te kopen in je eentje, een hotelkamer te boeken...de wereld is gewoon ingesteld op relaties. En net als het niet hoeven van kinderen als vrouw zijnde wordt single willen zijn ook vaak als zonde gezien. Als je scharrelt ben je een hoer en als je alleen wilt blijven een egoist of heb je bindingsangst. Ikzelf heb niet zoveel last van die vooroordelen omdat ik vrienden heb die zeer open-minded zijn en sowieso toch wel mn eigen ding doe. Maar uiteindelijk zeggen ook de meeste van die vrienden dat ze toch niet alleen oud willen worden.

Ik wil dat ook niet en ik word dat ook niet, maar dat komt door mn vriendschappen en de andere mooie dingen die ik ervaar in dit leven. da's voor mij net zoveel liefde.



Uitspraak van verwijderd op maandag 4 december 2006 om 13:08:
En met die speciale liefde bedoelde ik ook bijzondere vriendschappen. Niet per se een relatie met een vaste partner.

Ah, dan voeren we een onnodige discussie. Dan bedoelen we toch hetzelfde. :)
 
Uitspraak van Wackiejacky op dinsdag 5 december 2006 om 01:29:
Als je scharrelt ben je een hoer en als je alleen wilt blijven een egoist of heb je bindingsangst


heel kortzichtige typjes die dit beamen ;)

ach beetje cliche, maar je komt in je eentje op aarde (met wat hulp van je ouders) en je gaat alleen dood....

geen relatie voor nodig ;)
 
Uitspraak van verwijderd op dinsdag 5 december 2006 om 01:54:
ach beetje cliche, maar je komt in je eentje op aarde (met wat hulp van je ouders) en je gaat alleen dood....

geen relatie voor nodig

Voor het komen en gaan wel ja, maar daartussenin moet je leven... De een mét partner, de ander zonder partner en weer een derde met 40 partners :D
 
Uitspraak van Wackiejacky op dinsdag 5 december 2006 om 01:29:
Dat valt vies tegen anders. Probeer jij maar eens 1 slavink te kopen bij de Appie Heijn of een pakje CVonimex voor bami voor 1 persoon Een huis te kopen in je eentje, een hotelkamer te boeken...de wereld is gewoon ingesteld op relaties.

Dat komt omdat een relatie de meest voorkomende leefvorm is. De commercie anticipeert altijd op dat wat het meeste voorkomt om zoveel mogelijk klanten te krijgen. Er zijn immers veel minder alleenstaanden dus producten voor alleenstaanden zullen ook veel minder verkopen. Dat heeft er niks mee te maken dat ze het afkeuren. Het is gewoon niet zo praktisch voor de commercie om zaken voor alleenstaanden te verkopen.


Uitspraak van Wackiejacky op dinsdag 5 december 2006 om 01:29:
Als je scharrelt ben je een hoer en als je alleen wilt blijven een egoist of heb je bindingsangst.

Tsja, ik weet niet wat voor mensen jij doorgaans tegenkomt maar ik ken echt niemand die zo denkt over singles. De meeste mensen die ik ken veroordelen singles niet. Ze vragen zich alleen kritisch af of die singles die altijd om het hardst roepen dat ze gelukkig zijn alleen, dat wel echt zijn. Maar dat is logisch. Als je zelf gelukkig bent met iets dan vraag je, je automatisch af of een ander daar ook gelukkig mee zou kunnen zijn.
In ieder geval denk ik wel dat je (in welke vorm dan ook) een aantal mensen om je heen nodig hebt met wie je een speciale band deelt.

Uitspraak van Wackiejacky op dinsdag 5 december 2006 om 01:29:
Ah, dan voeren we een onnodige discussie. Dan bedoelen we toch hetzelfde.

Dat dacht ik ook al. Daarom zij ik het ook nog eens extra.