MarrieMarrie

Moederpuberteit ( www.saskianoort.nl )

Er zijn van die dagen, en die dagen vallen doorgaans in regenachtig november, dat je niets meer ziet zitten.
Het begint er mee dat je de kat op de ontbijttafel aantreft, met zijn rasperige tongetje in de botervloot,
terwijl de hond de nacht doorgebracht blijkt te hebben op je nieuwe, roze jasje dat uitsluitend dry gecleaned mag worden.
Dan weet je het al.

De dag is afgeschreven nog voordat hij goed en wel begonnen is.
Dus zet je een keel op en verordonneerd de kinderen aan de ontbijttafel, maar die willen natuurlijk niet uit bed,
en simuleren nekkramp. Of ze hebben het echt en hoewel je de puf niet hebt hierbij stil te staan,
voel je je al wel schuldig dat je ze toch het bed uit trimt en de twee bevende, slaperige kindjes tot eten dwingt.
Je bent een kutmoeder, inderdaad en je geeft je oudste groot gelijk, maar vandaag interesseert je dat niet.
Daar moeten ze maar mee leren leven, met het feit dat je dat soms bent.
Zo gaan de dingen. Soit. Pech. Je zit even in de moederpuberteit.

Je bent het zat, de hagelslag op de vloer, de lekkende sapjes in de schooltas, de modderige voetbalschoenen in de hal,
de lucht van natte hond in het huis, de deejays van 538 met hun debiel gezwets, het geroep om schone sokken en fietssleutels,
de verkreukelde bedelbriefjes van school, die je altijd pas vindt wanneer het aangekondigde al lang en breed voorbij is,
waardoor je je nooit van je beste kant kunt laten zien en bovendien, wat denken ze wel niet,
dat je als werkende moeder ook nog tijd hebt om een cake te bakken of mee te helpen met brooddeegvlechten?

Er wordt je verzocht op te houden met dat gemopper maar dat wil je helemaal niet,
want het voelt zo lekker en bovendien zijn zij degenen die altijd mopperen en dat moet je ook allemaal maar pikken.
Zitten zij niet altijd in een of andere moeilijke fase, volgens de J/M en de opvoednanny,
moeten zij niet eeuwig ontzien worden omdat ze moe zijn van school of juist van de vakantie,
omdat ze een of andere hormonale piek beleven,
omdat ze al de hele week binnen spelen of omdat de klok een uur terug of een uur vooruit gezet is,
omdat ze cola gedronken hebben of teveel fruitsappen, omdat ze de tafels moeten leren of te weinig geprikkeld worden,
omdat het bijna vakantie is of de vakantie bijna voorbij is.

Welnu, bij deze voeg je een nieuwe les aan hun leven toe: moeder is ook een mens. En moeder beleeft ook pieken en dalen.
Wen er maar aan. Het is helemaal niet goed voor jullie om altijd omgeven te worden door geduld en goed geluimdheid.
Zo zit de wereld niet in elkaar. Later zul je dagelijks geconfronteerd worden met chagrijnen,
die niet geïnteresseerd zijn in het feit dat je hormonaal aan het pieken bent.
Vandaag is het aan jullie om geduld en goedgeluimdheid te betonen.
Zie het maar als ‘korte lontjes-training’. Heel belangrijk. Mama’s lontje is op. Ze kan direct ontsteken.

En nee, je mag geen lolly mee naar school.