Daar komt ie dan, het gele gevaar. Zoals ik het tegenwoordig noem.
Nu zit ik tegenwoordig al niet fijn meer in de trein moet je weten, aangezien ik elke keer zo’n oude trein krijg die minstens 50 jaar oud is, en piept en kraakt alsof hij elk moment uit elkaar kan vallen, of kan ontsporen. (De stukjes over de bruggen hou ik me extra goed vast.)
Zoals altijd om half 8 ‘s ochtends is het hartstikke druk in de trein, waardoor ik wel naast vreemde mensen moet gaan zitten. Ik zie een plekje bij een jongen en een meisje die slapen.
Ik ga zitten en de jongen kijkt even op en knikt vriendelijk. Ik glimlach naar hem.
Dan valt mijn oog op een vrouw met een te korte broek, en een duf gezicht die geïrriteerd in een dikke map vol papieren loopt te krassen, ze schrijft elke keer wat op en daarna verfrommeld ze het en gooit het weg.
Ik bedenk me dat ze misschien een contact advertentie aan het schrijven is ;
Vrouw ; 40 jaar, dof haar, en een bril, met geen gevoel voor mode.
Zoekt ; Man, 40/50 jaar, die mijn leven een beetje op komt vrolijken.
Bij deze gedachte krijg ik medelijden met de vrouw.
Een paar minuten later stopt de trein op het station in Hoogeveen, (waar de contact advertentie vrouw uitstapt)
Een man in stapt van minsten 2 meter groot en 3 meter breed.
Hij gaat schuin tegenover mij zitten.
Ik zit vol verbazing te kijken naar zijn formaat, en volgens mij heeft hij dat door want hij glimlachte een keer. ( ik denk om mij gerust te stellen.)
De man pakt een broodje met pindakaas, en begint te eten.
Nu moet je weten dat er aardig veel lawaai in de trein is, maar ik hoorde de man smakken alsof zijn leven er vanaf hing, ik probeerde het vieze geluid te negeren en begin uit het raam te staren.
Dan komt de trein bij een brug, zoals ik eerder had verteld zijn dat de engste stukken, het idee dat de trein op dit moment maar net van het spoor af zou raken en van de brug af zou rijden geeft me kippenvel. Dus ik klem me weer vast aan mijn stoel en haal opgelucht adem als de trein de brug voorbij is.
Ik voel dat ik wordt aangekeken maar weet niet precies door wie, ik kijk om me heen en zie dat de man van groot formaat zijn brood op heeft, en nu naar mij zit te kijken. Ik doe net alsof ik niks door heb en staar naar de grond. Een paar minuten later kijk ik op, en …. Hij kijkt nog steeds. Ik word er een beetje zenuwachtig van en bid stilletjes dat de man in Meppel uit de trein moet. Wat 5 minuten later gelukkig ook het geval blijkt te zijn.
In Meppel stappen geen nieuwe vreemde mensen bij mij in de coupé, en kan ik nog 10 minuten rustig van mijn trein reis genieten.
Nu zit ik tegenwoordig al niet fijn meer in de trein moet je weten, aangezien ik elke keer zo’n oude trein krijg die minstens 50 jaar oud is, en piept en kraakt alsof hij elk moment uit elkaar kan vallen, of kan ontsporen. (De stukjes over de bruggen hou ik me extra goed vast.)
Zoals altijd om half 8 ‘s ochtends is het hartstikke druk in de trein, waardoor ik wel naast vreemde mensen moet gaan zitten. Ik zie een plekje bij een jongen en een meisje die slapen.
Ik ga zitten en de jongen kijkt even op en knikt vriendelijk. Ik glimlach naar hem.
Dan valt mijn oog op een vrouw met een te korte broek, en een duf gezicht die geïrriteerd in een dikke map vol papieren loopt te krassen, ze schrijft elke keer wat op en daarna verfrommeld ze het en gooit het weg.
Ik bedenk me dat ze misschien een contact advertentie aan het schrijven is ;
Vrouw ; 40 jaar, dof haar, en een bril, met geen gevoel voor mode.
Zoekt ; Man, 40/50 jaar, die mijn leven een beetje op komt vrolijken.
Bij deze gedachte krijg ik medelijden met de vrouw.
Een paar minuten later stopt de trein op het station in Hoogeveen, (waar de contact advertentie vrouw uitstapt)
Een man in stapt van minsten 2 meter groot en 3 meter breed.
Hij gaat schuin tegenover mij zitten.
Ik zit vol verbazing te kijken naar zijn formaat, en volgens mij heeft hij dat door want hij glimlachte een keer. ( ik denk om mij gerust te stellen.)
De man pakt een broodje met pindakaas, en begint te eten.
Nu moet je weten dat er aardig veel lawaai in de trein is, maar ik hoorde de man smakken alsof zijn leven er vanaf hing, ik probeerde het vieze geluid te negeren en begin uit het raam te staren.
Dan komt de trein bij een brug, zoals ik eerder had verteld zijn dat de engste stukken, het idee dat de trein op dit moment maar net van het spoor af zou raken en van de brug af zou rijden geeft me kippenvel. Dus ik klem me weer vast aan mijn stoel en haal opgelucht adem als de trein de brug voorbij is.
Ik voel dat ik wordt aangekeken maar weet niet precies door wie, ik kijk om me heen en zie dat de man van groot formaat zijn brood op heeft, en nu naar mij zit te kijken. Ik doe net alsof ik niks door heb en staar naar de grond. Een paar minuten later kijk ik op, en …. Hij kijkt nog steeds. Ik word er een beetje zenuwachtig van en bid stilletjes dat de man in Meppel uit de trein moet. Wat 5 minuten later gelukkig ook het geval blijkt te zijn.
In Meppel stappen geen nieuwe vreemde mensen bij mij in de coupé, en kan ik nog 10 minuten rustig van mijn trein reis genieten.
23 januari 2008
woensdag 23 januari 2008 om 13:35
Volgens mij leest niemand hier een weblog.
Maar voor diegene die het wel lezen :
Haallloooo!!
Volgens mij is het traditie om in je eerste weblog jezelf voor te stellen.
Dus bij deze.
Ik ben PAULINEEE!
ik ben geboren op 6 juni 1992
Dat maakt mij dus 15 & een half.
Oftewel, bijna 16. (kan niet wachten!)
Ik woon in Westerbork. (WAAAAAAAR?!)
Waarschijnlijk kent niemand dat.
Bespaar je de moeite om het op te zoeken, het stelt niet veel voor.
Ik heb donkerbruin haar, en blauwe ogen. (kijk album).
Die haarkleur veranderd nog al eens trouwens. (maar 25 keer per jaar)
Verder ben ik 1.75 lang/kort wat jij vind.
Ene, ik heb maat 38 van schoenen en maat 34 van kleren. Haha niet dat iemand dat ene flikker boeit.
Genoeg over die buitenkant, je moet maar me foto's bekijken.
Ik ben nogal een hyper persoon.
Maar kan soms ook heel stil zijn.
Dan moet je niet denken dat ik in een dip zit.
Want dan heb ik gewoon niet zoveel zin om te praten.
Veel mensen denken dat ik arrogant ben.
Wat niet waar is. vind ik.
Ik ben gewoon zeker van mezelf en dat zou jij ook moeten zijn.
Ik heb een hekel aan mensen die de hele godganse dag lopen te roepen dat ze lelijk zijn.
Dus kom niet bij mij dat zeggen, want dan zeg ik gewoon : IDD JE BENT LELIJK DOE ER WAT AAN
Verder ben ik heel gewoon tienermeisje.
Ik ben gek van kleren, jongens en uitgaan.
ik heb een tasjestic, elk tasje wat ik zie moet ik hebben.
Evenals schoenen, en Zonnebrillen.
Kortom; ik ben een beetje een shopaholic.
Ik hou van gek doen, het maakt me niet uit als mensen me aankijken alsof ik uit het gesticht bent ontsnapt. Ik heb de tijd van me leven.
Ik hou van eten, al denken sommige mensen van niet.
Omdat ik dun ben wil dus nog niet zeggen dat ik Anorexia heb ofzo! Even voor de duidelijkheid.
&& verder ben ik niet zo'n interessant persoon.
Als je meer wilt weten moet je het maar vragen.
Bedankt dat je de moeite hebt genomen om dit ding te lezen. Ik weet dat het een saaie ervaring voor je was
HEEL VEEL LIEFS //
Maar voor diegene die het wel lezen :
Haallloooo!!
Volgens mij is het traditie om in je eerste weblog jezelf voor te stellen.
Dus bij deze.
Ik ben PAULINEEE!
ik ben geboren op 6 juni 1992
Dat maakt mij dus 15 & een half.
Oftewel, bijna 16. (kan niet wachten!)
Ik woon in Westerbork. (WAAAAAAAR?!)
Waarschijnlijk kent niemand dat.
Bespaar je de moeite om het op te zoeken, het stelt niet veel voor.
Ik heb donkerbruin haar, en blauwe ogen. (kijk album).
Die haarkleur veranderd nog al eens trouwens. (maar 25 keer per jaar)
Verder ben ik 1.75 lang/kort wat jij vind.
Ene, ik heb maat 38 van schoenen en maat 34 van kleren. Haha niet dat iemand dat ene flikker boeit.
Genoeg over die buitenkant, je moet maar me foto's bekijken.
Ik ben nogal een hyper persoon.
Maar kan soms ook heel stil zijn.
Dan moet je niet denken dat ik in een dip zit.
Want dan heb ik gewoon niet zoveel zin om te praten.
Veel mensen denken dat ik arrogant ben.
Wat niet waar is. vind ik.
Ik ben gewoon zeker van mezelf en dat zou jij ook moeten zijn.
Ik heb een hekel aan mensen die de hele godganse dag lopen te roepen dat ze lelijk zijn.
Dus kom niet bij mij dat zeggen, want dan zeg ik gewoon : IDD JE BENT LELIJK DOE ER WAT AAN
Verder ben ik heel gewoon tienermeisje.
Ik ben gek van kleren, jongens en uitgaan.
ik heb een tasjestic, elk tasje wat ik zie moet ik hebben.
Evenals schoenen, en Zonnebrillen.
Kortom; ik ben een beetje een shopaholic.
Ik hou van gek doen, het maakt me niet uit als mensen me aankijken alsof ik uit het gesticht bent ontsnapt. Ik heb de tijd van me leven.
Ik hou van eten, al denken sommige mensen van niet.
Omdat ik dun ben wil dus nog niet zeggen dat ik Anorexia heb ofzo! Even voor de duidelijkheid.
&& verder ben ik niet zo'n interessant persoon.
Als je meer wilt weten moet je het maar vragen.
Bedankt dat je de moeite hebt genomen om dit ding te lezen. Ik weet dat het een saaie ervaring voor je was
HEEL VEEL LIEFS //