Moby - Wait For Me

Genre's: Ambient, Downtempo, Electronica

Van de ‘Early Rave’ en ‘Acid House’ eind jaren tachtig, begin jaren negentig, tot de ‘Blues’, ‘Pop’, en ‘Indie’ fusies van vandaag de dag. Het pispaaltje van de muziekindustrie ‘Richard Melville Hall’, beter bekend als ‘Moby’, heeft zich de afgelopen jaren in vreemde muzikale bochten gewrongen. Het tien jaar oude album ‘Play’ (1999) heeft daarbij ongetwijfeld de meeste indruk achtergelaten. Met de albums daaropvolgend leek de kleine Amerikaanse veganist vast te lopen in een muzikale impasse. Zijn gladde meezingers als “Lift Me Up” (2005) kwamen lang niet zo overtuigend over als zijn eerdere releases. Met zijn negende studioalbum ‘Wait For Me’ zet ‘Moby’ gelukkig voor het eerst in tien jaar weer een stap in de richting van muzikale onafhankelijkheid. Hij nam onlangs afscheid van het grote Britse platenlabel; ‘Mute Records’, nam ‘Wait For Me’ thuis in een slaapkamer vol apparatuur op en bracht de plaat vervolgens in eigen beheer uit op zijn eigen ‘Little Idiot’ label. Het resultaat, eindelijk weer een plaat die bijna net zo goed is als de tien jaar oude succesplaat ‘Play’.

Op het zestien tracks tellende album wordt heel voorzichtig de trukendoos van ‘Play’ nog een keer geopend, maar wel eentje die tien jaar ouder en wijzer is. Op het prachtige ‘Pale Horses’ (#2), die overigens vorige maand op een gelijknamige EP verscheen met nog mooiere Gui Boratto en Apparat remixen, hoor je heldere strijksecties vergezeld door een zingende en jammerende vrouwenstem. Een typische Moby plaat die samen met ‘Shot In The Back Of The Head’ (#3) één van de hoogtepunten op het album is. ‘Shot In The Back Of The Head’ (#3) was de eerste single die verscheen en was voor de fans gratis te downloaden vanaf zijn site. Het is tevens de track dat de grootste hitfactor bevat. Opvallend aan deze track is de prachtige stereomix. Gitaren rechts, drums links, en andere zuivere gitaren die het gat opvullen. Voor deze track is er door niemand minder dan ‘David Lynch’ (bekend van Mulholland Drive) een mooie maar duistere videoclip gemaakt, die zeker het bekijken waard is. Met ’Mistake’ (#7) verwijst Moby nog even terug naar zijn rockverleden. Bijna zeurderig zingt hij “Don’t Let Me Make The Same Mistake Again” Zou hij zijn excuses aan zijn fans aanbieden voor de “fouten” die hij in de afgelopen jaren gemaakt heeft? Of is het een excuus voor de veel te vaak terugkerende synthetisch klinkende violen? Op deze track brengt Moby zijn zangtalenten ten gehore en hangt hij ook nog even de gitaarvirtuoos uit. Dit is het soort liedje dat direct herkenbaar is als een typische Moby plaat. De grootste hoogtepunten op de CD zijn toch wel de tracks ‘Wait For Me’ (#12) die naast prachtige zang een bijna hypnotiseerde pianoloop bevat en ‘Isolate’ (#16) dat toch wel de meest opvallende track op het album is. Een rustgevend stukje gitaarspel, met ergens rechtsachter een goed uitgebalanceerde bias-ruis begint deze laatste track, maar het is de geweldig gearrangeerde beat die zo naadloos in de piano, violen en synths lijkt te passen. Werkelijk een track om je helemaal in te verliezen.

Al met al kunnen we na het beluisteren van de nieuwe Moby plaat concluderen dat het een treurig album is die de kwaliteit van zijn tien jaar oude album ‘Play’ bij lange na niet haalt. Helaas is het zelfs geen geweldig album te noemen. ‘Wait For Me’ is het beste te beschrijven als een interessante plaat, waarbij de koptelefoon eigenlijk de ideale luisterpositie is om de perfecte stereomix goed tot zijn recht te laten komen. Op deze manier hoor je de soms adembenemende tracks zoals ze zijn bedoeld. Deze credits zijn helaas niet aan Moby toebedeeld want de man achter deze superbe stereomix is niemand minder dan Ken Thomas, (beter bekend als één van de producers achter Sigor Rós) welke Moby hielp met het afmixen van het album. Toch zal deze samenwerking er niet voor zorgen dat dit album alle records verbreekt. ‘Wait For Me’ is zo gearrangeerd dat je het van het begin tot het einde zou moeten beluisteren. In deze single georiënteerde muziekindustrie, is een album waarbij alle nummers één geheel vormen bijna zeldzaam geworden. Verwacht alleen geen nieuwe ‘Play’. Verwacht een plaat die in de buurt komt. ‘Wait For Me’ is een rustig en bescheiden plaat die bijna onopgemerkt langs je heen gaat als je er geen aandacht aan zou besteden.

Score: 68/100


www.moby.com
www.myspace.com/moby