The Dreamteam - 4-Ever

Introductie
Het jaar 1991, hardcore staat nog in z'n kinderschoenen, maar toch zijn er al een hand vol dj's die, soms alleen dan weer met z'n 2en, 3en of zelfs 4en, met de regelmaat van de klok de hele zaal (al dan niet in een kraakpand – Multigroove) plat draaien. We hebben het hier over de jonge jaren van The Prophet, Gizmo, Buzz Fuzz en Dano. Doordat ze elkaar regelmatig tegenkomen, het goed met elkaar kunnen vinden en aardig op elkaar ingespeeld raken ondanks hun verschillende manier van draaien, besluiten ze om gezamenlijk verder te gaan onder de naam "The Dreamteam". Het blijkt een gouden greep, want de jaren daarop staan ze op alle grote feesten binnen en buiten Nederland, tot Australië aan toe. Een trip die ze nooit meer zullen vergeten. De wereld lag letterlijk aan hun voeten.
Er volgen een aantal albums en cd's speciaal voor Thunderdome met daarop klassiekers als "D-Leria", "Allright Now Here We Go", "Kristalized", "Dominatin' ", "The Dreamtheme", Welcome to the Thunderdome" en "The Thundertheme". In 1995 volgt hun laatste album genaamd "XS4All". Wederom een album van grote klasse vergeleken met wat er in die tijd werd uitgebracht. Hierna werd het stil rondom "The Dreamteam". Afzonderlijk brachten de heren nog steeds zo nu en dan een plaat uit, maar niet meer als kwartet. Optredens werden steeds schaarser en uiteindelijk maakten ze alleen voor Houseqlassics, History of Hardcore (Dreamteam Edition) en natuurlijk Thunderdome – The Final Exam een uitzondering. Vooral het laatste optreden wordt door velen als legendarisch gezien, aangezien het ook het laatste optreden was in de oude bezetting, inclusief The Prophet.

Veranderingen
Er is een hoop veranderd in de afgelopen 18 jaar. The Prophet heeft zich vanaf de beginjaren '00 meer en meer gefocust op zijn nieuwe label Scantraxx, waarop hij nog steeds hardstyle uitbrengt. Ook Gizmo maakte ook de overstap naar hardstyle en bracht een serie compilaties uit onder de naam "Harder Mach". Buzz Fuzz en Dano kregen het moeilijker na het instorten van de hardcorescene eind jaren '90. Er werden minder feesten gegeven en de plaatverkoop stortte in. Ondanks dat ze nog regelmatig op feestjes geboekt stonden in de early hardcore area, verdwenen ze uiteindelijk toch geruisloos uit beeld. Een nieuwe generatie producers (waaronder Promo, Endymion, Catscan, Nosferatu, Ophidian, Angerfist en Outblast) met een nieuw geluid had hun positie over genomen. De koningen van weleer waren van hun troon gestoten. Verdwenen en bijna vergeten.
En toen was er die opleving. We zagen Buzz Fuzz weer vaker terug op feesten, zelfs in the mainarea's ipv weggestopt in de early hardcore area. Setjes vol remixen van oude platen in een hedendaags jasje deden het blijkbaar goed bij het grote publiek. En Dano had ondertussen met System 3 een aantal Ep's uitgebracht op Industrial Strenght Records. Na goed overleg tussen de 3 overgebleven leden en de nieuw aangetrokken MC Mouth of Madness werd de knoop doorgehakt. Vol nieuwe energie en inspiratie zouden er, tegen een strakke deadline, weer nieuwe tracks geproduceerd worden, welke op het nieuw te verschijnen album zouden komen. Sterker nog, 18 Mei 2013 was het eindelijk zover. In Paradiso werd het nieuwe album "The Dreamteam - 4-Ever" gepresenteerd. Toch duurde het nog tot augustus voordat het album overal verkrijgbaar was. Was het het lange wachten waard?

4-Ever
De cd opent met een intro van de nieuwe MC, waarna Buzz Fuzz het bal mag openen met "In Dreamzz". Martin Luther King is tijdens deze plaat weer springlevend. De typische Buzz Fuzz bassline, percussie en synthlines zijn zo herkenbaar. Al lijkt de 2e synthline zo uit Genlog's "Mockmoon" afkomstig te zijn. Nostalgie met een knipoog. Gizmo hakt er al meer met de botte bijl in. "Being a Gangster" zit vol stoere hiphop samples en een flinke zware kick. De melodielijn is echter wel wat primitief. Die krassende toon kan eigenlijk echt niet meer. Het zij hem vergeven aangezien de break wel weer heel vet en opzwepend is.
Dano heeft zijn tracks samen met Skuffa en D-Xtreme geproduceerd. De eerste die we tegenkomen is "Don't patronize Us". Een track met een mooie dramatische ondertoon dankzij de heldere echoënde piano-synth. Zeer meeslepend. Ook Buzz Fuzz laat zich van zijn gevoeligere kant zien tijdens het intro van "My Imagination". De langzame melodie en rustig pompende bassline geven deze plaat een lekkere 'early' uitstraling. Horen we tijdens deze plaat ook samples uit "The First Rebirth" terug?

"Clean your Nose (Early Rave Refix)" krikt het tempo weer wat op met verschillende bassdrums en een agressievere leed-synthesizer. Ook "About Dreamteam" houdt een hoog tempo vast en alleen de pianobreak leidt tijdelijk even af van de indringende bassline, waarna deze het weer tot het einde overneemt. Na Gizmo en Dano kan Buzz Fuzz natuurlijk niet achter blijven En met "Numb" gooit ook hij het tempo omhoog. Daarnaast heeft hij goed gebruik gemaakt van "Evanescence - Bring me to Life" en "Linkin Park - Numb". De track past mooi in het rijtje, "Don't U Cry", "King of The Beatz"en "It's Allright". "Get Up (Gizmo's Refix)" stuitert er lustig op los en bevat enkele interessante wendingen, vooral aan het einde wanneer er even heel kort een stukje dub-step wordt door gemixt. Hierna zijn we aangekomen bij de eerste van een aantal remixen die deze cd verder opvullen. Na-goyah heeft "Dreamgirl" een hedendaagse make-over gegeven, waarin de oude elementen herkenbaar zijn gebleven, maar waarbij de track wel een veel ruigere bassline heeft gekregen. De hierop volgende track is een halve bootleg / remix. Buzz Fuzz heeft "Message in a Bottle" van The Police samen gevoegd met zijn eigen "Frequencies". Het resultaat is al vaker ten gehoren gebracht tijdens diverse dj-gigs van de heer Vos.

Dano's en D-Xtreme's "4.44 "The Journey begins" klinkt als een uit de hand gelopen kermis-attractie. Een diepe snelle bassline met een melige melodielijn op de achtergrond, vergezeld door enkele grappig klinkende vokalen. Na deze track blijven we echter even goed door stampen. "End of the Beginning" is door niemand minder dan Rob Fabrie aka DJ Waxweazle aka Headbanger onder handen genomen. Wederom een feest der herkenning. Jammer dat het weer zo snel voorbij is. Ook de volgende 2 tracks (van Dano) zijn remixen. Eerst mag Buzz Fuzz los gaan op "Welcome to the Thunderdome" waarbij hij ook elementen uit "Thundertheme" meeneemt in zijn remix. Daarna geven Leviathan, The Philosopher & Membrame hun visie op "Fukem All", de plaat vol verbaal geweld van mr Scarface himself. Ze houden het tempo lekker hoog, zoals ook in het origineel en voegen daarbij nog een scala aan extra geluiden en effecten toe. "Fukem All" diep gemarineerd in een Cenobite-sausje en daarna strak ingesnoerd als een rollade. Super remix! Na het dankwoord en eerbetoon van MC Mouth of Madness aan een hele rits aan dj's en artiesten, zelfs degenen die reeds overleden zijn, krijgen we nog een laatste toetje van de heer Vos. Hij heeft een overbekend klassiek stuk in een nieuw jasje gestoken. Enjoy.

Conclusie
Om terug te komen op de vraag of dit album het lange wachten waard was; Ja en Nee. In z'n geheel genomen klinkt deze cd best lekker en brengt het herinneringen naar boven van lang vervlogen tijden. De nieuwe en de oudere geremixte platen zitten goed in elkaar. Je kan duidelijk horen dat de heren hun eigen authentieke stijl hebben behouden ondanks de tand des tijds. Hier en daar lijkt het daarom echter wel alsof je zo'n 15 jaar terug in de tijd wordt geworpen qua gebruikte samples en opbouw, maar dat mag de pret niet drukken, want een andere keer kunnen de tracks zich wel meten aan de hedendaagse sound (Don't Patronize Us!, About Dreamteam, Dreamgirl (Na-Goyah Remix) & We Still Fuck Em All).
Helaas zijn er ook momenten waarbij The Dreamteam toch niet echt weet te overtuigen; neem "Clean Your Nose". Daarnaast leunt de cd behoorlijk op de 4 herkenbare remixen en de mash-up van Buzz Fuzz. Of het nu komt doordat ze zo'n lange tijd vanaf de zijlijn hebben toegekeken hoe de wereld verder ging, of doordat ze gewoon verslingerd zijn aan 'the sound of the good old days', ze redden het gewoon niet bij de hedendaagse producties van andere oudere generatie dj's als Lenny Dee, Ruffneck, Unexist (Dj Jappo), Stunned Guys, Paul Elstak en Negative A (Dr Z-Vago) die wel met hun tijd zijn mee gegeaan. Wat nu nog rest is af te wachten of en welke nummers we terug gaan zien op de diverse verzamel cd's die de komende tijd nog uit gaan komen.

Score: 71/100

www.cloud9dance.nl