No Limit. De ultieme Eurodance-hits uit de 90's
Roddelbladen: niemand zegt ze te lezen, maar ze zijn bij de kapper en tandarts als eerste uit de Leesmap verdwenen. Zo is het ook met Eurodance: toegeven dat je het luisterde en ervan genoot was not done, maar getuige de enorme verkoopcijfers smulde iedereen van artiesten als 2 Unlimited, Haddaway, The Vengaboys en Aqua. In 'No Limit' lees je de achtergronden bij de hits, de love stories, intriges en worden de ruzies van weleer nog eens opnieuw uitgevochten...
Eurodance: toegeven dat je het luisterde en ervan genoot was not done, maar getuige de enorme verkoopcijfers smulde iedereen van artiesten als 2 Unlimited, Haddaway, The Vengaboys en Aqua. Er waren veel eendagsvliegen, maar evenzoveel 'credible' artiesten die eurodance produceerden. En public haalden ze hun neus ervoor op, maar achter de schermen zijn er wat bankrekeningen gespekt. Het is net als met roddelbladen: niemand zegt ze te lezen, maar ze zijn bij de kapper en tandarts als eerste uit de Leesmap verdwenen…..
Het boek 'No Limit' van Colin en Kevin Kraan leest als zo'n roddelblad. Love stories, succesverhalen, intriges, onderlinge ruzies die via dit boek gewoon nogmaals uitgevochten worden….. De vergelijking gaat echter mank als we het waarheidsgehalte beoordelen. Dat ligt in het geval van de broertjes Kraan namelijk wel waar het zou moeten liggen: hoog. Er is een behoorlijke periode overheen gegaan voordat alle verhalen, alle interviews (afge)rond waren en het is duidelijk dat er aan hoor en wederhoor is gedaan.
Het blijkt dat 'de pers' helemaal niet nodig is om het genre in het verdomhoekje te plaatsen. Meerdere grootheden van weleer blijken flink last te hebben van hun 'zeurzakje' en doen geen enkele moeite om het genre waar ze hun meeste (enige?!) succes in behaalden in een beter licht te plaatsen. 'What is love' van de welhaast ondankbare Haddaway klinkt vanaf nu toch anders als je in 'No Limit' zijn klaagzang met daarin onder meer de uitspraak 'ik hou van m'n ego' hebt gelezen. Voor iemand die de pers haar negativiteit kwalijk neemt, zeikt ie zelf behoorlijk van zich af.
Het boek bestaat uit veelal luchtige, maar ook schrijnende verhalen en wetenswaardigheden. Geen liefhebber van Rednex' 'Cotton Eye Joe'? Je leest hoe je ze voor altijd het zwijgen op kunt leggen. Je leest ook waarom Scooter lange tijd niet optrad in Nederland. En dat dat optreden €70.000 moet kosten, is niet eens de belangrijkste reden. Ook leren we over de belangrijke rol van het Amerikaanse leger voor de Eurodance en weet jij welke zangeres de zang van de bekende Coca Cola-kerstreclame voor haar rekening heeft genomen?
Conclusie
Uitgever Mary Go Wild blijft fijne boeken in het dance-segment uitbrengen. Eerder waren het stevigere werken over Dano en Multigroove, ditmaal is het een heerlijke 'snack'. Het boek heeft ook nog eens een fijne vormgeving: prettig lezende typografie, er is afwisseling door foto's en er is sprake van kleurgebruik door het gehele boek heen. En de cover schreeuwt 'pak mij op en lees mij!'
Sinterklaas is reeds terug naar Spanje, maar mocht je het feestje van die bolle rooie met kadootjes vieren: deze kun je prima onder boom leggen. En wat ons betreft kun je dat zonder enige schaamte zelfs gewoon voor jezelf doen!
Het boek 'No Limit' van Colin en Kevin Kraan leest als zo'n roddelblad. Love stories, succesverhalen, intriges, onderlinge ruzies die via dit boek gewoon nogmaals uitgevochten worden….. De vergelijking gaat echter mank als we het waarheidsgehalte beoordelen. Dat ligt in het geval van de broertjes Kraan namelijk wel waar het zou moeten liggen: hoog. Er is een behoorlijke periode overheen gegaan voordat alle verhalen, alle interviews (afge)rond waren en het is duidelijk dat er aan hoor en wederhoor is gedaan.
Het blijkt dat 'de pers' helemaal niet nodig is om het genre in het verdomhoekje te plaatsen. Meerdere grootheden van weleer blijken flink last te hebben van hun 'zeurzakje' en doen geen enkele moeite om het genre waar ze hun meeste (enige?!) succes in behaalden in een beter licht te plaatsen. 'What is love' van de welhaast ondankbare Haddaway klinkt vanaf nu toch anders als je in 'No Limit' zijn klaagzang met daarin onder meer de uitspraak 'ik hou van m'n ego' hebt gelezen. Voor iemand die de pers haar negativiteit kwalijk neemt, zeikt ie zelf behoorlijk van zich af.
Het boek bestaat uit veelal luchtige, maar ook schrijnende verhalen en wetenswaardigheden. Geen liefhebber van Rednex' 'Cotton Eye Joe'? Je leest hoe je ze voor altijd het zwijgen op kunt leggen. Je leest ook waarom Scooter lange tijd niet optrad in Nederland. En dat dat optreden €70.000 moet kosten, is niet eens de belangrijkste reden. Ook leren we over de belangrijke rol van het Amerikaanse leger voor de Eurodance en weet jij welke zangeres de zang van de bekende Coca Cola-kerstreclame voor haar rekening heeft genomen?
Conclusie
Uitgever Mary Go Wild blijft fijne boeken in het dance-segment uitbrengen. Eerder waren het stevigere werken over Dano en Multigroove, ditmaal is het een heerlijke 'snack'. Het boek heeft ook nog eens een fijne vormgeving: prettig lezende typografie, er is afwisseling door foto's en er is sprake van kleurgebruik door het gehele boek heen. En de cover schreeuwt 'pak mij op en lees mij!'
Sinterklaas is reeds terug naar Spanje, maar mocht je het feestje van die bolle rooie met kadootjes vieren: deze kun je prima onder boom leggen. En wat ons betreft kun je dat zonder enige schaamte zelfs gewoon voor jezelf doen!