Meid, de wereld ligt aan je voeten..

De dooddoener der dooddoeners. De uitspraak die veel van mijn vriendinnen, vrienden en aanverwanten de afgelopen maanden op mij af hebben gevuurd, op het moment dat ik het eventjes niet meer zo rooskleurig zag. Heel goed bedoeld en zeker overtuigend. Na een tijdje zag ik het alom bekende gloeilampje boven mijn hoofd aan springen. “Het is tijd de wereld met beide handen vast te grijpen! Ik ben jong en gezond, ik ben intelligent, ik ben integer en daarnaast ook nog eens woest aantrekkelijk! De wereld ligt aan mijn voeten! En ik ga ervan genieten!�

Little did I know dat deze eigenschappen eerder een stop zijn op een plannetje de wereld met beide handen vast te grijpen, dan dat ze hiervoor de sleutel zouden zijn. Wat heb je in vredesnaam aan die eigenschappen? Laat staan aan de zogenaamd perfecte combinatie ervan. Als je er over na gaat denken, werken ze elkaar alleen maar tegen.

Intelligentie, klinkt goed. De capaciteit verder te kunnen kijken dan je eigen schattige neusje lang is, verder dan het dunne laagje oppervlakkigheid. Mind you, dat veel intelligente mensen het ver schoppen in deze wereld: Bill Gates, Bram Moszkowicz, Einstein (the list goes on and on). Uit dit kleine lijstje blijkt echter wel, dat intelligentie niet zaligmakend is. Om succesvol te zijn in deze wereld moet er duidelijk iets afwijken van de gouden snede van de zogenaamde perfecte combinatie eigenschappen. Is het niet de mogelijkheid van je integriteit af te stappen en over een zekere mate van roekeloosheid te beschikken, dan is het wel een genetisch defect in je hersenen waardoor de baanbrekende gedachten door je hoofd schieten.

Integriteit is dus al gruwelijk vervelend, wanneer je over de eigenschap van intelligentie beschikt. Een zekere mate van roekeloosheid is simpelweg essentieel, wil je het redden in deze wereld waarvan ik er zo van overtuigd was dat ik hem zou kunnen veroveren. Roekeloosheid brengt met zich mee dat je recht op je doel af gaat, zonder enige twijfel, dwars door alle obstakels heen. Je zal dan even aan de kant moeten zetten dat die obstakels wellicht mensen zijn met hun eigen belangen en gevoelens. Sommige obstakels schijn je ook om te kunnen bouwen tot springplankjes, om ze vervolgens tot de grond toe af te breken. Conclusie: intelligentie plus oneindige integriteit staat gelijk aan Greenpeace. Goed initiatief, zeker, maar niet bepaald het materiaal of de instelling die nodig is om de wereld met beide handen vast te grijpen en ervan te genieten. Selectieve integriteit is de oplossing!

Good looks.. Er goed uitzien is relatief of zoals je in je eerste jaar rechten constateert: een subjectief criterium. Maar er is wel te stellen dat de meeste mensen het er globaal wel over eens zijn wat een lekker wijf (of vent) is en wat totaal niet. Mocht je over dazzling beauty beschikken, valt dit zeker naar je hand te zetten. Elk meisje vind het op zijn tijd lekker eens rond te paraderen in je mooiste outfit en nagestaard te worden door mannen die op slag veranderen in stotterende kleine jongetjes. Er goed en verzorgd uitzien schijnt zelfs te helpen bij het vinden en houden van een goede baan. In dat opzicht vult het je intelligentie goed aan, mocht je de trotse eigenaar zijn van beide.

Een probleem wordt het eigenlijk pas als je een mannelijke variant tegen komt waarvan je zijn onder de indruk raakt, ondanks zijn gestotter (en geloof me, dat gebeurd zelden). Waardoor je gaat geloven dat de wereld aan je voeten ligt: ja, je bént mooi, je bént intelligent, ohw je bent zo lief!
Daar zit je dan weer, op je roze wolkje, de wereld te veroveren. Tot je integriteit en intelligentie in kicken... Zoals een vriendinnetje van me zaterdag in een niet al te nuchtere, maar zeker verhelderende bui zei: bend over and kiss the ground! Daar lig je dan met je mooie, integere, intelligente smoeltje op de stoeprand. Van je roze wolkje af gevallen.

Ach joh, gelukkig is er dan nog die andere dooddoener: vergeet nooit, hoe erg het ook is, CHOCOLA HELPT..