Naam | Thijs van Thoor Wil van der Biesen Henk Steijvers Hen Omloo John Gerrits Wim Crijns Ton Meisen Peter Peters Hen Pustjens |
Functie | 8× band |
Geslacht | man |
Groepslid | |
Herkomst | Nederland 🇳🇱 |
Site | jansebagge.nl |
Links |
Biografie
Het begon allemaal met de zaate hermenie Aspro Broesj die tijdens de carnavalsdagen her en der in Susteren opdook om daar ontreddering en totale wanhoop te verspreiden. In 1979 speelde de zaate hermenie, maar nu met twee elektrische gitaren en de dikke trom ingewisseld voor drums, tijdens de jaarlijkse jamsession in het legendarische jongerencentrum Tsjé.
Het optreden bestond uit één dialectnummer, waarin de totale middenstand van Susteren werd genoemd. Althans de frites-tenten en de Chinees. Waar begin je mee als amateur-muzikant? Natuurlijk met E-A-B, een blues dus! Het nummer heette: De Sjtrontj-blues en werd tijdens het optreden verluchtigd met een complete diaserie over wc-potten met inhoud, bloederige koppen in een tandartsstoel, enfin, mooi dus.
De dialectpop was geboren!
In 1982 werd vanuit Tsjé' het, voor de toenmalige zender Hilversum 3, radioprogramma: KRO's NOEN-SJOW uitgezonden. Janse Bagge was als huisorkest ook van de partij en speelde onder andere: Sollicitere. Diskjockey Hubert van Hoof adviseerde de Janse Bagge Bendeleden om het nummer op plaat te zetten.
Er werden afspraken gemaakt met platenmaatschappij Marlstone in Maastricht en op een regenachtige zondagmorgen werden Sollicitere en 't Knôn oppe mèrt opgenomen. De B-kant was een ska-bewerking van de filmmuziek van Guns of Navarone een oorlogsfilm uit de beginjaren 60, met o.a. David Niven en Gregory Peck. De single kwam terecht bij Frits Spits, die het nummer draaide in zijn programma De Avondspits.
De droom van elke amateur-muzikant werd voor de JBB werkelijkheid: In januari '83 bereikte Sollicitere binnen drie weken de Nederlandse Top-tien, met als hoogste notering plaats 8. Ook België kwam in de ban van de kreet: Höbse al gesjreve? Bij de BRT werd uiteindelijk een 15e plaats genoteerd.
Er volgden onder andere uitnodigingen voor Los/Vast, Avro's Toppop en Nederland Muziekland. Huub Mans kwam naar Susteren met een opnameteam voor van Gewest tot Gewest en ging met JBB op pad en registreerde zo een dag uit het leven van de muzikanten.
Om een item over sollicitatieplicht wat meer verteerbaar te maken, kwam zelfs een tv-team van Vara's Achter Het Nieuws naar Susteren om daar opnamen te maken van de local heroes.
Janse Bagge mag zich tot de slechts zeer weinige popgroepen rekenen, die het NOS-journaal gehaald hebben. Dat gebeurde tijdens de manifestatie tot behoud van de ROZ, waarbij JBB op een bomvol Vrijthof acte de présence gaf.
In 1983 werd met enige dwang aan Pinkpopbaas Jan Smeets te verstaan gegeven dat hij dat jaar niet om Janse Bagge heen zou kunnen, omdat er dat jaar meer dan 40000 singles verkocht waren van de bend. De "enige dwang" bestond hieruit, dat JBB een grote bulldozer gehuurd had en daarmee voor de deur van bureau Pinkpop stond. De pers was van te voren door JBB ingelicht en op het dreigement: " Jan, doe mos ôs loate sjpele anges duuje w'r dich diene ganse gevel hie direk oet de koeaai weg!" heeft Jan Smeets eieren voor zijn geld gekozen.
Voor datzelfde podium hadden de JBB-leden jarenlang als puber omhooggekeken en nu stonden ze er zélf! Akkoord, de 45.000 toeschouwers zullen die 23e mei 1983 vooral betaald hebben voor Nena, Men at Work, Gary Moore en Doe Maar, maar na Partner met Kayuta Hill had geen Limburgse band de heilige grond van het Burgemeester Damenpark nog betreden.
Janse Bagge diende en dient nog steeds als voorbeeld voor muzikanten die graag muziek maken "in hun mooders taal". Want ondanks dat verschillende groepen zoals WW-Band, Effe Plat, 2 Extra, Valsj Plat en Rowwen Hèze het Limbabwe-pop-pad betraden, is er na de Janse Bagge Bend tot op heden geen enkele Limburgstalige popband geweest die zich kan beroemen op een Top-Tien-Status®. Het dichtstbij kwamen de jongens uit Horst met Bestel Mar op plaats 13.
JBB kan met recht omschreven worden als: De mooder van alle dialekgroepe.
Het repertoire van de bend kenmerkt zich door uitersten. Naast Totale Waanzin nummers zijn er ook met een hoog kippevelgehalte. Racisme, werkeloosheid, de vergeten helden zoals Jan Palach, de waanzin van het dragen van merkkleding en de gevolgen daarvan, kortom allemaal items die door JBB bezongen worden. Eindelijk wordt het Limburgse dialect eens voor andere zaken gebruikt dan het bezingen van kapelletjes en de wuivende korenvelden.
De Limburgse dialectpop is amper geboren en op slag volwassen!
Wat volgde waren jaren van totale waanzin. Optredens werden een jaar vooruit vastgelegd en waren steeds volledig uitverkocht. Grote feesttenten met een grote lichtshow. Toch heeft de band tot nu toe steeds er voor gekozen niet vaker dan 25 maal per jaar op te treden. Al die jaren heeft dat er voor gezorgd dat de sfeer en het plezier optimaal zijn gebleven. Tussendoor werden nog enkele lp's/cd's opgenomen. Maar tot echte grote hits is het niet meer gekomen.
De gekte om optredens werd wat minder en dat bracht, hoe vreemd dat ook mag klinken, een prettig neveneffect op gang. De band kon afscheid nemen van de immense shows in grote tenten en weer eens spelen in een intieme setting. De band komt daar geweldig tot zijn recht. Kort op het publiek met interacties die tijdens grote concerten niet te doen zijn. Het "Kort bie d'n Tap" concept was geboren. Terug naar de kroegen en gemeenschapshuizen met een show die nog intenser was dan de grote optredens. Met een kwalitatief super geluidsinstallatie omdat aan de kwaliteit niet te tornen viel. Groot of klein optreden; het publiek wordt hetzelfde gewaardeerd.
En het concept sloeg aan. En hoe. Nog steeds moet de band zich beperken tot 25 optredens per jaar en is in de positie om daardoor leuke optredens te kiezen. Denk hierbij ook aan theateroptredens, optredens in België en natuurlijk de Pinkpop Classic optredens in 2007, 2008, 2009 en 2010. Overal nog steeds optredens die super goed bezocht worden (het bordje "oetverkoch" hangt nog vaak aan de deur).
Omwille van rechten kwesties op Janse Bagge nummers werd het pas in 2007 mogelijk om een live cd uit te brengen. Eindelijk stond Janse Bagge op een CD zoals je ze kent. Het zweet en het bier is duidelijk aanwezig bij deze opnames van december 2007 in Ernesto's in Sittard. De shows zijn nog steeds heel fysiek en het publiek kan lachen, genieten, "mosjen" of wat dan ook. Maar de band doet ook van tijd tot tijd theateroptredens waar het allemaal wat rustiger aan wordt gedaan. Van een van de theateroptredens is een live CD uitgebracht: Janse Bagge in 't Pluusj. Feit blijft dat fans altijd een onvergetelijke avond hebben.
Het is in ieder geval prachtig om te zien dat er nu na 25 jaar ouders naar de concerten komen die kun kinderen meenemen. En in een tijd van video en MTV is het toch heel bijzonder dat de band een jong publiek heeft kunnen bereiken puur door uitstekende live optredens. Zolang organisaties nog borg staan voor voldoende consumptiebonnen zal de band nog wel even doorgaan. Misschien wel zo lang dat ze een derde generatie fans gaan aanspreken.
Het optreden bestond uit één dialectnummer, waarin de totale middenstand van Susteren werd genoemd. Althans de frites-tenten en de Chinees. Waar begin je mee als amateur-muzikant? Natuurlijk met E-A-B, een blues dus! Het nummer heette: De Sjtrontj-blues en werd tijdens het optreden verluchtigd met een complete diaserie over wc-potten met inhoud, bloederige koppen in een tandartsstoel, enfin, mooi dus.
De dialectpop was geboren!
In 1982 werd vanuit Tsjé' het, voor de toenmalige zender Hilversum 3, radioprogramma: KRO's NOEN-SJOW uitgezonden. Janse Bagge was als huisorkest ook van de partij en speelde onder andere: Sollicitere. Diskjockey Hubert van Hoof adviseerde de Janse Bagge Bendeleden om het nummer op plaat te zetten.
Er werden afspraken gemaakt met platenmaatschappij Marlstone in Maastricht en op een regenachtige zondagmorgen werden Sollicitere en 't Knôn oppe mèrt opgenomen. De B-kant was een ska-bewerking van de filmmuziek van Guns of Navarone een oorlogsfilm uit de beginjaren 60, met o.a. David Niven en Gregory Peck. De single kwam terecht bij Frits Spits, die het nummer draaide in zijn programma De Avondspits.
De droom van elke amateur-muzikant werd voor de JBB werkelijkheid: In januari '83 bereikte Sollicitere binnen drie weken de Nederlandse Top-tien, met als hoogste notering plaats 8. Ook België kwam in de ban van de kreet: Höbse al gesjreve? Bij de BRT werd uiteindelijk een 15e plaats genoteerd.
Er volgden onder andere uitnodigingen voor Los/Vast, Avro's Toppop en Nederland Muziekland. Huub Mans kwam naar Susteren met een opnameteam voor van Gewest tot Gewest en ging met JBB op pad en registreerde zo een dag uit het leven van de muzikanten.
Om een item over sollicitatieplicht wat meer verteerbaar te maken, kwam zelfs een tv-team van Vara's Achter Het Nieuws naar Susteren om daar opnamen te maken van de local heroes.
Janse Bagge mag zich tot de slechts zeer weinige popgroepen rekenen, die het NOS-journaal gehaald hebben. Dat gebeurde tijdens de manifestatie tot behoud van de ROZ, waarbij JBB op een bomvol Vrijthof acte de présence gaf.
In 1983 werd met enige dwang aan Pinkpopbaas Jan Smeets te verstaan gegeven dat hij dat jaar niet om Janse Bagge heen zou kunnen, omdat er dat jaar meer dan 40000 singles verkocht waren van de bend. De "enige dwang" bestond hieruit, dat JBB een grote bulldozer gehuurd had en daarmee voor de deur van bureau Pinkpop stond. De pers was van te voren door JBB ingelicht en op het dreigement: " Jan, doe mos ôs loate sjpele anges duuje w'r dich diene ganse gevel hie direk oet de koeaai weg!" heeft Jan Smeets eieren voor zijn geld gekozen.
Voor datzelfde podium hadden de JBB-leden jarenlang als puber omhooggekeken en nu stonden ze er zélf! Akkoord, de 45.000 toeschouwers zullen die 23e mei 1983 vooral betaald hebben voor Nena, Men at Work, Gary Moore en Doe Maar, maar na Partner met Kayuta Hill had geen Limburgse band de heilige grond van het Burgemeester Damenpark nog betreden.
Janse Bagge diende en dient nog steeds als voorbeeld voor muzikanten die graag muziek maken "in hun mooders taal". Want ondanks dat verschillende groepen zoals WW-Band, Effe Plat, 2 Extra, Valsj Plat en Rowwen Hèze het Limbabwe-pop-pad betraden, is er na de Janse Bagge Bend tot op heden geen enkele Limburgstalige popband geweest die zich kan beroemen op een Top-Tien-Status®. Het dichtstbij kwamen de jongens uit Horst met Bestel Mar op plaats 13.
JBB kan met recht omschreven worden als: De mooder van alle dialekgroepe.
Het repertoire van de bend kenmerkt zich door uitersten. Naast Totale Waanzin nummers zijn er ook met een hoog kippevelgehalte. Racisme, werkeloosheid, de vergeten helden zoals Jan Palach, de waanzin van het dragen van merkkleding en de gevolgen daarvan, kortom allemaal items die door JBB bezongen worden. Eindelijk wordt het Limburgse dialect eens voor andere zaken gebruikt dan het bezingen van kapelletjes en de wuivende korenvelden.
De Limburgse dialectpop is amper geboren en op slag volwassen!
Wat volgde waren jaren van totale waanzin. Optredens werden een jaar vooruit vastgelegd en waren steeds volledig uitverkocht. Grote feesttenten met een grote lichtshow. Toch heeft de band tot nu toe steeds er voor gekozen niet vaker dan 25 maal per jaar op te treden. Al die jaren heeft dat er voor gezorgd dat de sfeer en het plezier optimaal zijn gebleven. Tussendoor werden nog enkele lp's/cd's opgenomen. Maar tot echte grote hits is het niet meer gekomen.
De gekte om optredens werd wat minder en dat bracht, hoe vreemd dat ook mag klinken, een prettig neveneffect op gang. De band kon afscheid nemen van de immense shows in grote tenten en weer eens spelen in een intieme setting. De band komt daar geweldig tot zijn recht. Kort op het publiek met interacties die tijdens grote concerten niet te doen zijn. Het "Kort bie d'n Tap" concept was geboren. Terug naar de kroegen en gemeenschapshuizen met een show die nog intenser was dan de grote optredens. Met een kwalitatief super geluidsinstallatie omdat aan de kwaliteit niet te tornen viel. Groot of klein optreden; het publiek wordt hetzelfde gewaardeerd.
En het concept sloeg aan. En hoe. Nog steeds moet de band zich beperken tot 25 optredens per jaar en is in de positie om daardoor leuke optredens te kiezen. Denk hierbij ook aan theateroptredens, optredens in België en natuurlijk de Pinkpop Classic optredens in 2007, 2008, 2009 en 2010. Overal nog steeds optredens die super goed bezocht worden (het bordje "oetverkoch" hangt nog vaak aan de deur).
Omwille van rechten kwesties op Janse Bagge nummers werd het pas in 2007 mogelijk om een live cd uit te brengen. Eindelijk stond Janse Bagge op een CD zoals je ze kent. Het zweet en het bier is duidelijk aanwezig bij deze opnames van december 2007 in Ernesto's in Sittard. De shows zijn nog steeds heel fysiek en het publiek kan lachen, genieten, "mosjen" of wat dan ook. Maar de band doet ook van tijd tot tijd theateroptredens waar het allemaal wat rustiger aan wordt gedaan. Van een van de theateroptredens is een live CD uitgebracht: Janse Bagge in 't Pluusj. Feit blijft dat fans altijd een onvergetelijke avond hebben.
Het is in ieder geval prachtig om te zien dat er nu na 25 jaar ouders naar de concerten komen die kun kinderen meenemen. En in een tijd van video en MTV is het toch heel bijzonder dat de band een jong publiek heeft kunnen bereiken puur door uitstekende live optredens. Zolang organisaties nog borg staan voor voldoende consumptiebonnen zal de band nog wel even doorgaan. Misschien wel zo lang dat ze een derde generatie fans gaan aanspreken.