Soms vraag ik mijzelf af.. En wil ik weten, hoe diep de haat werkelijk zit. En hoe sterk sta je zelf uiteindelijk in de schoenen.. Ken jij jezelf goed genoeg om te weten hoe je op bepaalde dingen reageert? En kun je alles aan..
Ik vertrek zaterdag om 19.00 uur naar Krakow, Polen. De volgende morgen kom ik om 10.30 uur aan. Na het inchecken ga ik op bed liggen, want ik ben niet lekker. ‘s Avonds loop ik naar het centrale plein van Krakow met zijn prachtige lakenhal en kerken. Ik besefte later pas dat dát het plein is wat ik graag had willen bezoeken in mijn vrije tijd in Polen. Ik ga vroeg naar bed en slaap als een blok.
Auschwitz. Oswiscim. Het is erg mistig, maar in ieder geval droog. Op de weg er naar toe neemt Magdalena, onze gids, me mee naar de ‘berg’ Wanda waar je uitkijkt over de stad. Ik keek omhoog en dacht nog bij mezelf: ‘Meen je dit?’ Niet zeuren, gewoon lopen! Gedurende de reis naar Auschwitz word ik zenuwachtig door de gedachte dat ik naar een concentratiekamp ga. De zon schijnt. Oswiscim is een stadje zoals zo velen. Er zijn gewone huizen, gewone mensen en supermarkten. En er is een hel genaamd Auschwitz. De weg er naar toe is een drukke weg met een garage van tweedehands auto’s en een grote parking met een eetkraampjes. Op de parking veel bussen en groepen. Mijn groep is onrustig en er wordt veel gelachen.
Met een akelig gevoel in de buik lopen we het kamp binnen. Even later sta ik onder de poort met ‘Arbeit macht frei’. Het walgelijke idee dat mensen, door deze leus, echt hard zouden gaan werken om hun vrijheid weer terug te kunnen krijgen die hun beloofd werd… maar nooit werd gegeven. Toeristen poseren met een brede lach voor een foto onder de poort. Er wordt lekker gegeten op de trappen van Mengele zijn experimenteerbarak. Beseffen deze mensen überhaupt waar ze zich bevinden? Ik kom op de executieplaats en in blok 11 terecht. Op de executieplaats staan twee galgen en een executiewand. Ik ben naast een galg en met mijn rug tegen de executiewand gaan staan om te kijken wat je ziet vlak voordat je sterft. Dat heeft een diepe impact. Mijn hart gaat sneller slaan. Ik word overstroomd door emoties. Je moet niet proberen dit te begrijpen. Dat gaat ook niet en het lijdt tot niets. Nu ik de werkelijkheid onder ogen zie kan ik me er geen voorstelling van maken.
Voordat de gidsen komen, eet ik wat in de ‘vreetschuur’ buiten het kamp. Het wordt al wat laat en ik vraag: ‘Hoe laat gaat het concentratiekamp dicht?’ Een belachelijke zin die de absurde situatie nogmaals benadrukt. Ik besluit dat dit de titel wordt van mijn verhaal. Met de gids ben ik door het hele kamp gelopen. Ik zwijg en luister. Dan kom ik bij het crematorium. Op de drempel van de gaskamer kom ik tot stilstand. Als vanzelf weigert mijn lijf om naar binnen te gaan misschien vanuit het besef wat zich daar heeft afgespeeld. Ik sta daar, op de plaats waar duizenden mannen, vrouwen en kinderen vergast zijn. En ik sta daar..! Ik neem een moment om bij mijn gedachten te blijven. Denken doen we in woorden en beelden. Die heb ik niet. Ik loop door om in het crematorium te komen. Ik denk aan de mensen die hier dierbaren hebben verloren. Een moment van nagedachtenis als compensatie voor al die mensen die ik niet heb gekend. Ik hoop dat ze me dit vergeven. Ik ga opnieuw de gaskamer in. En weer kom ik de drempel niet over. Ik sluit mijn ogen en neem de tijd om nu wel contact te maken. Ik stel me open en ze stellen me gerust. Het is gedaan en het kan niet ongedaan worden gemaakt. Het plaatst me ontzettend in het nu. Terug naar het hotel in de bus een cabaret DVD opgezet. Even voluit lachen helpt.
De volgende ochtend slaap ik uit, ontbijt op mijn elf en dertigste en daarna ga ik naar Birkenau. Het is koud en het regent. Goed weer voor een bezoek aan een concentratiekamp. In de uitkijkpost krijg ik in het Nederlands uitleg over het kamp en daarna krijg ik een rondleiding door het kamp. Een groot gedeelte van de barakken zijn afgebroken. Het besef is moeilijk.. Wij lopen naar binnen en er weer uit. Wij zijn vrij, weten niet beter. Hoeven er niet te overnachten. Waren deze mensen nog niet depressief, dan zouden ze het hierdoor wel geworden zijn. Stil. Dat werd ik er van, stil! Een gevoel van ongeloof, onwerkelijkheid ging er door me heen. Dat ik nu ergens sta waar vele massamoorden zijn gepleegd. En nu neem ik daar zelf, vrijwillig, een kijkje. Een kijkje in de wereld die Auschwitz heet.
Het verleden zit zo diep in je ziel, dat je daar niet van bevrijd kunt zijn. (Ruth Wallage-Binheim, Interview 1998) Sommige mensen komen dagelijks terug om bloemen neer te leggen. Ik heb het koud en ben erg nat maar ik klaag niet. Ik heb het recht niet. Na een paar uur rondgelopen te hebben gaan we terug naar de bus. Het is stil, erg stil. Deze dag was een retourtje naar de hel.
Later is het tijd om afscheid te nemen. Het is snel gegaan en het kost me nog even om alle emoties te verwerken. De terugreis is lang. Eenmaal thuis, weet ik dat ik sterker in mijn schoenen sta als voorheen. Nadenkend over de haat voor andere volkeren in de wereld. Haat is nóóit de juiste oplossing en van je vrijheid moet je genieten zolang je de mogelijkheid hebt, want vrijheid is echt iets waar je elke dag van moet genieten!
485 opmerkingen
Uitspraak van verwijderd op dinsdag 16 september 2008 om 18:39:zet deze column op de nr.1 colums allertijden...
Práchtig .. Ben er stil van!
Uitspraak van Henk-Jan. op dinsdag 16 september 2008 om 16:29:
te belachelijk voor woorden om te vergelijken met de holocaust
Ik vergeleek het met rassenhaat, dat is wat anders
De holocaust was in principe rassenhaat dus waar ga jij je auto-ongelukken mee vergelijken?
Uitspraak van verwijderd op vrijdag 19 september 2008 om 13:35:Uitspraak van Henk-Jan. op dinsdag 16 september 2008 om 16:29:
holocaust
welke holocaust???
Ik mag hopen dat er nog maar heeeel weinig mensen rondlopen die de holocaust proberen te ontkennen! Wat voor redenen ze ook hadden of dat het nou preventie was... zoiets mag je mensen gewoon niet aandoen.
Over het stukje zelf.. ik vond dat je je emoties nog wel iets intenser had mogen beschrijven want ik ging er niet helemaal in mee. Dat wil niet zeggen dat ik je gevoelens niet begreep hoor want het lijkt mij zelf ook heel naar om naar zo'n plek terug te gaan. En daarnaast moet het ook geen sensatieverhaal worden natuurlijk. Dus behalve dat ik me er niet helemaal in kon mee laten slepen vond ik het een heeeel goed stuk en ik vind het ook erg goed dat zulke dingen op pf aan de orde komen!
Uitspraak van verwijderd op maandag 15 september 2008 om 16:05:Die hardcore hoolibitch
Uitspraak van verwijderd op maandag 15 september 2008 om 16:05:weet denk ik niet waarom ze punten en komma's in een stuk tekst moet typen..
Maak zelf dan colomn, ik doe het haar niet na.
Prachtig verhaal ben er stil van
Ik heb het niet volledig gelezen, aangezien ik er zelf naar toe ben gegaan.
De gevoelens die je daar krijgt als je daar gewoon stapt, is verschrikkelijk... De herinneringen, de beelden, foto's, haren, valiezen, kleren... alles is er bewaard om aan te tonen hoe gruwelijk de mensheid wel kan zijn.
Dit was voor mij (en heel mijn klas toen) een ervaring om nooit meer te vergeten.
De gevoelens die je daar krijgt als je daar gewoon stapt, is verschrikkelijk... De herinneringen, de beelden, foto's, haren, valiezen, kleren... alles is er bewaard om aan te tonen hoe gruwelijk de mensheid wel kan zijn.
Dit was voor mij (en heel mijn klas toen) een ervaring om nooit meer te vergeten.
Uitspraak van verwijderd op dinsdag 16 september 2008 om 14:10:super mooi geschreven
idd..
Vind het knap geschreven, beschrijft precies je gevoelens en emoties.
Ben er nooit geweest, maar nu dit gelezen te hebben is het zeker niet iets wat ik ooit nog graag heen zou willen.
inderdaad laten we maar niet beginnen over verkeersongelukken...
Jij vergelijkt appels met peren
Maak zelf dan colomn, ik doe het haar niet na.
Dat ging over dat meisje die een heel stuk eronder had getypt hoor, die gebruikte geen punten en komma's. En dat meisje is volgens mij niet de schrijfster van dit stuk.. wel
mooie stuk.
het raakt mij ook.
als kijkt wat er al gebeurd is vooral met de tweede wereld oorlog.
dat is te gruwelen.
we weten de helft niet wat er al is gebeurd.
daarom moet je nu van je leven genieten zolang je vrij bent en gezond bent.
want voor je weet ben je er niet meer.
het raakt mij ook.
als kijkt wat er al gebeurd is vooral met de tweede wereld oorlog.
dat is te gruwelen.
we weten de helft niet wat er al is gebeurd.
daarom moet je nu van je leven genieten zolang je vrij bent en gezond bent.
want voor je weet ben je er niet meer.
ik haat de aanhangers van de leider van duitsland . waarom is het joodse volk zoveel aan gedaan ?? maar goed geschreven .
laatste aanpassing
Uitspraak van the a-team op zaterdag 20 september 2008 om 14:11:ik haat de aanhangers van de leider van duitsland
De leidster van Duitsland valt nu toch wel mee?
Nee, ff serieus. Iedereen in Duitsland was toen zowat aanhanger van Hitler. Om nou te zeggen dat je die allemaal moet haten. Er zit veel meer achter dan achter de man met de snor aanhobbelen..
Haat is niet de juiste benaming. Het was meer preventie. Lees mein kampf is dan snap je het, voor ik gelijk alles om me oren gesmeten krijg.
Preventie? Juist.....En wie op deze aardkloot mag beslissen wanneer dat soort dingen preventie mag heten?
Hitler, Bush, Bin Laden? Wat zijn we weer lekker ruimdenkend
Naar mijns inzien namelijk niemand....Of ie er nou zo'n mooi boekje over heeft geschreven of niet. Valt niet zoveel aan te snappen, lijkt mij?
Mooie Colomn hoor maar mischien iets te zwaar voor een party site...
baSupje voelt zich een beetje basDown...
Maar Respect dat je het heb durven delen...
Ben in therezianstadt geweest, en de beleving van natje is zo herkenbaar...
Het leek wel of het uit de muren kwam, ben er nog best ff een paar maandjes deppresief van geweest en heb toen alles verslonden over de 2de wereld oorlog wat ik maar kon vinden in de Bieb, om het maar te kunnen begrijpen.
MIJN Conlusie en absoluut geen excuus of goedpraterij:
verdrag van versaille heeft zo veel haat gezaaid dat we daar allemaal de waanzin van gezien hebben.
Met dank aan de bilderbergers en consorten voor het manipuleren en bespelen van de wereld economie om zo het grootste rendement te behalen van hun investeringen in de wapen industrie en zo hun overvolle zakken verder te vullen voor een plekje hoger op Quote lijst.
ja pcies laat het een les blijven voor eeuwen anders is al dat leed voor niks geleden...
Helaas hield dat maar 50 jaar stand... en hebben ze nu haat gezaaid in het Oosten...
Arme Irakezen en Afghanen...
Who's next ?
Respect voor het verzet van de anti-globalisten...
ik geloof er niet meer in, uit angst en jaloezie maken wij van onze sterkste mensen toch zwarte schapen en nagelen we ze aan het kruis...
baSupje voelt zich een beetje basDown...
Maar Respect dat je het heb durven delen...
Ben in therezianstadt geweest, en de beleving van natje is zo herkenbaar...
Het leek wel of het uit de muren kwam, ben er nog best ff een paar maandjes deppresief van geweest en heb toen alles verslonden over de 2de wereld oorlog wat ik maar kon vinden in de Bieb, om het maar te kunnen begrijpen.
MIJN Conlusie en absoluut geen excuus of goedpraterij:
verdrag van versaille heeft zo veel haat gezaaid dat we daar allemaal de waanzin van gezien hebben.
Met dank aan de bilderbergers en consorten voor het manipuleren en bespelen van de wereld economie om zo het grootste rendement te behalen van hun investeringen in de wapen industrie en zo hun overvolle zakken verder te vullen voor een plekje hoger op Quote lijst.
super column eentje wat nog is ergens over gaat en wat daar in auschwitz en al die kampen is gebeurd mogen we nooit vergeten
ja pcies laat het een les blijven voor eeuwen anders is al dat leed voor niks geleden...
Helaas hield dat maar 50 jaar stand... en hebben ze nu haat gezaaid in het Oosten...
Arme Irakezen en Afghanen...
Who's next ?
Respect voor het verzet van de anti-globalisten...
ik geloof er niet meer in, uit angst en jaloezie maken wij van onze sterkste mensen toch zwarte schapen en nagelen we ze aan het kruis...
laatste aanpassing
Uitspraak van Schobbejakkert op dinsdag 16 september 2008 om 20:48:
Haat is niet de juiste benaming. Het was meer preventie. Lees mein kampf is dan snap je het, voor ik gelijk alles om me oren gesmeten krijg.
Preventie? Juist.....En wie op deze aardkloot mag beslissen wanneer dat soort dingen preventie mag heten?
Hitler, Bush, Bin Laden? Wat zijn we weer lekker ruimdenkend
Naar mijns inzien namelijk niemand....Of ie er nou zo'n mooi boekje over heeft geschreven of niet. Valt niet zoveel aan te snappen, lijkt mij?
Wel als je bedenkt dat toen de wereld economie volledig in handen was van een paar niet orthodoxe joodse industrieelle famillies... mischien nu nog...
en nee de waanzin voortkomend uit haat is zo bizar dat een niet met haat vervuld mens dat nooit zal kunnen snappen...
hier een eigen weetje: haat vreet je ook van binnen kapot, Napoleon en Hitler, heb ik gelezen, hadden altijd last van hun maag.
Ook hun gevoel kotste dus over hun verstandelijke waanzin, daarbij was hitler constant strak van de pep.
Hier op party-Flock zitten ook van die met haat vervulde en door pep verdoofde...
Ze noemen zich zelf: topbois...
Als ik had geleefd in de oorlog, was ik vast gefusilleerd geweest als verzet strijder, of ben ik daar mischien wel niet sterk genoeg voor...(Ben wao'er geworden door alle waanzin van mijzelf en mijn omgeving.)