Dominator 2015 - Riders of Retaliation

Met Groundzero en Q-Base nog voor de boeg kunnen we er niet omheen dat het overgrote deel van het jaarlijkse hardcore-festival-aanbod alweer voorbij is. Afgelopen juli kon menig hardcoreliefhebb(st)er weer genieten van een dagje 'Dominator' op het E3-strand te Eersel. Het was dan niet zo bloedverziekend heet als tijdens de 2014-editie, maar dankzij alle acts en dj's liepen de temperaturen plaatselijk weer gemakkelijk op tot 't absolute kookpunt. Dit jaar mochten de heren Nosferatu & Tha Playah van Neophyte Records zorgen voor het anthem "Riders of Retaliation". Daarnaast aan hen om cd1 samen te stellen en te mixen. Aangezien de hardere en snellere variant van hardcore nog steeds enorm populair is werden de mannen van Destructive Tendencies gevraagd om cd2 te voorzien van een portie ruige en nietsontziende ram-core. Als toetje is er dan ook nog op cd3 het nieuwe mix-album van Unexist "Unexistence".

CD 1
Zoals gezegd mogen Nosferatu & Tha Playah het bal openen. En dat doen ze dan ook met het aanstekelijke "Rebel Dizz". Zo onderhand kan iedereen deze track wel dromen net als "Angerfist – Bad Attitude" met z'n 'House of Pain' samples. De eerste verrassing komt onder de naam van Thorax. Deze jonge Duitser heeft met "Dark Angel" een heerlijk duister nummertje afgeleverd, niet te moeilijk en zeer aanstekelijk, die dan ook zeker vaker gedraaid mag worden. Het kan natuurlijk niet uitblijven, tijdens een set van Nosferatu of Tha Playah zullen altijd ook humoristische platen voorbij komen. Zo ook "Let us Fuck" van Advanced Dealer met de samples uit de film "Zack and Miri making a Porno". De voice-samples zijn melig en de melodie is opzwepend, wat zorgt voor een flinke glimlach. Na Prankster komen we zwaargewichten Promo & Ophidian tegen die voor het eerst echt samen een plaat geproduceerd hebben, nadat ze al eerder elkaars werk geremixt hadden. "Unacceptable" bevat zowel een gevoelige als licht dramatische ondertoon, welke ervoor zorgen dat uiteindelijk in combinatie met de bass-line toch de nodige energie vrijkomt op de dansvloer.

Op 7 komen we de eerste van 4 producties van Nosferatu tegen. Ook deze plaat heeft een dramatisch opnaaiende ondertoon die zorgt voor een uitbarsting. De gehele plaat doet denken aan het werk op "Strength". Zo horen we Nosferatu graag. Kwaliteit. Naast "Assassinator Style" brengt Erwin ook "Devil's Mind" samen met Art of Fighters, "Not giving a Shit" en natuurlijk "Riders of Retaliation"met Tha Playah. Een artiest die we zeker in de gaten moeten houden is Broken Minds. Deze aan het Third Movement label gelieerde artiest brengt keer op keer goeie tracks, al dan niet in samenwerking met andere artiesten. Zo ook "The Terror Begins", welke je van begin tot einde bij de keel grijpt en niet meer los laat. Na het uitstekende "Devil's Mind" volgt 't energieke "Noizegee" van Noize Suppressor & Rob Gee. Toch niet geheel verrassend dat platen waaraan Rob Gee meewerkt altijd een hoop geschreeuw of andere, nu niet al te subtiele, herrie-elementen bevatten. Ook "A Real Voice" bevat aardig wat opruiende vocals, maar deze van het "This Is hardcore"-project afkomstige track heeft ook zeker z'n geniale momentjes, zoals de ravy break voordat de melodie weer losbarst. Mad Dog & MC Jeff hebben hier een potentiële floorfiller in handen. Een track die zeker de voeten van de vloer krijgt is "Talk about it" van Bodyshock, wederom met de raps van MC Jeff. Maar dat wisten we al toen de plaat verscheen op het album "The Search of Destruction".

Het is nu altijd moeilijk om een goed anthem te maken, zeker voor een groot festival als Dominator, maar de heren zijn er zeker in geslaagd om het grootse gevoel, dat bij een festival als Dominator hoort, te vangen en over te brengen. Vooral de 'oldskool' "Dominator"-samples zijn leuk gevonden. Na "Nirvana of Noise"hebben we eindelijk weer een anthem wat spijkers met koppen slaat. Cd1 vervolgt zijn weg en na een het strakke "The Enemy List" volgt een salvo aan beats van niemand minder dan The Outside Agency & Deathmachine. Een leuke variatie na al het mainstreamwerk, maar deze plaat had beter wat verder, aan het einde, geplaatst kunnen worden. Het is wel de inleiding naar het snellere werk. 't Tempo omhoog met "Break your Back"en de Djipe-remix van "Eradicate". Na "Flip 'em op z'n Kantje" volgt "Furyan – Rugged", welke een heerlijke melodie-lijn heeft. Typisch Neophyte Records maar zo effectief. Ook "Cocaine Soundtrack" beukt flink door. Vanaf nummer 21 gaan de laatste remmen eraf en is het één en al rammen en stampen. Te beginnen met het lichtelijk infantiele "Doshemeklota" en het slopende "The Nitty Gritty" afkomstig van het album "The Legend of the Angry Mind". De laatste inbreng van Nosferatu op cd1 betreft "Not Giving a Shit". De frustratie en woede druipen van deze plaat. De laatste 3 platen zijn een opmaak naar cd2. Subtiliteit is ver te zoeken en vanaf hier is het gewoon verstand op nul en laat je voeten maar hun ding doen op "Attack the Floor" en bedenk jezelf: "Soms is het allemaal niet zo moeilijk, "Life's (gewoon) a Bitch". The end....van cd1, op naar #2.

CD 2
Destructive Tendencies, 3 heren uit Engeland die sinds 5 jaar hard op weg zijn om heel populair te worden. Vorig jaar speelden ze de Ravezone plat tijdens Harmony of Hardcore en ook tijdens Hardshock ging het afgelopen voorjaar goed los tijdens de set van de heren. Geen wonder dat zij cd2 mogen volstouwen met de snelste en hardste up-tempo adhd-hardcore die er momenteel te vinden is. Na een kort intro gaan de heren vol gas. "Do you Bleed" samen met F.Noize bevat een stoere breakbeat/cross-over met drum&bass wat deze duistere track net even wat meer kleur geeft. N-Vitral is ook zo'n artiest die de laatste 2 jaar de ene na de andere bouncing beukert uit z'n hoge hoed tovert. Zo ook "Crispy Bass Drum". Lekker melig en pompend. We komen hem op 8 nog een keer tegen samen met Sei2ure. "Noise Pumper" is een stuk ruiger en de heren doen de titel eer aan. Een mix van Destructive Tendencies bevat natuurlijk ook veel eigen werk. Met "Fucking up the Mainstream", "Drug&Alcohol abuse", "Destiny", "Ameno", "Sound becomes One" en "Our Core" zijn ze dan ook luidruchtig aanwezig.

Op 6 horen we opeens weer "Evanescence - Bring me to Life" voorbij komen. Joey Riot & Disturbia hebben het verbouwd tot een mooie energieke track met zelfs een emotioneel stukje piano. "Back to the Oldschool" van de Dirty Basterds (Hellsystem, Rayden & Juanma) is alles behalve emotioneel. Deze plaat dient maar 1 doel en dat is feesten, wat zeker gaat lukken dankzij de heerlijke O'skool edits&samples. Daarnaast is het tempo nu al zodanig hoog dat stil staan bijna onmogelijk is. Djipe's "Drop it" wordt als lijm gebruikt om "I'm in Control" van Hardbouncer in te mixen. Deze track bevat 'de' overbekende sample van de moorddadige computer uit "Resident Evil 1" Na "Destiny" en "So you wanna be Hardcore" volgt "Ameno". Een tijdelijk rustpuntje in een mix die als een op hol geslagen locomotief destructief doorstoomt. Uitpuffen is er niet bij met namen als F.Noize, Partyraiser, Rhino, Lady Damage, Al Twisted en Hellstriker. Na het herkenbare en stiekem ook wel een beetje lieflijke "Sound Becomes One" dreunt Biorekk vrolijk verder met "Fuck the Rulez". Tijdens "Eyes of a Psychopath (2015 Mix) volgt weer een creatieve break om het krassen en schrapen te onderbreken.
Over de intensiteit van de kicks en bassen hoeven we ons gedurende de gehele mix geen zorgen te maken. Laat dat maar aan de heren van DestructiveTendencies over. Hard – harder – hardst, "Bass Boom" van Lady Damage klinkt als een heimachine op speed. Eigenlijk best een lekker plaatje – 'super duper fly'. Het is de opmaak naar nog meer geweld van de Dirty Bastards. Zij zijn in het laatste gedeelte nog 2 keer te horen met "Peligro" en "Minkia". Na de hiphop beats uit "Gabbers in Pariz" volgt een wel heel melig melodietje in "Get Busy" wat doet denken aan de themesong van "Inspector Gadget". De overgang naar "Baddest MF" brengt even wat rust. Deze dreigende intro is de opmaak naar de laatste 10 minuten vol energie door beuken. Met Hellstriker, Rhino en The Dirty Bastards trekken Destructive Tendencies vervolgens de toko aan gort. Na ruim 70 minuten is het gedaan. Waarschijnlijk zijn je speakers opgeblazen dan wel toe aan een opknapbeurt. Zo niet, dan is het tijd voor het toetje: "Unexistence" op cd3.

CD 3: Unexist - Unexistence
Francesco Iapicca aka DJ Jappo draait al heel lang mee in de scene. De meeste mensen zullen hem wel kennen van de ruige track "EXLXAXL" met de Enya-sample "Cold Days" die hij samen met DJ Lancinhouse maakte. Maar ook met "XTR-Experiment" werd al snel duidelijk dat de latere DJ Unexist een voorliefde had voor kneiter harde hardcore. Na zijn naamsverandering en daarbij ook aangepaste stijl volgden al snel klappers als "Fistortion", "Attack" en "Unexist will break your Face". Na het eerste album "Contagion" in 2006 volgde in 2010 de klapper "Anarchy" met tracks als "The Poem", "Fuck the System" en "Fight the Power". Het was even wachten voor er weer wat nieuw werk uitkwam en tussentijds moesten we het doen met o.a. de geniale bootleg van "Lloyd – Dedicated to my Ex" welke in eerste instantie alleen tijdens zijn sets te horen was. Niet snel daarna volgde "Burn it all down", een samenwerking met wederom Satronica en een grote hit. Nu 2 jaar later is het dan zover. Tijdens Dominator presenteerde Unexist zijn nieuwe mix-album "Unexistence". 16 tracks strak aan elkaar gemixt waardoor de intensiteit gewaarborgd blijft.

Unexist start met "Blaze it up", een track die voornamelijk uit een kick-line bestaat en die de opmaak is voor de 'rekicked'-version" van "Burn it Down". Het verschil met het origineel.....een hardere nog meer hamerende kick. Het gaat zoals gezegd erg hard maar "Underground Existence" is een plaat die je niet snel vergeet. Naast de rammende bassline bevat deze track ook een subtiele break met klassieke orkestzang waarna de snerpende synthlines het weer overnemen. Een andere track die zeker zal blijven hangen is "Questa E' Hardcore" welke samen met OGM909 & Kerosene geproduceerd is. De Italiaanse teksten zijn dan misschien onbegrijpelijk voor ons, ze zijn wel lekker opruiend.
Het valt trouwens op dat Unexist een hoop tracks samen met een andere artiest heeft geproduceerd. Nu is kruisbestuiving natuurlijk niet verkeerd, maar om nu slechts 4 alleen geproduceerde tracks op het album te hebben staan, is wel wat karig. Het is dan ook jammer dat een veelbelovende track als "Devil's Son" zo kort ge-edit op het album staat. Er is genoeg ruimte op een cd om al deze 16 tracks volledig te laten horen. Dus als je dan kiest voor een mix, laat dan op z'n minst een groot deel van de track horen.

Op 10 komen we de Angerfist remix van "Fuck the System" tegen. Hij heeft zijn eigen draai aan de track gegeven, maar toch misschien we de energie en vloeiende lijn van het origineel. Die energie zit wel in "I can't escape my Mind", maar ook deze track is weer flink ingekort. Zonde, aangezien de synthline best lekker klinkt. Dan had het gekrijs uit "Hands around my Neck" beter weggelaten kunnen worden. De nieuwe collab met Meccano Twins mag er zeker wezen. De invloed van hen is goed te horen aan de synth-melodie. "Korruption" is één van de betere tracks op het album. Dat kan ook gezegd worden van "Fraud". De snelle melodielijn komt pas laat in de track naar voren, maar doet vragen om meer. Na het 'live'-aandoende "Bullet in my Teeth" vol metal invloeden, volgt de agressieve uitsmijter "You Bitch", samen met Lenny Dee. Het tempo gaat flink omhoog en de heren molesteren hun drumcomputer nog maar eens. Weinig subtiel (net als de titel) en eigenlijk gewoon herrie om de herrie. Wie is de stoerste?

Verdict
Wat verwacht je van Unexist? Eigenlijk best veel gezien de man zijn discografie. Maakt hij die verwachting waar? Uiteindelijk niet. De mix bevat een aantal tracks die best wat langer gedraaid hadden mogen worden zoals "Devil's Son", "I can't escape my Mind" en Korruption". Daarnaast klikt het allemaal toch een beetje meer van hetzelfde. Luide kicks, veel geschreeuw en rauwe overstuurde geluiden. Dit is een mixje voor de fans. Wil je toch een aantal tracks in z'n geheel horen, haal ze dan bij Beatport of Traxtorm en vergeet de rest. Verder zijn de eerste twee cd's van Tha Playah & Nosferatu en Destructive Tendencies zeer degelijk en erg lekker om naar te luisteren.

Score:
CD 1 & CD 2: 77/100
Unexist - Unexistence: 60/100

www.dominatorfestival.nl
www.q-dance.nl
www.facebook.com/djthaplayah
www.facebook.com/NosferatuArea51
www.facebook.com/DTHardcore
www.facebook.com/DjUnexist