Masters in the Mix Vol III mixed by Tha Playah & Anime

In de aanloop naar de volgende editie van Masters of Hardcore kunnen we onze spieren alvast opwarmen met de derde editie van "Master in the Mix". Neem het nieuwe elan van Dogfight versus de ervaring van Neophyte Records. Als dat geen vuurwerk oplevert.

III
Na Syndicate, Snakepit en Pandemonium kijken we alweer reikhalzend uit naar 25 maart volgend jaar. Dan vindt de volgende editie van ons aller geliefde masters of Hardcore Plaats. Tot die tijd moeten we het doen met de inmiddels jaarlijks terugkerende Masters in the Mix compilatie. Het derde deel in deze serie is voor 2 artiesten die beiden al een stormachtige carrière achter de rug hebben en nog niet eens halverwege zijn van de gemiddelde looptijd van een dj-carrière. Eens zien of dit duo hun voorgangers kan evenaren of zelfs voorbij kan streven.

CD1 is voor Jim Hermsen, een artiest die al sinds zijn doorbraak met "Hit ém", nog in de millennium-periode, verbonden is aan het Rotterdamse Neophyte Records. Met producties als "Mastah of Shock", "Why so Serious", "On the Edge", "Snitcher!" en "Get Hard" heeft hij de afgelopen 14 jaar bewezen dat hij zijn mannetje staat zowel achter de draaitafels als in de studio. Daarbij menig gelouterd producer achter zich latend in een wolkje stof. Aan ervaring geen gebrek, aan creativiteit geen gebrek en aan bravoure al helemaal geen gebrek! Een feestje bouwen??? Laat dat maar aan deze gast over. Met trots presenteren we Tha Playah!

Jim begint zijn mix met de Italiaanse herrieschopper Advanced Dealer. Zijn "Back to the Rave" van de gelijknamige EP brengt gelijk een energieke en vrolijke stemming. Later zal ook de tweede track "Are you afraid of God" nog volgen. In de tussentijd volgen natuurlijk een hoop bekendere en onbekende tracks. "Enemigo del Estado" heeft een frisse make-over gekregen van nieuwkomer Restrained. Om gelijk met zo'n remix op een verzamel-cd te komen, is een mooie manier om jezelf in de kijker te spelen. Ogen open voor deze jongen. Ook D-Fence is weer van de partij. Deze keer samen met Neophyte, Furyan en later nog een keer met Tieum. Alle tracks kenmerken zich natuurlijk door het rauwe en grove karakter en de humoristische samples die er in verwerkt zijn.
Tha Playah laat natuurlijk ook horen dat hij zelf ook nog steeds een top-producer is. Zijn mysterieuze remix van "Bassface" slaat in als een bom en met "het melige "Get Hard", opruiende "D.H.O.", aggressieve "Headshot" en het meer melancholische "Play my Game" is het duidelijk dat hij de afgelopen tijd niet stil heeft gezeten. Naast "Play my Game" vinden we Destructive Tendencies nog twee keer terug in de mix, waaronder "Inner Demons", de 2e track van hun album "Slaves to the Darkness", welke we nog vaker zullen tegen komen de komende tijd.
Een andere plaat die in het oog springt is "Can't stop us now" van Guerrillas. De energieke synthline heeft onze radar nog verder uit balans gebracht dan die van een schele dakduif. We zijn benieuwd naar de opvolger. Ook "Killswitch" van Furyan en Nosferatu verveelt nog lang niet. Beide heren zijn vaker terug te horen in de mix met een divers repertoire.
Zo tegen het einde van de mix knalt Jim er nog een paar zeer intense platen tegenaan zoals het zwaar vervormde "The Murdera", "Beter He!", het flink verbouwde "Il Clitoride (Art of Fighters Remix)"en als afsluiter het snerpende en overstuurde "Plot & Sceme" van wederom D.T. vs Noize Bangerz.

CD2 is voor een dame uit het mooie Italië. In 2010 bracht Barbara Palermo en bom tot ontploffing met "Detonate" gevolgd door "A-Bomb" in 2012. Vanaf dat moment belandde haar carrière in een stroomversnelling wat resulteerde op diverse releases op het Traxtorm label. In januari 2016 volgde haar eerste album "Exterminate" met daarop de hits "Cracks", "Be a God", "Hands Up", "You get me High" ft Rob Gee en "Ama Shishi" ft DJ Mad Dog. Afgelopen zomer heeft DJ Mad Dog, na zelf ook jaren lang aan Traxtorm Records verbonden te zijn geweest, samen met Anime, Unexist en Tears of Fury zijn eigen label "Dogfight Records" opgericht, waarop half september de laatste single van Anime uit kwam, genaamd "Fear the Dogfight". Na een aantal podcasts voor Traxtorm en Twisted Darkside mag ze nu haar dj-kunsten vastleggen op het zeer begeerde aluminium.

Net als Tha Playah heeft Anime haar mix vol zitten met eigen producties. Daarnaast vinden we ook een hoop platen terug van het "Dogfight" label. Sterker nog, alles wat tot nu toe is uitgebracht, Dog 001 t/m 006. Dit is natuurlijk de uitgesproken gelegenheid om dat label even flink te promoten. Niet meer dan logisch dat ze haar mix dan ook begint met haar eigen single "Fear the Dogfight". Gelijk vol met de deur in huis vallen. Naast de donkere vocalen heeft ze een zeer aanstekelijke synthline in haar track zitten. Op het juiste moment in gemixt, gaat dat zeker handen in de lucht opleveren. Gelijk daarna vinden we de nieuwe Dyprax vs Decipher, "Mortal Combat", welke tijdelijk als free track te downloaden was. Duidelijk een product uit de stal van MoH; zou zomaar per ongeluk een Angerfist-productie genoemd kunnen worden. Hoe dan ook, de track doet het wel goed.
In het kielzog van "My Fury" van Italiaans talent "Tears of Fury" volgen in rap tempo een aantal tracks die stuk voor stuk zorgen voor hectische taferelen voor de dj-booth. "MFYFY" klinkt als een accelererende F1-wagen, waarna de gevoelige viool-partij van "A Decade of Syndicate" toch even het tempo naar beneden haalt en wat emotie terugbrengt in de mix. Een heerlijke track om te horen. Dat geldt ook voor de door DJ Mad Dog versnelde versie van het van origine stompende "Ghettocore", afkomstig van het eerste N-Vitral album "I Audioassault U".
Anime heeft er flink de vaart inzitten en ramt de ene na de andere plaat er doorheen. Noize Suppressor, Stereotype en Unexist laten horen dat zij weten hoe ze het publiek aan het dansen moeten krijgen en houden. Neem daarbij wederom DJ Mad Dog met zijn "Dogfight", "911" samen met Evil Activities en Ama Shishi en je weet dat stilzitten geen optie is. Met "Dogfight", de eerste release van het label, wordt natuurlijk een statement gemaakt, om aan te tonen dat het label wel degelijk serieus genomen moet worden. Een agressieve aanpak in een track met meerdere melodielijnen. Zeker geen makkelijke productie. Alles moet kloppen. De overgang naar "Extermination" is gelikt en het verbaast enigszins, dat Unexist er zo'n uitgebreide en gevarieerde track van heeft gemaakt. Heel mainstream maar wel ontzettend goed in elkaar gezet en vol freaky effectjes.
Na "Dreams", waarvan de melodie verrekte veel weg heeft van een Ophidian-track en het electronisch pompende "911" komen we zowaar een Enzyme Records-track tegen. "I am Death" (Red Version) is de cirkelzaag-versie van de track, die het oude 'Ruffneck-Records'-gevoel weer eens naar boven weet te halen. Over gevoel gesproken, "Bouncing in the Ghetto" begint toch wel met een heerlijke stukje authentieke zang. Een geniaal gevonden sample die de rest van de track een licht euforisch gevoel geeft.
Met de Art of Fighters Remix van "Bass for your Face" geeft Anime het startsein voor het laatste kwartier aan energieverspilling. Het dreigende "Dope Shit", chaotische "Turn that Shit up" en het über -melige "Hedge Drugs op?!" zorgen voor een aaneenschakeling van hoogtepuntjes. Als je bij Masters voor de mainstage staat, wil je dit soort platen horen als het einde van een set nadert.
"That sounds Good" klinkt inderdaad goed! Geweldig hoe Sei2ure een minimale klassieke melodie weet te combineren met zijn altijd door dreunende bassloops. Tijdens de overgang naar het versnelde "Boomshakalaka" (in de 2016 Refix) verandert die platte bass-kick in een vollere frenchcore bassline, waardoor de mix energiek uit zijn voegen b\@r$t.

Supernova for the Die-Hards
Zowel Tha Playah als Anime hebben beiden een mix afgeleverd die zowel representatief is voor hoe beide artiesten draaien als voor de labels waarbij zij zijn aangesloten. "Dogfight Records" het nieuwe label vol nieuw elan versus Neophyte Records, de gevestigde orde vol ervaring. Tha Playah gaat er zoals gebruikelijk lekker 'hard' tegen aan voor de 'Die-Hards-Only' en Anime schud alles en iedereen wakker als een 'Supernova'. Strak mix-werk en een vrachtwagenlading aan recent uitgebrachte platen en remixen verdeeld over beide schijfjes, maken van dit deel van "Masters in the Mix" weer een mooie exemplaar om toe te voegen aan je collectie. Voor wie het afgelopen half jaar niet geheel heeft opgelet of gewoonweg geen tijd heeft gehad om een andere cd aan te schaffen, is deze compilatie een ideale opfrisser. Een waardig vervolg na delen I & II.