Power to the People deel 2

Het signaleren van problemen zijn veel mensen sterk in. Altijd maar vertellen wat er niet klopt, of wat niet kan. Maar juist de mogelijkheden zien en vertellen wat er goed gaat of wat er beter kan, is lastig. Ook voor mij. In de vorige column ging het over 'Power to the People', oftewel het feit dat consumenten zo weinig inspraak hebben. Vraag....aanbod. Ook al zeuren er veel mensen op organisaties, toch raken de feesten steeds uitverkocht. Gevolg: een organisatie blijft doof voor wensen van bezoekers omdat hij zijn feest toch wel vol krijgt. Lukt dit niet, dan komen er acties. Acties? Ja acties: 2 voor de prijs van 1 en massale dumpacties via prijsvragen.

Maar wat is nou de oplossing? Wat kan je nu werkelijk als consument doen? Massaal thuisblijven is de makkelijkste oplossing. Een keer je heil zoeken in iets anders. Lees een goed boek, ga eens bij je oma op bezoek of doe eens wat anders voor de samenleving. Gewoon een keer een weekend niet feesten. Makkelijk gezegd natuurlijk, maar voor velen zal het niet werken omdat iedereen zijn/haar dosis housemuziek wil hebben in het weekend. Wat kan er nog meer? Een keer andere feesten bezoeken dat je normaal zou doen. Openstaan voor andere muziekstromen, voor andere dj's, voor artiesten waarvan je in eerste instantie zou zeggen "Is dat eigenlijk wel wat?". Verbreed je horizon, denk buiten de geeffende kaders.

Hier op Partyflock zie ik het nog geregeld voorkomen dan onder een recensie van een trance-cd staat "Ga toch weg met die mietjesmuziek, hard moet het zijn!" of iets van gelijke strekking. Waar is dat voor nodig? Laat andere muziekstijlen in hun waarde. Durf zelf eens te luisteren naar iets anders, kijk (of liever: luister) verder dan je neus lang is! Want dan kom ik namelijk terug op mijn punt: ga eens naar kleinere feestjes. Knusse, gezellige, underground feestjes waarbij het niet gaat om het grote geld. Waarbij er inderdaad die DJ's zijn die met een dikke smile op hun bek staan, waar dj's ook nog wel eens wat schoonheidsfoutjes in hun set maken. Maar, dat maakt het allemaal echt en puur. House zoals house vroeger was bedoeld. Geen shows tijdens een feest. Geen auto die vanuit het dak naar beneden komt waarbij de muziek stop staat. Is dat house? Is dat uit je dak gaan? Natuurlijk moeten organisaties geld verdienen, dat hoor je mij niet zeggen. Geld is nodig. Maar het kent ook zijn grenzen.

Laat ik beginnen dat we in NL verwend zijn. We hebben hier ontzettend veel goede feesten, meer dan welk land in de wereld dan ook. Vele mensen uit het buitenland kijken kwijlend naar de lineups die we ieder weekend hebben. Waar zeuren we over? Maar….neem een Dance Valley: een geweldig festival met een superlineup. Maar... wil je 70 euro betalen voor 300 DJ's, waarvan je er toch maar 15 kunt horen op een dag? Waarom zou je daar overigens de hele dag in bv. de technotent willen staan, terwijl er nog zo ontzettend veel andere tenten met muziekstijlen zijn? Wederom: kijk (of liever: luister) verder dan je neus lang is!

Andere oplossing: ga niet 'azijnpissen', maar kom met gefundeerde kritiek. Iedereen kan roepen "dat en dat feest was klote", maar je kan beter de vinger op de zere plek leggen en met opbouwende kritiek komen. Niet dingen afzeiken, maar juist zeggen waar het beter kan. Want als we met zijn allen blijven roepen dat het kut is, dan gaat iedereen ook geloven dat het kut is. Als de hele Nederlandse media 5% positiever zou zijn, dan zou het in Nederland 20% beter gaan. Geen angst meer voor terroristische aanslagen, geen onveiligheidsgevoelens, geen angs voor ‘wat men niet kent’. Nee, eigenlijk worden we in Nederland gewoon ontzettend verwend. We hebben het allemaal veels te goed. Kijk eens wat voor een feesten er allemaal zijn, wat er ieder weekend te doen is. Meer dan je denkt. Wat zeuren we eigenlijk in dit soort columns? Power to the People. Het draait allemaal om R.E.S.P.E.C.T.


Was getekend,
Harry