Tiga - Ciao!

Het is inmiddels ruim drie jaar geleden dat het spraakmakende debuutalbum 'Sexor' van de in Montreal (Canada) wonende Tiga het levenslicht zag. Hoog tijd voor een opvolger dus en die is er nu dan ook in de vorm van 'Ciao!'. Bij de productie van het album kreeg de Canadees hulp van onder de gebroeders DeWaele (Soulwax/2 Many DJ's), Jesper Dahlback, James Murphy (LCD Soundsystem) en Jori Hulkkonen - volgens Tiga allemaal erg intelligentie mensen -. Zelf heeft hij op de nodige nummers de zang voor zijn rekening genomen, daar waar hij ook het pianospel in de vingers blijkt te hebben.

'Ciao!' beloofd minstens zo spraakmakend te zijn als zijn voorganger en heeft kort na zijn release dan ook al de veel reacties uitgelokt. Wisselende reacties, dat wel. 'Ciao!' is zeker niet voor iedereen weggelegd. Een aantal korte quotes die wij voorbij hebben horen komen zijn bijvoorbeeld "geniaal", "nichterig" en "lekker fout". Eigenlijk zijn al deze benamingen goed van toepassing op deze cd. Dat het album nichterig is staat als een paal boven water, vooral de foute teksten bij luchtige nummers als 'Shoes' (3) en 'Luxury' (5) staan hierbij hun mannetje. Toegegeven, dit soort nummers en bijbehorende vocals zullen zeker niet iedereen aanspreken, zo vonden wij het op de eerste gezicht ook iets teveel van het goede. Wie het album wat meer luisterbeurten de tijd geeft weet dit soort tracks echter meer te waarderen. Diepgaand of hoogstaand is het niet, vermakelijk, pakkend en lekker fout toch weldegelijk.

Op een enkel uitstapje naar het downtempo genre na (op het einde van het album), zijn het vooral popachtige en dansvloergerichte nummers die deze release invulling geven. Tracks als 'Mind Dimension' (2) (met zijn pakkende, lage basslines), 'What You Need' (4) (opzwepende electro-house) en 'Sex O'Clock' (6 ) (lekker funky met percussie) zijn echte floorfillers die het ongetwijfeld goed zullen doen in het clubcircuit. Iets rustiger van aard, maar daardoor niet minder lekker, zijn het opeenvolgende 'Turn The Night On' ( en 'Speak, Memory' (9). Geen enorm opvallende nummers maar wel tracks die erg lekker in het gehoor liggen en een ontspannen en sfeervol karakter kennen. Speciale aandacht heeft Tiga gegeven aan de indeling van het album en de volgorde van de nummers. De tracks sluiten goed op elkaar aan en het album doet hierdoor haast als een DJ-set aan.

Verruit het langste nummer op het album is het afsluitende 'Love Don't Dance Here Anymore' (11). Opvallend is vooral de opbouw van de track. Het nummer vangt aan met een downtempo intro, begeleid door Tiga zijn eigen pianospel, bouwt vervolgens rustig op onder begeleiding van een fijne beat, om uiteindelijk swingend te eindigen met een fijne disco flow.

Het duurde even voordat we 'Ciao!' op waarde wisten te schatten. De eerste indrukken van het album waren aardig maar niet meer dan dat. Het leek een luchtig album, dat enigszins van de hak op de tak sprong en waarbij de 'nichterige' vocals op den duur begonnen te vervelen. 'Luchtig' zijn sommige nummers inderdaad te noemen, het is echter zeker niet zo dat Tiga even snel wat in elkaar heeft gezet. De Canadees weet heel goed waar hij mee bezig is en weet ons soms op een vermakelijke manier een loer te draaien. Op het eerste gezicht lijken de popnummers en de dansvloergerichte electro(pop) niet fijn samen te gaan, maar wie het album wat meer tijd geeft om te ontplooien beseft dat dit weldegelijk prima samengaat en de nummers tezamen een mooi geheel vormen. Tiga kent een heel eigen stijl en weet zich daarmee te onderscheiden van het gros van de artiesten. Het is een stijl die niet iedereen aanspreekt, net zo zeer 'Ciao! Tiga' niet iedereen even goed zal bevallen. Ons wist het weldegelijk te raken en op den duur wisten de teksten die ons in een eerder stadium wat begonnen te vervelen op onverwachte momenten zelfs door te dringen in onze gedachten. Een knap staaltje werk!

Score: 80/100


www.tiga.ca
www.myspace.com/officialtiga
www.differentrecordings.com
www.pias.nl