Vliegende Hollanders

Wie is er niet bekend met ‘de Vliegende Hollander’ en haar kapitein Willem van der Decken?
HouseVeteranen zijn de geschiedenisboeken en scheepsjournalen ingedoken. En wat blijkt? Onze vermoedens kloppen…
De waarheid over dit schip en haar bemanning is geweld aangedaan. Wat nu volgt is het echte verhaal....


Het is Paasmorgen 1678, Kapitein Willem van der Decken kon al uren de slaap niet vatten. Hij had last van ‘dakgluur’ (tegenwoordig noemen we dat plafonddienst).
Goede Vrijdag was wederom een dag van veel innemen en weinig geven gebleken. De enige reden dat hij uren in bed lag te verpieteren, was zijn vrouw Catherina die in hetzelfde bed heerlijk lag te slapen. Zij wilde niet dat hij op Paasmorgen zou uitvaren.
Om haar tegemoet te komen, reed hij met haar mee naar huis, terwijl ieder ander lid van de bemanning van zijn schip lekker ging ‘afteren’ bij Danzige Grietje in Terneuzen. Daar ging het altijd hard aan toe.

Toen de klok 7:00 uur sloeg, vond Kapitein Willem het welletjes. Er moest en zou een schip naar Oost-Indië varen! De erekwestie was om dat zo snel mogelijk te doen.
Hij kleedde zich aan en gaf zijn vrouw een zoen. Catherina en hun zoon Philip hadden zoveel gezopen dat ze nog zeker een halve dag voor Pampus zouden liggen. Hij greep zijn drinkgort, een voorraad snats voor 3 maanden en… vertrok!
Eenmaal aan boord stond Nelis Eenoog al stevig te draaien. Zo te horen hadden de mannen er goed zin an: de lekkere tracks beukten als kanonnen!

De trossen konden los. Met goede zin en grote snelheid voeren ze richting Zuid-Afrika. De voorspoed bleek eindig… Eenmaal bij Kaap de Goede Hoop viel de wind weg!
Het gros van de bemanning had nog altijd niet geslapen. De muziek stond zó hard dat niemand elkaar nog kon verstaan. De mannen liepen als gekken aan de zeilen te rukken. Het leek er zelfs op dat het hele schip uit elkaar getrokken werd...
Opeens kreeg Kapitein Willem van der Decken een geniale ingeving! Hij liep naar het podium en greep de mic: “Mannen, allemaal naar het achterdek en zo hard mogelijk naar voren blazen!!” "Ik zal varen, al is het tot in de eeuwigheid." (werkelijk citaat volgens Wikipedia)


Met de mind of a lunatic begonnen de manschappen te blazen en te blazen. Het ging zelfs zo hard dat ze vooruit schoten en de golven nog amper raakten…. Ze leken te vliegen!
Links en rechts haalden ze allerlei schepen in, vanwaar jaloerse blikken naar ‘de Vliegende Hollanders’ loerden. Zij wilden uiteraard niets liever dan ook zo hard gaan.
Zo ontstond dus de legende…. Afgunstige kapiteins van andere schepen hebben er uiteindelijk voor gezorgd dat het verhaal foutief werd opgetekend. De Vliegende Hollanders zaten helemaal niet verdoemd op een Spookschip. Niks scheurbuik! Ze voeren keihard om de Kaap en zaten in no time lang en breed te chillen op Bali!